رواية فتيات الميتم الفصل الثالث 3 بقلم شيماء طارق
فصل الثالث. من (فتيات الميتم )
احمد : عملت اى فى الصفقه يا فهد
فهد : مفيش يابابا لسه معرفناش رسيت على مين
احمد : الصفقه دى لو ضاعت منك هتشوف شئ مش هيعجبك
عز بخفوت : امال لو عرف انك خلتنى اسحب ورق الصفقه ومقدمهوش .
فهد بهمس : اخرس .....ثم قال : يا بابا متقلقش مش هتهرب مننا
محمد : بس انا يا فهد لسه سأل المسئولين قالو ان ورق شركتنا تم سحبه
عز بخفوت : ابويا عايز يودينا فى داهيه مبيسترش ابدا ....ثم قال بصوت عالى ...انا شبعت عن اذنكو
احمد بغضب : اقعد مكانك ..معنى كلام عمك دا اى يا فهد
عز : ابوك هيتحول
فهد : انا يا بابا فعلا طلبت من عز ان هو يسحب الورق
عز : ياخسارتك فى البهدله يا عز كنت طيب بس بعد الى عمك هيعملو فيك هتتبهدل
مروه بخفوت : صعبت عليا يازيزو
عز : انا طول ما انا ورايا ابوكى واخوكى وابويا الى مش بيستر دا وامك ناهد هانم انا هصعب عليكى كتير
فهد : بس انا سحبتو لهدف يا بابا بس اوعدك ان الصفقه دى بتاعتنا
احمد : المناقصه دى لو مرسيتش علينا هيكون ليا تصرف مش هيعجبك انت وعز
عز : طيب وانا مالى ياعمى
احمد : اخرس انت ......ثم نهض من على طاوله الطعام ونهض الجميع خلفه
مروه : بابى عايزه فلوس اروح المول
احمد : فهد اعطيها الفيزا
فهد : حاضر ......ثم اخرج الفيزا من محفظته واعطاها لها
مروه : شكرا يا فوفو
عز بصدمه : فوفو ....الفهد ..بيتقاله فوفو ياشماته المنافسين فيك
فهد : اسكت يا عز
مروه : ملكش دعوه انت اخويا وانا بدلعو
عز : وبالنسبه ليا دا انا حتى سيبتك تشربى من لبن امى
مروه : عز اخرج من دماغى انا ماشيه .....وتركتهم وغادرت
________________________________
فى المول توجهت غاده وريم ورغد ....وظلولو يشترون الكثير والكثير من الملابس الى ان ارهقوا فقالت غاده
غاده : تعالو نقعد فى كافيه هنا
رغد وريم : طيب
اتجهو وجلسو على احدى الطاولات
غاده : انا هشرب نسكافيه
ريم : انا هأخد عصير فراوله
رغد : عايزه قهوه عشان مصدعه
اعطت غاده الطلبات الى الجارسون وانتظرو حتى يأتى
مروه فى الهاتف : الو فهد
فهد : الو ايوه يامروه
مروه : فهد الفيزا بيقولى خلصانه
فهد : اه ..صح نسيت
مروه : وانا اعمل اى دلوقتى
فهد : حتى لو اتصلت بالبنك يشحنها البنك قافل دلوقتى
مروه : فهد انت بتهزر صح
فهد : خلاص يامروه اركبى العربيه وبكره ابقى اشترى الى انتى عايزاه
مروه : لا طبعا انا جيت ومش هرجع من غير الطقم الى انا عايزاه اتصرف
فهد : خلاص يامروه اقعدى فى اى كافيه وانا هجيلك
مروه : حاضر بس متتاخرش
فهد : حاضر
......................
مروه بعد ان اغلقت الهاتف : اوووف بقى
ثم اتجهت الى الكافيه .....وجلست على احدى الطاولات .....ثم استمعت الى صوت تعرفه فنظرت حولها وابتسمت ونهضت اليها
غاده : بس يا رغد المفروض نشترى فساتين للحفل
رغد : بس انا مبحبش البس فساتين ومش شايفه ان الحفله دى ليها لازمه
غاده : ازاى بس ياحببتى الناس كلها لازم تتعرف عليكو وانكو ولاد معتز الدمنهورى
رغد : ماشى بس فساتين لا
ريم : ليه يارغد ازاى هتبقى حفله ومتلبسيش فستان
رغد : يووووه بقى
اتى اليهم معتز وجلس بجانبهم
معتز : حبيبه بابى زعلانه ليه
رغد : مبحبش البس فساتين
معتز : وعشان خاطر بابى
رغد : عشان خاطر بابى اعمل اى حاجه وقامت بأحتضانه .
ريم : كنت فين من زمان
معتز : مستنيكو بس انتو اتأخرتو
مروه : رغد مش ممكن
رغد وهى تنهض وتسلم عليها : مروه وحشانى
مروه : وانتى كمان ..بتعملى اى هنا
رغد : بشترى حاجات مع عيلتى
مروه : اووه سورى .. السلام عليكم
رد الجميع السلام بينما قال معتز
معتز : مش تعرفينا يا رغد
رغد : مروه زميلتى فى الجامعه .......مروه دول بقى بابا وماما وريم اختى
مروه : تشرفت بمعرفتكو ....عن اذنكو اسيبكو على رحتكو
معتز : اقعدى معانا يابنتى
مروه : عشان معملش ازعاج
غاده بابتسامه فهى شعرت بالسعاده بسبب مناداه رغد لها ب ماما : مفيش ازعاج ياحببتى اقعدى معانا
رغد : يلا بقى اقعدى ولا انتى معاكى حد
مروه : لا انا مستنيه اخويا
معتز : خلاص استنيه معانا بدل ما تقعدى لوحدك
مروه : حاضر
معتز : وانتو تعرفو بعض من امتى
رغد : احنا اتقابلنا فى الجامعه من اول يوم ومن بعدها و احنا اصدقاء
مروه بهزار : بس يرضيك يا اونكل متعرفنيش على عيليتها العسل دى
توترت رغد ونظر اليها معتز ثم ابتسم وقال
معتز : معلش ياحببتى عندى انا دى انا كنت مشغول الفتره الى فاتت وكان معايا ريم ومامتهم فمعرفتش تعرفك علينا
مروه : هسامحها بس عشان خاطرك انت
رغد : ياسلااام
معتز بضحك : وانتى بنت مين ياعسل
مروه : بتعاكسنى ومراتك قاعده
معتز : اعاكس هيحصل حاجه
غاده : لا ياحبيبى بس خاف على نفسك
ضحك الجميع بينما قالت مروه
مروه بفخر مصطنع : احب اقدملكو نفسى المهندسه مروه احمد سالم
معتز : احمد سالم صاحب شركات سالم
مروه : طبعا
رغد : تعرفى انا اول مره اعرف
مروه : انا اصلا مش معرفه حد فى الكليه انا بنت مين
معتز : سلميلى على بابا وقوليلو معتز الدمنهورى باعتلك السلام و ان شاء الله تنورينا فى الحفل بتاعنا يوم الخميس
مروه بضحك : حفله الله .....لا دا انا هبات عندكو
غاده : تنورينا ياحببتى
وقفت رغد مستأذنه لتذهب الى المرحاض
ريم : رايحه فين يا رغد
رغد : هروح التويليت تعالى معايا
ريم : حاضر
ذهبت ريم ورغد ....وهم عائدون اليهم
ريم : بس مروه دى لذيذه قوى
رغد : ايوه طيبه وهبله كدا
ريم بضحك : طالعالك بس انتى رسانك طويل وايدك اطول
رغد : والله
ريم وهى تجرى : اه والله
ركضت رغد خلفها واثناء ركض ريم اصتدمت بشخص
الرجل : مش تفتحى ياحيوانه
ريم : اسفه م شوفتش حضرتك
الرجل : ليه عاميه
رغد بعد ان وصلت اليهم : ما قالت مشافتكش خلاص
الرجل : وانتى مين انتى كمان
رغد : خيالك ياخفيف
الرجل : احترمى نفسك
رغد : انا محترمه غصب عنك
الرجل : لا انتى متعرفيش حاجه عن الادب
......فى اى يا فهد
فهد : مش عارف ياعز بنات اغبيه
رغد : انت عبيط يلا
عز : ينهار مش فايت
فهد : انتى بتقولى اى يامجنونه انتى
كل هذا وريم تقف خلف رغد تنتفض من الخوف ومنظر فهد الغاضب
ريم من خلف رغد : كفايه يا رغد
رغد وهى تلتفت لها : اهدى ياحببتى محصلش حاجه خلاص يلا نمشى
...اتجهت رغد وريم للعوده ولكن كلام فهد جعل رغد تلتفت له
فهد :يلا يا عز بلاش نضيع وقتنا مع ناس متسواش
رغد وهى تلتفت له : مين دول الى ميسواش يا غبى يامتخلف ياحيوان من غير قرون وجاموسه تايهه فى سوق العبور
اتسعت عينى فهد وكتمت ريم ضحكاتها بينما فشل عز فى كتم ضحكاته فصدح صوت ضحكاته فنظر له فهد بغضب جعله يكبت ضحكاته
تقدم فهد من رغد بسرعه : انتى بتقولى اى
رغد : شتمتك مش حاجه يعنى ..يلا يا ريم
تركته مندهش يحاول استيعاب ما حدث ولم يفق الا على صوت ضحكات عز
فهد بغضب : عززززززززز
انتفض عز فى مكانه فتمتم بخفوت : ما هو مفيش الا عز الى بيقدرو عليه
فهد : يلا نشوف مروه خلينا نمشى
عز : حاضر
توجهت ريم ورغد الى الطاوله وسط ضحكات ريم
غاده : بتضحكو على اى
ريم بضحك : اصل رغد بهدلت واحد ...وقامت بقص ما حدث
ضحكت غاده ومروه بشده بينما قال معتز
معتز : مكانش ليه لزوم جاموسه تايهه فى ....اى ..قوليها تانى
رغد : جاموسه تايهه فى سوق العبور يا بابا
ضحك معتز : ايوه دى ..جبتيها منين
رغد : معرفش هى طلعت منى كدا
معتز : بس لازم تتحكمى فى نفسك شويه
رغد : والله بحاول بس هو الى ضايق ريم
معتز : لا اذا كان ريم يبقى براءه ..بس بردو لازم تتحكمى فى نفسك ولسانك
رغد : حاضر ....
اخذو يتحدثون الى ان استمعو لصوت ينادى على مروه كانت رغد وريم يعطون ظهورهم له ولكن ما ان استمعو للصوت حتى وقفت رغد مسرعه وارتمت ريم بأحضان معتز تحتمى به
غاده : مالكو يا بنات
معتز : مالك يا حببتى
رغد /فهد : انت ...انتى
مروه : انتو تعرفو بعض
كل هذا ولم ينظر له معتز بل كان يهدا ريم واخبرته ريم انه هو من قابلوه من قليل ....فقال معتز
معتز ليجعل ريم تضحك : هو دا الجاموسه التايهه
ريم بضحك : ايوه هو
معتز وهو يرفع بصره : احنا........مش معقول فهد
فهد : معتز باشا
معتز : اتفضل يافهد اقعد اتفضل ياعز
رغد : انت تعرف الحيوان يا بابا
فهد : يابت احترمى نفسك
معتز : رغد خلاص ....اتفضل يا فهد
