رواية مفيش رحمه الفصل الثامن والثلاثون 38 بقلم لولو محمد
الحلقه الثامنه و الثلاثون
عفاف / كتبنا الكتاب و اشهرنا على سنه الله ورسوله يبقى جواز و لا مش جواز
زينب / طب و الفرح
عفاف / ميخصكيش انتى مالك انتى مالك
عفاف تحط ايدها على قلبها و تقع فى الارض
رحمه / اللحقنى يا رحيم تيته يا رحيم
زينب / يا مصيبتى هو ايه اللى حصل
رحيم يتصل / ايوه يا بابا تيته وقعت ............ حاضر ......... بيقول هيجيب العربيه ننقلها المستشفى سندوها معايا ناخدها تحت
زينب تزق رحمه و تسند قصاد رحيم و ينزلوا يركبوا العربيه و يروحوا المستشفى
..............
فى المستشفى
رحمه بتعيط
رحيم / هتبقى كويسه متخافيش هتبقى تمام هى بس بتخضنا زى المره اللى فاتت
محمد / هو ايه اللى حصل
الكل يسكت
محمد / ايه اللى حصل يا زينب
زينب بنرفزه / هو ايه اللى ايه اللى حصل يا زينب هو كلو زينب زينب ربنا ياخد زينب عشان ترتاحوا من زينب و اليوم اللى جت فيه زينب
محمد / لا وقته و لا مكانه وفرى الشويتين بتوعك دول
زينب / شويتين شويتين يا محمد
محمد / انا امى بتموت مش وقتك قولت
زينب / حقك عليا يا خويا حقك عليا انا هقعد ساكته مش هقولك اسيبك و اروح اصلى بنت اصول و بقف جنب جوزى فمحنته
محمد / ياربى
زينب / اتكتمت
الدكتور يطلع و وشه فى الارض الكل يجروا عليه
الدكتور / البقيه فى حياتكوا احنا عملنا كل اللى نقدر عليه بس الاعمار بيد الله
زينب تصرخ و رحمه تقع فى الارض مغمى عليها
...............
فى البيت
عبير تدخل
عبير / هو ايه اللى حصل يا ماما انا جيت علاطول اول مكلمتونا
زينب بتعيط / جوازه الشوم و الندامه وش النحس من يوم متمت و جابت الغم و الفقر للبيت
عبير / بتقولى ايه يا ماما
زينب / بتكلم على جوازه السعد و الهنا اللى من يوم متمت و العيله بتخلص واحد ورا التانى انا كان قلبى حاسس ان البت دى عمر مهيجى من وراها خير بت حياه مهى بت حياه اكيد عمر مهيجى من وراها خير
عبير / اه ..... طب بس هدى نفسك
زينب تقوم / بس احنا مش هنسيبها تدحك عالرجاله تانى بقولك ايه يا بت يا عبير تعالى ورايا
عبير تروح ورا زينب على شقه رحمه و تفتح و تدخل اوضه عفاف و تفتح صندوق الدهب و تفضيه عالسرير
عبير / بتعملى ايه يا ماما
زينب / ان كانوا اتنازلوا لرحمه على منابهم فى ورث ابوها فهو فى الاول و الاخر ابوها و لو كان عايش كان كلو هيروحلها و سكت و قولت ماشى لكن الدهب ده لا دانا جيبالها نصه هدايا عيد ام و فى الاخر ست رحمه تتهنى بيه فى الاخر اتكرش مالبيت كدا و هى تتزوق بيه دا ولا يمكن ابدا دا حقى و نصيبى و مش هسيبهولها و لو على رقبتى انتى فاهمه و لو على رقبتى
عبير / هو حقك طبعا انتى ليكى نصه
زينب / هو ايه اللى نصه يا بت انتى هو ايه اللى نصه محمود مات و بنته بشرع ربنا متورسش غير ربعه و دا كمان مش فى الشرع دى وصيه واجبه حاطينها بتوع القانون منهم لله بتوع القانون يعنى المفروض كل الدهب ده يبقى بتاعى انا انتى فاهمه بتاعى
عبير تشد السلسله الدهب و زينب تاخد بالها
زينب / عجباكى صح
عبير / لا لا لا مش قصدى والله
زينب / ليه مش انتى بنتى و ليكى نص الدهب من بعدى و الله لولا حق ربنا كان يبقى كلو ليكى و البلوه التانيه دى متاخدش منه حاجه تعرفى انا اهون عليا اوزعه فى حياتى و متهناش بيه و لا انها تاخد منه قشايه الكلبه بت حياه خديها دى بتاعتك
عبير / بجد يا ماما
زينب / اه و خدى الغوايش دى كمان دول بتوعك
عبير / ربنا يخليكى ليا يا ماما
زينب تقعد و تتفرج عالدهب و عبير تتمشى فى الشقه و شويه و ترجع تانى
عبير / بقولك ايه يا ماما الغوايش اللى اديتيهانى موديل قديم شويه ممكن ابدلهم بالغوايش دى
زينب / جبتيهم منين الغوايش دى
عبير / فى علبه دهب تانيه فى الاوضه اللى جوه
زينب / انتى اتجننتى يا بت اسمعى انا ان كنت اديتك من دهب عفاف فدا عشان ده بتاعى و حقى لكن انك تمدى ايدك على دهب رحمه و لا حياه فدى سرقه و انا مش حرميه يا بت هاله انتى فاهمه و لا لا و مش هسمح لمرات ابنى ان حد يقول عليها حراميه انتى مش محرومه يا بت هاله عشان تسرقى انجرى رجعى الغوايش دى من مطرح مجبتيهم انجرى قدامى
عبير / حاضر حاضر
....................
فى المستشفى
رحمه متعلقلها محاليل و رحيم و محمد قاعدين جنبها عماد و منه يدخلوا
منه / هى عامله ايه دلوقت
رحيم / ادعيلها مستحملتش
منه / ياربى داحنا يادوب قدرنا نقنعها انها تلون تقوم تيته تتوفى
محمد / اقولك ايه يا بنتى بس .... حمدالله عالسلامه يا عماد معلش جيت على ملى وشك
عماد / انت بتقول ايه بس يا بابا دى تيته انا اول موصلت البيت نزلت عبير و قابلت منه قدام المعرض قولت اهو تفضل مع رحمه هنا احسن
محمد / خير ما عملت
عماد/ بس انت ليه مخلتنيش اجيب عبير على هنا ليه خليتنى اروحها البيت لوحدها و صحيح ماما فين
محمد / امك مع عبير فى البيت متقلقش عليهم انا كلمت عمك ابراهيم هو و مصطفى هيخلصوا حوار الدفن و العزا
عماد/ المهم انت كويس يا بابا
محمد يهز راسه
محمد / بقولكوا ايه مدام منه هنا لازم كلنا نروح عشان الدفنه و العزا انا مش عارف بس ايه اللى جرالنا
رحيم / انا مش هقدر اسيبها فى الحاله دى
منه / انا هفضل جنبها متخفش عليها و لو فى اى جديد هكلمك
رحيم يبص لمنه و يبص لرحمه و يمشى مع ابوه و اخوه
................
فى العزا بالليل
عماد / انا خايف على بابا اوى هادى اوى دا لما عموا محمود اتوفى كان منهار مالعياط و مكنش قادر يقف على رجله
رحيم / الله يعينه و يعينا بس انا حاسس بيه
عماد / دا منزلش دمعه واحده
رحيم / زى رحمه لما ابوها و امها ماتوا اللى يشوفها يقول جامده و معيطتش الا لما كانت لوحدها
عماد / هو ايه اللى حصل
رحيم / اتخانقت مع ماما
عماد / ياربى على دى عيله
رحيم / انا بكره الصبح هروح اغير البطاقه و اعمل بطاقه عائليه و اروح دار الامل عشان اشوف الاجراءات عشان اكفل بشرى عندنا
عماد / انت بتهزر يا رحيم ده وقته
رحيم / رحمه محتاجاها اوى
عماد / و ده جو تحط فيه طفله وسط جو العزا و الحزن على تيته و بعدين مين هياخد باله منها قولى مين بس
رحيم / انا و رحمه
عماد / بص انت لازم تهدى و تفكر تانى فى الموضوع ده و نتكلم بعدين فى الموضوع ده
رحيم / ربنا يسهل
...............
فى البيت
رحيم و محمد مسندين رحمه لسريرها
رحيم / حمدالله عالسلامه يا ست البنات
محمد / ايه يا بنتى عامله ايه طمنينى عليكى
رحمه تهز راسها و الدموع مبتقفش من عنيها منه تروح تقعد جنبها و تمسك ايدها و زينب تدخل هى و عبير
منه / انا هخلينى معاكى انا استاذنت بابا و وافق
عبير / ملوش لزوم تعبك انا هخلينى جنبها
رحيم / و لا انتى و لا هى انا اسف يا منه بس انا محتاج اكون جنبها اكتر منكوا
زينب تمصمص شفايفها
رحيم / رحمه مراتى و انا كفيل انى اخد بالى منها و شكرا ليكوا كلكوا
محمد / ماشى يابنى حقك
عماد / تحبى اوصلك يا منه
عبير / ليه هى عربيه بابا مش تحت زى المره اللى فاتت و لا ايه
منه / لا تحت شكرا عن اذنكوا
منه توصل لباب الاوضه
منه/ رحمه لو عوزتى اى حاجه كلمينى
رحمه تهز راسها و منه تمشى
عبير / كتر خيرها والله هى فاكره اننا مش هنقدر ناخد بالنا منك و لا ايه
رحيم / من فضلكوا يا جماعه رحمه محتاجه ترتاح اوى ياريت تتفضلوا
عماد / يلا يا عبير
محمد / انا هروح انام فى اوضه امى لو ده مش هيدايقكوا
رحيم / دا بيتك يا بابا
زينب / و انا يا محمد
عماد / معلش يا ماما سيبيه النهرده بس
زينب / براحتكوا سلام
الكل يطلع مالاوضه و رحيم يقفل باب الاوضه و يقعد جنب رحمه و مديها ضهره
رحمه / انت كويس
رحيم يمسح دموعه
رحمه / تعال
رحيم ينام فى حضنها و يعيط على اخره زى العيل الصغير و رحمه تحضنه اوى
رحيم / انا عارف انى لازم ابان جامد و قوى عشان اقدر اسندك بس مش قادر مش قادر امنعها تنزل
رحمه / عارفه و حاسه بيك سيبها يا رحيم سيبها تنزل يمكن تريحك
رحيم يعيط / انا تعبان اوى يا رحمه تعبان بجد
رحمه تعيط / انا كنت بحبها اوى بجد يا بختها راحت عند بابا و ماما
رحيم / بطلى عياط انا هلاقيها منك و لا من اللى انا فيه الله يعينك يا بابا زمانه بيعيط جوه هو راخر تعرفى الناس فى العزا كانوا بيقولوا ان ربنا بينقى الناس الحلوه و بياخدها
رحمه / هو انا وحشه اوى كدا
رحيم / بعد الشر عنك انتى عاوزه تسبينى انتى كمان هتسبينى لمين يا بت
رحمه / ربنا ميحرمنى منك ابدا يا رحيم
رحيم / و لا يحرمنى منك ابدا يا رحمه
............
فى اوضه عفاف
محمد نايم مكانها و باصص للسقف و الدموع بتنزل منه و مبيتحركش
محمد / انا عارف انك فى مكان احسن .....انا عارف طول عمرك محمود كان دلوعتك .......الله يرحمه روحتيله و سبتينى .......طب كنتى استنى سلمى عليا طيب ....... انا اتجننت خلاص بقيت بكلم نفسى
محمد يقوم يمسح دموعه
محمد / بس انا عارف انك سمعانى و حاسه بيا انا اسف مكنش قصدى اقولك كدا بس انا تايه منغيرك
محمد يقوم يدخل اوضه رحمه يلاقيهم نايمين يروح شقته و يدخل اوضته و ينام جنب زينب و يحضنها
زينب / انت كويس
محمد يسكت
زينب / انا عارفه انت حاسس بايه حسيته زمان
محمد / الله يرحمهم
زينب تحضنه و هو يحط راسه على صدرها و ينام
..........
فى اوضه عماد و عبير
عبير قاعده قدام المرايه بتلعب فى السلسله و تفتحها و تشيل صوره رحيم و رحمه من جواها و ترميهم فى الباسكت جنب التسريحه و تقص صوره ليها هى و عماد و تحطهم جواها و عماد نايم عالسرير سرحان تحط السلسله فى الشكمجيه و تروح تقعد جنبه
عبير / انت عامل ايه
عماد / كويس
عبير / متاكد
عماد / ايوه انا للاسف مكنتش قريب اوى منها الله يعين رحيم و رحمه على اللى هما فيه رحمه خسرت امها للمره التانيه فى اقل من شهرين
عبير / الله يعينها
عماد / نامى يا عبير و ارتاحى عشان اللى فى بطنك
عبير / لو بنت هسميها عفاف على اسمها
عماد / لا انا كنت ناوى على حياه و مش هغير رايى دلوقت
عبير / حياه ؟؟؟
عماد / ولو ولد هيبقى محمود
عبير / طب يارب يطلع ولد بدل مطنط زينب تقلبهالنا مناحه على اسم حياه ده
عماد / ليه بتقولى كدا
عبير / ولا حاجه سبها لله بس هى تيجى و بعدين نبقى نسميها
عماد / ماشى تصبحى على خير
...............
تانى يوم الصبح
رحيم يدخل اوضته و يغير هدومه زينب تدخل عليه
زينب / ايه نقول صباحيه مباركه و لا ايه
رحيم ميردش و يكمل لبس
زينب / بص بقى يابن بطنى لو انت مش مستعنى تعبر امك يبقى نشيل ده من ده يرتاح ده عن ده تلم هدومك بقى زى الشاطر و تروح عندها تغسلك بقى و تطبخلك و براحتكوا بقى مع بعض
رحيم / حاضر اول مرجع هلم هدومى
زينب / انت خلاص معدش حد مالى عينك
رحيم / لا كلكوا ماليين عينى و بحترمكوا واحد واحد بس ممكن تقوليلى انتى بتحترمينى و لا لا بتحترمى تيته اللى لسه ميته و انتى بتسالينى سؤال زى ده عالصبح رحمه مراتى اه دخلنا لا هندخل لا هنستنى لامتى معرفش ارتاحتى
زينب / و عاوزنى اصدق
رحيم / دى حاجه ترجعلك مش المفروض انى اثبتلك اصله هيفرق فى ايه ماما مع احترامى ليكى امتى انا و رحمه هندخل دى حاجه متخصش حد
زينب / وانت فاكر انها تفرق معايا انا بس مش عاوزه الناس تاكل وشى و العروسه حامل فى الفرح
رحيم / متخافيش مش هيحصل
زينب / و لا لما الناس تعرف انكوا عايشين فى اوضه واحده و يقعدوا يتكلموا عليكوا فى الفرح
رحيم / ازاى اسيبها لوحدها فى الظروف دى ازاى بس
زينب / خليها تيجى تقعد فى اوضه اخوك هنا و اهو تساعدنى فى شغل البيت و اخد بالى منها
رحيم / مش هتوافق
زينب / ليه بقى مستكبره تعيش مع حماتها و لا لازم تنام فى حضنك عشان تعرف تنام
رحيم / انا مش عارف الى بتقوليه ده صح و لا غلط بس الظروف اتغيرت و كل حاجه اتلخبطت
زينب / بص انا بقولك اهو انت عاوز تخليك معاها فى اوضه واحده يبقى تنسى الفرح و تعتبروا نفسكوا متجوزين و تاخد هدومك و تشيلها مسؤليتك من الالف للياء تدخل بقى متدخلش دى ترجعلكوا زى مانت قولت دى حاجه متخصنيش بس مدام اتجوزتوا يبقى تخف من على ضهرى بقى و تخلينى اركز مع ابوك الله يعينه على اللى هو فيه
رحيم / ماشى اول مرجع هلم هدومى و امشى
زينب / بخاطرك
..............
بالليل
رحمه تفضى شنطه رحيم فى دولابها و هى ساكته
رحيم / انتى زعلانه عشان مش هنعمل فرح
رحمه / لا مفتكرش ان الفرح هيبقى فرح منغير بابا و ماما و تيته يا رحيم
رحيم يقوم يحضنها / بس انا اوعدك انى هعوضك بكره لما نتخرج هاخدك و نلف الدنيا و نعمل احلى شهر عسل متعملش فى الدنيا كلها
رحمه / كل ده ميهمنيش مدام انت جنبى
رحيم / ربنا يخليكى ليا بس انا بقى عاملك حته دين مفاجاه مش هتصدقيها
رحمه / خير
رحيم / روحت النهرده غيرت البطاقه و عملت بطاقه عائليه ومش بس كدا دانا طلعت على الدار و اتكلمت مع المديره عشان ناخد بشرى
رحمه / بتتكلم جد
رحيم / و جد الجد كمان هى طبعا فى الاول كانت معترضه اننا صغيرين و استغربت ازاى اتجوزتوا بالسرعه دى و السن ده بس فى الاخر اقتنعت
رحمه / ازاى
رحيم / هو ايه اللى ازاى هى قالت اننا اصلا انسب اتنين و ان بشرى بتحبنا جدا و متعلقه بينا و روحت جبت طلب من وزاره التضامن كمان عشان نبقى اسره بديله و فاضل نروح انا و انتى نخلص الورق و نشوف هيحصل ايه
رحمه / تمام نروح بكره
رحيم / تمام شوفتى بقى انا بحبك قد ايه
رحمه / ربنا يخليك ليا يا حبيبى
................
فى شقه زينب
عبير / يعنى ايه رحيم و رحمه خلاص كدا اتجوزوا
زينب / اهو نقل هدومه و حاجته كلها هناك هو حر بقى يعمل اللى هو عاوزه
عبير / طب و عموا محمد رايه ايه فى الموضوع ده
زينب / عمك مين يا بنتى انا لما قولتله قالى هما احرار دى حياتهم و هما احرار
عبير / ايوه بس دا بيدرس هيصرف عليها منين من مصروفه
زينب / مليش فيه يصطفوا بقى مع بعض هى مش ورثت قد كدا تشيل بقى
عبير / هو انا هفضل مخبيه الدهب اللى خدناه لحد امتى
زينب / و انتى تخبيه ليه هو انا قولتلك خبيه
عبير / مانا لما لقيتك مبتلبسيهوش مرضيتش اللبسه
زينب / لا يا حبيبتى انا ملبستوش عشان مش عاجبنى و مش لايق مع سنى فعنته و خلاص
عبير / يعنى اللبسه عادى
زينب / براحتك يا حبيبتى
عبير / طب لو حد شافنى و كلمنى اقوله ايه
زينب / محدش هيكلمك و لو حد كلمك انا اللى هقفله هو فى ايه هو انا طيشه فى البيت ده و لا ايه
عبير / لا ازاى و دى تيجى دانتى الكل فى الكل
................
تانى يوم الصبح
رحيم يصحى بدرى و يلبس هدومه رحمه تحس بيه تصحى
رحمه / رايح فين الصبح كدا الدار
رحيم / لا انا رايح المكتب عند دكتور اسماعيل
رحمه / ليه
رحيم / انتى نسيتى و لا ايه مانا بروح كل اجازه اتمرن عنده على الشغل
رحمه / طب ممكن اجى معاك استاذنه اتمرن انا كمان مش عاوزه اقعد فى البيت لوحدى
رحيم / امممم طب اللبسى و تعالى يلا مش مشكله
باب الشقه يخبط
رحيم / انا هفتح على متلبسى
رحيم يروح يفتح يلاقى عماد
عماد / انا قولت اللحقك من اول اليوم عاوزك فى كلمتين
رحيم / طب تعال ادخل
عماد / طب عاوزك لوحدينا
رحيم / طب تعال متقلقش
عماد يقعد مع رحيم
عماد / عبير قالتلى بالليل انك خلاص هتعيش مع رحمه و نقلت حاجتك
رحيم / اه
عماد / طب و دا وقته يابنى جتك لسه ميته و انت ....
رحيم / انت فهمت غلط انا هعيش مع رحمه لكن يعنى مفيش حاجه بنا
عماد / يا راجل و دا من ايه يعنى
رحيم / اعمل ايه بس يعنى اسيبها لوحدها و رحمه خلاص قفلت من امى خصوصا ان تيته ماتت فى خناقتها الاخيره مع ماما فمقدرش اقولها تروح تقعد معانا هناك و امك بقى طلعتلى فى البخت لو عاوز تعيش هناك خليها تشيل
عماد / طب و ناوى على ايه
رحيم / رضينا بالامر الواقع مفيش فرح و نعتبر نفسنا اتجوزنا
عماد / ماشى طب و الدخله
رحيم / فوقتها لسه بدرى تيته لسه ميته و احنا لسه فاضلنا سنتين فى الكليه كاملين يعنى لسه بدرى عليها
عماد / و رحمه رايها ايه فى ان مفيش فرح
رحيم / رايها ان كدا كدا حتى لو عملنا فرح منغير عموا محمود و ماما حياه و تيته مش هيبقى فرح يا عماد
عماد / طب انا هروح البنك احط نصيب رحمه فى ارباح الشهر اللى فات احطهم و لا تاخدوهم احسن
رحمه تدخل
رحمه / انا لبست ازيك يا عماد
عماد/ رايحين فين الصبح كدا
رحيم / رايح لدكتور اسماعيل عشان التدريب مانت عارف
عماد / طب هتعملوا ايه فى الفلوس هتاخدوها و لا اروح احطها فى البنك زى العاده
رحمه / لا هاتها انا عوزاها
رحيم / عوزاها ليه خير
رحمه / كدا كدا هيحطها مالبنك و انا هروح اسحبها مالكريدت كارد فعلى ايه المشوره خليها معايا احسن
رحيم / براحتك
عماد يدى رحمه ظرف كبير
عماد / تلاتين الف نصيبك بعد صافى المرتبات و المصاريف
رحمه / واو
عماد / هههههههههههههه امال كنتى فكراهم كام اللفين جنيه مثلا
رحمه / و انا اش عرفنى يعنى
عماد / دى طلعت لقطه انا هسرقكوا بعد كدا
عفاف / كتبنا الكتاب و اشهرنا على سنه الله ورسوله يبقى جواز و لا مش جواز
زينب / طب و الفرح
عفاف / ميخصكيش انتى مالك انتى مالك
عفاف تحط ايدها على قلبها و تقع فى الارض
رحمه / اللحقنى يا رحيم تيته يا رحيم
زينب / يا مصيبتى هو ايه اللى حصل
رحيم يتصل / ايوه يا بابا تيته وقعت ............ حاضر ......... بيقول هيجيب العربيه ننقلها المستشفى سندوها معايا ناخدها تحت
زينب تزق رحمه و تسند قصاد رحيم و ينزلوا يركبوا العربيه و يروحوا المستشفى
..............
فى المستشفى
رحمه بتعيط
رحيم / هتبقى كويسه متخافيش هتبقى تمام هى بس بتخضنا زى المره اللى فاتت
محمد / هو ايه اللى حصل
الكل يسكت
محمد / ايه اللى حصل يا زينب
زينب بنرفزه / هو ايه اللى ايه اللى حصل يا زينب هو كلو زينب زينب ربنا ياخد زينب عشان ترتاحوا من زينب و اليوم اللى جت فيه زينب
محمد / لا وقته و لا مكانه وفرى الشويتين بتوعك دول
زينب / شويتين شويتين يا محمد
محمد / انا امى بتموت مش وقتك قولت
زينب / حقك عليا يا خويا حقك عليا انا هقعد ساكته مش هقولك اسيبك و اروح اصلى بنت اصول و بقف جنب جوزى فمحنته
محمد / ياربى
زينب / اتكتمت
الدكتور يطلع و وشه فى الارض الكل يجروا عليه
الدكتور / البقيه فى حياتكوا احنا عملنا كل اللى نقدر عليه بس الاعمار بيد الله
زينب تصرخ و رحمه تقع فى الارض مغمى عليها
...............
فى البيت
عبير تدخل
عبير / هو ايه اللى حصل يا ماما انا جيت علاطول اول مكلمتونا
زينب بتعيط / جوازه الشوم و الندامه وش النحس من يوم متمت و جابت الغم و الفقر للبيت
عبير / بتقولى ايه يا ماما
زينب / بتكلم على جوازه السعد و الهنا اللى من يوم متمت و العيله بتخلص واحد ورا التانى انا كان قلبى حاسس ان البت دى عمر مهيجى من وراها خير بت حياه مهى بت حياه اكيد عمر مهيجى من وراها خير
عبير / اه ..... طب بس هدى نفسك
زينب تقوم / بس احنا مش هنسيبها تدحك عالرجاله تانى بقولك ايه يا بت يا عبير تعالى ورايا
عبير تروح ورا زينب على شقه رحمه و تفتح و تدخل اوضه عفاف و تفتح صندوق الدهب و تفضيه عالسرير
عبير / بتعملى ايه يا ماما
زينب / ان كانوا اتنازلوا لرحمه على منابهم فى ورث ابوها فهو فى الاول و الاخر ابوها و لو كان عايش كان كلو هيروحلها و سكت و قولت ماشى لكن الدهب ده لا دانا جيبالها نصه هدايا عيد ام و فى الاخر ست رحمه تتهنى بيه فى الاخر اتكرش مالبيت كدا و هى تتزوق بيه دا ولا يمكن ابدا دا حقى و نصيبى و مش هسيبهولها و لو على رقبتى انتى فاهمه و لو على رقبتى
عبير / هو حقك طبعا انتى ليكى نصه
زينب / هو ايه اللى نصه يا بت انتى هو ايه اللى نصه محمود مات و بنته بشرع ربنا متورسش غير ربعه و دا كمان مش فى الشرع دى وصيه واجبه حاطينها بتوع القانون منهم لله بتوع القانون يعنى المفروض كل الدهب ده يبقى بتاعى انا انتى فاهمه بتاعى
عبير تشد السلسله الدهب و زينب تاخد بالها
زينب / عجباكى صح
عبير / لا لا لا مش قصدى والله
زينب / ليه مش انتى بنتى و ليكى نص الدهب من بعدى و الله لولا حق ربنا كان يبقى كلو ليكى و البلوه التانيه دى متاخدش منه حاجه تعرفى انا اهون عليا اوزعه فى حياتى و متهناش بيه و لا انها تاخد منه قشايه الكلبه بت حياه خديها دى بتاعتك
عبير / بجد يا ماما
زينب / اه و خدى الغوايش دى كمان دول بتوعك
عبير / ربنا يخليكى ليا يا ماما
زينب تقعد و تتفرج عالدهب و عبير تتمشى فى الشقه و شويه و ترجع تانى
عبير / بقولك ايه يا ماما الغوايش اللى اديتيهانى موديل قديم شويه ممكن ابدلهم بالغوايش دى
زينب / جبتيهم منين الغوايش دى
عبير / فى علبه دهب تانيه فى الاوضه اللى جوه
زينب / انتى اتجننتى يا بت اسمعى انا ان كنت اديتك من دهب عفاف فدا عشان ده بتاعى و حقى لكن انك تمدى ايدك على دهب رحمه و لا حياه فدى سرقه و انا مش حرميه يا بت هاله انتى فاهمه و لا لا و مش هسمح لمرات ابنى ان حد يقول عليها حراميه انتى مش محرومه يا بت هاله عشان تسرقى انجرى رجعى الغوايش دى من مطرح مجبتيهم انجرى قدامى
عبير / حاضر حاضر
....................
فى المستشفى
رحمه متعلقلها محاليل و رحيم و محمد قاعدين جنبها عماد و منه يدخلوا
منه / هى عامله ايه دلوقت
رحيم / ادعيلها مستحملتش
منه / ياربى داحنا يادوب قدرنا نقنعها انها تلون تقوم تيته تتوفى
محمد / اقولك ايه يا بنتى بس .... حمدالله عالسلامه يا عماد معلش جيت على ملى وشك
عماد / انت بتقول ايه بس يا بابا دى تيته انا اول موصلت البيت نزلت عبير و قابلت منه قدام المعرض قولت اهو تفضل مع رحمه هنا احسن
محمد / خير ما عملت
عماد/ بس انت ليه مخلتنيش اجيب عبير على هنا ليه خليتنى اروحها البيت لوحدها و صحيح ماما فين
محمد / امك مع عبير فى البيت متقلقش عليهم انا كلمت عمك ابراهيم هو و مصطفى هيخلصوا حوار الدفن و العزا
عماد/ المهم انت كويس يا بابا
محمد يهز راسه
محمد / بقولكوا ايه مدام منه هنا لازم كلنا نروح عشان الدفنه و العزا انا مش عارف بس ايه اللى جرالنا
رحيم / انا مش هقدر اسيبها فى الحاله دى
منه / انا هفضل جنبها متخفش عليها و لو فى اى جديد هكلمك
رحيم يبص لمنه و يبص لرحمه و يمشى مع ابوه و اخوه
................
فى العزا بالليل
عماد / انا خايف على بابا اوى هادى اوى دا لما عموا محمود اتوفى كان منهار مالعياط و مكنش قادر يقف على رجله
رحيم / الله يعينه و يعينا بس انا حاسس بيه
عماد / دا منزلش دمعه واحده
رحيم / زى رحمه لما ابوها و امها ماتوا اللى يشوفها يقول جامده و معيطتش الا لما كانت لوحدها
عماد / هو ايه اللى حصل
رحيم / اتخانقت مع ماما
عماد / ياربى على دى عيله
رحيم / انا بكره الصبح هروح اغير البطاقه و اعمل بطاقه عائليه و اروح دار الامل عشان اشوف الاجراءات عشان اكفل بشرى عندنا
عماد / انت بتهزر يا رحيم ده وقته
رحيم / رحمه محتاجاها اوى
عماد / و ده جو تحط فيه طفله وسط جو العزا و الحزن على تيته و بعدين مين هياخد باله منها قولى مين بس
رحيم / انا و رحمه
عماد / بص انت لازم تهدى و تفكر تانى فى الموضوع ده و نتكلم بعدين فى الموضوع ده
رحيم / ربنا يسهل
...............
فى البيت
رحيم و محمد مسندين رحمه لسريرها
رحيم / حمدالله عالسلامه يا ست البنات
محمد / ايه يا بنتى عامله ايه طمنينى عليكى
رحمه تهز راسها و الدموع مبتقفش من عنيها منه تروح تقعد جنبها و تمسك ايدها و زينب تدخل هى و عبير
منه / انا هخلينى معاكى انا استاذنت بابا و وافق
عبير / ملوش لزوم تعبك انا هخلينى جنبها
رحيم / و لا انتى و لا هى انا اسف يا منه بس انا محتاج اكون جنبها اكتر منكوا
زينب تمصمص شفايفها
رحيم / رحمه مراتى و انا كفيل انى اخد بالى منها و شكرا ليكوا كلكوا
محمد / ماشى يابنى حقك
عماد / تحبى اوصلك يا منه
عبير / ليه هى عربيه بابا مش تحت زى المره اللى فاتت و لا ايه
منه / لا تحت شكرا عن اذنكوا
منه توصل لباب الاوضه
منه/ رحمه لو عوزتى اى حاجه كلمينى
رحمه تهز راسها و منه تمشى
عبير / كتر خيرها والله هى فاكره اننا مش هنقدر ناخد بالنا منك و لا ايه
رحيم / من فضلكوا يا جماعه رحمه محتاجه ترتاح اوى ياريت تتفضلوا
عماد / يلا يا عبير
محمد / انا هروح انام فى اوضه امى لو ده مش هيدايقكوا
رحيم / دا بيتك يا بابا
زينب / و انا يا محمد
عماد / معلش يا ماما سيبيه النهرده بس
زينب / براحتكوا سلام
الكل يطلع مالاوضه و رحيم يقفل باب الاوضه و يقعد جنب رحمه و مديها ضهره
رحمه / انت كويس
رحيم يمسح دموعه
رحمه / تعال
رحيم ينام فى حضنها و يعيط على اخره زى العيل الصغير و رحمه تحضنه اوى
رحيم / انا عارف انى لازم ابان جامد و قوى عشان اقدر اسندك بس مش قادر مش قادر امنعها تنزل
رحمه / عارفه و حاسه بيك سيبها يا رحيم سيبها تنزل يمكن تريحك
رحيم يعيط / انا تعبان اوى يا رحمه تعبان بجد
رحمه تعيط / انا كنت بحبها اوى بجد يا بختها راحت عند بابا و ماما
رحيم / بطلى عياط انا هلاقيها منك و لا من اللى انا فيه الله يعينك يا بابا زمانه بيعيط جوه هو راخر تعرفى الناس فى العزا كانوا بيقولوا ان ربنا بينقى الناس الحلوه و بياخدها
رحمه / هو انا وحشه اوى كدا
رحيم / بعد الشر عنك انتى عاوزه تسبينى انتى كمان هتسبينى لمين يا بت
رحمه / ربنا ميحرمنى منك ابدا يا رحيم
رحيم / و لا يحرمنى منك ابدا يا رحمه
............
فى اوضه عفاف
محمد نايم مكانها و باصص للسقف و الدموع بتنزل منه و مبيتحركش
محمد / انا عارف انك فى مكان احسن .....انا عارف طول عمرك محمود كان دلوعتك .......الله يرحمه روحتيله و سبتينى .......طب كنتى استنى سلمى عليا طيب ....... انا اتجننت خلاص بقيت بكلم نفسى
محمد يقوم يمسح دموعه
محمد / بس انا عارف انك سمعانى و حاسه بيا انا اسف مكنش قصدى اقولك كدا بس انا تايه منغيرك
محمد يقوم يدخل اوضه رحمه يلاقيهم نايمين يروح شقته و يدخل اوضته و ينام جنب زينب و يحضنها
زينب / انت كويس
محمد يسكت
زينب / انا عارفه انت حاسس بايه حسيته زمان
محمد / الله يرحمهم
زينب تحضنه و هو يحط راسه على صدرها و ينام
..........
فى اوضه عماد و عبير
عبير قاعده قدام المرايه بتلعب فى السلسله و تفتحها و تشيل صوره رحيم و رحمه من جواها و ترميهم فى الباسكت جنب التسريحه و تقص صوره ليها هى و عماد و تحطهم جواها و عماد نايم عالسرير سرحان تحط السلسله فى الشكمجيه و تروح تقعد جنبه
عبير / انت عامل ايه
عماد / كويس
عبير / متاكد
عماد / ايوه انا للاسف مكنتش قريب اوى منها الله يعين رحيم و رحمه على اللى هما فيه رحمه خسرت امها للمره التانيه فى اقل من شهرين
عبير / الله يعينها
عماد / نامى يا عبير و ارتاحى عشان اللى فى بطنك
عبير / لو بنت هسميها عفاف على اسمها
عماد / لا انا كنت ناوى على حياه و مش هغير رايى دلوقت
عبير / حياه ؟؟؟
عماد / ولو ولد هيبقى محمود
عبير / طب يارب يطلع ولد بدل مطنط زينب تقلبهالنا مناحه على اسم حياه ده
عماد / ليه بتقولى كدا
عبير / ولا حاجه سبها لله بس هى تيجى و بعدين نبقى نسميها
عماد / ماشى تصبحى على خير
...............
تانى يوم الصبح
رحيم يدخل اوضته و يغير هدومه زينب تدخل عليه
زينب / ايه نقول صباحيه مباركه و لا ايه
رحيم ميردش و يكمل لبس
زينب / بص بقى يابن بطنى لو انت مش مستعنى تعبر امك يبقى نشيل ده من ده يرتاح ده عن ده تلم هدومك بقى زى الشاطر و تروح عندها تغسلك بقى و تطبخلك و براحتكوا بقى مع بعض
رحيم / حاضر اول مرجع هلم هدومى
زينب / انت خلاص معدش حد مالى عينك
رحيم / لا كلكوا ماليين عينى و بحترمكوا واحد واحد بس ممكن تقوليلى انتى بتحترمينى و لا لا بتحترمى تيته اللى لسه ميته و انتى بتسالينى سؤال زى ده عالصبح رحمه مراتى اه دخلنا لا هندخل لا هنستنى لامتى معرفش ارتاحتى
زينب / و عاوزنى اصدق
رحيم / دى حاجه ترجعلك مش المفروض انى اثبتلك اصله هيفرق فى ايه ماما مع احترامى ليكى امتى انا و رحمه هندخل دى حاجه متخصش حد
زينب / وانت فاكر انها تفرق معايا انا بس مش عاوزه الناس تاكل وشى و العروسه حامل فى الفرح
رحيم / متخافيش مش هيحصل
زينب / و لا لما الناس تعرف انكوا عايشين فى اوضه واحده و يقعدوا يتكلموا عليكوا فى الفرح
رحيم / ازاى اسيبها لوحدها فى الظروف دى ازاى بس
زينب / خليها تيجى تقعد فى اوضه اخوك هنا و اهو تساعدنى فى شغل البيت و اخد بالى منها
رحيم / مش هتوافق
زينب / ليه بقى مستكبره تعيش مع حماتها و لا لازم تنام فى حضنك عشان تعرف تنام
رحيم / انا مش عارف الى بتقوليه ده صح و لا غلط بس الظروف اتغيرت و كل حاجه اتلخبطت
زينب / بص انا بقولك اهو انت عاوز تخليك معاها فى اوضه واحده يبقى تنسى الفرح و تعتبروا نفسكوا متجوزين و تاخد هدومك و تشيلها مسؤليتك من الالف للياء تدخل بقى متدخلش دى ترجعلكوا زى مانت قولت دى حاجه متخصنيش بس مدام اتجوزتوا يبقى تخف من على ضهرى بقى و تخلينى اركز مع ابوك الله يعينه على اللى هو فيه
رحيم / ماشى اول مرجع هلم هدومى و امشى
زينب / بخاطرك
..............
بالليل
رحمه تفضى شنطه رحيم فى دولابها و هى ساكته
رحيم / انتى زعلانه عشان مش هنعمل فرح
رحمه / لا مفتكرش ان الفرح هيبقى فرح منغير بابا و ماما و تيته يا رحيم
رحيم يقوم يحضنها / بس انا اوعدك انى هعوضك بكره لما نتخرج هاخدك و نلف الدنيا و نعمل احلى شهر عسل متعملش فى الدنيا كلها
رحمه / كل ده ميهمنيش مدام انت جنبى
رحيم / ربنا يخليكى ليا بس انا بقى عاملك حته دين مفاجاه مش هتصدقيها
رحمه / خير
رحيم / روحت النهرده غيرت البطاقه و عملت بطاقه عائليه ومش بس كدا دانا طلعت على الدار و اتكلمت مع المديره عشان ناخد بشرى
رحمه / بتتكلم جد
رحيم / و جد الجد كمان هى طبعا فى الاول كانت معترضه اننا صغيرين و استغربت ازاى اتجوزتوا بالسرعه دى و السن ده بس فى الاخر اقتنعت
رحمه / ازاى
رحيم / هو ايه اللى ازاى هى قالت اننا اصلا انسب اتنين و ان بشرى بتحبنا جدا و متعلقه بينا و روحت جبت طلب من وزاره التضامن كمان عشان نبقى اسره بديله و فاضل نروح انا و انتى نخلص الورق و نشوف هيحصل ايه
رحمه / تمام نروح بكره
رحيم / تمام شوفتى بقى انا بحبك قد ايه
رحمه / ربنا يخليك ليا يا حبيبى
................
فى شقه زينب
عبير / يعنى ايه رحيم و رحمه خلاص كدا اتجوزوا
زينب / اهو نقل هدومه و حاجته كلها هناك هو حر بقى يعمل اللى هو عاوزه
عبير / طب و عموا محمد رايه ايه فى الموضوع ده
زينب / عمك مين يا بنتى انا لما قولتله قالى هما احرار دى حياتهم و هما احرار
عبير / ايوه بس دا بيدرس هيصرف عليها منين من مصروفه
زينب / مليش فيه يصطفوا بقى مع بعض هى مش ورثت قد كدا تشيل بقى
عبير / هو انا هفضل مخبيه الدهب اللى خدناه لحد امتى
زينب / و انتى تخبيه ليه هو انا قولتلك خبيه
عبير / مانا لما لقيتك مبتلبسيهوش مرضيتش اللبسه
زينب / لا يا حبيبتى انا ملبستوش عشان مش عاجبنى و مش لايق مع سنى فعنته و خلاص
عبير / يعنى اللبسه عادى
زينب / براحتك يا حبيبتى
عبير / طب لو حد شافنى و كلمنى اقوله ايه
زينب / محدش هيكلمك و لو حد كلمك انا اللى هقفله هو فى ايه هو انا طيشه فى البيت ده و لا ايه
عبير / لا ازاى و دى تيجى دانتى الكل فى الكل
................
تانى يوم الصبح
رحيم يصحى بدرى و يلبس هدومه رحمه تحس بيه تصحى
رحمه / رايح فين الصبح كدا الدار
رحيم / لا انا رايح المكتب عند دكتور اسماعيل
رحمه / ليه
رحيم / انتى نسيتى و لا ايه مانا بروح كل اجازه اتمرن عنده على الشغل
رحمه / طب ممكن اجى معاك استاذنه اتمرن انا كمان مش عاوزه اقعد فى البيت لوحدى
رحيم / امممم طب اللبسى و تعالى يلا مش مشكله
باب الشقه يخبط
رحيم / انا هفتح على متلبسى
رحيم يروح يفتح يلاقى عماد
عماد / انا قولت اللحقك من اول اليوم عاوزك فى كلمتين
رحيم / طب تعال ادخل
عماد / طب عاوزك لوحدينا
رحيم / طب تعال متقلقش
عماد يقعد مع رحيم
عماد / عبير قالتلى بالليل انك خلاص هتعيش مع رحمه و نقلت حاجتك
رحيم / اه
عماد / طب و دا وقته يابنى جتك لسه ميته و انت ....
رحيم / انت فهمت غلط انا هعيش مع رحمه لكن يعنى مفيش حاجه بنا
عماد / يا راجل و دا من ايه يعنى
رحيم / اعمل ايه بس يعنى اسيبها لوحدها و رحمه خلاص قفلت من امى خصوصا ان تيته ماتت فى خناقتها الاخيره مع ماما فمقدرش اقولها تروح تقعد معانا هناك و امك بقى طلعتلى فى البخت لو عاوز تعيش هناك خليها تشيل
عماد / طب و ناوى على ايه
رحيم / رضينا بالامر الواقع مفيش فرح و نعتبر نفسنا اتجوزنا
عماد / ماشى طب و الدخله
رحيم / فوقتها لسه بدرى تيته لسه ميته و احنا لسه فاضلنا سنتين فى الكليه كاملين يعنى لسه بدرى عليها
عماد / و رحمه رايها ايه فى ان مفيش فرح
رحيم / رايها ان كدا كدا حتى لو عملنا فرح منغير عموا محمود و ماما حياه و تيته مش هيبقى فرح يا عماد
عماد / طب انا هروح البنك احط نصيب رحمه فى ارباح الشهر اللى فات احطهم و لا تاخدوهم احسن
رحمه تدخل
رحمه / انا لبست ازيك يا عماد
عماد/ رايحين فين الصبح كدا
رحيم / رايح لدكتور اسماعيل عشان التدريب مانت عارف
عماد / طب هتعملوا ايه فى الفلوس هتاخدوها و لا اروح احطها فى البنك زى العاده
رحمه / لا هاتها انا عوزاها
رحيم / عوزاها ليه خير
رحمه / كدا كدا هيحطها مالبنك و انا هروح اسحبها مالكريدت كارد فعلى ايه المشوره خليها معايا احسن
رحيم / براحتك
عماد يدى رحمه ظرف كبير
عماد / تلاتين الف نصيبك بعد صافى المرتبات و المصاريف
رحمه / واو
عماد / هههههههههههههه امال كنتى فكراهم كام اللفين جنيه مثلا
رحمه / و انا اش عرفنى يعنى
عماد / دى طلعت لقطه انا هسرقكوا بعد كدا
