رواية باسل ومي (مراهقة اوقعتني في حبها ) الفصل السابع 7 بقلم امل احمد
لبارت ال7
بقلمى أمل أحمد
باسل اتصدم من الى قالته وقام وقف ومسكها من ياقه التيشيرت
باسل بعصبية وهو ماسكها من الياقه: مين دا يابت إلى مش محترم! دا انتى انتى ليلتك مش معدايااا
مى: اوعى يا عم سيب التيشيرت
باسل بحده: دا انا هقطعك انتى والتيشرت انتى هبله يا بتت!!
مى بخوف من طريقته وبدأت تدمع: اوعى يا باسل
باسل: بعد كدا أسمى باسل بيه انتى فاهمهه!!
مى: اوعى سيبنى بقااا أنا هقول لخالو على ال أنت بتعمله دا !
باسل وهو بيرميها بغباء: شكلك هتتعبى معايا يا مى
مى فضلت على الأرض بتعيط وباسل سابها وطلع غرفته..ورباب جت لقت مى على الأرض و بتعيط جاامد
رباب وهى بتجرى عليها: مالك يا حبيبتى فى اي؟! بتعيطى ليه
مى وهى بتقوم وبتمسح دموعها: أنا عايزه اكلم خالو يا طنط رباب عايزه خالو ياخدنى من هنااا
رباب: حاضر يا حبيبتى هكلمك خالك بس احكيلى بس اي الحصل؟!
مى بزعيق بصوت عالى: البنى ادم ال اسمه باسل دا مسكنى من التيشيرت و عمال يهزق فياا هو فاكر نفسه ايي؟!
باسل خرج من الغرفه بتاعته على صوت مى ونزلها
رباب: أهدى بس يا حبيبتى ميصحش كدا باسل بيه كبير عنك و بيعرفك الصح من الغلط معلش
مى: ايوه بس مش معنى كدا أنه يكلمك بالطريقه دى
رباب: مين؟! يكلمنى انا؟!
مى: ايوه مينفعش أنه يزعق فيكى او يعلى صوته عليكى كدا
رباب وهى مبتسمه وقلبها دق ل مى
رباب: يا حبيبتى انتى عامله كل دا عشان كلمنى كدا
مى: ايوه يا طنط رباب انتى بردو زى ماما الله يرحمها
رباب خدتها فى حضنها
رباب: يا حبيبتى.. متضايقيش عليا أنا ببقا عارفه ان باسل بيه بيبقى جاى تعبان من الشغل ومضغوط وبيبقى غصب عنه هو آه عصبى بس طيب والله وطيب اوى كمان
مى ببرائه وهى فى حضنها : انتى عارفه يا طنط رباب انتى بتفكرينى ب ماما اوى كانت حنينه عليا اوى زيك كدا وبابا كان بردو بيجى مضغوط من الشغل يقعد يزعق فيها وهى معملتش حاجه عشان كدا أنا بكرهه الشغلل وبكرهه بابا!!
رباب خرجتها من حضنها: اى بتكرهى ابوكى ؟ ليه كدا بس يا بنتى فى حد يقول كدا!
مى بتنهيده: انتى عارفه يا طنط رباب بابا دا محسسنيش فى يوم أنه ابويا فعلاً ولا كان بيسأل فيا ولما كنت اجى اتكلم معاه يقولى مشغول دلوقتي يا مى بعدين بعدين عمره ما اتكلم معايا أو خدنى فى حضنه حتى وعلى طول مركز فى شغله بس ومكنش مهتم بيا أنا وماما خالص عشان كدا أنا بكرهه الشغل ال خد بابا منى والشغل بردو ال يخلى واحد زى باسل دا يزعقلق كدا بسبب شغله..
كل دا وباسل واقف سامع الحديث كله وكان مصدوم وفى نفس الوقت متأثر ب إلى بيسمعه و حاس بالذنب ناحيه مى ال عاملها بطريقه هى متساهلهاش ورباب ال شايلاه وبتخدمه ومبتتكلمش أما يتعصب عليها وطلع فوق بهدوء من غير ما حد يحس بيه..
_____________________
عند باسل
قرر أنه يصالحها وكمان يفرحها بس بطريقه غير مباشره ف قرر أنه يجبلها هديه
و غير هدومه ونزل
باسل: رباب
رباب: نعم يا باسل بيه
باسل: أنا هروح اجيب حاجه وجى خلى بالك من مى
رباب:حاضر يا باسل بيه
باسل وهو بيبوس رأسها: أنا آسف على الطريقه ال كلمتك بيها حقك عليا وياريت بعد كدا ما تقوليليش باسل بيه اعتبرينى ابنك
رباب وهى مستغربه: لا يا حبيبي انا مش زعلانه واشمعناه بتقولى اقولك كدا
باسل بابتسامه وراها وجع بس بيحاول يهزر: اعتبرينى ابنك يا رباب..اي مش قد المقام
رباب: لا طبعا متقولش كدا دا انت سيد الرجاله
باسل بابتسامه: تسلميلى يلا بقا أنا ماشى
رباب : مع السلامه يا ابنى
مى فى الوقت دا كانت فى غرفتها بتكمل تغير ديكور الغرفه وكانت خلصت والغرفه فعلاً كان شكلها تحفه لان مى ذوقها حلو وهادى جداً...
_____________________
عند باسل
ركب العربيه عشان يروح يشترى هديه ل مى
بس مكنش عارف يشتريلها اى لانه مش بيفهم خالص فى اختيار الهدايا فقرر أنه يرن على نورهان
(نورهان زميله باسل وبعتبرها أخته وهى كذلك)
باسل: ردى يا نورهان مش وقتك
نورهان ردت فجأة: بتبرطم تقوول ايه علياا؟!
باسل: بسم الله الرحمن الرحيم فى حد يرد كدااا !
نورهان: اعملك انت إلى سايب الفون وبترن عليا لا وكمان بتشتم فيا يا بجحتك يا اخى
باسل: يا بت اتلمى واسمعينى
نورهان ببرود: هاا عارفاك متعوزنيش الا فى مصلحهه
باسل: طيب هتزتظرفى تانى ولا اقفل
نورهان: عايز ايي يا سياده الراائد
باسل: بصى بقا أنا عايزك تقوليلى اى افضل هديه اصالح بيها حد
نورهان : حد مين؟ وهديه اي؟ وتصالحو ليه؟
باسل: اى كميه الاسئله دى مليكش فيه قوليلى بس اى اكتر هديه هتبقى مناسبه لو جيت اصالح حد زعلان مني
نورهان: زعلت مين يا نصيبا ومين دا ال زعلته انت اتخانقت انت وعلي تانى؟!
باسل: يابت بطلى رخامه لا متخانقتش يختى متخافيش وانجزى بقاا فيدينى ب حاااجه
نورهان: طب منا مش عارفه انت هتصالح مين عشان أفيدك صحبك ولا قريبك ولا مين
باسل: بنت..
نورهان بصدمه: بنت!! اوبااا لا بقا دا انت تحكيلى هى مين وعرفتها فين وامتى وازاى...باسل قطع كلامها
باسل: بس بس بس اى كل دا يخربيت ال يسألك على حاجه هحكيلك كل حاجه بس فيدينى دلوقتي اجبلها اي اصالحها بيه دلوقتي
نورهان:طيب بصى انت هاتلها برفيوم وشيكولاتات كتير وخاتم أو سلسله أو أى حاجه من الاكسسوارات
باسل: طيب انا معرفش زوقها فى البرفيومات ولا الاكسسوارات انتى بتصعبيها عليا ليه
نورهان: ياعم الرائد دى ابسط حاجه انت بقا ال مبتفهمش مش مشكلتي
باسل: أنا مبفهمش؟
نورهان : مين قال كدا أنا أنا أقصد أنا إلى مبفهمش يعنى
باسل: نيله نورهااان
نورهان : اوامرك يا بسلتى
باسل: بسلتك؟!
نورهان : ياعم بنهزرر
باسل: غورى يا نورهان غورى أنا غلطان انى رنيت عليكى وقفل السكه فى وشها..
نورهان: شوف الراجل الى بيقفل فى وشيى ماشى يا باسل
باسل كان سايق بسرعه لانه كان عايز يلحق يجيب هديه لمى قبل ما تنام فجأة حد رن عليه وكان فى عربيه ماشيه عكس اتجاه الطريق وهو كان مشغول بالفون و مركز فى الطريق وفجأة...
