رواية تزوجت طفلة الفصل الثالث عشر 13 بقلم ريناد
جت طفله الحلقه ١٣
ياسر :نعم ياختى دخله ايه يختى
هنيه اللى سمعته
ياسر :يخرب بيييييتك
سعديه من ورا هنيه فيه ايه
هنيه فيه انى بقوله ادخل على مرتك وطمن الناس يأما نعملو
دخله بلدى
سعديه بصت لياسر وابتسمت وهو مش راضى يدخل على
عروسته ولا مكسوف
ياسر تنحلها :نعم انتى كمان
سعديه :نعم ايه امال عاوز تفضحنا قدام الناس
ياسر متنح برضو ومستغرب ومش مصدق سعديه
سعديه يلا ياياسر ادخل لعروستك وشرفنا
وانتى يلا ياهنيه ولا هتدخلى تستنى تحت السرير لما يكمل
الموضوع
هنيه بص قدامك نص ساعه وتطلع للناس وبص عشان تبقا عامل حسابك هفتشك زين لتكون معور نفسك وعامل علينا نمره ياولد بطنى
ياسربصوت واطى :لا صايعه
سعديه خدت هنيه ومشيت وهى ماشيه بصت لياسر وغمزتله
ياسر :سعديه اتجننت ياعينى
دخل الاوضه وفضل رايح جاى زى المجنون وقعد على السرير
ودماغه بين ايديه وفجأه اترددت كلمه سعديه فى ودانه
ولا هتستنى تحت السرير ....تحت السرير
رفع ياسر وشه ونط بسرعه يبص تحت السرير
ولقى المفاجأه
ياسر لقى كيس اسود صغير فتحه لقى فيه قزازه صغيره
فتحها لقى فيها دم وجمبها منديل ابيض
ابتسم وقال :يسلام عليكى ياسوسو لما دماغك يشتغل
فضى الدم على المنديل
وبص لصفاء اللى رايحه فى النوم زى الملايكه
ياسر :سامحينى ياصاصا
ياسر :صفاء ياصفاء
صفاء :عاوز ايه يايسو انتا لسه منمتش
ياسر انام ازاى جمبك كده
صفاء :كده ازاى
ياسر :وانتى عامله زى امنا الغوله
صفاء :انا امنا الغوله
ياسر :ايوه ايه اللى حطاه فى بوقك ده ومسح الروج خلاه يطلع بره شفايفها
وايه شعرك ده ليه رفاعه كده منظره وحش ونكش شعرها
صفاء بصت لياسر بعتاب بس انا كل الناس قالت عليا انى
حلوه النهارده
ياسر بيضحكو عليكى كنتى وحشه جدا وفستانك كمان كان وحش
وبعدين قومى متناميش على السرير نامى على الكنبه
السرير ده من هنا ورايح بتاعى انا لوحدى
صفاء طب انام جمبك ومش هعمل صوت
ياسر :لا
صفاء بدموع انتا بتكرهنى
ياسر :شويه
صفاء :يعنى مش بتحبنى زى الاول
ياسر :لا
صفاء اتصدمت جامد وفضلت تبكى بكا شديد
وهنا فتح ياسر الباب وامه جات عليه اداها المنديل بصت لاديه ودخلت دماغها بصت على صفاء اللى كانت بتبكى
ودافنه راسها فى المخده
سعديه خدت المنديل بصت فيه وزغرتت وطلعت توريه
للناس اللى ضربو طلقات النار اول ما شافو المنديل
سعديه دخلت لبنتها لقتها بالمنظر ده صعقت من المنظر
وبصت لياسر بخوف
وبصت لبنتها مالك ياصفاء
اسألى ياسر قالى ايه وعمل ايه
سعديه عمل ايه
صفاء :زعق فيا وقالى انتى وحشه وعامله زى امنا الغوله
وقالى نامى على الكنبه عشان السرير بتاعى لوحدى
سعديه بلعت ريقها وضحكت
صفاء :انتى بتضحكى يلا قوليلو يمشى يروح بيتهم انا بطلت
مش هتجوزو خلاص
سعديه :ياسو بيهزر معاكى
ياسر :لا مبهزرش فموضوع هتنام ع الكنبه ده
سعديه بصت لياسر يعنى بطل هزار
ياسر :لا طبعا منا مش هنام جمبها ومش هنام فوق الكنبه عشان تحتها عفاريت
صفاء بصت على الكنبه ونطت فى حضن مامتها
سعديه :ومش هتنام جمبها ليه
ياسر :عشان كنت بهزر معاها وهى صدقت وانا زعلان منها
صفاء :يعنى انتا كنت بتهزر
ياسر :مش هرد عليكى
صفاء :يعنى انا حلوه
ياسر :لا مش هقولك انك حلوه ولا زى القمر ولا احلى وحده
فى الدنيا ولا اى حاجه
صفاء وقفت على السرير طب خلاص يايسو انا مش زعلانه
ياسر مش زعلانه ايه انا اللى زعلان
صفاء طب متزعلش خلاص انا اسفه
سعديه خلاص بقا يايسو صاصا صالحتك
ياسر طب خلاص مسامحك
سعديه يلا نامو بقا النهارده تعبتو جدا
ياسر :فكرتى فيها ازاى دى
سعديه :ايه هى
ياسر ؛غمزلها
سعديه ضحكت اه بصراحه خفت من امك لتعمل كده واللى
حسبته لقيته
ياسر :بقيتى مكاره
سعديه :من كتر خوفى منها
صفاء :بتتكلمو على ايه
سعديه ولا حاجه ياقلبى ارتاحى انتى ونامى
نامو الاتنين والصبح لقو هنيه بتخبط جايبه فطار العرايس
سعديه مش الفطار ده عليا انا ولا ايه انا كنت بحضر فيه
هنيه انا ايه وانتى ايه محنا واحد ومفيش فرق بيناتنا
سعديه ربنا يديم المحبه مابينا
عن اذنك هطلع لهم الفطور ولا تطلعيه انتى هنيه اى حد
ياسر ناذل على السلم ولا انتى ولا هى احنا هنفطر معاكم
سعديه انتا ايه نزلك ياعريس
ياسر :هفطر معاكم
هنيه امال فين عروستك
صفاء نازله على درابزين السلم انا جيت اهوووووو
هنيه بصتلها وياسر وسعديه ضحكو على تصرفها الطفولى
قدام هنيه
جه عبد الهادى وفطرو كلهم مع بعض وبعد مخلصو
هنيه بقولكم ايه فيه مشوار بكره ضرورى نروحوه
سعديه مشوار ايه
هنيه :كنت نادره دبيحه خروف لسيدى عبد الرحيم القناوى
لما ياسر يتجوز طوالى ولازم اوفى الندر
سعديه :لا طالما سيدى عبد الرحيم نروح شلاه ياسيدى عبد
الرحيم
هنيه خلاص كله يجهز على بكره واعملو حسابكم هنقضى
اليوم هناك
اسماعيل :تمام كويس انك قلتى دلوكيت عشان اعمل حسابى
واخلى حد يمسك الشغل مكانى بكره
جه الليل
فى بيت عبد الهادى
هنيه :عميلت اللى اتفقنا عليه
عبد الهادى ايوه قلت للرجاله وهأكد عليهم تانى اهو
عبد الهادى الووووووو
الطرف التانى ايوه
عبد الهادى متنساش ضرورى تنفذ الليله
الطرف التانى تمام
عبد الهادى :العربيه البيضه متنساش
الطرف التانى :متخافش
عبد الهادى قفل السكه
مش كنت استنينا شويه على اللى هتعمليه ده
هنيه :انا استنيت كتييير قوى كفايه كده قوى
ولا انتا منفسكش تبقا صاحب الاملاك كلها
عبد الهادى :دنا نفسى اكتر منك دا يوم المنى بدل مابيحن
على بملا لين كل شهر
هنيه خلاص كلها بكره
الصبح صبح
هنيه بتخبط على بيت اسماعيل
فتحت سعديه
هنيه هاه جهزتو
سعديه ايوه كلنا جاهزين
هنيه طيب يلا
سعديه ركبت العربيه واسماعيل كمان وياسر وصفاء هيركبو
هنيه :لا مرت ولدى وولدى يركبو جمبى
اسماعيل :زى بعضو روحى ياصفاء انتى وجوزك عند مرات
عمك
ركبو العربيه وهتتحرك صفاء فتحت الباب بسرعه ونطت
بره العربيه
الكل مالك صفاء :اصل ريحه الخروف وحشه خالص
انا هاروح اركب مع ماما وبابا
عبد الهادى مش هينفع
اسماعيل :معلش سيبها براحتها ونا هركب معاكم وانتا ياياسر
ر وح اركب معاهم عشان انا مش هقدر اسوق
ياسر بينزل من العربيه
هنيه مسكت فيه لا ياسر لا ياسر هيفضل معاى ياسر مش
هيروح
اسماعيل متسيبيه هو رايح المريخ دى العربيه التانيه
ياسر فلت من قبضت امه
يلا بقا بلاش هزار خلينا نتحرك
ركب ياسر العربيه واتحرك بسرعه
وهنيه بتنده عليه ودموعها نازله
هنيه اطلع ياعبد الهادى اجرى وراه بسرعه
عبد الهادى طلع ورا ياسر بسرعه واسماعيل مستغرب من تصرفهم
ياسر طبعا كان اسرع منهم وهما بيحاولو يلحقوه
وفعلا حصلوه
ياسر بص لهنيه اللى اديها على قزاز العربيه وبتبص عليه ودموعها نازله
ياسر اتوتر وفجأه ضرب فرامل ووقف على جمب يشوف فيه ايه
وهنا كل اللى فى العربيه التانيه بصو عليه وابوه بيدوس
على الفرامل عشان يقف بس مفيش فرامل بص لهنيه
اللى بصت لقدام وغطت وشها بأديها وعبد الهادى بيبص لقى
عربيه نقل ضخمه فى وشه علطول
لف الدركسيون بسرعه العربيه انحرفت بس العربيه الكبيره
خبطتها من ورا خلتها تتدحرج كذا مره
ياسر وسعديه وصفاء شافو المنظر وصرخو فصوت واحد
اخير العربيه استقرت على الارض لكن مقلوبه ومنظرها
بيقول ان مفيش حد هيطلع منها حى
ياترى سعديه هتموت ولا هتفضل عايشه
