رواية حبيبة وعمر احببت فقيرة الفصل الثالث 3
البارت الثالث
فى منزل محسن
محسن : حضريلى الفطار يلا ي صفاء
صفاء : انا تعبت من الصبح بشتغل ادخل اعملك سندوتش
محسن : والله
صفاء : والله مقدره ي محسن
محسن : علشان تعرفى بس حبيبه كانت شايله اى لوحدها
صفاء : والله !! انا كنت بعمل معاها كل حاجه مكنتش بسبها لوحدها خالص
محسن : انا حاسس بالذنب من ناحيتها جداا
صفاء : ليه ي خويا دى عايشه احسن عيشه
محسن : طب انجزى حضريلى الفطار هتأخر على عمر بيه
فى فيلا عمر خيرى
عمر اخد شاور وارتدى ملابسه ونزل على الدرج وفى ذالك الوقت كانت حبيبه قد أحضرت له الطعام
عمر : اى دااا
حبيبه : هوا اى
عمر : فين القهوة بتعتى
حبيبه : مش لما تفطر الاول
عمر : ونتى مالك انا بشرب القهوه الاول انجزى روحى هاتى القهوه بسرعه هتأخر
حبيبه فى نفسها " بيدور على اى حاجه يتخانق عليها وخلاص انا اول مره اشوف حد بيشرب قهوه ع الصبح كدا 
"
عمر : بتقولى حاجه ي انسه حبيبه !!؟
حبيبه : هاااا.. لالا انا انا هههروح اجبلك القهوه
عمر : انجزى
حبيبه قد احضرت له القهوه واعطتهاله له ولكن قد ألقت بها على بدلته بدون قصد
عمر بعصبيه : اى اللى انتى هببتيه دااا
حبيبه بخوف شديد وتلعثم فى لسانها : ااااننناااا اسفه والله مكان قصدى
عمر : انتى متعرفيش البدله دى تسولها كام انتى مجنونه دى تشتريكى نفسك
حبيبه وقد شعرت بقهره فى قلبها : اسفه هروح اجبلك بدله تانيه
عمر : استنى عندك انا هتنيل اطلع انا
ونهض عمر إلى غرفته وارتدى ملابسه وخرج مسرعااا الى الشركه اما حبيبه كانت كلماته الى قد قالها له كانت تزلزل فى أذنيها مثل الرعد وقالت فى نفسها
فى مكان ثانى فى كلية هند
ينزل من سيارته " عامر فوزى " المعيد فى كلية الصحافه والاعلام يسرع بسيرتة واذا بفتاه تقف أمامه ولكن اوقف سيارته بسرعه ونزل من سيارته ولملم كتبها التى قد وانزلقت على الأرض
عامر : انا اسف جدااا مكنش قصدى والله انتى طلعتى فجأه قدامى
هند وقد نهضت من على الارض : لا عادى مفيش حاجه انا اللى اسفه
عامر والتى قد أنبهر بجمالها : انتى ..انتى هناا ف الكليه
هند : ايوا
عامر : انا عامر فوزى معيد هنا ف الكليه
هند : اتشرفت بحضرتك عن اذنك
عامر : اتفضلى
فى مكتب عمر خيرى
يجلس عمر على الكرسى ولم تخرج حبيبه من تفكيره ولو للحظة
عمر فى نفسه " بس بقااا كفاايه انا ليه بفكر فيهااا كدا يمكن بس علشان جرحتها بالكلام انا لازم اعتذرلها مكنش ينفع اتكلم بطريقه دى معاها اعتذر اى عمر خيرى يعتذر لخدامه بس بقااا ايوا هعتذر انا اللى غلطان "
فى منزل محسن
صفاء : احضرلك الغدا
محسن : ايوا لحسن انا ميت من الجوع
صفاء وقد أحضرت له الطعام وجلس محسن لكى يتناول وجبته
محسن : منتش ملاحظه حاجه ي حبيبتى 
صفاء : اى ي حبيبى
محسن : انتى الظاهر كدا ونتى بتحطى ملح حطيتى سكر مكانه
صفاء : يلهوى ورينى كدا
اى دا فعلا معلش يا حبيبى 
محسن : انا داخل انام شويا احسن
فى فيلا عمر خيرى
عمر : حبيبه
حبيبه : نعم
عمر : أن.....نننااا اااا..سسسسف
حبيبه : على اى
عمر : على اللى حصل منى الصبح بجد مكنش والله مكنش قصدى
حبيبه : لا عادى ي عمر بيه بس انا عايزه اطلب منك طلب ومتردده شويا
عمر : اتفضلى
حبيبه : انا بس كننننت عايزه اروح المقابر ازور بابا وماما نص ساعه والله مش هتأخر
خلاص : روحى البسى ونا هوصلك
حبيبه : لا انا هروح لوحدى
عمر بعصبيه : قولت هوصلك
حبيبه : هوا اى غصب وخلاص 
عمر : انا طالع اغير لبسى انجزى
دخلت حبيبه الى غرفتها وارتدت فستان طويل بدون اكمام لونه موف وكانت فى كامل جمالها
وعمر ارتدى قميص ابيض وبنطلون اسود وجزمه سوداء وكان فى غاية جماله
عمر عندما رأى حبيبه انبهر بجمالها وعيونها العسليتين
عمر : جاهزه
حبيبه : ايوا جاهزه
وذهبوا إلى السياره ووصلوا الى المقابر
وطلبت حبيبه من عمر ان يبقى فى السياره
عمر : هتدخلى فى المكان دا لوحدك
حبيبه : عادى مش هتأخر عشر دقايق بس
عمر : عشر دقايق متتأخريش
ذهبت حبيبه الى المقابر واخذت تبكى بشده وتشتكى عما يحدث لها
عمر وقد مر اكثر من نصف ساعه قلق عليها فدخل لها عند المقابر وقد وجدها تبكى بشده وكأنهم قد توفوا منذ فتره قصيره وعندما رأها فى هذه الحاله ذهب إليها مسرعاا
عمر : اهدى اهدى ي حبيبه
حبيبه وقد ارتمت فى أحضانه : وحشونى اوووى اووى
عمر وقد شعر بشعور غريب جدا : قدر ومكتوب ي حبيبه يلا قومى لازم نمشى من المكان دا
وقرأو لهم الفاتحه وذهبوا إلى السياره ولكن عمر لم يذهب إلى البيت
حبيبه : دا مش طريق البيت انت رايح فين
عمر : هنروح مطعم نتغدا فيه
حبيبه : بس انا مش جعانه
عمر تجاهل حديثها وذهب إلى المطعم
وجلسوا على الطاوله وطلب عمر لها وله الطعام
عمر وقد فوجئ بوجود شريف شريكه ف العمل
عمر : اهلا شريف عامل اى
شريف : تمام مين القمر
عمر : اى !!
شريف وقد مد لحبيبه يده لتسلم عليه وسلم عليها وقبلها من يديها
أما عمر كان يراقب الموقف والغيره تخرج من عيونه يريد أن يجذب شريف من قميصه ويقتله
عمر : هتفضل ماسك ف ايديها كتير كداا
شريف : هااا لا انتى اسمك اى ؟
عمر : اسمها حبيبه
شريف بإبتسامه : على فكرا انا بسألها هيااا
عمر : لكن هيا بنتكسف ومبترودش على حد عن اذنك ي شريف احنا اتأخرنا اووى لازم نمشى يلا ي حبيبه وقد جذبها من معصميها عند السياره
حبيبه : ااه ااه ايدى ي عمر بيه وجعتنى
عمر بعصبيه : انتى اى اللى عملتيه داا
حبيبه بإستغراب : هوا اى اللى انا عملته
عمر : لما مسك ايدك كنتى فرحانه اووى كدا ليه ومنتش راضيه تسبيها
حبيبه : قصدك اى يعنى اولا انا كنت عماله اسحب ايدى منه هوا مكنش راضى يسبها ثانيا وانت مالك يخصك فى اى اصلا يمسك ايدى أو لا
عمر بغضب : انتى كمان بتكبرى ادخلى يلا
ودخلت بغضب
وعمر طوال الطريق " هوا اى اللى انا عملته دا انا مالى فعلا الا اكون حبيتها حبيتها اى دى لسه جايه من اسبوعين هوا هبل لا انا غبى فعلا "
عمر : انا اسف ي حبيبه مكنش قصدى
حبيبه : كل مره بتغلط غلط اكتر من اللى قبله وتيجى تعتذر
عمر : قولتلك انا اسف
تجاهلته حبيبه ووصلوا الى الفيلا ودخلت حبيبه الى غرفتها
ي تراااا اى اللى هيعمله عمر علشان حبيبه تسامحه واى الى هيحصل مع هند وعامر دا اللى هنعرفه ف البارت الجاى ان شاء الله
