رواية رأيتك بقلبي الفصل الثالث 3 بقلم منار العتال
محمد :فى اى يا ساره مين إللى عاوزاه يطلع برا
كان مالك متوتر لحد ما ساره اتكلمت و قالت:اقصد عاوزه الدكتور يطلع برا
محمد :بس الدكتور خرج يا بنتى و لي عاوزاه يخرج برا ؟
ساره بتوتر:اصل اصل انا متوتره من جو المستشفي دى و عاوزه اخرج اشم هوا
مالك فى اللحظه دى هدات نبضات قلبه شويه بس استغرب ان اشمعنا ساره مقالتش عليه ! رغم أنها كان ممكن تقول
منى:تشمى هوا اى يا بنتى انتى تعبانه !
ساره:ما هو علشان تعبانه عاوزه امشي لو سمحت اشم هوا برا
حسن :خلاص يا منى سيبوها تعمل إللى عاوزاه بس مالك يفضل معاها
ساره بسرعه:لا انا عاوزه اكون لوحدى مش عاوزه حد معايا
حسن:لا بقي لو مالك مفضلش معاكى فى اى مكان تروحيه مفيش مرواح فى اى حته
مالك :ما تسيبها على راحتها يا جدى
حسن بصرامه:انا قولت كلمه و مش هعيدها تانى انت تخليك مع ساره لحظه بلحظه
ساره :انا عاوزه هند تبقي معايا
حسن: مالك بيعمل اى ؟ خلي هند ترتاح
ساره حست ان مفيش هروب من مالك لحد ما استسلمت ل أمر جدها
ساره باستسلام:حاضر إللى تشوفه يا جدى
الكل خرجو و سابوا مالك مع ساره لوحدهم
مالك خد كرسي و قعد قدام ساره يبصلها شويه
ساره بتكشيره:انت هتفضل باصصلي و لا اى ؟؟؟
مالك باستغراب و صدمه:و انتى عرفتى منين انى ببصلك؟
ساره :انا مش بشوف اه بس بحس بالناس إللى حواليا
مالك:ساره هو انتى ليه مقولتيش الحقيقه ليهم؟
ساره :و اقول لي؟ انت متهمنيش يا مالك
مالك :والله!؟يعنى انا مهمكيش؟
ساره:اه متهمنيش و مش عاوزاك و لو حتى كنت آخر راجل فى العالم مش هتجوزك علشان انت معندكش إحساس و دى حاجه صعب انها تتعالج
مالك اتعصب بس حاول يمسك أعصابه و اتكلم بهدوء:بصي انا اسف على طريقتى معاكى بس
ساره بمقاطعة و سخريه:اسف؟؟انا كنت هموت و بتقولي اسف!؟لا كتر خيرك و بعدين انت قاعد هنا لي معايا قوم امشي روح لحبيبتك متقعدش معايا
مالك بعصبيه:انا اتاسفتلك عاوزانى اعمل اى تانى يعنى ؟؟
ساره بعصبيه:عاوزااااك تمشي من هناااا
مالك بغضب :تمام انا همشي و يكون فى علمك الجوازه دى مش هتم
ساره :و مين قالك انى هوافق عليك ؟؟ انت مفكر نفسك توم كروز و لا شاروخان و لا اى امشي من هنا الله يسهلك يلا طريقك وردى يا أخ
مالك بغضب:انتى لا تطاقى بجد
ساره :انت إللى محدش يطيقك امشي بقي
مالك مشي و هو فى قمه عصبيته
حسن شافه ووقفه فى اى مالك متعصب كده
مالك بغضب:انا مش عاوز الجوازه دى و مش هتجبرنى على حاجه انا مش عاوزها
حسن اتقلبت ملامحه فجأه للغضب و كشر :انت بتقول اى ؟
مالك بإصرار:ذي ما سمعت يا جدى انا مش هتجوز غير من البنت إللى بحبها
حسن :طيب براحتك بس تمشي و مشوفش وشك تانى و مش هتقعد ساعه واحده فى البيت
مالك بتكشيره:انت بتهددنى؟
حسن بزعيق:انت عيارك فلت و بقيت انسان مش بيهمه غير نفسه و انانى انت طالع لمين ياض انت لا انا كنت كده و لا ابوك الله يرحمه انت مبتحسش و معندكش ريحه المسوؤليه
مالك كان واقف مصدوم من كلام جده :انت للدرجه دى شايفنى كده ؟؟ علشان رافض جوازه بالغصب ابقي كده!!!
حسن:ساره بنت كويسه و هى فعلا إللى تنفعك و انا لو مكنتش شايف ان ساره بنت كويسه و تليق بيك مكنتش قولتلك تتجوزها و بالنسبه لظروفها دى حاجه خارج ارادتنا كلنا و ان شاء الله هتعمل العمليه و هترجع تشوف تانى
مالك :يعنى لو انا اتجوزتها هترتاح؟
حسن:اه
مالك بخبث:طب تعمل اى بقي لو هى ذات نفسها مش قابله الجوازه دى !
حسن :ازاى يعنى و اى إللى هيخليها متقبلش!
مالك:هى مش موافقه اعملها اى يعنى !هتغصبها هى كمان !؟
حسن بتفكير:انا هكلمها و اسمع منها هى
تانى يوم ....
كانت ساره روحت البيت و قاعده على سريرها و جنبها هند
هند :مالك يا ساره ؟؟
ساره:مالى ازاى مفيش حاجه
هند:لا يا ساره فيه حاجه انتى مش بطبيعتك من ساعه ما مالك جه
ساره بضيق:قولتلك مفيش حاجه و متجيبيش سيرته قدامى
هند :مجيبش سيرته قدامك؟؟ لا بقي ده اكيد فيه حاجه حصلت و مدايقاكى قوليلي قالك اى دايقك
ساره بعصبيه:ما قولت مقالش حاجه يا هند فى اى؟
هند:انتى بقيتى عصبيه ليه كده يا ساره !
ساره فجأه دخلت فى نوبه عياط و حضنتها هند
هند بقلق:طيب احكيلي هو انا مش اقرب حد ليكى برضو؟
ساره بدموع:انا تعبت يا هند من الدنيا كلها انا اتقبلت انى معنتش هشوف تانى و راضيه بكده بس ليه الناس مش متقبلينى؟؟انا اى ذنبي ! ياريت اموت و ارتاح
هند بدموع:بعد الشر عليكى يا ساره متقوليش كده و بعدين طز فى الناس هتشغلي نفسك بكلام الناس و تفكيرهم عنك ليه ؟
ساره خرجت من حضن هند و قالت بدموع:طب لو كانوا الناس دول اقرب ناس لقلبك؟
هند :تقصدى مالك؟
اومات ساره ب اه
هند بغيظ و غضب:طب على فكره بقي ده عيل و هو إللى ميستهلكيش أصلا
فجأه باب الاوضه خبط و كان محمد ابوهم
محمد بجديه:قومى يا ساره علشان المأذون تحت
ساره بعدم فهم و صدمه:مأذون؟ ل مين
محمد:كتب كتابك على مالك النهارده
