رواية عشقت مخادعتي الفصل الثاني والعشرين 22 بقلم ندي احمد
الثاني والعشرون
فى الصبح فيروز صحيت قبل فهد و نزلت فى هدوء و دخلت أوضتها و فضلت طول اليوم فيها
و على بليل نزلت الجنينة تشم هوا لأنها حاست انها مخنوقة و كان فهد بيبص عليها من شباك اوضته منغير ما تحس لحد ما فجأة شافها بتحضن السواق بتاعه
فهد نزل زى المجنون و شد فيروز قدام الكل و طلع بيها اوضته
فيروز : فى ايه يا فهد ازاى تشدنى كده و والدتك و سارة و كل الناس كانوا واقفين و كمان ... و لسه هتكمل كلامها لقيت فهد ضر*بها بالقلم و شد شعرها
فهد : بقى أنا على اخر الزمن مراتى تتحضن ليه شايفنى ايه يا ر*و*ح ا*م*ك
فيروز : انت بتقول ايه يا حيو*ان
فهد و هو يشد على شعرها اكتر فى أيده : حيو*ان مين يا
فيروز : طلقنى يا فهد
فهد : ده نجوم السما اقربلك
فيروز : أنا بكر*هك و بقر*ف منك جدا
فهد : أنا هخليكى تكرهى نفسك يا فيروز
و رماها على السرير و هنا حصل حاجة غريبة
___________________________
معتز : أنا عايز اتجوزك
عشق ضحكت بصوت عالى جدا
معتز و هو بيبصلها و مضايق أنها بتضحك و بتضحك على ايه اصلا
عشق : بص يا معتز انت لو اخر راجل أنا مش موافقة و لا عايزك و حتى لو كان حصل بينا حاجة برده مش عايزك و لا عايزة اشوف وشك يا معتز
معتز : لاء شكلك يا حلوة نسيتى أنتى كنتى من خمس دقايق تحت رحمتى و خايفة امشى و اسيبك شكلى
علشان عملتك حلو تفتكرى انك تقدرى تقولى لمعتز الخطاب كده و فجأة شد أيدها فى نص المكان و ركبها العربية غصب عنها و ساق و هو ينوى على شر
و وصل بيته
معتز و هو يسحب ايديها بع*نف: اتحركى يا بت انهاردة مش هتبقى نايمة علشان تبقى تصدقى المرة ديه أنه حصل بجد
عشق : هصوت و لم عليك الناس
معتز و هو بيشلها : وفرى صويتك ده لبعدين
يتبع..
فى الصبح فيروز صحيت قبل فهد و نزلت فى هدوء و دخلت أوضتها و فضلت طول اليوم فيها
و على بليل نزلت الجنينة تشم هوا لأنها حاست انها مخنوقة و كان فهد بيبص عليها من شباك اوضته منغير ما تحس لحد ما فجأة شافها بتحضن السواق بتاعه
فهد نزل زى المجنون و شد فيروز قدام الكل و طلع بيها اوضته
فيروز : فى ايه يا فهد ازاى تشدنى كده و والدتك و سارة و كل الناس كانوا واقفين و كمان ... و لسه هتكمل كلامها لقيت فهد ضر*بها بالقلم و شد شعرها
فهد : بقى أنا على اخر الزمن مراتى تتحضن ليه شايفنى ايه يا ر*و*ح ا*م*ك
فيروز : انت بتقول ايه يا حيو*ان
فهد و هو يشد على شعرها اكتر فى أيده : حيو*ان مين يا
فيروز : طلقنى يا فهد
فهد : ده نجوم السما اقربلك
فيروز : أنا بكر*هك و بقر*ف منك جدا
فهد : أنا هخليكى تكرهى نفسك يا فيروز
و رماها على السرير و هنا حصل حاجة غريبة
___________________________
معتز : أنا عايز اتجوزك
عشق ضحكت بصوت عالى جدا
معتز و هو بيبصلها و مضايق أنها بتضحك و بتضحك على ايه اصلا
عشق : بص يا معتز انت لو اخر راجل أنا مش موافقة و لا عايزك و حتى لو كان حصل بينا حاجة برده مش عايزك و لا عايزة اشوف وشك يا معتز
معتز : لاء شكلك يا حلوة نسيتى أنتى كنتى من خمس دقايق تحت رحمتى و خايفة امشى و اسيبك شكلى
علشان عملتك حلو تفتكرى انك تقدرى تقولى لمعتز الخطاب كده و فجأة شد أيدها فى نص المكان و ركبها العربية غصب عنها و ساق و هو ينوى على شر
و وصل بيته
معتز و هو يسحب ايديها بع*نف: اتحركى يا بت انهاردة مش هتبقى نايمة علشان تبقى تصدقى المرة ديه أنه حصل بجد
عشق : هصوت و لم عليك الناس
معتز و هو بيشلها : وفرى صويتك ده لبعدين
يتبع..
