رواية جحود اب كامله وحصريه بقلم ندي الجندي
ساره: يا بابا حرام عليك انا عملت ايه ذنبى ايه أن ماما ماتت
الاب(محسن):غورى فى ستين داهيه اللى كانت بتربيكى ماتت انا مش حمل انى اصرف على حد
ساره:طب انا اروح فين دلوقتى عشان خاطرى خلينى وانا من بكره هنزل اشتغل واصرف على نفسى
محسن:لا انا مش ناقص دوشه روحى لخالتك عيسى معاها انا مش ناقص مصاريف وقرف
ساره:خرجت وانا الدموع فى عنيا وحزينه على نفسى صدمتين فى نفس اليوم موت امى وبعدها ابويا يطردنى من البيت ارحمنى يارب برحمتك
شاب : مالك يا جميل ماشى بتكلم نفسك ليه
جريت بسرعه على بيت خالتى
رقيه:شوفوا مين بيخبط على الباب يا ولاد
احمد: دى ساره يا ماما
رقيه بصدمه : ساره ايه اللى منزلك يا حبيبي فى الوقت المتأخر دا
ساره للماء الحقينى يا خالتو بابا طردنى من البيت وبيقولى انا مش حمل مصاريف وروحى اقعدى مع خالتك اهى زى امك��
رقيه: يا نهاره اسود هو اتجنن ولا ايه خشى نامى انتى يا حبيبتى وارتحاحى
دخلت نمت لأن كنت مرهقه جدا شوفت ماما فى الحلم بتقولى متقلقيش يا ساره مهما حصلك انتى قويه وهتقدرى تواجهى مشاكلك وبعد كده اختفت
صحيت على صوت زعيق جامد بره
حسن جوز رقيه: يعنى ايه يعنى بنت اختك تيجى تعيش معانا وأبوها عايش هو انا عارف اصرف عليكوا لما اصرف كمان على بنت اختك وأبوها عايش
رقيه : حرام عليك البت جوه اسمعك
حسن:ما تسمع ولا تغور فى داهيه هو انا ناقص بلاوى��
رقيه : وفيها ايه لما تعيش معانا منا زى امها وبعدين هو اكلها وشربها هو اللى هيكلفنا
حسن:لا يا ختى مش أكل وشرب بس مش دى فى ثانويه عامه منين انا بقى هجبلها مصاريف دروس وقرف
ساره:قاعده فى الأوضه سامعه كل ده بس مش قادره تقوم هتقول ايه ولا هاتروح فين بعد ما ابوها طردها وقولت فى نفسى إذا كان ابويا رمانى هيجى الغريب يصرف عليا
رجعت من سرحانها والباب بيتفتح بعصبيه
حسن:اسمعى يا بت انتى انا مش هصرف عليكى مليم ومش هتقعدى فى بيتى ولو خالتك اعترضطت هتترمى معاكى بره وتعتبر نفسها طالق
خرجت من بيت خالتو بعد ما شوفت دموعها وكأنها بتقولى معلشى انا مش فى ايدى حاجه اعملها سامحيني
خرجت عماله اتمشى فى الشارع مش عارفه اروح فين بس فجأه
ياترى ساره هاتروح فين
الاب(محسن):غورى فى ستين داهيه اللى كانت بتربيكى ماتت انا مش حمل انى اصرف على حد
ساره:طب انا اروح فين دلوقتى عشان خاطرى خلينى وانا من بكره هنزل اشتغل واصرف على نفسى
محسن:لا انا مش ناقص دوشه روحى لخالتك عيسى معاها انا مش ناقص مصاريف وقرف
ساره:خرجت وانا الدموع فى عنيا وحزينه على نفسى صدمتين فى نفس اليوم موت امى وبعدها ابويا يطردنى من البيت ارحمنى يارب برحمتك
شاب : مالك يا جميل ماشى بتكلم نفسك ليه
جريت بسرعه على بيت خالتى
رقيه:شوفوا مين بيخبط على الباب يا ولاد
احمد: دى ساره يا ماما
رقيه بصدمه : ساره ايه اللى منزلك يا حبيبي فى الوقت المتأخر دا
ساره للماء الحقينى يا خالتو بابا طردنى من البيت وبيقولى انا مش حمل مصاريف وروحى اقعدى مع خالتك اهى زى امك��
رقيه: يا نهاره اسود هو اتجنن ولا ايه خشى نامى انتى يا حبيبتى وارتحاحى
دخلت نمت لأن كنت مرهقه جدا شوفت ماما فى الحلم بتقولى متقلقيش يا ساره مهما حصلك انتى قويه وهتقدرى تواجهى مشاكلك وبعد كده اختفت
صحيت على صوت زعيق جامد بره
حسن جوز رقيه: يعنى ايه يعنى بنت اختك تيجى تعيش معانا وأبوها عايش هو انا عارف اصرف عليكوا لما اصرف كمان على بنت اختك وأبوها عايش
رقيه : حرام عليك البت جوه اسمعك
حسن:ما تسمع ولا تغور فى داهيه هو انا ناقص بلاوى��
رقيه : وفيها ايه لما تعيش معانا منا زى امها وبعدين هو اكلها وشربها هو اللى هيكلفنا
حسن:لا يا ختى مش أكل وشرب بس مش دى فى ثانويه عامه منين انا بقى هجبلها مصاريف دروس وقرف
ساره:قاعده فى الأوضه سامعه كل ده بس مش قادره تقوم هتقول ايه ولا هاتروح فين بعد ما ابوها طردها وقولت فى نفسى إذا كان ابويا رمانى هيجى الغريب يصرف عليا
رجعت من سرحانها والباب بيتفتح بعصبيه
حسن:اسمعى يا بت انتى انا مش هصرف عليكى مليم ومش هتقعدى فى بيتى ولو خالتك اعترضطت هتترمى معاكى بره وتعتبر نفسها طالق
خرجت من بيت خالتو بعد ما شوفت دموعها وكأنها بتقولى معلشى انا مش فى ايدى حاجه اعملها سامحيني
خرجت عماله اتمشى فى الشارع مش عارفه اروح فين بس فجأه
ياترى ساره هاتروح فين
