رواية فتيات الميتم الفصل السادس 6 بقلم شيماء طارق
صل السادس. من( فتيات الميتم )
انتهت الحفل وصعدت الفتيات الى غرفتهم
غاده : ناهد كانت بتسال كتير عن البنات وزى اما تكون مش مصدقه سفرهم
معتز : قولتلك قبل كدا مش لازم نقدم مبررات والى عايز يتخيل حاجه يتخيل والى عايز يصدقنا يصدقنا البنات ولادنا وشايلين اسمى
غاده : خايفه يجى اليوم والبنات يبعدو عننا
معتز : متخافيش مش هيجى اليوم دا ولما هيجى هيبقى ساعتها هكون انا بسلمهم لعرسانهم
غاده : بس ....
معتز : مفيش بس يا غاده متشغليش دماغك بأفكار عمرها ما هتحصل وبعدين البنات بيحبونا واعتبرونا اهلهم فعلا
غاده : ربنا يستر
معتز : يارب ...يلا بقى نطلع ننام
غاده : هو انتى هتوافق على عزومه أحمد سالم لينا احنا والبنات
معتز : ليه لا البنات تعرف بنتهم مفيش مانع لما العيلتين يقربو من بعض خصوصا ان أحمد صديقى من زمان ولو اتصل أكد الزياره احنا هنروح زياره مش هتخسرنا حاجه
غاده : تمام
........فى غرفه رغد .....
رغد بعصبيه : حته عيل متخلف مستفز اى بتاعتو دى شايفنى لعبه فى ايدو طيب والله لعرفو هى مين رغد ......وقال اى عايز نكون اصدقاء ....الهى تصدى يا شيخ ...... اوووووف اى الى انا بعملو دا .....انا هناك احسن
..........فى غرفه ريم .....
كانت ريم تبكى بسبب ضحكات فهد عليها واستهزائو بها
ريم : هو غبى عشان كان قاعد يضحك عليا وبعدين فيها اى لما استأذن بابا مش هو دا الصح ......بس ياريم انتى كمان كنتى متوتره وخايفه بتديلو ايحاء ان انتى صغيره .......ما انا متعلمتش احد قرار لوحدى ديما رغد الى بتاخده عنى .....انا احسن حل انى مقفش لوحدى تانى خالص لازم يكون معايا حد من اهلى حتى مروه مش هقف معاها لوحدى
________________________
وصل الجميع الى فيلا أل سالم
ناهد : انت كنت جاد وانت بتعرض العزومه على معتز يا أحمد
أحمد : ايوه يا ناهد هو فيه مشكله
ناهد : ايوه فيه انا مش مسترياحه لموضوع بناته ده حتى غاده كانت متوتره وانا بسألها عنهم
أحمد : احنا مالنا يا ناهد هما ولادو ومكتوبين بإسمو هتشككى فى دى كمان
رحاب : ملناش دعوه يا ناهد وبعدين انا مش شايفه مشكله انتى بس الى مش متعوده على غاده وولادها
ناهد : بردو مش مرتاحه
دلف عز وفهد ومروه .....
فهد : مش مرتاحه لاى يا ماما
ناهد : ل بنات معتز
فهد : ازاى
عز : مالهم بنات زيزو
ناهد : مش عارفه حاسه ان فى حاجه غامضه فى الموضوع منين مكانوش بيجيبو سيره انهم خلفو ومنين دلوقتى عندهم بنتين كبار فى الجامعه
مروه: اونكل معتز و انطى غاده قالو ان هما كانو مسافرين
فهد : ايوه ونزلو عشان الكليه
ناهد : مش مصدقاهم
أحمد : خلاااص كفايه كلام فى الموضوع ده وانتى يا ناهد مش عايز اسمع ان الموضوع ده اتفتح تانى هما احرار ولادهم وهما حرين يظهروهم للناس ولا لا ..كل واحد على اوضته
ذهب الجميع الى الغرف ....
فى غرفه فهد .......
كان يتذكر كلاماتها وجمالها ضحكاتها مع مروه زادت ابتسامته بل تحولت الى ضحكات عندما تذكر توترها وهو يطلب منها الصداقه وايضا ردها بأنها ستستأذن معتز هو يعلم انها قالت هكذا لكى تهرب من امامه
فهد : اى يا فهد بتفكر فيها كدا ليه ....ضحك فهد مره اخرى ..بس هى طيبه قوى وهاديه وشكلها بريئه مش زى اختها اعوذ بالله لسانها قدامها اربع متر ....بس عيون البنات فيها حزن رغم ضحكهم بس فى حزن وبعدين ليه معتز معرفناش عليهم من الاول ........انا مالى انا هنام
فى غرفه عز .........
عز يأخذ الغرفه ذهابا وايابا : يعنى اى هو انا مش عارف اكلمها ولا اى .....والله ما يحصل ابدا...انا لازم اكلمها .....طيب اكلمها ازاى ...وبصفتى اى ...دا انا بقولها نبقى اصدقاء بتقولى ليه.....هو اى الى ليه ...انا خايف اكلمها تانى ترزعنى بونيتين تخلينى اسلم على الارض....بس دا ميمنعش ان هى جميله ولا عيونها يالهوووووى ...اى يا عز فوق انت اتجننت خلاص. ...البت جننتنى ياماااه ....عااااااا....انا احسن حل انتم دلوقتى واشوف الموضوع دا بكره
............فى الصباح
مروه : بابى انا هروح النادى
أحمد : متتاخريش ياحببتى عشان انا هعزم اونكل معتز على الغذاء النهارده
انتبهه له عز وفهد
عز : بجد يا عمى
أحمد : ايوه مالك فرحان كدا ليه
عز : هاا لا مفيش
مروه بخفوت سمعه عز : جبان
عز : جبان جبان مش احسن ما اموت
أحمد : انتو بترغو فى اى
مروه : مفيش ...انا هروح النادى وارجع على طول
أحمد : ماشى
ناهد : لو شوفتى جيسى ابقى قوليلها تيجى معاكى
مروه بقرف : وانا مالى بيها
ناهد : بنت احترمى نفسك وبعدين لازم تحترميها مش هتبقى خطيبه اخوكى ....
صدم الجالسين وايضا فهد الذى كان يرتشف من القهوه خاصته فألقاها جميعها على عز
عز : الله يقرفك
فهد : خطيبه مين ...انت خطبت يا عز من غير ما تقول
عز بفزع : لااااا خطبت مين يا اخويا انا اتهبلت ولا اى وبعدين يوم اما اخطب اخطب واحده لو نزلت تحت المايه تضيع ملامحها
فهد : امال تقصدى اى يا ماما ب ان جيسيكا خطيبه اخوها.....ثم صمت وقال بصدمه
فهد : تقصدينى انا
ناهد : ايوه مش انت هتخطبها
أحمد : مين قال كدا
فهد : ايوه صح مين قال كدا هو انا قولتلك عايزه اتجوز
ناهد : لا ياحبيبى انت مقولتليش بس انا شوفتك كبرت ولازم تتجوز وبعدين مالها جيسى بنت ناس ومن عيله........قطع حديثها فهد
فهد : كبرت اى يا ماما .....وبعدين جيسى مين الى عايزه تجوزهالى انا مش هتجوز بالطريقه دى ولا دلوقتى اصلا ومتفكريش بالموضوع عشان متتعبيش عن اذنكو يلا يامروه اوصلك
عز : استنى هبدل هدومى واجى معاك
أحمد : انتى بتخططى بمزاجك يا ناهد
ناهد : وهى مالها جيسيكا بس
أحمد : شكلك اتجننتى عايزانى اناسب عثمان الشرقاوى دا لو فهد قال هتجوزها انا مش هوافق
ناهد : ليه من عيله ومعاهم فلوس والبنت بتحبه
أحمد : بتحبه ولا بتحب فلوسه والعيله الى بتقولى عليها دى انتى عارفه وانا عارف فلوسهم جايه منين فياريت الموضوع دا يتقفل وميتفتحش تانى والبنت دى رجليها تخف من هنا
ناهد : بس دى بنت اعز اصحابى
أحمد : كلمه انا قولتها مش هقررها تانى ولو كلامى متنفذش اعرفى انك مش هتفضلى هنا كتير
ناهد : بتقول اى يا أحمد
أحمد : نااااااهد مش عايز نقاش تانى خلاص الموضوع انتهى .....وتركها وغادر
ناهد : بقى كدا يا أحمد طيب يا انا يا انت بقى
__________________________
فى فيلا الدمنهورى
رغد : صباح الخير
الجميع :صباح النور
معتز : تعالى افطرى حببتى
رغد : ما انتو فطرتو وسبتونى
غاده : احنا نقدر بردو يلا تعالى افطرى
جلست رغد بجوار ريم
ريم : اتأخرتى فى النوم كدا ليه
رغد : مش عارفه
ريم : طيب انا عايزه اخرج اعمل اى
رغد : اسالى بابا
ريم : بس ...
رغد : ريم بابا وماما دول المفروض ناخد رأيهم فى كل حاجه احنا هنعملها وكمان المفروض تحاولى تعتمدى على نفسك عشان تواجهى الحياه
ريم : بس انا بخاف
رغد : مره على مره هتتعلمى وتتعودى متخفيش طول ما انا جنبك
ريم : ربنا يحفظك ليا
رغد : يارب ياجميل
معتز : بطلو رغى وكملو اكلكو
رغد وريم : حاضر يا بابا
غاده : اى رأيكو نروح النادى النهارده
ريم ورغد : ماشى
معتز : لا ...احنا النهارده هنروح عند أحمد سالم
رغد : نعم
ريم : لا
معتز : فى اى يا بنات
ريم : اقصد هنروح ليه
معتز : عازمنا على الغذاء عندو ونكمل اليوم مع عيلتو
رغد : هما مش كانو هنا امبارح
معتز : وفيها اى
رغد وريم : ينفع ما روحش معاكو
نظر لهم معتز وغاده
غاده : ليه يا بنات
ريم بتوتر : لا ...اقصد مش .....لا انا مش عايزه اخرج النهارده وبعدين حفله امبارح انا تعبانه
رغد : ايوه تعبانه عشان انا ...اه تعبت فى الحفله امبارح...ايوه زى ريم تعبت امبارح
معتز : بس انتو كنتو هتروحو النادى دلوقتى مع غاده
ريم ورغد : هااا
معتز : ممكن افهم فى اى
رغد : مفيش
معتز : يبقى هنروح كلنا عند أحمد سالم ومفيش نقاش فى الموضوع ده
رغد وريم وغاده : حاضر
رغد فى سرها : كانت ناقصاهم
ريم فى سرها : ياربى ..انا اعمل اى مع فهد دا لو كلمنى ...انا احسن حل مبقاش لوحدى واقعد مع ماما او رغد لان اكيد بابا هيقعد مع اونكل احمد
......
مر الوقت سريعا واتى موعد ذهابهم الى فيلا أل سالم
معتز : البنات اتأخرت كدا ليه يا غاده
غاده : انا لسه شيفاهم كانو بيلبسو
ريم : انا جاهزه يا بابا (كانت تردى بنطلون جينس وبلوزه بيضاء رافعه شعرها رابطه اياه على هيئه ذيل حصان)
معتز : القمر دى بنتى
ريم : طبعا
غاده : ربنا يحميكى ياحببتى
اتت اليهم رغد
رغد : يلا انا جاهزه
صدم معتز وريم وغاده مما ترتديه فقد كانت ترتدى سلوبت جينس واسعه قليلا وتحتها بدى بنصف كم ابيض وتلملم شعرها على هيئه كعكه
غاده : انتى هتيجى معانا كدا
معتز : انتى مش قولتى هتلبسى فستان
ريم : انتى مش كنتى بتلبسى بنطلون وبلوزه
نظر معتز لريم ثم الى رغد ....
معتز : انتى بتسكتينا
رغد : بصو والله عايزينى اجى كدا كان بها مش عايزين انا هقعد هنا انا مش عايزه اروح اصلا
معتز : لا هتيجى معانا حتى لو فضلتى كدة يلا عشان منتاخرش على الناس
رغد بهمس : اوووف
انطلق معتز وعائلته متجهين الى فيلا أل سالم
_________________________________________
فى فيلا أل سالم
مروه وهى تدلف مع عز : الحمد لله ماقبلتش الى اسمها جيسيكا دى
عز : ربنا بيحبك يابنتى
ناهد : اتاخرتو كدا ليه الضيوف على وصول
مروه : الوقت سرقنى بس جينا اهو
جيسيكا من خلف ناهد : اووه اتاخرتو قوى
نظر عز اليها ثم الى مروه فقالت مروه
مروه : انتى هنا من امتى
جيسيكا : انطى ناهد اتصلت بيا وقالتلى ان فى ضيوف جايين قولت اجر
عز : ايوه الضيوف دول جايين لينا انتى دخلك اى فى العيله.
جيسيكا : انا هبقى خطيبه فهد
سمعها فهد الذى كان يدلف من الخارج
فهد : خطيبه مين
جيسيكا تنظر الى ناهد بتوتر : هاا مفيش
مروه بغيظ : بتقول انها خطيبتك
فهد : انا قولتلك انى هخطبك
جيسيكا بتوتر : انطى ناهد قالت......قاطعها فهد بغضب
فهد : انا قولتلك
انتفض الحاضرين من صوت فهد فقالت ناهد
ناهد : انا كنت بقترح يعنى يا فهد
فهد : وانا قولت اى فى الكلام دا
ناهد : بس دا مش اخر الكلام
فهد : لا انا كلمتى بقولها مره واحده انا مش هتجوز دلوقتى اقولك مش هتجوز خالص .....وتركهم وغادر واتبعه كلا من مروه وعز كلا منهم الى عرفته ليجهز نفسه لاستقبال الضيوف
أحمد : هو فهد كان بيزعق هنا
ناهد بتوتر : ها لا مفيش هو بس كالعاده عز يضايقه وهو بيغضب بسرعه
أحمد بشك وهو ينظر لجيسيكا : طيب
اتت اليهم الخادمه تخبرهم بقدوم معتز وعائلته فتوجهه أحمد وناهد لاستقبالهم
أحمد : نورتنا يا معتز
معتز : منور بإصحابو يا أحمد
ناهد : اتفضلو ياجماعه
دلف الجميع وجلست ريم بجوار غاده ورغد بجوار معتز
معتز : امال فين محمد
محمد : انا هنا يا باشا
تبادلو السلام والتحيات وايضا غاده ورحاب تبادلو السلام وجلسو حتى اتت اليهم مروه
مروه : رغااااااااااد
رغد بضحك : مرووااااااه
احتضنو بعضهم وايضا مروه احتضنت ريم وسلمت على غاده وجلست بجوارهم.
ناهد : اى ياحببتى الى انتى عملتيه انتى ورغد دا
رغد : عملنا اى
ناهد : صوتكو العالى
مروه : مفيش حاجه يا مامى كنت برحب ب رغد بس
جيسيكا : طريقه لوكل قوى
رغد : نعم
جيسيكا : انا مكلمتكيش انتى وبعدين انا مكلمش ناس بتلبس القرف دا وتشير بيديها على ملابس رغد
مروه وريم : اوبااااا
مروه : لعبه فى عداد عمرها
ريم : رغد هطلعو عليها دى مكانتش عايزه تيجى
مروه : ليه
ريم بتوتر : تعبانه من الحفله وكدا .....ثم انتبهو لصوت رغد
رغد : انا بلبس قرف يا علبه الالوان يا الى لو المايه اتحطت على جسمك تبوشى يالى صورتك بيخوفو بيها العيال يا.............قاطعها معتز اتيا على الصوت العالى فقد كان يجلس مع احمد ومحمد فى المكتب
معتز : رررررغد
سكت رغد وانتفضت ريم وغاده
أحمد : ممكن افهم فى اى هنا
مروه : جيسيكا بتتريق على لبس رغد
ناهد : رغد قالت كلام بيئه قوى
نظر معتز الى رغد فوضعت رغد عينيا بالاسفل بينما وجهه نظره ل ناهد بغضب
أحمد : ناهد جيسيكا بتعمل اى هنا
ناهد : انا عزمتها
أحمد : وانا قولت جيسيكا متجيش هنا تانى
جيسيكا : انا يا اونكل
أحمد : مبتحترميش ضيوفى يبقى ملكيش مكان فى بيتى
جيسيكا : اوكى يا اونكل بس هتندم ...ثم نظرت ل رغد ....هتندمى ياحلوه
رغد : امشى من وشى بدل ما امسح بيكى الارضيه
نظرت جيسيكا للجميع بغضب وغادرت بينما كانت ناهد تنظر للبنات بكره وغضب
أحمد : اسف ياجماعه على الى حصل
معتز : انا الى اسف على غلط رغد وقال جملته ونظر الى رغد التى تتحاشى النظر اليه
أحمد : محصلش حاجه ....يلا بينا على الغذاء
معتز : تمام
توجهو الجميع الى طاوله الطعام جلس كلا من معتز وعائلته بجوار بعضهم وبجوارهم مروه بينما جلس أحمد على رأس الطاوله وكان على يمينه اخيه الذى كان يجلس بجوار معتز وعلى يساره زوجته وزوجه اخيه تاركين كرسيين لفهد وعز
اتى فهد وعز فنظرت لهم الفتيات فأخفضت رغد نظرها بلامبالاه من نظرات عز
بنما ريم نظرت بخوف الى فهد وعادت نظرها بسرعه الى الطعام امامها فأبتسم هو
جلس عز حيث يكون فى مقابله رغد بينما جلس فهد فى مقابله ريم
عز : انتى قسم اى يا رغد فى هندسه
قالت رغد وهى لم ترفع رأسها : ميكانيكا
عز : كان لازم اعرف لوحدى من طريقه لبسك
نظرت له رغد نظره اخرسته بينما ضحكت مروه وكتمت ضحكتها من نظرات رغد لها
معتز : رغد بتحب تلبس الى يعجبها مش شرط نوع لبسها اى المهم انها تلبس الى عاجبها ومش مهم رأى الناس
عز : مقصدش يا زيزو بس ..
معتز : فاهمك خلاص
فهد : وانتى يا ريم
ريم بخوف : انا انا مالى
فهد بابتسامه : دخلتى طب ليه
ريم : رغد ..
فهد باستغراب : نعم
ريم : رغد قالتلى ان انا شاطره فى مواد علمى العلوم ولما ادخله هبقى دكتوره
فهد : وانتى كل حاجه بتعمليها بتبقى رغد قالت عليها
ريم وهى تنظر لمعتز . الذى يتابع الحديث حوله بهدوء : هااا.. لا بس
معتز : ريم متعودتش انها تاخد قرار لوحدها بس هى بتحاول تعتمد على نفسها
فهد : اوك
