رواية سهام الحب الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم ريهام اسماعيل
الحلقه ال 31 الجزء الاول
اغلقت رهف الخط مع احمد بعد سمعها انه سوف يتزوج من ابنه عمته بثينه وهى غضبانه وذهبت مسرعا الى السرير فابكت بشده عليه من بداخلها
منه: مالك يا رهف ايه الى حصل
رهف منهاره: احمد احمد يامنه
منه بخضه: ماله
رهف: ببكا: قالى انه هايتجوز بثينه
منه: يالهوى بجد يا رهف يمكن بيهزر معاكى عشان عارف انك بتغيرى عليه منها
رهف ببكا اكثر: لا مش بيهزر يا منه وكمان هو ما يعرفش انى بغير عليه منها اعمل ايه بس انا خلاص مش قادره اعيش بدونه هو هايروح منى خلاص
منه: وانتى بايدك ايه تعمليه بس يا رهف اهدى بس كده
رهف: فى ايدى حاجات كتير يا منه انا اللى ضيعته بغبائى وتصرفى معاه كان فيها ايه لو روحت الحفله وقاعدت عادى ماكنتش هاعرف يا منه انه هايتجوز ولا كان هايقولى حاجه زى دى بس انا اللى نرفزته
منه: ماتقوليش كده قدر الله وماشاء فعل يا رهف اهدى بقه دولوقتى لاحسن باباك هنا وممكن ياخد باله
رهف: لا وكمان هو نفسه كان بيقولى انه عايز يتكلم مع بابا او حد من اخواتى لكن انا بغبوتى كنت برفض لانى كنت خايفه عليهم وعليا لو عرفوا انه فى علاقه بينى وما بين احمد
منه: ماكنش المفروض انك ترفضى حتى على الاقل كان فى ارتباط رسمى بس هاقولك ايه غير ربنا يقدم ليكى كل الخير يا رهف
من ناحيه اخرى
عمر: شريف ماشفتش ملك
شريف: اه كانت هنا من شويه
عمر: هاتكون راحت فين بس
شريف: استنى لما انده لسارا تشوفها سارا ثوانى عايزيك
سارا: نعم يا روفه امورنى
شريف بهمس: امر ايه بس لالالا انا مقدرش على كده منك
سارا بدلع وهمس: لا والله طب ها عايز ايه منى
شريف بهمس اكثر : بقولك ما تيجى نخلع على بتننا
سارا بدلع وهمس: ههههههه اولا دا مش بتنا ثانيا الناس تقول ايه بس
شريف: تقول عريس وعروسه روحو عشهم السعيد
سارابدلع: تؤ تؤ تؤ كده انا اتكسف يا حبيبى
وهنا قطع عليهم رومانسيتهم
عمر بصوت عالى خضهم: ها قولتلها يا شريف
شريف: الله يسمحك يا عمر خضتنى يا شيخ
وكمان حد يجى لحد بالطريقه دى
عمر: فى ايه ياعم الحاج مالك انت نسيت ولا ايه تقول لمراتك
شريف وقد نسى فعلا: اقول لمراتى على ايه
عمر: وله انت سخنت فجاه ولا ايه مش قولتلى هاتسالها على مكان ملك
شريف: اااااااااااه معلش اصلى نسيت يا عمر سامحنى
عمر غمزله:اللى واخد عقلك ياخويا
شريف بحب: قصدك اللى واخد قلبى يا عمر
عمر: هههههه شريف اتجنيت خلاص مالك فيك ايه
شريف :ايه ده اومال فين سارا كانت هنا
عمر: هههههههه لسه فاكر مشيت من ساعه لما جيت وجريت
شريف: مش بقولك ربنا يسمحك اوعى كده لما اروح اشوفها زمانها اختفت من الاحراج
عمر: ههههههه لا حوله ولا قوه الا بالله الواد اتجن خلاص
هدى: سارا بقولك كفايه كده ولا اجيب جاتوه تانى
سارا:ـــــــــــــــ
هدى: هايى ايه يا سارا روحتى فين بكلمك
سارا: ها معاكى يا هدى اهو
هدى: لا انتى مش معايا خلاص هو حصل حاجه شوفتك من شويه بتجرى ووشك محمر جر حاجه
سارا: ها لا ابدا
هدى: طيب جوزك جالك اهو
سارا بتلتفت: فين اه
شريف اقترب منها: مشيتى ليه يا سارا بس
سارا محرجه: يعنى مانتش شوفت عمر اخوك كان جمبنا واحنا عاملين نتكلم ونضحك
شريف:وفيها ايه بس انتى مراتى يا بنتى مش خطبتى
سارا: المهم كنت عايزنى فى حاجه
شريف: اه بقولك ماشفتيش ملك اصله بيدور عليها
سارا: اه شفتها كانت هنا من شويه مع بثينه اكيد راحت معاها فوق او حاجه
شريف: طيب شوفيها كده وقوليلى معاها ولا لا
سارا: اوكيه
وقبل ما تذهب شريف مسك يدها وقبلها بحب وحنان
سارا باحراج: شريف الناس بتبص علينا مش كده
شريف: قولتلك اننا مش بنعمل حاجه عيب ولا حرام انتى مراتى
شرعا وقانونا
سارا: هههههههه
شريف: بتضحكى على ايه
سارا: فكرتنى بيارا قالتهالى قبل كده
شريف: هههههه اه يعنى فضحتنا يا رورو
سارا: بقولك ايه مش عايزه انسى انا بقه المردى هاروح اشوف ملك
شريف بحب وغمز لها: بس بسرعه عشان نروح ها
سارا ذاهبه لتبحث عن ملك ابنه عمر وجدت يارا غضبانه وبتتكلم بصوت عالى شويه...........................................................
+
سارا: فى ايه يا يارا مالك
يارا: اسالى البيه يا سارا عايز ايه منى
سارا ابخضه ونظرت الى تامر: فى ايه ياتامر وعايز ايه من يارا
تامر: هاكون عايز ايه بس يا مدام سارا انا بتكلم بصوت هادى وبقولها اننا نكتب الكتاب عشان اعرف اقعد معاها واتكلم معاها اكتر واكتر فانفجرت فيا زى ما جيتى كده وسمعتيها
سارا تفهمت الموفق: طيب معلش يا تامر اعذرها اصلها اتفجات برضه
تامر: اتفجت ماشى بس ماتعليش صوتها بالطريقه دى انا لسه عامل احترام لعمى محمد واخواتها
يارا بصوت متنرفز: يعنى ايه عامل احترام ليهم لو كنت عامل احترام زى مابتقول كنت على الاقل ما تفتحنيش فى الموضوع ده من اساسه ولا ايه
تامر اتعصب: يعنى لو كنت فاتحتهم الاول مش كنتى تزعلى وعلى العموم انا فعلا كنت عايز كده بس ماما قالتلى انى اقولك الاول
يارا اتعصبت: ماما اه قولتلى يعنى هى اللى اقترحت كمان موضوع كتب الكتاب ده مش كده
تامر: لا مش كده يا يارا ولو سمحتى اتكلمى على ماما كويس بعد كده امامى هى بس قالتلى انى افتحك عشان مش تزعلى وعلى فكره كمان هى قالت لمامتك ومامتك قالت انى برضه انا اللى افتحك
يارا مش مصدقه الكلام اللى بيتتقال: يعنى ماما كمان عارفه وماقلتش ليا
تامر: ولله دى بقه مش قضيتى انا قضيتى انى اقولك واعرف ايه رايك لانى زهقت من طريقه كلامك معايا واسلوبك كمان مش بيعجبنى
وهنا سارا كانت شغاله تهدئه فيهم لكن دون جداوه منهم
يارا: مدام مش عجباك ما تخلص منى وتسبنى يا استاذ احسن
تامر: انا ماقولتش انى انتى مش عجبانى انا قولت انى مش عجبنى تصرفك معايا وماتنسيش انى خطيبك وليا الحق اقعد معاكى وامسك ايدك امام الناس
قاطعته يارا مسرعا: استنى استنى ازى يعنى ليك الحق تقعد وكمان تلمس ايدى انت ما تعرفش انه حرام ولا ايه انك من اساسا حرام نقعدج مع بعض لوحدنا ولازم يكون فى ناس معانا ولمس الايد ده وكمان القواعد لازم على الاقل انك تتكب كتابى عشان تعمل اللى بتقول عليه ده
تامر: ربنا يصبرنى ما انا اهو بقول ايه انا عايز اكتب الكتاب عشان كده
يارا: يعنى عايز تكتب كتابى عشان تمسك ايدى وتتكلم وتقعد معايا هو كل ده اللى همك
تامر: اومال عايزنى اعمل ايه وانا كل لما بقلك نخرج تقوليلى ما ينفعش طب نتكلم حتى فى التلفيون تقوليلى فى حدود بصراحه انا احترت معاكى
وهنا بالفعل سارا قدرت انها تهدى الكلام ما بينهم بانها استاذنت من تامر انها تاخذ يارا معاها فى مكان لتهديها
من ناحيه اخرى
بثينه: ها ايه رايك بقه فى الفورمه دى
ملك ونظرت للمراءه: جميله اوى يا انطى بثينه
بثينه: يعنى عجبتك
ملك: اممممم اوى اوى
وذهبت اليها وقبلتها بحب
بثينه: ياحبيبتى يا كوكى انتى تامورنى كده امر
ملك: هااااااا طب انا عايزه اشوف شعرك
بثينه: هههههههه اشمعنى يعنى عايزه تشوفيه
ملك: اصلى عايزه اشوفك وخلاص
بثينه: ماشى ياستى
وبالفعل قلعت بثينه الحجاب من على راسها وملك شاهدتها وفرحت كده واتعجبت
بثينه: مالك يا كوكى ايه مش عجباكى بشعرى ولا ايه
ملك: ها لا اصلك يا انطى بثينه اموره اوى
بثينه: هههههههه يا حبيبت قلبى انتى اللى عسل وسكر وكل شى
وهنا جاءت اليهم هدى مندهشه لوجودهم هنا فى هذه الغرفه
هدى: انتم هنا واحنا قلبين الفيلا عليكم تحت
بثينه: ليه ياهدهد اوعوا تكونوا طفيتو الشمع من غير القمر دى
هدى: ههههههههه لا ماتخافيش يا ست بسبس اصل باباها بيسال عليها تحت وعايزها
ملك: بابا طيب انا هنزل يالا ياانطى بثينه ننزل نشوفه
بثينه: طيب استنى لما البس الطرحه
ملك: لا انتى شكلك حلو شعرك صح هو ليه لونه اصفر
بثينه: ههههههه لا يا حبيبتى هو كد لونه انا شعرى بنى مش اصفر
ملك: طب انا عايزه ابقه زيك كده
بثينه: ههههههه ماشى لما تكبرى ان شاء الله هابقه اعملك صبغبه فى شعرك اتفقنا
ملك: اتفقنا
هدى: يا سلام ما يالا يا ست بسبس بقولك باباها بيدور عليها ومشغول باله عليها
بثينه: طيب والله انا خلاص خلصت الطرحه يالا يا انسه كوكى هانم
ونزلت بثينه مع ملك متشابكى الايدى وكانت ملك فرحانه لان بثينه عملتلها فورمه حلوه فى شعرها,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
+
من ناحيه اخرى
عمر: احمد مالك مبوز ليه كده
احمد متعصب وندمان على شى:ها مافيش حاجه
عمر: ياراجل عليا برضه انا فهمك قولى بس
احمد: ماانت عارف يا عمر انا متعصب ليه
عمر حس: طب اهدى وبراحه عليا عشان محدش ياخد باله
احمد بعصبيه: لا انا عايز الكل يعرف انا مابعملش حاجه حرام ياعمر وانت عارف كده كويس
عمر: يابنى وطى صوتك كده مش حلو وكمان لو حد سمعك هايجى وهاتكون مشكله اسكت بقه
وهنا نظر عمر لابنته وان شكلها اتغير وانها غيرت فورمه شعرها وكانت نازله مع بثينه ابنه عمتى احمد
ملك: بابا عمر
عمر نظر لبثينه لدقائق: ايه يا كوكا كنتى فين انا قلقت عليكى
ملك: انا كنت مع انطى بثينه فوق وبص عملت ليا ايه ايه رايك
عمر: ههههههه هى اللى عملتلك شعرك كده
ملك: امممم انا بحبها اوى يابابا وكمان هى هاتعملى لما اكبر هاتلون شعرى باللون الاصفر كمان
عمر بينظر لابنته ويندهش: لون ايه يا حبيبتى اللى هاتلونلك شعرك بيه
ملك: الاصفر يابابا اصل انطى بثينه ملونه شعرها بالون البنى وانا قلت لها عايزه الون شعرى زيك قالتى لما تكبرى انا عايزه اكبر عشان الون شعرى زيها
عمر مندهش من طريقه كلام ملك على بثينه بانها حبتها بجنون ونفسها انها تشبها فى كل شى حتى لون شعرها
عمر ينزل مقابل لملك ابنته :كوكا انتى حبيتى انطى بثينه
ملك: اممممممم اوى خالص انا هاروح ليها يا بابا باى
عمرينظر الى ابنته التى ذهبت الى بثينه مسرعا وعنقتها بالاحضان ويشعر براحه وسعاده فى نفس الوقت
ويلتفت لاحمد الذى كان شارد الذهن: ايا يااحمد روحت فين تانى
احمد: بقولك فكك منى انا هاطلع اشرب سيجاره بره لانى متعصب
عمر: طب خدنى معاك عشان عايزك
ناحيه اخرى
سارا: اهدى بقه يايارا وخلينا نتكلم بالعقل
يارا: سارا بقولك ايه ماتخلنيش اتعصب الله يخليكى انا مش طايقه اى كلام
سارا: بصى يا يارا انتى عارفه كويسه انى اتجوزت اخوكى زيك كده ويمكن كمان انا مااتقبلتش بيه غير ايام بسيطه وبعدها اتكتب الكتاب صح
يارا: صح بس انا حاجه
سارا قاطعتها: استنى بس لما اكمل كلامى طبعا مع الايام هاتشعرى بيه مش هاقولك انك هاتحبيه من اول يوم او اسبوع حتى بس مع التعود اكيد هاتحيبه ومش هاتقدرى تعيش كمان من غيره زى تمام انا الاول كنت حاسه انى مجبوره على اخوكى بس مع الايام اكتشفت انه بجد مافيش احن منه وانا مش حبيته بس لا انا بعشقه
يارا: طيب يل سارا انا غيرك ماتزعليش منى اخويا غير تامرده اخويا انا كلمته من راسه وراسه هى اللى بتمشيه اما استاذ تامر ده مامته هى اللى بتمشيه
سارا: لالالا يا يارا عيب كده طب ممكن تتدى نفسك فرصه لمده مثلا شهر انك تتقرب منه بس فى حدود طبعا وانا عارفاكى اصلا حدودك قد ايه مع اى شخص غريب عنك
يارا:وبعدين
سارا: ويعدين ممكن مع الايام تعجبى بيه وكمان ممكن انك تغيريه للاحسن كمان صدقينى ماتزعليش منى انتى شفتى بنفسك اخويا احمد اتغير ازاى عشان خاطر رهف لانه بيحبها
يارا: اه صح فكرتينى ايه حكايه احمد مع رهف يا سارا
سارا ندمت على انها فتحت الموضوع: مافيش يا رورو بقولك تعالى بقه نرجع وتروحى لتامر ولا كن حاجه حصلت ولو فتحك تانى قوليلوا انك هاتفكرى شهر
يارا: طيب يالا بس لما نروح هاتحكيلى الحكايه من اولها ماشى
سارا بزعل: ان شاءالله
احمد: ما انت عارف ياعمر مش قولتلك يابنى على كل حاجه
عمر: اه قولتلى بس عايز اعرف انت دولوقتى مالك ومتغير ليه كل ده عشانها مجتش مش احنا اتفقنا انك مش هاتكلمها اللى فى حدود
احمد: ايوه يا عمر وانا وعدتك ولله الحمد ما اخلتش بوعدى معاك بس انا كلمتها النهارده بسالها ليه ماجتش لقيتها اتعصبت واتكلمت باسلوب وحش وكمان علت صوتها عليا
عمر مبسوط بس بيدارى: اكيد هى يعنى اول مره تعلى صوتها عليك
احمد نظره له بتوتر: عمر بقولك ايه انا مش ناقص الله يخليك
عمر: خلاص اهدى وقولتلها ايه بعد ده كله
احمد نظرله وكانه بيقوله انه ندم: انى هاتهبب
عمر: تتهبب يعنى ايه يا احمد اصلها جديده فى القاموس بتاعى
احمد نظر له بابتسامه بهته: يعنى هاتجوز
عمر: هههههههههههه تتجوز لا حلوه دى
احمد: عمر بقولك ايه الله يخليك اتقى شرى وبطل ضحك
عمر: طيب يا سيدى وان شاء الله هاتكون مين العروسه ولا لسه ما اخترتش
احمد: لا قولت لها بانى هاتهبب واتنل واتجوز بثينه
عمر نظر له بندهاش: بثينه بنت عمتك
احمد: ااامممممممم اه هى
عمر: اشمعنى يعنى دى بذات
احمد: مش عارف بس بحسها لو مش هاتزعل يعنى
عمر نظر له بغضب بس متدارى: لا قول انت قولتلى انك بتحب اختى وانا حاسس انها بتبدلك فى اكتر من كده
احمد: اه انها بتغير عليا من بثينه لما يعنى بنتكلم او بنضحك كده يعنى
عمر : اه وانت بقه الحبيب مش كده نازل تحب كل شويه احمد انا لغايه دولوقتى عامل لعمى شوقى اعتبار بس عايز اقولك اختى غير
احمد قاطعه: استنى بس انت مالك يابنى انفجرت كده انا عارف ومتاكد انها غير كل البنات اللى عرفتهم قبل كده وانا قولت حاجه انا بقولك انها بتغير عليا من بثينه وكمان بثينه دى هى عندى مش اكتر من اخت زى سارا كده ويمكن كمان اقل من حبى لسارا بس اختك بقه ماتعرفش الكلام ده.............................................................................................
+
عمر بنيه وبين نفسه ريحتنى
احمد: قولت حاجه يا عمر
عمر: ها لا بقولك ربنا يعديها على خير
احمد: طيب انا اعمل ايه دولوقتى بقه معاها
عمر: هاتعمل ايه يعنى هاتسكت خالص لحد لما تخلص جامعه
احمد مندهش: نـــــــــــــــــعم جامعه انت عارف انها كليه هندسه يعنى 5 سنين هاستنى كل ده
عمر: هههههههههه اكيد يا خويا اومال تتجوزها وهى لسه فى اولى يعنى
احمد: وفيها ايه ماانا عارف كتير من صاحبى متجوزين بنات ولسه كمان فى الثانوى
عمر: ههههههه لالالا بقولك ايه ياحمد ماتلفش عليا انا برضه حبيب قديم واعرف
احمد: طيب ياسيدى ها قولى بقه ايه الحل دولوقتى وعايز اصالحها
عمر: طب استنى لمااروح واشوفها يمكن هى ما فرقتش معاها فى اى حاجه
احمد ينظر له بنرفزه:ما يفرقش يبقى موتى اهون عليا
عمر: ههههههههههههه يبقى نقول البقاء لله
من ناحيه اخرى
منه نظرت الى الساعه: ياخبر لالالا لازم اروح انا بقه لاحسن اتعدم فى البيت
رهف: طيب
منه: خلاص بقه يا هوفه فكك من الحوار ده وبصى ياستى الكلمه دىماما دايما بتقولها لاختى لو ليكى نصيب معاه هاتتجوزيه يعنى هاتتجوزيه
رهف: اوك ماشى انا هاروح اخد شاور دافىء وانام
منه: اوك وانا بقه هاروح وكفايه كده سلام يا موزه
رهف: باى
وبعد ساعات رجعوا الى منزلهم مرهقين جدا
يارا ذهبت الى غرفتها وفتحتها فاوجدت رهف نايمه فارتديت ملابس النوم وذهبت الى المرسم لتتابع باقيه اللوحه
وخرجت يارا من غرفتها وهنا فتحت رهف عيونها لانها ماكانتش اساسا نائمه وكانت بتفكر وهنا جاء اليها عمر وخبط الباب
رهف بنوم: اتفضل
عمر: انتى لسه ما نتمتيش يا هوفه
رهف وكان باين عليها احمرار عيونها من كثره البكا
رهف: لا نايمه
عمر: هههههههه اومال مين اللى بتكلمنى دى مدام رهف نايمه
رهف: خيالى
عمر: هههههههه حتى فى زعلك برضه لمضه
رهف استغربت بانه كيف عرف بانها غضبانه: انت عرفت منين انى زعلانه
عمر: ليه انتى مابصتيش فى المراءيه
رهف: ليه ماله وشى
عمر: وشك بس دى عيونك مهريه عياط ووشك محمر
رهف: لا اصلى كنت نايمه بس تلاقيها عشان كده
عمر: لا والله طيب على العموم انا كنت جاى عشان اطمئن عليكى مش اكتر
رهف: ميرسى
عمر: يعنى امشى ولا عايزه تحكى ليا حاجه
رهف:احكى ايه بالظبط يا عمر انامش فاهمه حاجه خالص
عمر: تحكيلى علاقتك باحمد يا ست رهف هانم مثلا
رهف اندهشت وتوترت وزادت فى الخوف: ممممين ااااحححمد
عمر: اه احمد
رهف بخوف وقلق: ماله
عمر: الله يطولك ياروح احنا هانلعب مع بعض يا بنت انتى انا عارف كل حاجه
رهف اتنرفزت: يعنى يارا هانم راحت وقالتلك بس والله يا عمر انا
عمر قاطعها استنى استنى هى يارا كمان عارفه الله الله
رهف: ليه مش هى اللى قالتلك
عمر بسخريه: لاء يا هوفه هانم مش هى اللى قالتى اللى قالى هو اللى عليه الكلام
رهف بكل غباء فى الدنيا: احمد
عمر نظرلها: اه هو بعينه اللى قالى
رهف اندهشت وتوترت: قالك ايه بالظبط ياعمر وامتى
عمر: فاكره لما كنا فى الكافيه لما ضرب اللى عكسك
رهف: امممم فاكره يومها
عمر: اه كلمنى وقالى انه بيحبك وخايف عليكى منه وكمان مش عايز يخسرك
وقالى انى لازم اكون متفاهم وفعلا يا ست رهف بقيت مش اخوك ولا اخو جوز اخته بقيت صاحبه وكمان صاحبك انتى كمان انا حبيب قبل كده بل عشقت واتجوزت منها كمان وربنا ما اردش ليها انها تعيش اكتر من كده معايا فارقتنى اعز انسانه وانا يا رهف كنت وانا بسمعه كانى انا اللى بتكلم فى حبى لفاطمه مراتى عشان كده كنت متفاهم وكمان متعاطف معاه وهاكون برضه متعاطف معاكى لاقصى درجه
ومش عايزك تخبى عليا حاجه لانها باينه جواكى خلاص وانا حاسسها تعرفى من امتى من ساعه لما كنا فى النادى وانتى هزقتيه وهو كمان كان متنرفز لكنه مع اى حد تانى لو كان فى مكانك كان ممكن يدخل بيه السجن لكنه حبك ومقدرش يتصرف زياده عن اللى حصل ايه رايك بقه
رهف كانت بتسمع وهى منهاره من البكا وخايفه وشعره بحب عمر لها
رهف: مش عارفه اقول ايه بعد الكلام ده كله يا عمر ربنا يخليك ليا
وهنا ذهبت له رهف وهى عيونها مليئه بالدموع وارتمت فى حضنه
عمر فى حضنه: يا هوفه انا بحب وعارف ازى انتى بتحبيه وهو كمان واول مره اشوف الحب ده فى عيونه لما عرفك يا رهف
ورهف فى ذات الوقت ابتعدت عنه وقالت
رهف: بس للاسف يا عمر كلامك جه فى الاخر لانه هايتجوز بثينه خلاص
عمر نظرلهابانها فعلا احبته من كل قلبها: يا عبيطه ده كان بيغظك بس مش اكتر
رهف نظرت له : بيغظنى لالا يا عمر هو اللى قالى بنفسه انه هايتجوزها
عمر: ههههههه ما انا عارف يا رهف احمد قالى بس اللى ما تعرفيهوش انه مش هو اللى هايتجوزها
رهف: اومال مين يا عمر اللى هايتجوز بثينه
+
غمر بكل ثقه : انا يا رهف
ياترى رهف كان ايه ردها,
+
