رواية فتيات الميتم الفصل الثاني 2 بقلم شيماء طارق
فصل الثانى. من (فتيات الميتم)
وصلت السياره الى فيلا الدمنهورى ترجل منها معتز وغاده والفتيات
احاطت غاده الفتيات بذراعيها ودلفت معهم فى سعاده ظاهره على وجوههم نظر لهم معتز وتنهد براحه وسعاده وهو يرى سعاده زوجته
كانت الفتاتان ينظران الى ما حولهم بأنبهار واضح ...
من حيث الحديقه النظمه الى ان دلفو الى الداخل وشاهدو الاثاث فقد كان كلاسيكى فى منتهى الروعه
معتز : اى رأيكو فى بيتكو الجديد
ريم : تحفه يا.....
معتز : يا اى ...
ريم : تحفه يا بابا .........سعد معتز لسماعه لهذه الكلمه واحتضانها بسعاده ثم وجهه حديثه الى رغد
معتز : رأيك اى يا رغد
رغد : جميل جدا ...
غاده : تعالو اما تشوفو الاوض بتاعتكو .......داده يا داده
اتت الداده (ساميه) : نعم ياهانم
غاده : الغرف جاهزه
ساميه : ايوه ياهانم
غاده : طيب ....يلا يا ريم انتى ورغد
صعدو جميعا لكى يشاهدو الغرف بينما توجهه معتز الى غرفه المكتب
معتز وهو يتحدث مع مدير اعماله فى الهاتف : الو مصطفى : معتز بيه
معتز : مصطفى عايزك تعمل شهاده ميلاد وبطاقه جديده واوراق بنتين بأسم ريم معتز الدمنهورى 18 سنه .......و رغد معتز الدمنهورى 19 سنه ...رغد فى كليه هندسه تظبط وراقها فيها ....ريم تقدم ليها فى كليه طب
مصطفى : حاضر يافندم بس مين دول
معتز : ولادى يامصطفى
مصطفى : اسف ياباشا بس ...
معتز مقاطعا : نفذ يامصطفى من غير اسئله.
مصطفى : حاضر يافندم بكره يكون كل حاجه جاهزه
معتز : طيب .......ثم اغلق الهاتف
استمع لصوت ضحكات غاده مع الفتيات فخرج اليهم
معتز : بتضحكو من غيرى
ريم : لا يا بابا تعالى اقعد معانا
معتز : انا هعملكو بطايق واوراق بتحملو فيها اسمى عشان مينفعش تمشو باسماء الميتم واى حد يكلمكو هيعرف انكو ولادى
رغد : مكانش ليه لازم كل ده
معتز : مش عايزه تشيلى اسمى
رغد بسرعه : لا مقصدتش بس ...
معتز : مفيش بس فى حاضر هسمع الكلام
رغد : حاضر هسمع الكلام
ريم بضحك : رغد بتقول حاضر
رغد : رررريم
غاده : ليه هى مش بتسمع الكلام
ريم : رغد محدش يقدر يقف قدامها وهى الى بتدافع عنى
معتز : اه ما احنا خدنا فكره .....البودى جارد بتاعك....بس المديره بتاع الدار كانت خايفه منك قوى يا رغد شكلك مش سهله
ضحكت ريم عاليا فنظرت لها رغد وتعالت ضحكاتها ايضا ثم قالت
رغد : اصل انا قعدتها فى المستشفى شهر
غاده : شهر ....ليه عملتلها اى
رغد : اول اما خرجت من الميتم لانى كنت كملت 18 سنه المديره كانت عايزه تبعت ريم مع عيله تتبناها وانا كنت رايحه زياره ل ريم ولاقتها بتعيط وتقولها لا انا عايزه رغد شوفت ريم بالمنظر دا مشوفتش قدامى دخلت للمديره وكلمتها موافقتش انها تسيبها قمت ضرباها وطبعا لانى بلعب كارتيه كان موضوع سهل بالنسبالى بس خدت فيها شهر فى المستشفى ومن ساعتها متقدرش تقرب من ريم ولا تيجى جنبها
معتز : اى يا رغد انتى المفروض تكونى رقيقه
رغد : بس انا متربتش فى ظروف نخلينى رقيقه انا اتربيت فى وسط ناس معرفهاش كان لازم ابقى قويه
غاده : انتو دخلتو الميتم ازاى
ريم : انا كان عندى 4 سنين لما دخلت ملقتش قدامى غير رغد كانت بتحمينى ديما من اى حد يجى جنبى لما كبرت شويه عرفت ان هما كانو لاقينى فى الطريق مين اهلى وانا مين معرفش
رغد : كان عندى 5 سنين طفله صغيره بس فاهمه كل حاجه حوليها فجأه ابوها مات وامها باعت كل املاكو واتجوزت ....ولما اتجوزت جوزها قالها مش هربى بنت حد ..ههه ..فرمتنى فى الميتم عشان خاطر جوزها
معتز : يعنى انتى تعرفى اهلك
رغد بغضب : مش اهلى مليش اهل ابويا كان بيضربنى عشان كان عايز ولد ذنبى اى انى جيت بنت امى رمتنى فى الملجأ عشان تتجوز ...انا لما خرجت من الميتم سئلت عليها طردتنى وقالتلى ملهاش بنات ....هههههه شوفت ام بالشكل دا ...قولت اروح لعمى لاقيتو مات ومراتو طردتنى وقالتلى امك مش عايزاكى انا الى هخليكى عندى
كانت تتحدث بغضب ولم تتحرك دموعها تكاد دموعها ان تكون تجمدت فى عينيها نظرت لها غاده وابتسمت
غاده : انا امك ياحببتى واحتضنتها فاحتضنتها رغد على الفور فقد استشعرت بها حنان الام الذى افتقدته
قال معتز محاولا تغير جو الحزن هذا
معتز : تعالى يا ريم فى حضنى ياحببتى خلينا نغيظهم اشمعنا هما
ضحكت ريم وقالت : تعالى ياحبيبى واتجهت لاحتضانه
غاده : ملاكش دعوه ببناتى
معتز : بناتى انا كمان
_______________________________________
فى فيلا آل سالم ........
ناهد : يا سماح ...سماح ...انتى يالى اسمك سماح
اتت اليها سماح مسرعه : تحت امرك ياهانم
ناهد : فهد بيه رجع
سماح : لسه ياهانم ....
ناهد : طيب فين مروه هانم و احمد بيه
سماح : قالت هتروح النادى ....واحمد بيه خرج مع محمد بيه
ناهد : طيب روحى انتى اعمليلى نسكافيه وهاتيه
سماح : تحت امرك ياهانم
رحلت سماح وهى تتمتم : هى مش عارفه عيالها وجوزها فين وشاطره بس تتكلم من مناخيرها
وتوجههت الى المطبخ لتعمل ما أُمرت به
رحاب : ازيك ياناهد عامله اى
ناهد : الحمد لله ياحببتى تعالى اقعدى كنتى فين
رحاب : كنت فى المول بشترى شويه حاجات
ناهد : طيب هاتى اشوف
اعطت لها رحاب ما تحمله لتشاهد بها بعض الهدوم التقليديه التى لم تعجب ناهد هانم
ناهد : ياااااى ...اى يا رحاب دا انت مش هتبطلى تلبسى اللبس ده .. (كان اللبس عباره عن بلوزه واسعه وجيب ..والالوان متناسقه .......بس لازم ناهد هانم تقول رأيها )
رحاب : ناهد انتى عارفه انى انا بحب اللبس دا وكل واحد وليه ذوقه.....
ناهد : بس انت رحاب الاسيوطى المفروض تشترى اشيك لبس
رحاب : ودا بالنسبالى شيك
ناهد : لا دا زى بتاع الناس اللوكل
رحاب : ناهد انا مش قادره اتكلم كل واحد يلبس الى يعجبه .....
...دلف فى هذا الوقت عز الدين
عز : مسا مسا عليكو يا اهل الدار
رحاب : ازيك ياحبيبى
ناهد : مش هتبطل طريقتك دى ياعز
عز : ومالها طريقتى بس يا خالتى
ناهد بغضب : عززززز
عز : خلاص خلاص انطى حلو كدا ....المهم انا جعان
رحاب : ابعد ياحبيبى شويه والكل هيجى وهناكل كلنا
ناهد : فين فهد يا عز
عز : انا سايبه فى الشركه بس هو كدا شويه وجاى
مروه : اهلا ياجماعه
ناهد : اسمها ..هاى ياحببتى
عز بخفوت لم يسمعه الا مروه ورحاب : الله يرحم
كتمت رحاب ومروه ضحكاتهم بينما قالت ناهد
ناهد : بتقول حاجه ياعز
عز : لا يا انطى انا بقول لازم اطلع اخد شور عشان انزل اكل على نضيف زى ما حضرتك معلمانا
ناهد : طيب بسرعه ياحبيبى
ذهب عز من امامهم وهو يتمتم : والله والوليه خالتى دى عجيبه
ضحكت مروه عليه ثم استأذنت وصعدت غرفتها
احمد : مساء الخير
ناهد ورحاب : مساء النور
ناهد : كنتو فين
محمد وهو يجلس : احمد كان بيشوف المصنع الجديد وانا كنت معاه
ناهد : طيب يلا خدو شور عشان الاكل
محمد وهو ينهض ويتمتم بخفوت : ربنا يجيب مناخيرك الارض يارب حد بياخد شور عشان هياكل الوليه دى بتخترع
ضحكت رحاب وصعدت خلفه
احمد : فهد فين
ناهد : فى الشركه لسه مجاش .......
فهد وهو يقترب منهم : انا جيت يا ناهد هانم
احمد وناهد : حمدلله على السلامه
احمد : عامل اى فى الشغل
فهد : كلو تمام متقلقش يا باشا
احمد : طيب
ناهد : قوم ياحبيبى خد شور و بدل هدومك وانزل عشان نتغدى
فهد وهو ينهض : حاضر يا ناهد هانم .....بعد اذنكو
اجتمع الجميع على سفره الطعام
مروه : بابى انا عايزه فلوس عشان انزل المول وكمان فى طقم الماظ عجبنى عايزه اجيبو
احمد : فهد شوف اختك عايزه كام واعطيها
فهد : حاضر يا بابا
عز : وانا عايز تغير العربيه بتاعتى
احمد : مش وقتو ياعز
عز : هو الى مش وقتو ما انت لسه قايل فهد شوفها عايز اى واعطيها ...ولا هو عشان عز الغلبان ........
قاطعه احمد
احمد : عززززز
عز : سكت
فهد بهمس لعز : تستاهل
عز : والنبى تسكت مش كفايه الهانم لسه مغيره عربيتها الاسبوع الى فات ودلوقتى هتشترى طقم الماظ ......تحس اننا بنشتغل عشان الهانم دا انا شغال وباخد مرتب ومقدرش اصرفو من غير اذن عمى
فهد : خلاص ياعز هى اول مره يقولولك لا
عز بتفكير : تصدق صح انا مش هتأثر بعد كدا ربنا ينتقم منك انت وابوك وامكوالبت الى بتاخد فلوس دى
احمد : بتتكلمو فى اى
عز بسرعه : مفيش ياعمى دا انا بسألو عمل اى فى الصفقه ......ثم نظر لفهد بخبث ..
فهد بخفوت سمعه عز : ليلتك سوده معايا
عز : عدى ليلتك الاول مع ابوحميد وبعدين نبقى نشوف الليله السوده
احمد : عملت اى فى الصفقه يا فهد
عز : اشرب بقى قرفنى انت وامك
_____________________________________
فى فيلا الدمنهورى
غاده : اجهزو يا بنات عشان نروح المول نشترى هدوم
ريم ورغد : ليه
غاده : عشان يكونو عندكو متنسوش ان الدراسه هتبدأ بعد اسبوع لازم يبقى كل حاجه جهزه
رغد : بس احنا عندنا
غاده : نجيب تانى مش هيحصل حاجه
اتى اليهم معتز .....
معتز : بنات عملتلكو اشترك فى النادى
ريم : ملوش لزوم
معتز : لا ليه .....انتو واقفين كدا ليه
غاده : هاخدهم ونروح المول
معتز : كويس وانا هكلم مصطفى يعمل فيزا لكل واحده ويجهز عربيه جديده بسواق تكون معاهم لحد اما يتعلمو السواقه وكل واحده هجبلها عربيه
رغد : ملوش لازمه كل دا
معتز : قولت اى بعد كدا متقولوش لا على حاجه
رغد وريم : حاضر
غاده : طيب يلا اجهزو .........
................توجهه كلا من غاده وريم ورغد الى المول ....وايضا توجهت مروه الى المول
