رواية وردة القاسم الفصل الخامس 5 بقلم جنات
روايه ورده القاسم
««الفصل الخامس»»
قاسم وبدر رجعو على القصر بعد ماوصلو ياسين ووالدته كان سالم وحمدان ونجيه قاعدين فى الصاله
نجيه:حمدلله على السلامه ياولاد ياسين عامل ايه
قاسم:بخير ياست الكل ورجع على القصر كمان
الكل:تلاقى الخير
قاسم:ندى فين
نجيه:من وجت ماعرفت ان بكرة كتب كتابها حابسه نفسيها فى اوضتها وبتبكى
قاسم:انا هطلعها واتكلم معاها
•••••••••••••••••
بدر دخل الاوضه كانت فاطمه نايمه وفى حضنها ياسمين وقف يبصلهم وهما نايمين شويا ورجع دخل الحمام اخد شاور وخرج نام هو كمان
•••••••••••••••••
قاسم خبط على باب اوضه ندى
ندى:اتفضل
قاسم دخل وقعد جمبها على السرير:مالك ياندوشه
ندى بعياط:يعنى مش عارف مالى انت ازاى توافق بكلام ده ياقاسم هترمى اختك عند اكتر عيله بتكرهكم
قاسم:وانتى شايفه انى برميكى ياندى اسمعينى كويس ياسين صاحب عمرى انتى شوفتى لما ضحى بنفسه واخد الرصاصه مكانى انا مش برميكى انا بسلمك لراجل هيكون سند وضهر ليكى
ندى:انا اسفه
قاسم:انا فاهم وعارف انك خايفه ياحبيبتى لان الطريقه كلها غلط بس انا معاكى واللى متاكد منه ان ياسين مش هيسيبك ابدااا
ندى:انا فرحانه اوى عشانك لانك هتتجوز البنت اللى اختارها قلبك
قاسم ضحك وباس راس اخته وخرج كانت امه واقفه قدام الباب
نجيه:الكلام ده صوح ياولدى ورده هى البت اللى حكتلى عنيها
قاسم:ايوا هى ياست الكل
نجيه حضنته:مبروك ياجلب امك ربنا يفرح جلبك وجلبها ياولدى
قاسم:يارب ياست الكل
نجيه:روح نام ياحبيبي بكرة يوم طويل عليك
قاسم:تصبحى على خير
نجيه:تلاقى الخير ياولدى
قاسم مشي ونجيه كمان وكانت نوراة سامعه كلامهم وراحت على اوضه ثريه امها
•••••••••••
ثريه قاعده فى اوضتها وهتجنن لان قاسم هيتجوز بنتها نوراه دخلت عليها:الحجينى ياما
ثريه:فى ايه يابت
نوراة:البت اللى قاسم هيتچوزها هى نفسها البت اللى كان بيحكى عنيها لندى اخته
ثريه:بت اللى كان شافها وهى بتهرب
نوراة:ايوا هيا ياما هيا
ثرية:وانا بجول ليه قاسم ساكت ومهيعترضش على الجواز ده اترايه عشان هيتچوز حبيبه الجلب
نوراة:هنعمل ايه ياما
ثريه:منجدرش نعملو حاجه يابتى لان ده جرار المجلس بس اكيد لما تشرف ست الحسن هنعمل كاتير
نوراة:شكلك هتستجبليها احلى استجبال ياما
ثريه بخبث:اومال
••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان وتحديده فى اوضه ورده اللى بتعيط فى حضن ليلى
ليلى:اهدى شويا بجى ياوردة
ورده بعياط:ونبي قوليلهم مش عايزة اتجوز عشان خاطرى
ليلى:انتى عارفه ده جرار المجلس محدش يجدر يدخل فيه حتى جدى وبصراحه بجى انا شايفه انك تتچوزى وتمشي من إهنه ياورده يعنى هى عيشتك هنا حلوة قوى
ورده:مانا هتچوز واحد صعيدى اكيد هيكون زى عمى وجوزك كدا وممكن يعمل فيا نفس اللى عمى بيعمله
زهرة دخلت عليهم:قاسم زين الرجال ياورده يابتى متخافيش وبكرة لما تتچوزيه هتعرفيه زين
ورده:خالتى
ليلى:ياسين عامل ايه ياخالتى
زهرة:ياسين بخير الحمدلله ورجع على القصر كمان
ورده:حمدلله على سلامته
زهرة:الله يسلمك ياحبيبه جلبي يلا نامى عشان بكرة كتب كتابك
ليلى:انا هروح اوضتى انا كمان
ورده:حاضر
ليلى وزهرة خرجو وورده قررت انها لازم تتكلم مع جدهاا بكرة وتحاول تقنعه يغير قراره وبعد تفكير كتير نامت
•••••••••••••••••••••
صباح يوم جديد فى قصر عيله المنشاوى
سالم:روح ياولدى جيبو عيله رضوان اهنه
قاسم:حاضر ياجدى يلا يابدر
قاسم وبدر خرجو
حمدان:انا خايف على ندى من عيله رضوان يابوى
سالم:مايجدروش يجربو منيها لانهم هيخافو ياولدى
حمدان:منصور وولده ومرت فاروق اللى خايف منيهم
سالم:سيبها على الله ياولدى
حمدان:ونعمه بالله
••••••••••••••••••
قاسم وبدر وصلو قصر عيله رضوان ووهدان امر الحرس يدخلوهم المندرة
وهدان:شرفتوو ياشباب اتفضلو
قاسم:احنا جايين ناخدكو ياجدى على القصر
وهدان:الحريم يجهزو وهنتحرك ياولدى تشربو جهوة
بدر:مالوش لزوم ياجدى
وهدان:ازاى ياولدى لازمن تشربو حاچه
وامر انهم يجيبو قهوة على المندرة
وياسين نزل وسلم على اصحابه
وهدان:اجعد مع الشباب ياياسين وانا هرد على المكالمه دى
(المندرة مكان واسع ووهدان كان واقف يتكلم فى ناحيه والناحيه التانيه كانو الشباب قاعدين)
•••••••••••••
ورده نزلت وسالت على جدها وعرفت انه فى المندرة بس متعرفش انه معاه ضيوف
ودخلت على طول وكان وشها لجدها ومش شايفه اللى قاعدين الجمب التانى
ورده:جدى
الشباب بصو عليها وقاسم فرح انه شافها
وهدان قفل المكالمه ولف ليها بعصبيه:ايه اللى جابك إهنه يابت نجوان
قاسم اضايق من طريقه جدها معاها
ورده:جيت اقولك الكلام اللى جوايا ياجدى
وهدان:كلام ايه
ورده:ليه بتعمل معايا كدا .... انا عملت فيكو ايه عشان تتعاملو معايا بالقسوة دى
وهدان:امك بت البندر هى السبب اللى بعدك ابوكى عنينا
ورده:امى اللى بتغلطو فيها عملت فيكو ايه ... عارف ياجدى ماما عمرها ماقالت عليكم كلمه مش كويسه وعمرها ماغلطت فيكو نجوان بنت البندر زى مانت وعمى بتقولو كانت بتقولى عليكم احسن كلام وتقولى اوعى تكرهى اهل باباكى ياوردة هما من حبهم فى ابوكى زعلو انه بعد عنهم ... اليوم اللى بابا قالى اننا هنيجى على الصعيد كنت اسعد واحده فى الدنيا عشان هشوف اهلى اللى اتحرمت منهم سنين وقولت اكيد هيعوضونى عن موت امى بس عارف ياجدى ياريتنى ماجيت ولا عرفتكو انتو مش بس دمرتو حياتى انتو دمرتونى انا شخصيااا
وهدان بحده:ليه عملنا فيكى ايه يابت نجوان
ورده:اقولك عملتو فيا ايه طب اسمعنى ياجدى انا ورده مصطفى رضوان اللى كانت بتطلع الاولى على دفعتها ٤ سنين وكنت بدرب فى اكبر مستشفى فى القاهرة وكنت دكتورة شاطرة رغم انى لسه بدرس انتو عملتو فيا ايه خلتونى خدامه عندكو ..منعتونى اكمل تعليمى وكمان كنتو هتجوزونى من راجل كبير ولما فكرت اهرب حبستونى فى اوضتى كانى سجينه عندكوو لسه عايز تسمع كمان واخر حاجه هتعملها معايا هتجوزنى عشان تحمى ابنك وحفيدك من التار بس عارف ياجدى انا مش زعلانه انا اسعد واحده انى همشى من هنا وهابعد عنكو انا مش عارفه هتكون حياتى عامله ازاى هناك بس عارف لو طلع اللى هتجوزه ده مش كويس انا مش هزعل عشان اللى انا من لحمهم ودمهم كانو بيعاملونى اسوء معامله
بس رغم كل ده انا مسامحكو ياجدى لان نجوان بنت البندر عملتنى اسامح انا كنت جايه عشان احاول اقنعك تغير قرار المجلس وتمنع الجوازة دى بس انا الوقت اللى بقولك انا موافقه ياجدى
وهدان كان مصدوم من كلامها وانه كان قاسي معاها وهى حفيدته زيها زى ليلى
ياسين قرب من ورده:ورده انتى كويسه
ورده لفت واتفاجأت بالشباب وبصت على قاسم اوى وافتكرت ان ده الشاب اللى خبطت فيه يوم ماهربت من القصر
ياسين:ورده
ورده:هااا
ياسين:انتى كويسه
ورده:كويسه جداا
منصور وغسان دخلو
منصور بحده:بتعملى ايه اهنه يابت نجوان
وهدان:ورده كانت بتتكلم معايا ياولدى
غسان:كلام ايه اللى وسط الرجاله
ورده خرجت من المندرة ووهدان قال لغسان يقول للحريم يجهزوو
وبعد شويا الكل خرج من القصر واتجهو لقصر المنشاوى
•••••••••••••••••••••••
فى ساحه قصر المنشاوى الشباب قاعدين سوا
بدر:ياعم اتهد شويا عارفين انك فرحان
ياسين:ياعم دانا كنت بحلم باليوم ده
قاسم:ياسين مش هوصيك على ندى انا عارف انك هتكون سند وضهر ليها وهتحطها فى عينيك قبل قلبك
ياسين:انت بجد بتوصينى عليها انا مصدقت انها هتكون معايا دانا ضحيت بحياتى عشانك دانا ممكن اموت نفسي فداها يابنى
بدر:والله مجنون
ياسين:وانت ياقاسم مش هوصيك على ورده
بدر ضحك
ياسين:الحيوان ده ماله
بدر ضربه:لم نفسك احسنلك
ياسين:ماتفهمنى بتضحك على ايه
بدر:اللى حضرتك متعرفوش ان البنت اللى قاسم كان شافها وخطفت قلبه تبقي ورده بنت عمك
ياسين بص لقاسم:بجد ياقاسم
بدر:انت مش مصدقنى ياحيوان انت
ياسين:مبروك ياصاحبي وانا اللى كنت زعلان عشانك
قاسم:الله يبارك فيك ياصاحبي
•••••••••••••••••••
فى اوضه كبيرة اتجمع فيها الحريم كلهم
نجيه قاعده وجمبها ورده وزهرة جمبها ندى
وفاطمه وليلى وثريه ونوراة جمب بعض وكريمه طبعاا لانها تعبانه مخرجتش من اوضتها وهنيه اللى رفضت تيجى بيت اللى قتلو جوزها
نجيه:ماشاء الله زى الجمر يابتى ربنا يحميك لشبابك
ورده:تسلمى عيونك هى اللى حلوه
زهرة:وندى بسم الله تبارك الله جمرين يانجيه ربنا يباركلك فيها يارب
نجيه:تسلمى ياخيتى
ندى:انا مبسوطه انى اتعرفت عليكى ياورده واكيد هنكون اصدقاء
ورده:ده حاجه تشرفنى والله
فاطمه:كان عندى ندى بس اختى وصحبتى بقي عندى ورده وليلى كمان
ليلى اللى شايله ياسمين:انتى طيبه قوى يافاطمه وبنوتك دى زى الجمر وانا حبيتها قوى
قضو وقتهم يتعرفو على بعض اكتر وثريه وبنتها نوراة متابعنهم
نوراة بهمس لامها:البت زى الجمر ياما
ثريه بنفس الهمس:جمر بس دى بدر منور
نوراة:انتى عايزة تنجطينى ياما
ثريه:اكتمى يابت
•••••••••••••••••••••
بليل وصل الماذون والرجاله كلهم وطبعاا الرجاله اللى كانو فى المجلس كانو حاضرين ومتجمعين فى ساحه القصر وكتبو الكتاب وحمدان اخد الدفتر ودخل للبنات القصر عشان يمضو هما كمان وخرج تانى وبدا ضرب النار والكل بقي يبارك لشباب
وجوا القصر كان صوت الزغرايط عالى والكل بقي يبارك لورده وندى
ندى وورده طبعاا ميعرفوش غير اسماء اللى اتجوزوهم لكن شكلهم لا
وبدا نجيه وفاطمه وليلى وزهرة اللى اصرو يساعدوهم يخرجو الاكل والشباب ياخدو منهم ويقدمو لرجاله بدر شاف فاطمه وكانت لابسه عبايه بلون السماا وطرحه بيضا وكانت زى القمر بدر قرب منها وبياخد منها صنيه الاكل وقرب من ودنها وهمسها:ادخلى جوا ومتخرجيش هنا تانى
فاطمه بكسوف:حاضر
فاطمه دخلت بسرعه وبدر راح يقدم الاكل لرجاله وقعد جمب الشباب
ياسين:شوفت صاحبك غيران على مراته مننا ويقولك ايه متجوزها عشان بنت اخويا ياشيخ اتنيل
قاسم ضحك
بدر بصله:اسكت بدل مااعملك خريطه فى وشك الوقت
ياسين:لا ونبي دانا عريس.. قاسم انت ياض
قاسم:عايز ايه يازفت
ياسين:هو انا مش هشوف مراتى واحضنها والف بيها ولا ايه
بدر ضحك:شكلك ناوى تشوفها بس بعد ماقاسم يعملك احلى خريطه فى وشك
ياسين بص لقاسم: لاااا انسي دى بقت مراتى يعنى براحتى خلاص مش هخاف منك لما اجى اكلم عليها
قاسم:اسكت شويا بقي
بدر:واد ياياسين
ياسين:عايز ايه
بدر:اخوك غسان لساله ثانيه ويقوم يقتلنا
ياسين بص على اخوه لاقاه بيبصلهم بغل:سيبك منه دانا اخوه ومش طايقنى اصلااا
قاسم:اخوك شكله مش ناوى على خير حط فى دماغك لو ندى اتخدشت بس خدش وهى عندكو مش هتشوف ضافرها مرة تانيه ياياسين
ياسين زعل من كلام قاسم:انت شايفنى انى مش راجل يعنى مش هقدر احمى مراتى واحافظ عليها ياقاسم تشكر ياصاحبي
ياسين قام مشي وبدر بص لقاسم:انت لو مكنتش واثق ان ياسين هيحمى اختك عمرك ماكنت هتوافق على الجوازة دى ياقاسم
قاسم:انا واثق فى ياسين بس عيلته لا
بدر:سيبها على الله ياصاحبي وبعدين خاف على مراتك من عمتك وبنتها
قاسم:ليه
بدر:انت هتستعبط مانت عارف انها عايزة تجوزك نوراة
قاسم:سيبك منهم محدش هيقدر يمس شعره منها دى مرات قاسم المنشاوى
بدر:ماشي ياكبير ..تعالى نشوف الحيوان ده راح فين
قاسم:تعالى
•••••••••••••••
اليوم خلص وعيله رضوان رجعو على قصرهم .
