رواية فصيلتي القوية الفصل السادس 6 بقلم ريناد

رواية فصيلتي القوية الفصل السادس 6 بقلم ريناد 

البارت السادس ٦

مهاب خرج من السرايا بعد ماودع سلمى وبص للسرايا بصه اخيره وبص لحمد اللى واقف مراقبه وهو بيمشى من السرايا ومرسومه على وشه ابتسامة نصر وشماته خلت مهاب يغمض عنيه بحسره على احساس الاخوه اللى عمره ماحسه من حمد او مروان

وعلى الدم اللى بقى عندهم ميه

مهاب وقمر وريناد ركبو العربيه واتحركو بيها على حياه جديده وسابو وراهم حياتهم القديمه بكل تفاصيلها

العربيه فضلت ماشيه بيهم كتير اووى لغاية ماطلعت من العمار وابتدت تدخل فى طريق صحراوى ومشيت شويه وبعدين وقفت مره وحده بطلب من مهاب اللى فتح الباب ونزل

وشاور لقمر وريناد ينزلو

ريناد وقمر بصو لبعض ونزلو وفضلو يبصو حواليهم ملقوش غير صحرا واسعه على مدد الشوف مفيش فيها الا قطعه مبنيه بالطوب الابيض دور واحد على شكل بيت صغير

ريناد وقمر بصو لبعض وبصو لمهاب بتساؤل

مهاب :احنا وصلنا خلاص وده بيتنا الجديد

قمر رفعت حواجبها وبرقت عنيها :احييه

وبصت لريناد اللى هى كمان واخده وضع الذهول

مهاب تعالو تعالو دانتو هتنبسطو انبساط اهنه محدش انبسطه فى المباسيط قبليكم

قمر :شوف ازااااى

مهاب زمباقولك اكده وحط ايده على كتفها واخدها ومشيو على البيت بعد ماشاور للسواقين بتوع العربيات يدخلو الحاجه وريناد استنت لغاية مانزلت شنطتها المدججه بالدهب والفلوس واخدتها ودخلت وراهم (شاااتتتره يابت بصوت مارى منيب )

مهاب اول ماقرب على الباب فتحه وبعد كده ادا ضهره للباب وماسك المقبض بتاع الباب وبيكلم فيهم :بصو ادخلو برجلكم اليمين عشان البركه تحصل وسمو الله الا البيت بقاله سنين محدش سكن فيه وبيفتح الباب وطلعت فى وشه مجموعه من الغربان

خبطو فيه من كل ناحيه وهو جرى وقمر وريناد جريو معاه لغاية مابعدو شويه ومهاب وقع على الارض وبصلهم بعين ومغمض عين

بصو بعون الله كلنا هننبسط اهنه احلا انبساط الكل ضحك على منظره وهو قام نفض جلابيته من التراب واتصنع الشجاعه ونفخ صدره ودخل البيت تانى قدامهم

قمر وريناد بصو لبعض وضحكو على منظره

ودخلو وراه وبنظره وحده قدرو يشوفو البيت كله لانه مش كبير صاله واسعه واوضتين ومطبخ وحمام كله على الطوب والبيت كله مساحته حوالى ١٠٠ متر

قمر :عترت عليه فين البيت اللقطه ده ياعفريت انتا وكيف قدرت تاخده فى المنطقه الممتازه والموقع المتميز ده ؟

ريناد فهمت تريقتها وضحكت بخفه خلت مهاب ابتسم :عتتمقلتى عليى يابت ابوى وعلى بيتى زى بعضه ربنا يسامحك وان كان ع البيت انا هحكيلكم حكايته بس بعد ماتورونى همتكم معاى وننضفوه ونفرشوه وهنقعدو مع بعض ونتحدتو ونحكو كل حاجه فى قلوبنا اصلا مورناش حاجه ولا حد معانا مفيش غيرنا احنا والديابه والحيايه والعقارب والطريشات

قمر :ربنا يسامحك ياولد ابوى على المنفى اللى جايبنا فيه ده ويهديك علينا وعلى نفسك

مهاب :امين ياااارب يلا خفى كلام وايدك معانا يلا انتى كمان ايتها المرأه الحديديه ايدك معانا

ريناد وقمر ومهاب ابتدو تنضيف وفرش فى البيت وخلصو بعد الضهر بعد ماهلكو مع انه مش كبير لكن كان مترب ووسخ جدا ولما خلصو كانو عباره عن كتله من التراب

مهاب وقمر كانو بيفرشو فى الصاله وريناد كانت بتنضف وتفرش فى الاوضه وخرجتلهم وكلهم بصو على بعض وكانت وشوشهم كلها مش باين منها غير العيون والاسنان من التراب وصرخو كلهم وجريو كل واحد لمكان

مهاب اول مابص لريناد ضحك قوى لانها مع العضلات والتراب ومنظرها فكرته بالراجل الاخضر بجد

ريناد :ممكن اعرف حضرتك كل مابتبص عليا ايه اللى بيضحكك اووى كده مهى قمر متربه زيى اهى واكتر منى وانتا كمان ايه بقى اللى بيضحكك فيا انا اووى كده

قمر بصت لمهاب اللى بيكتم فى ضحكته :لا ياحبيبتى هو عيضحك على انا كمان من الصبح بس هو غتيت والله انتى زى القمر حتى وانتى متربه والله وضربت مهاب على صدره بقفا ايدها خلته نط من شدة الضربه

اي ايدك تقيله قوووى ياحزينه جاكى الغلب

معتعرفيش الرقه واصل

ريناد بصتله بغيظ واخدت غيار ودخلت الحمام

مهاب من بره :اوعى تتهورى عندك عشان مفيش ميه

ريناد :نعمممم

مهاب :اه والنعمه زى ماعكلمك مفيش ميه اهنه واصل

قمر بصتله ورفعت حواجبها

مهاب :وحياة ابوكى متتكلمى ياشيخه انا بالع تراب لما مش قادر ارد حتى فيه عربيه هتيجى بكره الصبح تجيبلنا ميه وهتيجى كل يوم ناخدو منها كفايتنا من الميه لحد اليوم التانى

قمر وهى بتمثل الفرحه :ياحلاوه ياولاد ونرجعو لحياة البدائيه تانى ونصيدو حيوانات ونتغطو بجلودها وناكلو لحمتها نيه وهكونا ماتاتا عاد وحطت ايدها على بوقها وعملت حركت الهنود الحمر وباباباباباباباباباااااااااه وعملت المكنسه رمح وضربتها على مهاب جات فى بطنه مسك بطنه ووقع فى الارض وطلع لسانه بيمثل الموت

كل ده ريناد سامعاه من جوه وميته من الضحك لان هى بالنسبالها الوضع ده عادى وياما عاشته فى الجيش مع رعد اخوها لكن

كان بيبقا يومين اسبوع بالكتير وترجع لبيتها لكن هنا ياعالم هتقعد اد ايه

ريناد نفضت جسمها بهدومها المتربه بعد ماضربتهم فى الحيطه نفضت منهم التراب ومسحت وشها وخرجت لهم وهى على وشها ابتسامه .......قمر استغربتها

قمر :وانتى كمان طالعه فاشخه خشمك على ايه ياختى ياك مسمعتيهوش بيقولك الميه هتاجى بكره الصبح

ريناد :لا سمعت عادى

قمر :اممم يبقى مستوعبتيش ياحبة قلبى تعالى انا هفهمك وحطت ايدها حوالين رقبتها ووطتها لمستواها وهى بتتمشى معاها :بيقولك مفيش ميه يعنى لو جيتى لامؤاخزه تلبى نداء الطبيعه هتعملى كيف القطه تحفرى فى الرمله وبعد ماتخلصى تردميها ونظرا لان مفيش حجاره اهنه رمله بس هتغبرى حالك غبير بالرمله فهمتى ياحزينه

وهنا ريناد وقعت من الضحك على كلام قمر ومهاب كمان مقدرش يمسك نفسه من الضحك وقع على الارض

قمر :عتضحكو على ايه يامعاتيه انتو ؟ انتو مش مقدرين حجم المعاناه اللى احنا فيها

والنبى صوح ماجمع الا اما وفق

ريناد :طيب ياحبيبتى مالميه هتيجى بكره منرفزه نفسك اوى ليه هدى اعصابك

قمر بزنقه :مقدرااااش اهدى اعصابى يابشر حسو بى وسابتهم وخرجت برا البيت

مهاب :رايحه فين يامجنونه

قمر :رايحه اعمل حفره زى القطه وبعد اكده اغبر حالى وجريت وهى بتصرخ منك للاه يامهااااااب يافقرى

ريناد ومهاب بصو لبعض وضحكو جامد

مهاب :ايه وانتى عادى عندك موضوع عدم الميه ده مش شايفك اتعصبتى يعنى ولا اتجننتى زى قمر

ريناد :لا عادى انا متعوده على العيشه كده وقامت وقفت وسط استغراب مهاب اللى يعرف انها بت راجل غنى واخت ظابط عيشة ايه اللى متعوده عليها

مهاب :طب رايحه وين انتى كمان

ريناد :خارجه اشوف قمر هببت ايه واوريها تتعامل مع الموقف ازاى

مهاب :ايه ديه ايه البت الغريبه دى دنا قلت هى اللى هتتجنن لما تيجى اهنه رباية بحرى دى تقوم قمر بت الصعيد تتجنن وهى تبقى ايزى اكده عجبت لك يازمن ياترى حكايتك ايه يامحيرانى فأمرك ياواد يابت انتى

قمر دخلت مع ريناد اللى كانت سانداها

مهاب اتخض عليها افتكرها تعبان لدغها ولا حاجه :مالك ياقمر جرالك ايه ياختى

قمر :اسكت بدل ماانط فكرشك دلوكيت اآاااى

مهاب بص لريناد :هى مالها

ريناد ضحكت وبصت لقمر :معلش اصل الرمله والحجاره سخنه اووى وهى مااستحملتش

مهاب : طب دخليها جوه دلوكيت خليها ترتاح بصو انا خارج شويه وجاى هجيب شوية حجات اقفلو على نفسكم زين ومحدش يفتح لاى حد مهما كان احنا فحته مقطوعه وبص لريناد وبالزات انتى مراوان

مش هيسيبك فى حالك اقفلو الباب والشبابيك زين قوى وحسكم ميطلعش

قمر :قفلى يختى قفلى الشبابيك والبيبان وهاتى كام كيس ملح رشيهم علينا عشان لماا ييجى نكون استوينا وياكل ملوحه عجب

ياولد ابوى شبابيك ايه اللى عاوز تقفلها والواحد بيشر عرق من كل حته زى لوح التلج اللى بيسيح حرام عليك ياشيخ انتا مكنتش اكده قبل اكده

ريناد طبطبت عليها وهى مبتسمه

مهاب :معلش لما هرجع هترتاحى ياهمى التقيل انتى

قمر برقت عنيها :ترتاحى؟ وهمى التقيل ؟ بس هى بانت اكده انتا هتقتلنى لما ترجع وتدفنى اهنه فى الصحرا عشان محدش يلقى جتتى انا عارفه المكان دا مريب وجيبتنا اهنه فيها إنه بص ياولد ابوى مهاكلش كتير تانى انا من اهنه ورايح هعمل رجيم مهحملكش الهم واصل

مهاب ضحك عليها وسابهم وخرج وركب موتوسيكل هوجن كان بتاعه فى البلد وجابه معاه والحته اللى هما فيها كانت على بعد ساعه من العمار بسرعه الموتوسيكل على اقصى سرعه

ريناد سمعت كلام مهاب وقفلت كل حاجه لانها مقدره خطورة الحته اللى هما فيها دى وخصوصا انها معهاش سلاح وقمر مبطلتش نواح وعديد من ساعة مامهاب مشى

ريناد :يابنتى خلاص صدعتى امى حرام عليكى بئه دانتى بالعه راديو

قمر :وغلاوتك وغلاوتك يختى مكنت اكده بس هى الصدمه جامده عليا حبتين والحجر كان سخن قوى والله كل دى عوامل ادت للحاله اللى انا فيها دلوكيت

ريناد :طب معلش بكره تتعودى عالعيشه وتتكيفى معاها

قمر بزعيق :ياقلبك ياشيخه انتى التانيه

والله حاسه انك انتى ومهاب هربانين من العصر الحجرى عبر بوابة الزمن وجيتو على

اهنه ومهاب اخوى راح بدال الواد المهووس اللى عامل اخوى ديه

ريناد :دانتى خيالك خصب والافلام لاحسه عقلك

قمر :لا والنعمه بس مهاب اللى اعرفه لايمكن يرضى يجيبنى اهنه دا كان مجلعنى قوى وبيحبنى قوى قوى

ريناد :طيب مهو لسه بيحبك وبيدلعك

قمر: "فيييين؟ فييييين الجلع ده جايبنى الصحرا ومخلينى اتغوط على طريقه الحيوانات وتقوليلى مجلعك اسكتى يارناد اسكتى والنبى ااه ياحظك ياقمر ....ياسنينك السوده .. ااااه ياملتهبه ياقمر...... ياصغيره عالهم يالوزه

يلى هتندفنى فى الصحرا فعمر الزهور يااااااقمرررررر

ريناد :يووووه دانتى مصيبه

قمر :له دانتى اللى تلاجه

ريناد :يابنتى اسكتى احنا قريبين على طريق فى حته مقطوعه وكل مده بتعدى عربيه يعنى لو حد سمع صوتك ممكن يجيلنا هنا واحنا لوحدنا

قمر :يختى ابقى اطلعيلو ووريلو عضلات الشحات مبروك اللى عندك دى وهو يهرب طوالى ااااه ياصغيره ياقمممرررر

ريناد : انتى مفيش فايده فيكى بقولك مجوعتيش

قمر :عمووووت من الجوع بس مهاكلشش

ريناد :اشمعنه

قمر :انا عندى عاده بت كلب اكل من اهنه واجرى على الحمام افضى لامؤاخذه من اهنه

يعنى معنديش مخزن فى بطنى زي الناس التانيه وكمان معنديش سيطره على حالى كنترول يعنى

ريناد :طب هو احنا عندنا اكل هنا

قمر :فيه كرتونه فيها معلبات فى العزال وعيش مقدد دورى عليها وهِلب يور سيلف

يختى

ريناد بتضحك على قمر وكلامها ومزيج الصعيدى على الانجلش اللى بتقوله ده

وقامت فتحت علبه تونه واكلتها ودخلت الاوضه التانيه تريح شويه لكن مقدرتش تنام من زن قمر طلعت موبايلها تتطمن على باباها ومامتها لكن ملقتش شبكه لانهم كانو خارج التغطيه

بعد مده سمعو صوت عربيه بره وقمر جت جرى على ريناد

قمر :بت يارناد فيه صوت عربيه بره ومهاب معاه موتسيكل اكيد حد سمع صوتى وجاى عشان يغتصبنا والنبى لو فيها اغتصاب روحى انتى فالاول وخلينى انا الاخر يكون مهاب جه والنبى وقوليلهم هى موافقه بس ادوها وكتها ومن غير ضرب

ريناد :لا اصيل ياعم بخ بتصدرينى انا وكمان موافقه كده علطول من غير اى مقاومه

قمر :المقاومه لا تفيد فى الحالات اللى كيف دى انا عشوف فى الافلام ودايما اقول للوحده مالك لو استسلمتى من الاول مكنوش ضربوكى ياقزينه واديكى فى الاخر اغتصبوكى برضيك

ريناد :لا عمليه جدا انتى والله وقامت على الباب

قمر مسكت فيها :هتعملى ايه انتى متفتحيش هيموتونا يافقريه تعالى ندسو تحت السرير

ريناد :يابنتى سيبينى هبص من خرم الباب اشوف ايه اللى بيحصل بره

قمر سابتها وجريت استخبت تحت السرير

ريناد بصت بحذر وتنفست الصعداء لما شافت مهاب واقف بره وبيتكلم مع ناس وحبت تعمل فى قمر مقلب فتحت الباب وبترجع برجليها لورا وهى بتتكلم :انتو مين

وعاوزين مننا ايه على فكره انا مش لوحدى انا معايا قمر تقطعكم

قمر من تحت السرير بصوت واطى :اقطع مين الله يخرب بيت ابوكى عتتحامى فمين يافقريه

ريناد جريت على اوضة قمر مره وحده :انتو مش مصدقين انى معايا وحده تانيه طب اهى وجريت جرت قمر من رجليها وقمر صرخت ومسكت فى رجل السرير وتبتت وغمضت عنيها وبصوت عالى

له وحيات ابوكم هى الاول انا مش هقاوم بس هى الاكبر الكبير الاول

وفجأه سمعت صوت ضحك عالى فتحت عنيها لقت ريناد واقعه جمبها من الضحك بصت يمين وشمال ملقتش حد بصت لريناد اللى زادت فى الضحك

ريناد :متخافيش دا مهاب انا بهزر معاكى

قمر :ينعل ابو هزارك ياشيخه قطعتى نسلى الله يقطعك خلتينى مهخلفش تانى ولعلمك لو ده حصل هخطف عيل من عيالك عشان انتى السبب

ريناد بضحك :معلش والله بس شكلك حلو وانتى مرعوبه وكلامك احلى انا مضحكتش كده من سنين والله

قمر :وانا مبكيتش اكده من سنين والله تقريبا من يوم ماأمى فطمتنى

ريناد :انتى مشكله

قمر :مرسى الله يمشكلك

ريناد :طب قومى نشوف اخوكى مين اللى جاى معاه دا بعربيه

قمر لوت بوقها :اسكتى مش هقدر اقوم

ريناد :ليه ؟

قمر :مش الدنيا مطرت على الجزء السفلى من هدومى

ريناد بصتلها واتفتحت فى الضحك لغاية ماتعبت وعنيها دمعت وقامت خرجت لمهاب

قمر :يبووووى عاليوم اللى مش راضى يعدى ده الله يجازيكى يارناد انتى ومهاب يابُعده

ريناد خارجه بره ولمحها مهاب خارجه بشعرها وبنطلون وتيشرت بصلها وبرق عنيه ووقف قصاد الرجاله واداها ضهره وشاورلها بأيده عشان تدخل لكن هى مفهمتش مهاب بصلها تانى هزتله دماغها يعنى مافهمتش مهاب وطى مسك حجر ولف عليها وطلع لسانه وداس عليه باسنانه ونَشن عليها ولسه هيضرب ريناد برقت ودخلت بسرعه وقفلت الباب الحجر رن فى الباب ريناد بصت للباب بزهول :

يبن المجنونه دا كان هيفتح نفوخى ايه الجنان بتاع العيله دى

ريناد دخلت عند قمر وهى مزهوله

قمر :مالك فاتحه خشمك وواخده وضع الصدمه ليه

ريناد :تصورى اخوكى حدفنى بحجر لولا قفلت الباب كان زمانى دماغى مفتوحه وهى لسه مخفتش من خبطة امبارح

قمر :ليه يعنى

ريناد :خرجت ابص اشوف الرجاله اللى بره بيعملو ايه

قمر :وخرجتى اكده ياحبة عينى

ريناد :كده ازاى يعنى

قمر :بشعرك ومنطلونك الحلو المحزق الملزق ديه

ريناد بصت لنفسها :ايوه عادى

قمر :له دا عند ام ترتر العادى ديه عند مهاب استلقى وعدك دانتى وقعتك مربربه ياحزينه

ريناد رفعت حاجبها :هيعمل ايه يعنى

قمر :له مهقلكش خليها مفاجأه عههههه تستاهلى ربنا بيخلص وقتى وانتى اللى عميلتيه في قليل دنتى رجعتينى لايام اعدادى وخلتينى اتبول لا ارادى

ريناد :نهارك اسوخ هو انتى كنتى لا ارادى لغاية اعدادى

قمر :اييييييون مبطلتش غير من ٣ سنين

ريناد :ومالك فخوره بنفسك كده ليه الله يخرب عقلك ياقمر

قمر :خِرب عقققلى خِرررب ولما هتعيشى مع مهاب عقلك انتى كمان هيخرب مع انك جايه عقلك خربان خلقه وهنكتبو على باب البيت ديه هنا يقطن المجانين الثلاثه خرقع ومرقع وكوهين

ريناد بتضرب ايد على ايد وبتضحك :لا دانتى لازملك تدخل جراحى يظبط صواميل مخك اللى فوتت دى ولسه هتخرج من باب الاوضه لقت مهاب فى وشها ودايس على شفته التحتانيه باسنانه وبيقرب منها وهى كل مايقرب ترجع لورا

ريناد بتهتهه :ايه عاوز ايه على فكره انا بعرف ادافع عن نفسى وبعرف اضرب كمان يعنى متفكرش

مهاب لسه بيقرب لها : قولتيلى عتعرفى تضربى هاه طب متورينى اكده كيف هتمدى ايدك على راجلك يامؤدبه

ريناد :انتا اللى عاوز تضرب الاول اهو وانا مغلطتش انتا بتتلككلى

مهاب :لا والله لما تطلعيلى قدام الرجاله بشعرك ومنطلون ديق راسم جسمك وتيشرت بنص كم ودرعاتك البيضه دى ملعلطه فيه الواحد يوعاها من اخر الدنيا يبقى عملتى وعملتى عمله محدش يعملها كمان يابت بحرى

ريناد :طيب خلاص اخر مره مش هعمل كده مره تانيه بس انا معييش هدوم غير دى

مهاب :معكيش البسى من قمر لغاية مااشتريلك لكن تطلعيلى اكده اقطع رجليكى ورقابتك كمان وزعق :سامعه

ريناد اتخضت :مقلنا خلاص وبعدين متزعقش تانى انا محدش بيزعقلى

مهاب :والله محدش عيزعقلك

ريناد :لا

مهاب :طب انا زعقتلك يلا ادينى بقيت اول واحد يزعقلك . وحد عيضربك

ريناد :لا ومحدش يقدر اصلا

مهاب :له انا اقدر ومد ايده يمسك شعرها لكن هى تفادته وقامت اخدت وضع القتال وطقطقت رقبتها وبتتنطط شمال ويمين

مهاب :وه اقفى متتنططيش كيف القرود اكده اثبتى

ريناد بتتحرك حواليه بخفه ومهاره

مهاب :يبت خيلتينى اوقفى فمكان خلينى امسكك يخرب مطنك

ريناد :متحاول تمسكنى بمجهودك انتا عاوزنى اقفلك عشان تضربنى

مهاب واقف ومدى ضهره للسرير وريناد بتتنطط قدامه ومره وحده قمر مسكت رجلها وشدتها خلتها توقع بجسمها كله على مهاب وهما الاتنين وقعو على السرير

ريناد بصت لمهاب واتسمرت قدام جماله ومهاب كمان اول مره يقرب من ريناد ويلاحظ ملامحها الجميله وكل واحد بص فى عيون التانى وتاه فيهم وكأن عيون مهاب فيها القطب الموجب للمغناطيس وريناد القطب السالب وقربو من بعض وكل واخد حس بجازبيه غريبه لعيون التانى

ريناد بصوت واطى وحنون وطبقه اول مره تكتشف انها عندها :احممم مش بتقولو فى الصعيد مش بتضربو الستات

مهاب وهو لسه بيبص لعنيها وتايه فيهم :

اه لما تكون ست غلبانه مبتعملش حاجه غلط مينفعش راجل يستقوى عليها ويضربها لكن لو ست مش بتسمع الكلام وتعمل حاجه غلط لازم تتحاسب عليها

ريناد :طب ولو عرفت غلطها واتأسفت

مهاب وهو بيتجول بعنيه فى ملامح وشها :هاه

قمر متابعه الموقف وحاطه ايدها على خدها

واتنهدت :هممم زى الافلام بالظبط

ريناد انتبهت لنفسها وعلى الموقف وقامت مره وحده وهى بتهرب بعنيها وهو قام وهو بيتنحنح :احممم خلاص هسامحك الدور ده عشان بس اول غلطه لكن ورحمة امى ياريناد لو اتكررت تانى لهفصل دماغك دى عن جسمك وادور على صحبتها الاصليه

ريناد :نعم ؟

مهاب :مهى اصل الملامح والوش ده مراكبش واصل مع الجسم ده انتى تقريبا اكده دخلتى عمليه مع راجل واتلخبطو وغيرو روسكم على جسم بعض

ريناد :دا جسمى وانا بحبه كده على فكره

مهاب بصوت واطى :حبك برص ياواد يابت ياللى مفيكى ريحة الانوثه مش عارف حاسبينك عالنسوان كيف انتى

ريناد :بتقول حاجه

مهاب :له معقولش تعالو بره جبتلكم ميه وحجات كتير تعالو دخلوها معاى الرجاله مشيتهم عشان الهانم الخالعه خلجاتها دى

ريناد بصتله بغيظ وطلعت وهو بص لقمر عشان تقوم

قمر :روح قدامى هستجمع قواى واجى وراك

مهاب رفع حاجبه وخرج بره الاوضه ورد الباب وراه وقمر حطت ايدها على صدرها وزفرت بقوه

مهاب رجع فتح الباب ودخل دماغه :متنسيش وانتى بتستجمعى قواكى تستجمعيلك غيار جديد بدال المبلول ده جاكى الطين كسفتينا

قمر :

مهاب خبط الباب وخرج ولقى ريناد لسه واقفه جوا البيت

مهاب: مخرجتيش ليه

ريناد :مش قلت متخرجيش كده

مهاب :لما يكون فيه رجاله ياآخرت صبرى تعالى منا موعود بالمتخلفين فى حياتى لعنه ملازمانى بعيد عنك

ريناد بصوت واطى :وبعيد عنى ليه منا بقيت زيك

مهاب سمعها وابتسم لكن معلقش على كلامها وشاورلها تنقل فى الحجات وكان فيها براميل حديد وبراميل بلاستيك ومعدات كتير وادوات فلاحه ومواسير بلاستيك كتير وعلب اكل معلب وكولمن ميه كبير ١٠٠ لتر وشكاير اسمنت وصناديق تقيله فيها عده سباكه ونجاره وكمان فيه طوب كتتتير متفضى قريب على البيت

ريناد بتبص للحجات دى وبتبصله ورافعه حواجبها

مهاب :ارفعى مش عامله فيها بروسلى

ريناد بصتله بتحدى وراحت على اتقل برميل ومره وحده شالته ومشيت بيه وجسمها بقا عباره عن كتلة عضلات مهاب تابعها بعنيه بذهول وهى شايله البرميل كانها شايله عيل صغير وماشيه بيه بمنتهى الخفه

مهاب :يخرب بيت ابو اللى جابك

ريناد رجعت بسرعه وبصت لمهاب اللى واقف جمب الحاجه وبأبتسامه جانبيه على وشها

مترفع ولا واقف تشجع بس

مهاب قلع جلابيته وفضل بالفنله الحمالات ورفع البرميل التانى واتحرك بيه وبرضو برزت عضلاته المنحوته بدقه لكن على جسم رجالى ضخم متناسق وهنا كان دور ريناد فى المشاهده والاعجاب

مهاب خرج هو وقمر وريناد اتحركت بسرعه تنقل فى باقى الحجات بخفه ومهاره وقمر بتشيل فى علب التونه والمعلبات وكمان بتفتح الكارتونه وتاخد منها كام وحده توديهم وترجع تانى ومهاب وريناد مبطلوش ضحك عليها

بعد ماخلصو كل حاجه قعدو ياخدو نفسهم وشربو من الكولمن اللى مهاب ماليه تلج وهما بيزودوه من الميه السخنه اللى فباقى البراميل مهاب وهو بينهج :يلا كفايه عليكم اكده النهارده مش هتعبكم كتير عشان بكره ورانا شغل

صعب ولازم نكون بكامل قوتنا

قمر حولت عنيها :كامل انتا بتقول كامل يبقى انتا اللى قتلت ببايا جيالك ياببايا ووقعت على الارض وفردت ايديها ورجليها ومهاب وريناد بيضحكو وابتدو يردمو عليها بالرمله بيمثلو انهم بيدفنونها

ياترى ايه اللى مستنى ابطالنا بكره وياترى مهاب هيقدر على اللى داخل عليه ولا الدنيا هتغلبه تابعونى

السابع من هنا

تعديل المقال