رواية احببتها بعد عذابها الفصل الثالث عشر 13 بقلم منار رمضان
احببتها بعد عذابها 
البارت الثالث عشر ….. مبروك يا صقر
صقر بصدمة وتوتر: ااااا انتى
…. اه انا
صقر مسك دماغه : لا لا لا دمااااااااغى
وقع اغمى عليه
حور قامت اتنفضت : صقررررر مراااد الحقنى
مراد والكل مصدوم من اللى بيحصل والست اللى ظهرت فى يوم ووقت محدش متوقعه ابدا المعازيم بدأت تنسحب ومراد والحراس شالوا صقر ونقله للمستشفى
رحمة بخضة : صقر ابنى مالك
احلام : ابنك من امتى صقر ولينا ولادى انا مش ولادك انتى وبعدين انتى ايه اللى جابك بعد كل السنين دى جيتى بوظتى فرحتنا حرام عليكي
رحمة : انا جيت فرح ابنى جيت عشان اكون معاه فى يوم زى ده اكيد محتاجنى
احلام : محتاجك بإمارة ايه محتاجك إذا كان فى وقت ما هو فعلا كان محتاجلك مكنش بيلاقيكى وطول الوقت انا اللى جانبه واحسنلك تمشى من هنا قبل صقر ما يفوق وأقسم بالله صقر ابنى لو حصلها حاجه لقتلك بايدى وانسى انك اختى فعلا انا لحد دلوقتي عاملة احترام لبابا وماما الله يرحمهم غير كده مش عايزة اشوف وشك هنا
رحمة بعياط : وانا مش همشى غير لما اطمن على صقر
احلام : وانا قولتلك
الدكتور طلع من عند صقر من العناية المركزة
حور بدموع : يا دكتور صقر كويس
الدكتور بزعل : للاسف صقر بيه دخل فى غيبوبة اثر صدمة أتعرض ليها ودى مش زى كل مرة بيجى هنا الغيبوبة بتفضل ساعتين تلاتة يوم بالكتير لكن المرة دى شديدة عليه ياريت تدعوله
حور وقعت على الأرض من كتر العياط وأمها وسارة وام سارة بيهدوها ولينا قاعدة بتعيط وجسمها بيترعش بسكوت وأحلام اللى الكلام نزل عليها زى الصاعقه حست بخنقة ومراد اللى زعل جامد على صاحبه وابوه وأخوه صقر كل حاجه بالنسبة لمراد الاب والاخ والصديق
رحمة راحت للينا : لينا حبيبتي أهدى
لينا باندفاع وعصبية : اوعى تنطقى أسمى على لسانك انتى فاهمة انا مش حبيبتك ولا انا ولا اخويا فى يوم كنا حبايبك ايه اللى رجعك رجعتى عشان توجعينا تانى زى زمان بس انتى زمان اخدتى مننا بابا لكن دلوقتي لو صقر مافقش من الغيبوبة دى انا بجد هرتكب جناية فيكى
رحمة بدموع تماسيح : انتوا ليه ظالمنى ليه
لينا : ظالمينك يا شيخة قولى كلام غير كده اطلعى بررررة اطلعى من حياتنا بقا احنا مرتاحين من غيرك احنا احسن من غيرك راجعة تدمرينا تانى ليييييييه انتى شيطانة
احلام حضنت لينا : أهدى يا لينا أهدى يا حبيبتي
لينا بعياط : خليها تغووور من هنا انا بكرها بكرها اوى يا خالتو
احلام بصت لرحمة بغضب وقرف منها : امشى بقا غورى
رحمة سابتهم وطلعت من المستشفى
طبعا سارة وحور ومحمد وام حور وام سارة مش فاهمين حاجه خالص كل اللى فهموه أن دى امهم بس ايه اللى حصل محدش عارف حاجه
حور بعياط : مراد
مراد بزعل : نعم يا حور
حور : عايزة اشوف صقر
مراد : مش هينفع يا حور
حور برجاء : مراد علشان خاطر صقر عندك تدخلنى ليه دقيقه واحدة وهطلع على طول
مراد : يا حور صدقينى مش هينفع
حور قامت وقفت : لو انت مش عايز تدخلنى وخائف من حد هنا انا هدخل لوحدى
مراد : أهدى يا حور اخاف من مين هنا المستشفى دى بتاعتى انا وصقر طيب استنى هسال الدكتور
مراد ناده الدكتور
الدكتور : هى دقيقة بس يا مدام حور
حاضر : حاضر والله بس اشوفه
حور دخلت عند صقر لقته نايم على السرير والأجهزة متواصلة فى جسمه مش سامعة اى صوت غير صوت الأجهزة
حور بدموع مسكت أيده وقعدت على الكرسى جابنه
حور : صقر حبيبي قوم عشان خاطري انا قوم صقر انا مش متعودة عليك كده انا متعودة عليك وانت عصبى وبتزعق وزعلان وكمان وانت بتضحك وبتفرح صقر قوم مش صقر الشناوى الضخم الكبير صاحب العضلات القوية نايم كده من غير حركة عايزة اسمع صوتك يا حبيبي صوتك واحشنى مش كنت عايزنى اقولك حبيبي تانى قوم يا حبيبي واوعدك انى هفضل طول عمرى هقولهالك عايزة اسمع صوتك انت ياصقر مش صوت الأجهزة دى وباست أيده ورأسه وطلعت بعد ما الدكتور أمرها بكده
الدكتور : مدام حور بعد اذنك صقر بيه لازم يستريح وانتى لازم تخرجى برة دلوقتي
حور : برجاء للدكتور هيبقى كويس
الدكتور : أن شاء الله هيبقى كويس بس حضرتك تدعيله يقوم بالسلامه
حور بصت على صقر : أن شاء الله ربنا هيرجعك ليا بالسلامه يا حبيبي
حور طلعت برة ولينا بصتلها وحضنتها وعيطوا فى حضن بعض
مراد : يلا يا جماعه لازم تروحوا
حور : لا انا مش هروح واسيب صقر
احلام : وانا كمان مش هروح واسيب ابنى مرمى هنا لوحده
الدكتور : يا جماعه استاذ مراد بيتكلم صح وجودكم هنا مش هيفيد بحاجة روحوا وتعالوا بكرة أن شاء الله وكمان متنسوش أنه محتاج دعواتكم
مراد : حور انتى اكتر واحدة فينا محتاجه صقر محتاجه لحبيبك يرجع روحى اتوضى وصلى وادعى ربنا أنه يشفيه ويرجعه لينا بالسلامه ومتخافيش انا هبات معاه
احلام : مراد عنده حق وكمان انت امشى انت عريس يا بنى
مراد : انا مش راجع البيت غير وصقر فى ايدى باذن الله يلا عشان اوصلكوا وارجع لصقر
كلهم مشيوا مع مراد ومراد خلى الحراس واقفة على باب اوضة صقر
مراد فى قصره بعد ما وصل أهل صقر
مراد :. سارة
سارة بدموع : نعم
مراد حضنها : حبيبتي انا اسف انا مش هينفع اكون هنا
سارة : حبيبي انا فاهماك وعارفة صقر ايه بالنسبالك ومتقلقش انا مش زعلانة
مراد : حبيبتي اومال ليه الدموع دى
سارة : زعلانه على حور حور منهارة يا مراد وخايفة يحصلها حاجه
مراد : متخافيش أن شاء الله مش هيحصل حاجه وانتى اول ما تقومى من النوم كلمينى هخلى السواق والحرس يوصلوكى عند حور. تمام
سارة : ربنا يديمك فى حياتى يا حبيبي
مراد : ويديمك ليا يا عمرى يلا تانى انتى وانا هروح لصقر عايزة حاجة
سارة : سلامتك خلى بالك من نفسك
مراد بابتسامة: وانتى كمان
فى قصر صقر
احلام ولينا وحور وامها دخلوا القصر
احلام : انتى ايه اللى جابك هنا
رحمة : اومال هروح فين مش ده بيت ابنى
احلام : هو انتى مش بتفهمى انتى ملكيش ولاد دول ولادى اطلعى برررة
رحمة : انا هفضل هنا ومحدش هيقدر يخرجنى انا عايزة اشوف صقر
حور : صقر فى غيبوبة بسببك روحى شوفيه وهو متوصله الأجهزة
رحمة بقرف : بس يا بتاعة انتى انا مش عارفه انتى عملتى ايه لصقر عشان يتجوزك بقا صقر الشناوى يتجوز حتة الشحاتة دى
لينا : انتى تخرصى خالص الشحاتة اللى انتى بتقولى عليها دى اشرف منك ومن مليون واحدة زيك مش
احلام : خلاص يا لينا أهدى وانتى اتفضلى غورى من هنا غورى من حياتنا بقا كفاية
رحمة : وانا قولت مش هخرج
احلام يبقى جبتيه بنفسك
احلام ندت عادل رئيس الحرس بتاع صقر وامراه أنه يطلع رحمة برة القصر ومتدخلش جوة تانى
رحمة : انتى بتجبيلى شوية الزبالة دول عشان يطلعونى من بيتى
عادل : اتفضلى من غير صوت حضرتك
وشالوها الحرس وطلعوها برة القصر وقفلوا البوابة فى وشها
رحمة بغل : بقا كده يا احلام ماشى والله لاوريكم كلكم وبالذات انتى يا مصيبة راسى حور
حور طلعت اوضتها اتوضت وصلت كان الفجر إذن وفضلت تدعى ربنا أنه يقوملها حبيبها بالسلامه ويرجع تانى ليها وفضلت تدعى وتعيط كتير لحد ما قامت فى غرفة الملابس الداخليه جابت تيشيرت من بتوع صقر ورشت عليه برفان صقر المميز ولبسته وحاولت انها تنام بس بعد تعب كتير قدرت أنها تنام
فى المستشفى
مراد بعد ما رجع من القصر بتاعه بليل
مراد لنفسه : والله يا صقر انا مش عارف انت هتواجه المصيبة دى ازاى وخايف من اللى جاى وخايف عليك يا صاحبي من شرها ومش عارف اصلا انت لما تفوق هتبقى عامل ازاى بعد الغيبوبة دى المهم ربنا يرجعك لنا بالسلامة يا صاحبي وتعدى المصيبة دى على خير
يتبع .......
