رواية فرح الزين الفصل التاسع 9 بقلم مارينا عبود
رواية فرح الزين الفصل التاسع
عمر باحراج؛احم اهلا يا اميره
اميره بدلع؛ايه يا عمورى اتأخرت كده ليه
ندى بعصبيه؛عمورك ايه يابت ما تتعدلى كده
اميره بدلع؛مين ديه يا بيبى
ندى بصت ل عمر بغيظ واتكلمت وهى بتقلد اميره:ما تقولها انا مين يا بيبى
عمر بضحكه مكتومه ومسك ايد ندى ...اعرفك يا اميره ندى خطيبتى وكام يوم وهتبقه مراتى
اميره بصدمه...خطيبتك
ندى بغضب...اه ياختى ووسعى كده من وشى
ومسكت ايد عمر وطلعت المكتب واول ما دخلوا عمر فضل يضحكك
ندى بعصبيه؛مين ديه يا استاذ
عمر بضحك؛اميره
ندى بغيظ؛منا عارفه انها زفته بتحضنك ليه
عمر بخبث؛بتغيرى
ندى بتوتر.....اغير ومن مين حته سلعوه زى ديه
عمر بضحك ؛اومال متعصبه ليه
ندى بعصبيه؛اخلص يا عمر مين ديه
عمر بضحك؛ديه زميلتنا انا وزين فى الكليه
وحصلت معاها شويه مشاكل ف زين شغلها معانا فى الشركه
ندى بعصبيه؛امم واستاذه مشاكل تحضنك ليه
عمر بضحك؛معجبه يا ستى
ندى قربت وشدته من لياقه قميصه وهى بتبصله بغضب...وربنا لو شفتك قريب منها تانى لكون مطلعه عين اهلك يا بيبى انهت كلامها بسخريه
عمر بضحك؛اموت فيك وانت شرس كده
ندى بعصبيه؛عمرررر مبهزرش
عمر بضحك؛حاضر يا عيون عمر
وفجاه الباب اتفتح وزين دخل وندى بعدت عن عمر
زين بضحك؛شكلى جيت ف وقت مش مناسب
عمر بضحك؛لا كويس انك جيت
زين بضحك؛ندى حمدلله على السلامه
ندى بابتسامه ؛الله يسلمك يا زين
زين ؛احم عمر جهز نفسك علشان فرحى انا وفرح كمان يومين
عمر بضحك؛فرح مين ؟اوعه يكون إللى ف بالى صح
زين بضحك؛لا صح
عمر بضحك؛كنت حاسس انه ده هيحصل
ندى ؛انتوا بتتكلموا على ايه
عمر ؛هقولك بعدين
زين بابتسامه؛طيب انا هروح اكمل شغل ومتنساش كله لازم يكون حاضر
عمر بابتسامه؛اشطاا الف مبروك يا صاحبى
زين بابتسامه ؛ حبيبى الله يبارك فيك عقبالك هاا
عمر بص ب ندى وضحك
وزين راح مكتبه وكمل شغله وبعد وقت خلص شغل ورجع الفيلا وراح اوضه جدته يطمن عليها لقاها نايمه غطاها وباس جبينها وراح أوضته ونام بعد تعب
♡وتانى يوم زين وعاصم وحمزه أخدوا البنات وراحوا يشترو فساتين وفرح اول ما دخلت عينها وقعت على فستان كان جميل اووى
زين من خلفها؛عجبك
فرح ؛ايه
زين بابتسامه جذابه؛الفستان عجبك
فرح ؛بصراحه جميل اووى يا زين
زين بحب ؛طيب خديه وروحى شوفيه
فرح بابتسامه؛حاضر
فرح اخدت الفستان ودخلت لبسته وزين فضل يقلب فى ألفون ودقايق وفرح طلعت وزين اول ما شافها فضل متنح من جمالها
فرح بعفويه؛اى رايك حلو
زين ابتسم وقرب ومسك ايديها؛تعرفى انك طالعه قمررر اووى
فرح بخجل ووشها احمر ؛شكرا ودخلت تغير وهى قلبها بيدق بعنف ونبضاته بتزيد وجواها شعور غريب
البنات خلصوا وكل واحد أخد عروسته فى عربيته ومشى
فرح بصراخ؛زيييييين
زين وقف العربيه بخوف ؛ف اييه يا بنت المجنونه
فرح نزلت بسرعه وراحت تشترى غزل بنات
زين بضحك؛انا هتجوز دكتوره ولا طفله عندها خمس سنين
فرح جابت غزل بنات ورجعت العربيه
فرح؛يلاه نطلع
زين بضحك:انتى مجنونه
فرح بغرور؛اممم عارفه على فكره
زين ؛انتى جعانه
فرح بضحك؛اااه بصراحه اووى
زين ضحك واخدها وراحوا مطعم وفطروا وقضوا يوم جميل مع بعض كله ضحك وجنان من فرح وبعد وقت رجعها البيت
فرح بابتسامه؛شكرا يا استاذ مغرور
زين برفعه حاجب ؛انا مغرور
فرح بضحك؛يعنى مش اووى
زين ضحك
فرح ؛تصبح على خير
زين بابتسامه ؛وانتى بخير
فرح نزلت ورجعت الشقه وهو فضل واقف باصص لطيفها لحد ما دخلت الشقه،شغل العربيه ومشى
فى فيلا الهلالى
زين رجع وطلع اوضه جدته وحط رأسه على رجلها
وفاء بابتسامه؛اتبسطوا النهارده
زين بحب؛بصراحه ااه بقالى كتير مضحكتش كده
وفاء :عارفه يا زين لما قررت اجوزك فرح كنت متاكده انها البنت الوحيده إللى هتقدر تاخد قلبك
زين بضحك...تاخد قلبى ؟لا لا مش للدرجادى هى بنت لطيفه ومجنونه بس لسه ماخدتش قلبى يعنى
وفاء بحب؛امم بس هتاخده وهتحبها
زين ابتسم وقام ....طيب يلاه نامى دلوقتى علشان بكره يوم طويل ومش عاوزك تتعبى
وفاء بحب....حاضر وانت كمان روح ارتاح
زين بابتسامه....حاضر يا ست الكل
ولكنه عليها وراح أوضته وهو بيفكر فى كلامها وياتره معقوله فرح هتقدر تاخد قلبه إللى فضل قافله طول السنين ديه
وف اليوم التالى وتحديدا فى اكبر قاعه افراح فى القاهره كل واحد كان واقف بيرقص مع عروسته
زين بهمس...شكرا يا فرح
فرح ....على ايه
زين بابتسامه ...لأنك وافقتى تتجوزينى رغم انك مكنتيش موافقه بس علشان خاطر حياه جدتى وافقتى النهارده الفرحه إللى هى فيها بفضلك
فرح ابتسمت وكملت رقص معاه
وبعد مرور ثلاث ساعات الفرح خلص بس حسناء طلبت تتكلم مع زين قبل ما يمشوا
زين بقلق ...ف ايه يا حسناء قلقتينى
حسناء..
يتبع
