لاحظت سلمى وجود الظابط فقررت ان تضايقه وتقترب من وليد
امام منزل سيف الروينى
احمد : سيبنى ي امجد اخش اقتلها
امجد : تقتل مين هى قطة دى بنى ادمة
احمد : مش شايف هى عملت ايه
أمجد: يمكن يكون اخوها
احمد : مش اخوها ده الزفت خطيب صحبتها
أمجد ببرود : عادى ي احمد
احمد بتهور: امشى من هنا انا غلطان انى جبت واحد غبى معايا ويستكمل كلامه ومين الشخص ده كمان ماشى ياسلمى
------#☆☆☆☆--
داخل منزل سيف الروينى
سلمى : طيب واللة ياباش مهندس انت دمك خفيف وتدخل القلب انا دلوقت بس عرفت ليه نوران حبيتك
نوران بهمس: حد يسكت البت دى لا احسن هقوم اجبها مش شعرها الحلوة ده
خالد وهو ينظر إلى نوران : قولتلى بقى يا سلمى انها بتحبنى
سلمى : هو انت متعرفشى انها بتحبك دى بتحبك من زمان من اول يوم شافتك فى الكلية حتى من قبل ماتحبها
نوران تنظر إليها بغضب وتتوعدها
سارة : خلاص بقى ي سلمى
خالد باستغراب واية كمان يا سلمى ده انتى مصيبة
سلمى : هقولك على سر انا إللى ساعدت نوران انها تكلمك وانا إللى رسمة الخطة ومش بس كدة اى واحدة بتحب واحد بتجيلى زى سارة ووليد كدة وانت ونوران يعنى المفروض تشكرنى
وليد : متستغربشى يا خالد هى سلمى كدة بس تدخل قلبك بسرعة دى اختنا او تقدر تقول انها خاطبة
فيضحك الجميع اما خالد فينظر إلى نوران بعين ممتلئة بحب
ونوران تخجل
سلمى تغمز لخالد : اى خدمة ياهندسة
-----☆☆☆☆--------
امام المنزل
احمد : سلمى عاوزة تموتنى خلاص انا زهقت والنبى سيبنى ي امجد
أمجد: يالا نروح ي احمد كفاية كدة والصبح نبقى نشوف حل
احمد : انا غلطان انى مشيت وراء قلبى
ويغادروا المكان
------☆☆☆------
فى منزل احمد النمر
والدة احمد : ملك اخوك فين
ملك : خرج مع أمجد
الام : طيب متعرفيشى هما راحوا فين
ملك : لا وكويس انه خد أمجد ومشيوا لا احسن انا مش بطيقيه
فريد : ليه كدة يا ملك ده أمجد ظابط محترم ومجتهد
ملك : لنفسه يا بابا وبعدين لما بيجى بحس انه دمه تقيل
فريد : عيب كدة يا ملك
ملك وهى تلوى فمها ؛حاضر يا بابا
الجرس يرن
فتفتح ملك
ملك : مالك يا احمد
أمجد: مفيش مضايق شوية
ملك: حد سألك
ملك بتنهيدة : مضايق من ايه
احمد غادرها وذهب إلى غرفته
ليرد أمجد: اصل إللى بيحبها مدوخاه
فريد : أهلا ي امجد يا ابنى اتفضل
امجد : مرة تانية بس ياريت يا ملك بلاش الرخامة بتعتك على اخوكى دلوقتى لانه ممكن يقتلك
ملك فى سرها : سخيف
ويغادر أمجد
تذهب ملك الى غرفة اخيها لتتفاجئ بآثار للزجاج على الأرض ويد اخيها مقطوعة وهو يحاول أن يوقف الدماء
-----☆☆☆☆-----
وليد : نفسى ماموتشى واشوف شكلك وانتى بتحبى يا سلمى وصحابك بيسيحوا ليكى كدة زى ما انتى بتعملى
سلمى بتوتر : لا هتموت لانى مش تحب أبدا
نوران: واللة طيب والظابط
سلمى: مبحبوشى
سارة : طيب والبيتزا والقسم وموضوع ريهام
هايدى : ولا القطة يا سارة
وليد : لا واحدة واحدة كدة انا عاوز افهم
خالد وقد اندمج معهم : احكولنا بقى
بعد فترة من الوقت
سلمى : ياريت تكرروا الزيارة تانى
الجميع: ان شاء إللة بس يوم خطوبتك على الظابط
-----☆☆☆☆------
منزل احمد النمر
ملك : بتحبها لدرجة دى
احمد : هى مين
ملك: أمجد قالى كل حاجة
احمد : ايوة مش متاكد انى بحبها بس بفرح وهى جانبى شعور غريب بحسه معها بحب عنادها براءتها
ملك : قولى اسمها وانا اتصرف
احمد: امشى ياجذمة من هنا انتى لسه صغيرة
ملك وهى تضع يداها فى خصرها : صغيرة ده انا عندى ١٩ وكلها شهر و هيبقى عندى ٢٠
احمد : طيب امشى شوفى انتى راحة فين
ويستكمل ماشى يا سلمى هتشوفى عقاب إللى عملتيه
-----☆☆☆☆----☆---☆☆
فى الصباح
فى قسم الشرطة
احمد يدخل مكتبه فيجد أمجد بانتظاره
احمد: ايه اللى جابك يا وش النحس
امجد: اتنقلت هنا وهشتغل معاك
احمد : انت عارفنى فى الشغل جاد مفيش حاجة اسمها صحاب
امجد : ماشى يا سيدى بس هتعمل ايه من سلمى
احمد: بفكر استضافها شوية فى الحبس تحت
امجد: ياعم حرام عليك البت بسكوتة هتحطها فى الحبس دة انا كنت متعاطف معها قبل ما اشوفها شوف بقى بعد ماشوفتها
احمد وقد رفع سلاحه فى وجه صديقه : كلمة كمان وهقتلك
امجد: يا مجنون بهزر واللة بهزر
---☆☆☆☆☆☆☆☆----
بعد مرور أسبوع
فى القسم
اللوء كمال : فى ايه يا احمد مش مركز فى شغلك ليه لو محتاج اجازة قول
احمد: مش محتاج اجازة يا فندم وبعتذر عن اى تقصير
ويذهب إلى مكتبة
أمجد: فى ايه يا احمد
احمد: مش عارف اركز فى الشغل خالص ولسه اللوء كمال قايل ليا
امجد: طيب سيب موضوع الشغل ده عليا وقولى عملت ايه مع سلمى
احمد : فكرت امبارح وخت قرار
أمجد: ايه هو
احمد : لما ارجع هبقى اقولك