رواية رغم فارق السن الفصل السابع 7 كاملة بقلم هاجر جمال
الفصل 7
تانى يوم عاصم وصل لهفه للكليه واستنى لما دخلت المدرج ودخل الكليه وراح عند العميد
العميد:ايوه حضرتك مين
عاصم بثقه:انا عاصم سويلم رجل
العميد بمقاطعه:طبعا حضرتك معروف..خير سياتك
عاصم:فى واحد هنا اسمه معتز محمد محمود مصطفى
العميد:ودا عمل اى تانى
عاصم :عمل انو بيتهم مراتى فى شرفها وخلا الكليه كلها تكلم عليها وحش وعلى طول بيضايقها
العميد باستغراب:مراتك مين حضرتك
عاصم:لهفه حامد فى سنه رابعه
العميد بدهشه:لهفه مراتك ازاى انت اد
عاصم بمقاطعه:بقولك اى انت هتتصرف ولا اوصل الموضوع لناس كبيره
العميد:لا لا هتصرف هبعت حد يجيبه
بعت العميد حد يجيب معتز من المحاضره
الشخص:بعد اذنك يا دكتور العميد عايز معتز محمد محمود مصطفى
معتز استغرب وبص ع نيهال لاقها بصاله بنظرات انتصار ولهفه مكنتش واخده بالها
راح معتز للعميد وشاف الراجل اللى كان مع لهفه
عاصم:انت بقى اللى بيضايق لهفه
معتز:ايوه عشان واحده مش
عاصم بغضب:طب كاملها كده واضيع مستقبلك كله
العميد:اهدا يا عاصم بيه..وانت يابنى كل شويه بمشكله شكل
معتز:حضرتك دى جايه مع الراجل ده قدام الجامعه عادى
عاصم بعصبيه:لان انا جوزها وانت مالك تيجى مع مين
معتز بدهشه:انت جوزها
عاصم:يظهر مسمعتش عنى انا عاصم سويلم راجل اعمال كبير وليا معارف فى كل حته
معتز بقلق:يعنى انت عايز اى
العميد:انا هديك فصل نهائى
عاصم:لا هو يلم الكليه كلها ويعتذرلها ولو سمحته يكمل دراسته عادى بس لو حصل غير كده مش هيبقى فصل بس انا مش هخليك تعرف تكمل فى اى جامعه ولا حتى تعرف تشتغل شوف بقى هتعيش ازاى بعد كده
معتز بتوسل:لا خلاص ارجوك هتعذر والله هعتذر ومش هعمل كده تانى انا اهلى على ادهم الله يخليك
عاصم بابتسامه انتصار:ماشى
العميد:اخرج انت يا معتز
عاصم:انا بشكرك
العميد:العفو
خلصت المحاضره ولهفه خرجت استغربت من الكليه كلها متجمعه ولقت معتز قعد فى الارض قدامها
معتز بصدق:انا اسف يا لهفه بجد وبعتذرلك قدام الكليه كلها انتى واحده محترمه اوى واسف انى اتهمتك فى شرفك ارجوكى سامحينى
لهفه بضيق:وانا مش مسمحاك
معتز بتوسل:ارجوكى سامحينى انتى لو مش مسمحتنيش انا مستقبلى هيضيع ارجوكى سامحينى يا لهفه ارجوكى
صعب عليها معتز ومستغربه اى السر
لهفه:طيب مسمحاك بس شرط متتعرضش ليا خالص لو سمحت
معتز بابتسامه:اوعدك
قام معتز من على الارض
نيهال بابتسامه شر:مش قولتلك بكره تعرف مين
معتز مردش عليها..لهفه روحت مع هنا ونيهال
لهفه بتساول:هو اى اللى حصل ده
نيهال بابتسامه:انا هحكيلك..حكت اللى قالوه لعاصم وازاى عاصم اتصرف
هنا:عشان كده معتز عمل كده
لهفه باستغراب:معقوله عاصم يعمل كده
نيهال:معقوله ونص كمان عشان بيحبك وانتى مش واخده بالك
هنا:اديله فرصه يا لهفه
لهفه:لا مستحيل احبه مستحيل
نيهال:خليكى بقى كده لغايت يضيع منك
هنا:احنا هنمشى يا لهفه
مشيو فعلا وقعدت تفكر فى اللى حصل
عاصم رجع البيت ولهفه نزلتله تحت
لهفه:هو انت اللى عملت كده فعلا روحت للعميد وخليتو يعتذر
عاصم:ايوه انا عشان مينفعش يشوف واحده محترمه زيك مع راجل ويهتمها فى شرفها كده وبكده هيحرم يعمل كده تانى مع اى واحده
لهفه بهدوء:بجد شكرا اوى..احسن حاجه انو مش هيضايقنى تانى
قرب منها عاصم
عاصم:وانا عايزك بعد كده لما حد يضايقك تقوليلى ع طول حتى لو كنت انا
لهفه باستسلام:حاضر
انبسط عاصم جدا
...رغم فرق السن
