رواية غرام الذئاب الفصل الثامن 8 بقلم مريم محمود
غرام الذئاب
بارت/8
بقلمى/ مريم محمود
سلمان: عشان كده بقولك ابعد مكان ممكن تخبيها فيه خبيها
بقى يمشى بالعربيه عامل زاى المجنون مش عارف يروح فين اكيد عاصف مش هيوديها القصر بتاعو بقى ماشى مش شايف قدامو لحد ما خبط فى عربيه واحد تانى ونزل عشان يطمن عليه
نادر: انت كويس
شهاب نزل من العربيه: انا عمال ادور عليك من بدرى
نادر باستغراب: شهاب؟
انت ايه اللى جابك هنا وليه جيت اصلا
شهاب: الدور والباقى على اللى طلع مهما من ورا اخو ومخدوش مع
نادر: ارجع مطرح ما جيت اللى انا فيه مش سهل عليك ومش عايز اخسرك
شهاب: ولا انا مستعد اخسرك خلينى معاك ضهرى فى ضهرك
نادر بعصبيه: بقولك اجرع لو جيت معيا هتموت
شهاب: وانا قلتلك مش راجع ورجلى على رجلك مطرح ما انت رايح
نادر: يابنى اللى بتعامل معاهم مش بشر عدين
شهاب بلا اهتمام: تقصد عاصف وعشيرته وأبو سلمان
نادر: ايوه ونهر عندهم ولازم اروح اجيبها
شهاب: وايه اللى دخل نهر فى الموضوع ده
نادر: دى حكايه كبيره ابقى احكهالك بعدين
شهاب: وبعدين ليه ما احنا فيها يلا ندور على نهر واحكيلى واحنا بندور عليها
نادر: يا شهاب
شهاب: بلا يا شهاب بلا يا زفت نهر فى خطر ومش عايزين نضيع وقت يلا اركب العربيه
نادر افتكر جملتها تانى
متسبنيش يا نادر
وبعد كده ركب العربيه وشهاب ركب جنبه ودور العربيه ومشى
شهاب: انت كده رايح على فين
نادر: هروح لعاصف
شهاب: طب ايه حكايه نهر مع عاصف وليه وخدها
نادر: هقولك
عند صقر فى المعمل
الدكتور: دلوقتى يا صقر بيه نقدر نجرب المحلول على بنى ادم طبيعى ومع الوقت هيتحول
صقر: طب بنسبال قوتهم
الدكتور: دى هتذيد مع حسن تغذيتهم وطبعا انت عارف هما بيتغذو على ايه فا احظر وخالى بالك وخليهم يتحكمو فى عطشهم
صقر: اممممم يعنى هما لسه هيضربه
الدكتور: ايوه
صقر: طيب تمام
فى مكان تانى
بقولك يا ماما المحل ده شكله فى هدوم حلوه اوى ايه رايك نشوفه
حوريه: تمام يلا بينا
دخلت حوريه وبنتها فتون المحل
فتون: ايه رايك فى ده يا ماما
حوريه: مش شايفه أنه قصير شويه
فلاش باك
نادر : بقولك متلبسيش ام البتاع ده قصير
فتون ببرئه: انا لسه صغيره يا نادر
نادر: انا اخوكى الكبير اسمعى كلامى
وفى نفس اللحظه دخل عليهم صقر ورجالته
صقر: بقى بتهرب يا نادر وترجع بيتك مش قد العب يا صغنن بتلعب ليه من الاول
نادر بتوتر وخوف: انا احم انا اسف انا بس كنت عايز اطمن على امى واختى وانت عارف انهم ملهمش غيرى
صقر بعصبيه: دخلت عصابتى وبقيت من رجلتى يبقى مافيش رجووووع الا بالموت
رجاله صقر شدو أجزاء السلاح
صقر بشر: بس مش هتموت لوحدك
نادر بخوف: لا لا لا لا اعمل فيا انا اللى انت عايزو امى واختى لا رجعنى معاك وعذبنى زاى ما انت عايز لاكن خليهم بخير ارجوك
صقر: خدو
فى الواقع
حوريه: فتون فتون رحتى فين
فتون: ايه ايوه يا ماما
حوريه: بقالى ساعه بنديلك فى ايه
فتون: لا لا مافيش المهم عندك حق فعلا البتاع ده قصير يلا بينا نمشى من هنا
حوريه: ما فيه حاجات كتير اهى يا بنتى بصى عليها يمكن تعجبك
فتون: لا لا لا انا عايزه اروح
عند نادر
نادر حكا لشهاب الحكايه من اولها لاخرها
شهاب: ثوانى بس يعنى انت زايهم ومعرفتنيش
نادر: انا نفسى مكنتش اعرف الا لما حسيت أن نهر فى خطر عملت حاجات كتير انا معرفش أنها عندى اصلا
شهاب: طب وهنلاقى نهر ازاى
نادر وقف العربيه
شهاب باستغراب: وقفت ليه
نادر شاورله أنه يسكت
شهاب سكت بدون اعتراض
ونادر غمض عينى وشاف نهر وهى فى المخزن بتعيط وجنبها بنت غريبه من سنها تقريبا وكانت بتنادى باسمو فتح عينى ودور العربيه بسرعه
شهاب: فى ايه انا مش فاهم حاجه
نادر: عرفت مكان نهر
شهاب: ازاى
نادر: مش عارف انا كل ما اغمض عينى وهى بعيده عنى اشوفها وأعرف مكنها
شهاب: طب يلا بسرعه
وبعد دقائق نادر وصل المكان وكسر الباب
نهر اول ما شافته جريت عليه وحضنته
نهر بعياط: مش انت وعدتنى انك مش هتسبنى
نادر ضمها ليه عشان يطمنها: أيوه وانا قد وعدى متخفيش انا جنبك
البنت اللى كانت قعده ضمت رجليها وفضلت تعيط
شهاب: هما خطفينك
البنت: لا
شهاب: عايزه تهربى طيب
البنت بعياط: ايوه
شهاب قومها: طب تعالى معيا
عاصف: اله دى الشله الكريمه منوره عندنا مش كنت تقولى يا نادر نعملكم حاجه تشربوها
يتبع
