رواية وردة القاسم الفصل الثاني 2 بقلم جنات
روايه ورده القاسم
««الفصل التانى»»
مع شروق شمس يوم جديده فى قصر عيله رضوان وتحديدا فى اوضه ورده اللى كانت صاحيه وقاعده على السرير وباصه للفراغ ودموعها على خدها الباب خبط ودخلت ليلى:ياصباح الچمال
ورده مسحت دموعها:صباح الفل
ليلى قعدت جمبها:كيفك ياورده
ليلى اخدتها فى حضنها:ياحبيبه جلبي سلامتك من التعب والخنجه تعالى ننزل نتمشي شوي فى الاراضى ايه رايك
ورده:تفتكرى عمى او جدى هيرضو
ليلى:البسي بس وانا هجول لخالتى زهرة تجولهم
ورده:حاضر
••••••••••••••••••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى قاسم قاعد فى ساحه القصر وبدر جاله
بدر:صحى النوم ياشبح
قاسم:سالم المنشاوى لو سمعك وانت بتقول شبح هيطخك عيارين
بدر ضحك:انت قاعد كدا ليه
تلفون قاسم رن برقم ياسين
قاسم رد:اهلاا بالواطى اللى مش بيسال
ياسين:مانا كنت معاكو من يومين انتو هتستعبطو
بدر:وبدام انت كنت معانا عايز ايه بقي
ياسين:هكون بكلمكو احب فيكوو يعنى
قاسم:ماتنجز يلا
ندى اخت قاسم جت عليهم:قاسم
قاسم:ايه ياندى مالك
ندى:انا كويسه بس جيت اقولك ممكن اروح المول مع صحبتى
قاسم:ليه
ندى:هشترى شويا حاجات ممكن اروح
قاسم:حاضر بس بالعربيه والحرس
ندى:بس
قاسم:لو هتقولى بس يبقي تنسي مافيش خروج
ندى بضيق:حاضر
بدر ضحك عليها:يلا روحى بدل مايرجع فى كلامه
ندى:وعلى ايه هروح البس
بدر:شوفى فاطمه لو حابه تشترى حاجه خليها تروح معاكو
ندى:قشطااا هقولها
قاسم:ياسين
ياسين:اممم
بدر:اااااه الحاله اشتغلت
ياسين:ياعم بقي ونبي صالح العيلتين انا لو ماتجوزش اختك هيجرالى حاجه
قاسم:ماتلم نفسك ياحيوان انت بتتكلم على اختى
ياسين:هو انا كنت ضحكت عليك مانتو عارفين انى بحبها
بدر:طب انجز وقول كنت عايز ايه
ياسين:فى حد فى الشركه عندكو بيوصل كل الاخبار لغسان
بدر بص لقاسم:حد زى مين
قاسم:واخبار ايه
ياسين:كل حاجه بتحصل فى الشركه
قاسم:طب تعرف مين الحد ده
ياسين:انت قولت لمين على الصفقه الجديده
قاسم:بدر والسكرتيرة اللى جهزت الورق بس
ياسين:يبقي هى يامعلم لان غسان عارف كل تفاصيل الصفقه
بدر:يابنت 
قاسم:وانت عرفت ازاى
ياسين:سمعته امبارح وهو بيتكلم مع ابويا وعايز ياخد الصفقه منك يامعلم
قاسم:ابن عيله رضوان مش عايز يجيبها لبر
بدر:طب هنعمل ايه
قاسم:هسيب السكرتيرة عشان توصله الاخبار اللى انا عايزها بس
ياسين:العب ياباشا
بدر:طب والصفقه
قاسم:هنغير الورق وهناخدها بردو
ياسين:طب يلا سلام
قاسم وبدر:سلام
حمدان جه عليهم:صباح الخير ياشباب
قاسم:صباح الخير ياعمى
بدر:صباح الخير ياابوى
حمدان:جاعدين اكده ليه
قاسم:ولا حاجه ياعمى بنستناهم يخلصو الفطار وهنفطر ونشوف مصالحنا
حمدان:هتروحو الشركه
بدر:انا هروح لكن قاسم هيمر على الاراضي الاول
حمدان:ربنا يجويكوو ياشباب
كريمه خرجت:يلا عشان تفطرووو الوكل چاهز
الشباب قامو فطرو وكل واحد راح على شغله
وفاطمه اللى رفضت تروح مع ندى عشان تفضل مع بنتها وحمدان راح مع مراته كريمه للدكتور
••••••••••••••
فى اوضه ثريه وبنتها نوراة
نوراه:هنوجعه ازاى ياما
ثرية:لازم تتچوزيه يابتى عشان تكونى ست البيت كله
نوراة:قاسم ولا كانه شايفنى ياما
ثريه:مانتى اللى خايبه طول النهار جعدالى فى اوضتك ياما نايمه
نوراة:يييوه ياما انا ماشيه
ثريه:لازم تجع ياولد نجيه
•••••••••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان
ورده وليلى واقفين فى المطبخ دخلت عليهم زهرة:روحو اتمشو ومتتاخروش عاد
ليلى:احلى خاله دى ولا ايه
ورده:جدى وعمو رضيو ازاى انى اخرج
زهرة:چدك وعمك رايحين شغل ومش هيرجعو غير متاخر روحو اتمشو ومتشلوش هم
ورده:لالا مش هخرج ليرجع يفكر انى عملت زى المرة اللى فاتت
ليلى:انتى بجيتى نكديه إكده ليه يلا نخرچ
البنات خرجوو وهنيه كانت سامعه الكلام وضحكت بخبث وراحت على اوضتها
••••••••••••••••••••••••••
ليلى وورده راحوا يتمشوا في الاراضي الزراعيه
ليلى: روحى ياورده المكان اللى بنجعد فيه وانى هروح اجيب عصير جصب واجيلك
ورده:حاضر
ورده راحت قعدت في مكان وسط الاراضي الزراعيه وافتكرت كلام عمها لما قالها(انتى احمدى ربك ان بعد عملتك السوده انا سايبك تطلعى من اوضتك المفروض كنت سيبتك محبوسه فيها لحد ماتموتى وتريحينا) وافتكرت اللي حصل معاها من سنه
°°فلاش باك°°
لما سمعت جدها وعمها بيتفقوا انهم هيحرموها من تعليمها وهيجوزوها وقتها قررت انها تهرب وترجع القاهره تاني واستنت لما كل اللي في القصر نامو ونزلت وخرجت من الباب الخلفى للقصر لسوء حظها واحد من الحرس شافها ونادى على عمها منصور اللى نزل بسرعه وامرهم يجيبها وفضلت تجرى فى الاراضي الزراعيه وبتتلفت حوليها وفجاه خبط فى جسم صلب وكان شاب ومسك ايدها وبص فى عينيها وسرح فى جمالها
شاب:انتى بتجرى كده ليه
ورده بتحاول تشد ايدها منه:سيبنى امشي ونبي
شاب:قوليلى انتى بت مين وبتجرى ليه
ورده لما لقت رجاله عمها بيقربو عضت ايده وجرت بسرعه بس فجاه مسكها واحد من الحرس والشاب قرب منهم:انتو بتعملو ايه هنا
الحرس كلهم خافو لما شافوه
واحد من الحرس:قاسم بيه دى بتنا وعايزة تهرب منينا متشغلش بالك
قاسم بص ليها وهى بتعيط:وهتهرب منكو ليه
واحد من الحرس:مش عايزة تتجوز يابيه
ورده لسه هتتكلم واحد من الحرس حط ايده على بوقها وشدوها للعربيه بسرعه
°°باااك°°
ليلى:بجالى ساعه بنادى عليكى سرحانه فى ايه
ورده:ولا حاجه
ليلى:خدى العصير بتاعك
ورده:شكرااا
ورده وليلى فضلو يتكلمو كتير
ليلى شهقت:يانهار مطين
ورده:فى ايه
ليلى:لازم ارچع القصر
ورده:ليه
ليلى:امى چالتلى انها هتخبز النهارده وانى نسيت
ورده:طب خلينا شويا
ليلى:خلاص خليك انتى وانا هروح متتاخيرش عاد
ورده:حاضر
ليلى مشت وورده بتراجع شريط ذكرياتها مع مامتها وباباها كله وقد ايه كانو عيله سعيده
فى نفس الوقت كان قاسم بيمر على الاراضي مع عم محمد الغفير وعينه جت على بنت قاعده وضهرها ليه وورده قامت ولفت عشان تمشي وقاسم فرح انه اخيرا شافها البنت اللى خطفت قلبه بس باين على وشها الحزن وكمان فى دموع على خدها
قاسم:مين اللى هناك ديه ياعم محمد
محمد بص عليها:دى ورده بت مصطفى بيه
قاسم:مصطفى بيه مين
محمد:مصطفى بيه ابن عيله رضوان
قاسم:هى مش بنته عايشه فى القاهرة
محمد:لا يابيه رچعت مع ابوها جبل مايتوفى وعايشه فى قصر العيله
قاسم:وهى بتعمل ايه هنا
محمد:بتاچى من وجت لتانى تجعد شوى وتمشي بس بجالها فترة مبتجيش
قاسم افتكر الرجاله اللى اخدوها يوم ماشافها وقالو انها بنتهم وهربانه منهم
قاسم:دى شكلها كانت بتعيط
محمد:الله يسامحه عمها منصور مرر عيشتها يا بيه
قاسم:ازاى وانت عرفت منين
محمد:نبويه مرتى شغاله فى القصر عنديهم وهى اللى بتحكيلى
قاسم:بتحكيلك ايه
محمد باستغراب:هى تهمك بحاچه يابيه
قاسم:لا انا بس شايفه نظرة حزن فى عينيها
محمد: يابيه مافيش غير الحاچه زهرة اللى بتحبها وكمان الست ليلى مرت غسان بيه لكن جدها وعمها وغسان ومرت المرحوم فاروق جاسين قوى معاها وكمان عمها منعها من العلام بعد ماحولت تهرب من القصر
قاسم:تهرب ليه
محمد:كانو عايزين يچوزها وجتها هربت من القصر بس رجاله عمها منصور رچعوها تانى
قاسم:طيب ياعم محمد روح شوف شغلك انت
محمد:حاضر يابيه
قاسم على اد مافرح انه شاف البنت اللى خطفت قلبه كان حزين لانها بنت عيله رضوان اللى بينهم عداوة وتار قاسم راح على المكان اللى بيقعد فيه دايماا فى الاراضي الزراعيه وكلم بدر يروحله
بعد شويا بدر وصل وقعد جمبه:عايزنى ليه
قاسم:شوفتهاا
بدر:شوفت مين...البت اللى حكتلى عليها
قاسم:اممم
بدر:مبروك ياصاحبي بنت عيله مين عشان تروح تتقدملها
قاسم بصله اوى:بنت عمى مصطفى رضوان
بدر بصدمه:بنت عم ياسين
قاسم:ايوا
بدر:بس ياسين مش بيجيب سيرتها خالص البلد كلها مفكرة انها رجعت القاهرة بعد ابوها ماتوفى
قاسم حكاله على كلام الغفير
بدر:منصور واطى ويعمل اكتر من كدا عشان الورث .بقولك ايه تعالى نكلم ياسين ونساله
قاسم:نساله على ايه
بدر:هنقوله يجى هنا ونتكلم معاه ونفهم منه كل حاجه
•••••••••••••••
ورده رجعت على القصر ودخلت اتفاجت بعمها وجدها وغسان قاعدين مستنينها وليلى بتعيط فى حضن خالتها زهرة ورده خافت منهم
منصور:كنتى فين يابت نجوان
ورده بخوف:خرجت اتمشي شويا ياعمى
جدها وهدان خبط بعصايته فى الارض:من ميتا وحريم القصر بيخرجو من غير اذن يابت نجوان
ورده:حضرتك مكنتش هنا
غسان:يعنى عشان عمك وجدك مش إهنه تخرچى بمزاچك اياك
منصور:امك بت البندر شكلها معرفش تربيكى واصل
ورده:ماما وبابا الله يرحمهم ربونى احسن تربيه وحضرتك عارف كدا كويس
منصور مسكها من طرحتها:وكمان بتردى عليا ياجليله الربايه
••••••••••••••
ياسين كان قاعد فى ساحه القصر وتلفونه رن برقم بدر ورد عليه:اهلا يابشوات عيله المنشاوى
بدر:انت فين
ياسين:فى القصر ليه
ياسين سمع صوت ورده بتصوت ودخل بسرعه من غير مايقفل الخط
ياسين جرى على ابوه وشد ورده وراه ضهره:فى ايه بتضربها ليه يابوى
منصور:بت نجوان جليله الربايه بترد عليا
ورده بعياط:مش قصدى
منصور:اجفلى خشمك ده حسك معايز اسمعه واصل
ورده هزت راسها بخوف
زهرة راحت خدتها فى حضنها:حرام عليك كل شويا تضربها وتبهدلها إكده
منصور:حرمت عليكى عيشتك ياوليه
ياسين:ممكن افهم فى ايه ورده عملت ايه عشان تضربها إكده
غسان:بلاش تتدخل انت فى امور الكبار ياخوى
ياسين بغضب:ده على اساس انى عيل فى مدرسه قدامك
وهدان:هتتعاركوو وانا قاعد جدامكو اياك
ياسين:خدى ورده ياما وطلعيها على اوضتها وانا ماشي
ياسين خرج وبدر قفل الخط وبص لقاسم :هتعمل ايه ياقاسم
قاسم:مش عارف انا هرجع القصر
بدر:طب مش هنكلم ياسين يجيلنا
قاسم:مرة تانيه
بدر:خدنى معاك بقي
••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى
فاطمه واقفه فى المطبخ بتجهز العشا دخلت عليها ثريه وبنتها نوراة
نوراة:ياااا انتى
فاطمه لفت:بتكلمينى
نوراة:معلش اصل بنسي اسمك
فاطمه:اظن اسمى مش صعب لدرجادى
ثريه:انتى هترغى كاتير اعمليلنا ٢ جهوة ساده
فاطمه:انا بچهز العشا ممكن تطلبي من اى واحده من الخدم تعملها
نوراة:مانا بطلب منيك
فاطمه:بس انا مش خدامه عشان اعملك قهوتك واظن حضرتك ليكى ايدين ممكن تتكرمى وتعملى لنفسك
نوراة:اومال انتى مفكرة نفسك ست البيت ولا ايه
فاطمه:انا واحده من اهل القصر زى زيك بظبط ولو انتى شايفنى خدامه يبقي انتى كمان زيي
فاطمه سابتهم وخرجت وثريه خرجت وراها ومسكتها من دراعها ولفتها وضربتها بالقلم
ثريه:مش عچبك انى بتى بتقولك انك خدامه لا بقي اسمعينى زين لما كنتى متچوزة من عمران وجتها كنتى من اهل البيت لكن دلوك مالكيش عازه حتى زوچك مالكيش عازة عنديه فى واحده بتتچوز من ٦ شهور وزوچها مجربش منها واصل تبجي اكيد عفشه
فى نفس اللحظه كان داخل قاسم وبدر وسمعو الكلام وفاطمه كانت مصدومه من اللى عملته ثريه ومن كلامها وبدر قرب من فاطمه وشدها ورجعها ورا ضهره
بدر بحده وصوت عالى:مراتى زينه البنات ياعمتى مش خدامه عندك او عند بنتك فاااااااااهمه
نجيه وكريمه وندى جم على صوت بدر العالى
كريمه:حوصل ايه ياولدى وفاطمه مالها بتبكى ليه
سالم خرج من مكتبه:صوتك عالى على عمتك ليه يابدر
بدر لف لجده:عمتى مش محترمه مراتى ياجدى ومدت ايدها عليها وبتتعامل معاها على انها خدامه فى القصر وانا مش هقبل ده ابدا
سالم بص لثريه:احنا بنجيب بنات الناس عندينا ياثريه عشان نعززهم مش نخليهم خدم عندينا
ثريه:انا اسفه يابوى
بدر:اسفك مش لجدى اسفك انتى وبنتك لمراتى
ثريه:انا اسفه يابتى
نوراة:اسفه يافاطمه
بدر مسك ايد فاطمه اللى بتعيط وطلع على السلم:اسفكو مش مقبول
ثريه ونوراة بصو لبعض
ثريه:عجبك إكده يابوى
سالم:يلا كل واحد على مطرحه وانت ياقاسم تعالى ورايا على المكتب
قاسم:حاضر ياجدى
•••••••••••••••••••••
بدر دخل الاوضه وفاطمه راحت قعدت على السرير وهى بتعيط
بدر وقف قدامها:ايه اللى حصل عشان تمد ايدها عليكى
فاطمه بصتله وحكيتله اللى حصل
بدر:بعد كدا اتجاهليهم كانهم مش موجودين يكون احسن
فاطمه هزت راسها باه والباب خبط بدر فتح
كانت ندى:ياسمين عماله تعيط
بدر:ادخلى ياندى واخد منها ياسمين
ندى قعدت جمب فاطمه:متزعليش يافطومه وهى بس غيرانه منك عشانك قمرايه وهى شبه البومه
فاطمه ضحكت:عارفه لو سمعتك
ندى:خليها تسمع يمكن مراراتها تتفقع وتموت وتريحنا
بدر:انتى يابت هتبقي دكتورة ازاى
ندى:هو انت وقاسم مالى يعنى مانا قمرايه اهوو بس مش احلى من مراتك طبعااا
فاطمه اتحرجت وندى قامت:انا هروح انام اصبحو على خير
فاطمه وبدر:تلاقى الخير
بدر باس ياسمين من خدها وهى مسكت وشه بكفه ايديها الصغيرة
بدر بيلاعبها:القمر بيعيط ليه هااا
فاطمه قربت تاخدها:اكيد جعانه
بدر اداها ياسمين:انا هنزل تحت خدى راحتك
••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان
فى اوضه ورده اللى قاعده فى حضن زهرة وبتعيط
زهرة:خلاص بقي ياحبيبتى حقك عليا انا السبب متعيطيش ياقلبي ونامى شويا
ورده نامت وزهرة خرجت....
