رواية غرام الذئاب كاملة وحصرية بقلم مريم محمود
غرام الذئاب
بارت/1
بقلمى/ مريم محمود
نهر : يعنى ايه يالى اسمكم رجاله صقر تبقو واقفين حراسه على المخزن والاقى خمس اسلحه مش موجودين لزمتكم ايييييي
نهر: عيدو الكاميرات كلها بسرعه
( وفعلا راحت نهر بنفسها لمخزن الكاميرات وعادوها قدامها )
نهر : هو مش ده فهد مدير أعمال عصابه حمدان
نادر: ايوه هو
نهر: واكيد حمدان هو اللى خلاه يعمل كده
نادر: اكيد
نهر ابتسمت بخبث: يبقى جالى فى ملعبى
نادر: هتعملى ايه
نهر بعصبيه: وانت مالك انت
نادر نزل راسو بأحراج: تحت امرك
نهر: انا هطلع اوضتى واياك حد فيكم يبلغ بابا باللى حصل فى مخزن السلاح
نادر: ازاى يا نهر هنام لازم نعرفه مع هو صاحب الحاجه
نهر: قلتلك متدخلش انا عارفه انا هرجع حق بابا ازاى
( الرجاله فى صوت واحد )
تحت امرك
( نهر طلعت اوضتها وفضلت تفكر تعمل ايه لحد ما سمعت صوت خبط على باب الأوضه)
نهر: ادخل يا بابا
صقر: بتعملى ايه عندك
نهر: قعده عادى
صقر: كنتى بتزعقى من شويه مع الرجاله ليه
نهر: لا لا مافيش المهم انا هخرج
صقر: على فين خدى معاكى الرجاله
نهر: تؤ عيب فى حقى ده انا تربيتك
صقر: ما انتى متعرفيش حد فى أمريكا
نهر: ومالو نتعرف سلام يا حجوج
( نهر خرجت من القصر بتاعهم وركبت عربيتها )
بعد شويه
( وصلت نهر قدام باب حديد كبير مقفول وقدامه بودى جرادات واقفين واول ما قربت)
واحد منهم: على فين يا بنت صقر
نهر: على حمدان باذن الله
البودى جارد: لا هو مش موجود
نهر: بلاش الشويتين دول عليا انا مش ناويه على حاجه انا عايزه اتفق مع اتفاق بس والدليل أنى جايه حتى من غير رجالتى
البودى جارد: فتشوها
نهر : لا لا مسمحش لحد يلميسنى اللى تفتشنى بنت
( نهر وقفت مستنيه البنت تجى وفعلا جت وفتشتها ولوقها فعلا مش معاها حاجه ودخلت )
حمدان: عايزه ايه يا بنت صقر
نهر: عايزه كل خير
حمدان: مافيش خير من وراكى انتى وابوكى
نهر: ما أنا جايه عشان افض الحرب اللى بينا ونبقى ايد وحده
حمدان: ازاى يعنى
نهر: عندى سفقه سلاح هتعجبك لسه هتتحول على هنا والمكسب بالنص
حمدان: ودى تعملها كام
نهر: 15 مليون
حمدان: ليه اسلحيه حربيه
نهر: عيب عليك هو انا بأخد اى سلاح وخلاص بس هتعجبك
حمدان: هى عجبتنى بالفعل طب وانتى ناويه على ايه
نهر: بص انت عندك مخزن سلاح مش كده
حمدان: اكيد
نهر: حلو أرمى كل اللى فيه
حمدان: انتى عبيطه
نهر: تؤ تؤ تؤ ليه الغلط بس
حمدان: وانا ايه اللى يضمنلى أن ده مش لعبه وس........ من العيبك انتى وابوكى
نهر: انا جايه ونيتى خير انا حتى مش معيا سلاح يحمينى منكم والضمان هكتبلك شيك بنص المبلغ ويفضل معاك ووقت الاستلام تروح تستلم
حمدان: تمام فين الشيك
نهر طلعت ورق الشيكات من جيبها وكتبت نص المبلغ وادت الورقه لحمدان
نهر: زاى ما اتفقنا بقى أرمى كل اللى عندك
حمدان: تمام لما نشوف اخرتها وامتا السفقه دى هتكون هنا
نهر: بكرا الفجر
حمدان: طب هنعمل ايه بالفلوس
نهر: هقولك بعد ما نستلم
حمدان: تمام
( نهر وقفت واتخبطت فى الطربيزه اللى قدمها ووقعت على حمدان)
نهر: أنا اسفه اتخبط بالغلط
حمدان: لا عادى ولا يهمك
نهر: تمام اشوفك بكره الفجر فى الغابه اللى جنب القصر بتعنا
حمدان: تمام
نهر: يلا سلام
( مشيت نهر وعلى وشها ابتسامه خبث وطلعت ورجعت القصر تانى وجمعت رجالاتها وفهمتهم اللى هيحصل بكره وطلعت أوضتها وصقر دخل)
صقر: كنتى فين
نهر: مشوار كده يا بابا فى ايه
صقر: انا حاسس ان فى حاجه بتحصل من ورايه
نهر: لا يا بابا متقلقش مافيش حاجه
صقر: نهر انا واثق فيكى
نهر: وانا عند ثقتك يا بابا
صقر: تمام يا نهر تصبحى على خير
نهر: وانت من أهلو
تانى يوم الفجر
( حمدان عمل إلى نهر قالت عليه ورمه كل الاسلحه وراح هو ورجلته من غير سلاح )
نهر ووراها رجالاتها: اهلا اهلا بأكبر مغفل عرفته فى حياتى
حمدان: مغفل قصدك ايه بالكلام ده
نهر بابتسامه خبيثه: قصدى انك خدت اكبر خ...... فى حياتك يا حمدان بيه
حمدان: انا مش فاهم حاجه
نهر: يعنى مافيش سفقه
حمدان بعصبية: ازاى والشيك
نهر طلعت الشيك من جبها: قصدك حتت الورقه دى
حمدان بصدمه: ازاى ده كان معيا
نهر ضحكت بصوت: مش بقولك مغفل
حمدان: خدتى ازاى
نهر: لما عملت نفسى وقعت يا مغفل
حمدان: ااااه يا بنت........
نهر: لا لا لا انا مبحبش حد يغلط وبعدين انت اللى بدأت الحرب عشان تبقى تسرق اسيادك تانى
( نهر شورت لرجالتها أنهم يخلصه وشدو اجزاء وضربه نار على حمدان ورجلته وجزء كبير منهم مات والباقى هرب )
نهر بصوت عالى: يلا ورا ولاد ...... دول يلا بسرعه
( ونهر جريت وراهم وهى بتضرب نار لحد ما وصله جوه الغابه اوى ومبقتش شيفاهم وهى بتجرى شافت قصر مهجور )
نهر: استنو خليكم هنا
ونهر دخلت القصر ده وشالت السلام ورا ضهرها بصت على الجنينه لقتها مليانه عضم حيوانات وطلعت السلالم ووصلت لحد الباب فتحت الباب برحه اوى الدنيا كانت ضلمه وهى دخلت وبقت تمشى برحه وسمعت صوت حواليها وهى طلعت السلاح وعمرتو
(وفجاه )
يتبع
