رواية الملاك والقاسي الفصل السادس والعشرون 26 بقلم جنات
روايه الملاك والقاسي
««الفصل ٢٦»»
عدى ٥ شهور
ـ فرح بقت فى الشهر السابع وفارس بيهتم بيها واوقات كتير مابينزلش الشركه ويفضل معاهاا وده كان مفرحها جدا وفرحتهم زادت لما عرفت انها حامل فى تؤام ولد وبنت وفاطمه وفوز كانو معاها دايماا وبيهتمو بيهاا
ـ ملك وسارة اتنين حوامل ملك ٣ شهور وسارة شهرين وزياد وعامر كانو فرحانين
البنات كانو فرحانين انهم هيبقو ماميز وبقو يخططو سوا هيعملو ايه لما يولدو واولادهم تشرف
ـ زياد بقي مدير الحسابات وفارس بيثق فيه جدااا والشباب بقو قريبين جدا من بعض وسوا على طول
ـ زيزى وسيد ومروان اتحكم عليهم ٢٥ سنه سجن يعنى مؤبد وصلاح الصياد لما فاق من الغيبوبه وعرف ان ابنه هيتسجن مستحملش الخبر ومات
ـ شيرى وسعاد حقدهم على فرح وفارس بيزيد وقررو انهم خلاص هينفذو خطتهم
ـ فارس كان بيراقب سعاد وكان مانع فرح تخرج من القصر لانه كان خايف ان سعاد تاذيها
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
اشرقت شمس يوم جديد فرح صحت على صوت فارس وهو بيجهز عشان ينزل الشركه
فرح:صباح الخير ياحبيبي
فارس قرب منها وباسها من راسها وقعد جمبها على السرير:صباح الجمال ياقلبي عامله ايه الوقت
فرح حطت راسها على كتف فارس:الحمدلله بقيت احسن
فارس:ولاد الايه اللى تعبينك دول بس لما يجولى
فرح ضحكت:هما بيتعبونى الوقت ولما يجو بالسلامه هيتعبوك ويجننوك انت
فارس:هما بس ينورو وانا اعملهم اللى هما عايزينه
فرح:شكلك هتحبهم اكتر منى
فارس:انا بحبهم عشان هما حته من قلبي
فرح:ربنا يخليك لينا متاكده انك هتكون احلى واحن بابا فى الدنيا واعتقد يعنى مافيش اب قمر كدا
فارس:ولا فى ماما فى جمالك ياقمرى
فرح:مانا عارفه
فارس:ياواد يامغرور انت
فرح:ماتخليك معايا النهارده يافارس
فارس:عندى اجتماع مهم اوى انا والشباب هخلصه واجيلك يافروحه
فرح سكتت وفارس بصلها:مالك يافرح
فرح:قلبي وجعنى اوى حاسه ان فى حاجه هتحصل
فارس:هيحصل كل خير ياحبيبتى حولى متشغلين عقلك الصغير ده وخليه ميفكرش كتير
فرح:انا عقلى صغير يااستاذ فارس لو تحب افكرك انا اولى على دفعتى ٤ سنين
فارس ضحك:صح فكرتينى هتنزلى الامتحانات ولا مش هتقدرى
فرح:لا هنزل ان شاءالله بس تعرف اللى مزعلنى انى هحضر حفله التخرج وانا زى الكورة كدا
فارس ضحك اوى:عادى ماهى ملك وسارة بردو هيتخرجو وهما شبه الكور
فرح:انت بتضحك ماشي يافارس
فارس باسها من خدها:لازم امشي بقي انا هخلص الاجتماع وهنروح موقع بناء والمكان ده مش فيه شبكه كويسه عشان لو لقيتى فونى غير متاح
فرح:زياد هيكون معاك
فارس:اكيد وعامر كمان
فرح:ربنا معاكووو
فارس مشي وفرح كانت قلقانه ومش عارفه سبب الخوف ده من ايه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى اوضه شيرى كانت بتكلم سعاد
شيرى:ايوا التنفيذ النهارده انتى عارفه هتعملى ايه كويس
سعاد:اه متخافيش كله حاجه جاهزة
شيرى:سمعته بيقولها انه رايح موقع بناء بعيد ومش فيه شبكه وده هيبقي فى صالحنا
سعاد:حلو اوى ساعتين وخلى الواد اللى معايا يكلمها
شيرى:تمام خليه يخوفها اوى عشان متعرفش تفكر خالص
سعاد:اعتبريه حصل
شيرى:واخيرا هخلص منك يافرح وهكسر قلبه واقهره عليك وعلى ولاده زى ماقهرنى على امى ولسه دورك جاي يافارس باشا
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى الشركه فارس وعامر وزياد خلصو الاجتماع
عامر:مش هعرف اجى معاكو موقع البناء ياشباب
فارس:ليه
عامر:هروح مع سارة معاد الدكتورة فلو مروحتش معاها هكون فى صفحه الوفيات بكرا فى الجرايد
زياد ضحك:ياعينى على الرجاله
عامر:اه ومين اللى كان بيجرى امبارح عشان يلحق مراته
فارس ضحك:الله يفضحكو انتو الاتنين
زياد:طب يلا بينا احنا بقي يافارس
فارس:يلا
الشباب خرجو من الشركه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فرح قاعده فى اوضتها بتذاكر عشان الامتحانات اللى قربت وفونها رن برقم غريب
فرح:الو مين معايا
مجهول:انتى مرات فارس الالفى
فرح بقلق:اه انا فارس كويس
مجهول:لا الباشا عمل حاجه على الطريق وهو الشاب اللى معاه حالتهم صعبه اوى
فرح بصدمه:فارس وزياد طب هما فين الوقت انطق
مجهول:احنا فى مكان قريب من موقع بناء بس مافيش ولا عربيه هنا وكمان عربيتهم مش نافعه ومش عارف اتصرف ازاى ولا عارف اوديهم مسشتفى كويسه
فرح بعياط:طب قولى على المكان وانا هاجى بالعربيه ونوديهم على المستشفى
مجهول:احنا عندنا مستوصف على ادنا بنحاول نعالجهم فيه ياهانم
فرح بانهيار:طب هو فين
مجهول:فى........
فرح:مسافه السكه وهابقي عندكوووو
فرح لبست بسرعه ونزلت جرى على تحت محدش شافهت غير شيرى اللى كانت بتراقب كل حاجه وكلمت سعاد عشان يجهزو
فرح نزلت بسرعه وركبت العربيه وقالت لسواق يطلع
محسن السواق:بس الباشا امرنا ان حضرتك متخرجيش ابدا ياهانم
فرح:اطلع بسرعه فارس وزياد عاملين حادثه ولازم نلحقهم
محسن لما سمع كدا ركب بسرعه وراح على العنوان اللى فرح قالتله عليه
بعد شويا وصلو وكان مكان مافيش بيوت فيه وضلمه
محسن:انتى متاكده ياهانم انهم هنا
فرح:هو ده العنوان اللى قالى عليه
محسن:طب رنى على الرقم اللى كلمك
فرح:اه لحظه
فرح لسه بطلع فونها عشان ترن على الراجل اللى كلمها فى ستات كتير هجمو على العربيه وفتحو البابا وشدو فرح منها ومحسن نزل عشان يلحقهااا فى واحده منهم ضربته على راسه بحجارة ووقع على الارض
فرح بخوف:انتو مين ابعدو عنى
الستات شدوها ودخلوها على بيت صغير وفرح خافت لما شافت سعاد قاعده قدامهاا
فرح بخوف وجسمها كله بيترعش:انتى
سعاد:اه انا ياسنيورة انتى مفكرة انى هسيبك فى حالك ولا ايه
فرح:انتى عايزة منى ايه
سعاد قربت من فرح:كل خير ياحبيبتى
سعاد عينيها جت على الخاتم اللى فى ايد فرح ومسكت ايد فرح وشدت الخاتم منها:دانا هموت عليه من وقت ماشوفته فى ايدك ده يساوى كام ده
فرح:خدى اللى انتى عايزاه بس بلاش الخاتم ده ونبي
سعاد لبسته فى ايدها:لا ده بقي بتاعى خلاص
والوقت اخد اللى اهم من الخاتم
فرح شافت سعاد بتبص على بطنها اوى حطت ايدها على بطنها بخوف
سعاد ضحكت:خايفه عليهم اتنين مش كدا ولد وبنت وفى شهر السابع
فرح:انتى عرفتى كل ده منين
سعاد:انا اعرف كل اللى بيحصل جوا القصر وكل حاجه تخصك انت والباشا بتاعك
فرح:عشان خاطرى سبينى امشي انا عمرى مااذيتك
سعاد بصوت عالى:وجوزى اللى اتسجن وابنى اللى بعد عنى مش كل ده بسببك
فرح هزت راسها بلا:ده بسبب افعالك انتى وجوزك
سعاد بصت للستات:هو انا جيباكو عشان تقفو تتفرجو عليا يلا نزلو اللى فى بطنها
فرح بصريخ:لا ونبي عشان خاطرى ولادى لا ونبي ونبي ابعدووووووو عنى
الستات فضلو يضربو فرح فى بطنها وفى كل جسمها وفرح بتصرخ باعلى صوت لحد خلاص ماتعبت واغمى عليها
سعاد شافت الدم اللى نازل من فرح:مهمتنا تمت يلا نمشي بقي
سعاد كلمت شيرى وقالتلى انهم عملو زى مااتفقو وشيرى قالتلى لازم تختفى ومحدش يعرف مكانها
سعاد والستات مشو وفرح واقعه على الارض وبتنزف جامد
محسن بدا يفوق وافتكر اللى حصل وفضل يدور على فرح:فرح هانم ....ياهانم ...عملو فيها ايه
محسن شاف بيت صغير راح بسرعه عليه وشاف فرح واقعه على الارض وفى دم كتير عليها:يانهار اسود فرح هانم
محسن طلع فونه واتصل على فارس وقاله اللى حصل وفارس كان مع زياد والحمدلله انه كان قريب منهم وجه بسرعه كان محسن واقف برا
فارس بخوف:فرح فين
محسن:جوا ياباشا
فارس دخل واتصدم لما شاف منظر فرح والدم كتير حوليها زياد دخل هو كمان ومحدش فيهم بيتحرك
زياد فاق:فارس لازم نلحقها دى بتنزف
فارس فاق وراح بسرعه اشتالها وحطها فى العربيه وراحو على المستشفى بسرعه
بعد شويا وصلو المستشفى وفارس اشتال فرح ودخل جرى وبصوت عالى:دكتتتور بسرعه بسررررررعه
جت دكتورة وشافت فرح وطلبت من الممرضين ياخدوها على العمليات
الوقت بيعدى ومحدش بيخرج يطمنهم وفارس هيتجنن ازاى حصل وخرجت ازاى شاف محسن جاى عليهم وراسها مربوطه بشاش
فارس:محسن ايه اللى وداكو المكان ده
محسن حكى لفارس كل حاجه من اول مافرح ركبت معاه لحد مافاق
زياد:مكنش فى حد فى المكان لما فوقت
محسن:لا باشا مكنش فى حد
فارس:ولاد
والله ماهرحمهم
والله ماهرحمهمزياد:اهدى يافارس نطمن على فرح وبعد كدا نشوف مين اللى عمل كدا
عامر وسارة وملك وفاطمه عرفو واجو كلهم على المستشفى
فاطمه:طمنى يابنى فرح مالها
فارس:اهدى ياعمتو هى فى العمليات ومحدش قالنا حاجه لحد الوقت
ملك:طب ايه اللى حصلها
زياد:تقريبا حد ضربها ونزفت كتير
سارة:طب والولاد كويسين
زياد:لسه منعرفش حاجه
عامر:مين اللى هيكون عمل كدا يافارس
فارس:مش عارف ياعامر انا هتجنن حاسس انى مش عارف افكر ابدااا
زياد:فرح لما تفوق وتفهمنا ايه اللى حصل معاها اكيد شافت اللى عمل كدا وقتها هنقدر نتحرك
بعد ساعتين الدكتورة خرجت وفارس جررى عليها:طمنينى فرح عامله ايه
الدكتورة:مدام فرح متعرضه لعنف شديد واللى كان بيضربها كان قاصد يأذى الجنين لان كل الضرب كان فى منطقه البطن وكمان فى كدمات فى جسمها كله وفى كسر فى دراعها اليمين ورجلها الشمال فيها شرخ
فاطمه:ياحبيبتى يابنتى طب الولاد يادكتورة
الدكتورة:للاسف حولنا نولدها بس النزيف اللى اتعرضتله كان الاجنه ماتو
فاطمه:لا حول ولا قوة الا بالله يارب ياقلبي عليكى يابنتى
زياد:طب هى فاقت
الدكتورة:للاسف مينفعش تفوق الوقت لانها مش هتستحمل الوجع اللى فى جسمها وكمان خبر انها فقدت الولاد هيكون صعب عليها لازم اللى يقولها يجبلها بطريقه معينه لان نتيجه الضغط اللى حصل معاها اثر فيها جامد
فارس كان بيسمع ومش بينطق معقول فرحه قلبه اتعرضت لكل ده واحساسها كان ايه
فارس:طب المفروض تفوق امته
الدكتورة:بكرة على الاقل ومش هتخرج من المستشفى غير بعد اسبوع لازم تكون تحت ملاحظه وهى الوقت هتتنقل اوضه عاديه
عامر:تمام شكراا يادكتورة
فاطمه قربت من فارس:ربنا يعوض عليكو يابنى
فارس بهدوء:الحمدلله .وجودكو هنا ملوش لازمه هى مش هتفوق غير بكرة زياد عامر وصلو الكل على بيتهم وخلى ملك فى القصر اليومين دول يازياد
زياد:حاضر يلا ياجماعه
الكل مشي وفارس دخل الاوضه عند فرح وشاف وشها وعلامات الضرب فيه ودراعها ورجلها متجبسين فارس قعد على الكرسي جمبها:حقك هجيبهولك يافرح ولو من مين انا حذرتك وقولتلك متخرجيش من القصر ابدااا ليه خرجتى لييييه قولتلك متخرجيش من القصر مهما حصل
فارس فضل قاعد طول الليل جمب فرح
~~~~~~~~~~~~~~~~
تانى يوم فارس عينه على فرح ومنامش خالص ولاقاها بتحرك ايدها قام وقف وبيبص عليها فرح فتحت عينها:ااااااااه
فارس خرج من الاوضه قبل ماتشوفه وكان فاطمه والبنات جايين
فاطمه:فرح عامله ايه يافارس
فارس:فرح بتفوق ياعمتو ادخلو خليكو معاها
ملك:هى محتاجاك انت ياافارس
فارس:انا ماشي
فارس سابهم ومشي
سارة:هو ازاى يسيبها ويمشي وهى تعبانه كدا
ملك:مش عارفه ماله
فاطمه:بطلو كلام وتعالو ندخلها ولو سالت على فارس نقولها وراه حاجه مهمه هيخلصها ويجى فاهمين
ملك وسارة:حاضر
دخلو لفرح كانت فاقت وبتتوجع:اااااه اااه
فاطمه:حمدلله على سلامتك ياروح قلبي عامله ايه ياحبيبتى
فرح بتعب:تعبانه اوى جسمى كله بيوجعنى
ملك:ياحبيبه قلبي
سارة:انا هروح انادى على الدكتورة
فاطمه:روحى يابنتى
فرح:ولادى كويسين ياعمتو ولا حصلهم حاجه
فاطمه بصت لملك
فرح بعياط:مش بتردى ليه ماتو صح انا حاسه والله انا حاسه
ملك:اهدى يافرح ياحبيبتى وربنا هيعوضكو اكيد
فرح عيطت بهستريا:انا السبب انا السبب ماتو بسببى
الدكتورة دخلت بسرعه واديتها حقنه مهدئه وفرح هدت ونامت
الدكتورة:فرح حالتها مش سهله
فاطمه:ربنا يصبرها
الباب خبط كان زياد دخل وشاف اخته عينيه دمعت وخرج تانى من الاوضه
فاطمه:روحى ورا جوزك ياملك
ملك خرجت كان زياد قاعد على الكرسي ودموع فى عينيه قعدت جمبه:هتبقي كويسه بس لازم نكون كلنا معاها عشان تقدر تتخطى اللى حصلها
زياد:ليه بيحصل معاها كدا انا مصدقت انها عاشت مبسوطه مع فارس وهتكون اسرة وتنسي اللى حصل معاها زمان
ملك:ده نصيب يازياد وقدرها كدا هنعترض على قضاء ربنا يعنى
زياد:استغفر الله العظيم ربنا يعوضها
ملك:اومال فارس راح فين
زياد:معرفش مش هو كان هنا
ملك:احنا اول ماجينا قالنا فرح بتفوق خليكو معاها ومشي هو
زياد:ازاى يمشي ويسيبها كدا
ملك:يمكن وراه حاجه وهيرجعلها تانى
زياد:يمكن
ملك:الدكتورة ادت لفرح حقنه مهدئه ومش هتصحى الوقت
زياد:هى عرفت على الولاد
ملك:اه وعيطت كتيير اوى وحالتها كانت صعبه
زياد:ياحبيبتى يافرح
