رواية حين تقع في الحب الفصل التاسع 9 بقلم ندي علي
حين تقع فى الحب
البارت التاسع
للكاتبه /ندى على حبيب
سكينه بصدمه:الله مفيش حد امال راحت فين وطلعت برا ملقتش غسان
سكينه:يمكن تكون راحت الحمام لما اروح اشوف نورهان وطلعت من هنا ونور فتحت باب الحمام من هنا كانت لبسه بنطلون ضيق تلجىي وبلوزه نبيتى وشوز هاڤ بوت ابيض
نور بستغراب:ريحة البرفان دى انا عرفاه
غسان وهو داخل من الباب :يمكن رحتى وانتى لسه ملبستيش ليه
نور وهي بتبص علي هدومها:بس انا لبست وخلاص
غسان بيقرب منها:لبستى
نور بتوتر:ايوا وبعدين انت بتقرب ليه كدا
غسان بغضب:انا هعد تلاته وتكونى دخلتى غيرتي المسخره دى وتشيلى الزفت اللي فى وشك دا بسرعههه
نور ببرود فضلت وقفه:مش هغير
غسان بعصبيه: ليه انشاء الله ميشه مع صحبتك بتتمشوا فى شارع الهرم
نور :لاء مش مع صحبتى بس انت ملكاش حق
تقولى البسى ايه ومتلبسيش ايه ولا ايه يا حضرت الرائد
غسان :نور اسمعى انا عندى طاقه ولما بتخلص مبعملش خاطر لحد ادخلى اتزفتى من غير مشاكل يلا والا قسماً بالله هتشوفي حاجه مش هتعجبك
نور بعند:زى ايه يعنى
غسان بخبث قرب منها ورفعها بين ايده وقبلها قبلة عنف تبين غضبة وبعد وقت ابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بخبث:لو مغيرتيش هيكون دليل انك عوزاني ابوسك تانى وانا معنديش مانع
نور بتوهان:ها
غسان بخبث:ابوس
نور جريت على الحمام بخجل
غسان :اووووف التعامل معاها صعب راس عوزه تكسير ماشى يا نور انا هربيكى وهلغي العند من راسك خالص ماشى وطلع من الغرفه اتصدم من وجود قاسم
غسان بغضب:قاسم الفريق مع مين
قاسم:غسان نور مالها
غسان بعصبيه:الفريق مع مين اخلص
قاسم:متقلقش وانا حي فى الطريق اللواء امجد كلمنى ولغى المهمه واخدنا اجازه اسبوعين
غسان:اتلغت ازاى
قاسم:وتأجلت مش اتلغت واكيد مش هنتكلم فى مهمه اعضاء هنا
غسان :المهم يلا انا هروح نور بيتها وانت روح
قاسم:لاء انا جي معاك
غسان:تمام استنى لما اروح اجبها
..........................
عند نورهان خرجت من المشفى
سكينه:طب هدي المعلقه دى واقطعي من الفرخه وكلى يا بنتى
نورهان:يا سوسو انا معدتى اتملت استنى شويه وهاكل متخفيش
نسمه:يا سوسو متقلقيش نفسها مبتصدش وفجأة الباب خبط
سكينه:انا هفتح
نسمه:ارتاحى يا سوسو هفتح انا واتجهت اللي الباب
نسمه:مين
سالم :اهلاً يا عروسه امال فين امك سكينه
نسمه بصدمه:انا انا ولسه هتقفل الباب راح زقها لجوا
سكينه بغضب:خير يا سالم جي برجلتك تهجم علينا
ياسر:فين نور احنا جين علشان نخدها
سكينه بغضب:بنتى مش رايحه مع حد انت فاهم ولا لاء
سالم بضحك وكركره:ومين هيمنعنا اننا نخدها بقى يا مرت اخوي
غسان بجديه:انا همنعك
نظر الجميع اليه وهو وافق وممسك بيد نور والشر يتطاير من عينه وقاسم وراه
سالم:ومين انت بقى علشان تمنعنى
غسان بتوتر:انا انا
سكينه:جوز بنتى ياسالم
اتصدم الجميع مرة اخري ونظرت له نظره رجاء
غسان:اظن ان انا اقدر امنعك يا عمي العزيز انك تاخد مراتى منى ولا ايه يا عمرى وينظر اللي نور التى تحمدت فى مكانها
ياسر بغضب:فين جسمت الجواز
غسان ببرود:والله احنا لسه عرسان جداد والقسيمه لسه عند المؤذون مجبنهاش اه ولو سمحتو يلا برا بحترام
سالم طلع برا بغضب:اسمع يا
غسان:حضرت الرائد غسان
سالم بصدمه:اتشرفنا يا باشا
غسان:متشكر ها عاوز تقولي ايه بقى
سالم :انا مصدقتش الحوار ده ليكون فى العلم بس ونزل بخوف
غسان قفل الباب بغضب
.....................
جوا المنزل
كانت الصدمه تعم على الجميع نسمه وقاسم وغسان وسكينه ونور
غسان :انا عاوز افهم كل حاجه دلوقتى يا امى
سكينه:انت تعرف بنتى
نور الذى ارتمت فى حضن امها :وحشتينى اوى يا امى
سكينه:وانتى كنان يا روح قلبى
غسان:انا عوز افهم دا مين وعاوز ايه
سكينه:نور قومى اعملي قهوه لحضرت الرائد
نور:نونو يلا وغمزت ليها انها تقوم تعمل
غسان بضحك:بس انا عاوز من ايدك انتى
نور بغضب:ما نسمه هتعمل
غسان:راسك عوزه الكسر قومى اخلصى
نور قامت ونسمه وراها وقاسم مصدوم من اللي بيحصل
غسان :قوليلى بقى يا امى من ده
سكينه:انا اسفه يا ابنى ان انا قولت عليك جوز نور بس
غسان بمقاطعه:انا موافق اتجوز نور وتكون مراتى ومستنى موفقتك انتى
سكينه بفرحه:دا يوم السعد يا بنى بس انا مش عوزه اجوزها لواحد انه مجرد يحميها وكملت بخبث مش انه يحبها
غسان قرب منها :وانا مفيش حد فى الدنيا دخل قلبى وعقلى غير بتتك الهبله دى
سكينه بضحك:انا عرفه انها عنيده بس طيبه
غسان:ايوا هي عاوزه كسر راسها بس انا هعلمها الادب ها موافقه
سكينه :نور نور
نور من المطبخ :نعم يا ماما
سكينه:تعالى سيبى نسمه تعمل القهوه وتعالى عوزاكى
نور راحت ليها :نعم
سكينه:حضرت الرائد طالب ايدك وانا موافقه
نور بدموع:بس انا مش موافقه
غسان بصدمه:.......
البارت التاسع
للكاتبه /ندى على حبيب
سكينه بصدمه:الله مفيش حد امال راحت فين وطلعت برا ملقتش غسان
سكينه:يمكن تكون راحت الحمام لما اروح اشوف نورهان وطلعت من هنا ونور فتحت باب الحمام من هنا كانت لبسه بنطلون ضيق تلجىي وبلوزه نبيتى وشوز هاڤ بوت ابيض
نور بستغراب:ريحة البرفان دى انا عرفاه
غسان وهو داخل من الباب :يمكن رحتى وانتى لسه ملبستيش ليه
نور وهي بتبص علي هدومها:بس انا لبست وخلاص
غسان بيقرب منها:لبستى
نور بتوتر:ايوا وبعدين انت بتقرب ليه كدا
غسان بغضب:انا هعد تلاته وتكونى دخلتى غيرتي المسخره دى وتشيلى الزفت اللي فى وشك دا بسرعههه
نور ببرود فضلت وقفه:مش هغير
غسان بعصبيه: ليه انشاء الله ميشه مع صحبتك بتتمشوا فى شارع الهرم
نور :لاء مش مع صحبتى بس انت ملكاش حق
تقولى البسى ايه ومتلبسيش ايه ولا ايه يا حضرت الرائد
غسان :نور اسمعى انا عندى طاقه ولما بتخلص مبعملش خاطر لحد ادخلى اتزفتى من غير مشاكل يلا والا قسماً بالله هتشوفي حاجه مش هتعجبك
نور بعند:زى ايه يعنى
غسان بخبث قرب منها ورفعها بين ايده وقبلها قبلة عنف تبين غضبة وبعد وقت ابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بخبث:لو مغيرتيش هيكون دليل انك عوزاني ابوسك تانى وانا معنديش مانع
نور بتوهان:ها
غسان بخبث:ابوس
نور جريت على الحمام بخجل
غسان :اووووف التعامل معاها صعب راس عوزه تكسير ماشى يا نور انا هربيكى وهلغي العند من راسك خالص ماشى وطلع من الغرفه اتصدم من وجود قاسم
غسان بغضب:قاسم الفريق مع مين
قاسم:غسان نور مالها
غسان بعصبيه:الفريق مع مين اخلص
قاسم:متقلقش وانا حي فى الطريق اللواء امجد كلمنى ولغى المهمه واخدنا اجازه اسبوعين
غسان:اتلغت ازاى
قاسم:وتأجلت مش اتلغت واكيد مش هنتكلم فى مهمه اعضاء هنا
غسان :المهم يلا انا هروح نور بيتها وانت روح
قاسم:لاء انا جي معاك
غسان:تمام استنى لما اروح اجبها
..........................
عند نورهان خرجت من المشفى
سكينه:طب هدي المعلقه دى واقطعي من الفرخه وكلى يا بنتى
نورهان:يا سوسو انا معدتى اتملت استنى شويه وهاكل متخفيش
نسمه:يا سوسو متقلقيش نفسها مبتصدش وفجأة الباب خبط
سكينه:انا هفتح
نسمه:ارتاحى يا سوسو هفتح انا واتجهت اللي الباب
نسمه:مين
سالم :اهلاً يا عروسه امال فين امك سكينه
نسمه بصدمه:انا انا ولسه هتقفل الباب راح زقها لجوا
سكينه بغضب:خير يا سالم جي برجلتك تهجم علينا
ياسر:فين نور احنا جين علشان نخدها
سكينه بغضب:بنتى مش رايحه مع حد انت فاهم ولا لاء
سالم بضحك وكركره:ومين هيمنعنا اننا نخدها بقى يا مرت اخوي
غسان بجديه:انا همنعك
نظر الجميع اليه وهو وافق وممسك بيد نور والشر يتطاير من عينه وقاسم وراه
سالم:ومين انت بقى علشان تمنعنى
غسان بتوتر:انا انا
سكينه:جوز بنتى ياسالم
اتصدم الجميع مرة اخري ونظرت له نظره رجاء
غسان:اظن ان انا اقدر امنعك يا عمي العزيز انك تاخد مراتى منى ولا ايه يا عمرى وينظر اللي نور التى تحمدت فى مكانها
ياسر بغضب:فين جسمت الجواز
غسان ببرود:والله احنا لسه عرسان جداد والقسيمه لسه عند المؤذون مجبنهاش اه ولو سمحتو يلا برا بحترام
سالم طلع برا بغضب:اسمع يا
غسان:حضرت الرائد غسان
سالم بصدمه:اتشرفنا يا باشا
غسان:متشكر ها عاوز تقولي ايه بقى
سالم :انا مصدقتش الحوار ده ليكون فى العلم بس ونزل بخوف
غسان قفل الباب بغضب
.....................
جوا المنزل
كانت الصدمه تعم على الجميع نسمه وقاسم وغسان وسكينه ونور
غسان :انا عاوز افهم كل حاجه دلوقتى يا امى
سكينه:انت تعرف بنتى
نور الذى ارتمت فى حضن امها :وحشتينى اوى يا امى
سكينه:وانتى كنان يا روح قلبى
غسان:انا عوز افهم دا مين وعاوز ايه
سكينه:نور قومى اعملي قهوه لحضرت الرائد
نور:نونو يلا وغمزت ليها انها تقوم تعمل
غسان بضحك:بس انا عاوز من ايدك انتى
نور بغضب:ما نسمه هتعمل
غسان:راسك عوزه الكسر قومى اخلصى
نور قامت ونسمه وراها وقاسم مصدوم من اللي بيحصل
غسان :قوليلى بقى يا امى من ده
سكينه:انا اسفه يا ابنى ان انا قولت عليك جوز نور بس
غسان بمقاطعه:انا موافق اتجوز نور وتكون مراتى ومستنى موفقتك انتى
سكينه بفرحه:دا يوم السعد يا بنى بس انا مش عوزه اجوزها لواحد انه مجرد يحميها وكملت بخبث مش انه يحبها
غسان قرب منها :وانا مفيش حد فى الدنيا دخل قلبى وعقلى غير بتتك الهبله دى
سكينه بضحك:انا عرفه انها عنيده بس طيبه
غسان:ايوا هي عاوزه كسر راسها بس انا هعلمها الادب ها موافقه
سكينه :نور نور
نور من المطبخ :نعم يا ماما
سكينه:تعالى سيبى نسمه تعمل القهوه وتعالى عوزاكى
نور راحت ليها :نعم
سكينه:حضرت الرائد طالب ايدك وانا موافقه
نور بدموع:بس انا مش موافقه
غسان بصدمه:.......
