رواية بنات الاسد الفصل الثامن عشر 18 بقلم السلطانة نور القمر
جيهان فاقت من النوم و حست بعدم اتزان بدوخه شايفه الحاجه بتشوش هممت بتعب و قامت سندت علي أيدها و هي بتحاول تتعدل في جلوسها و مسكت دماغها بايدها و هي مغمضه عيونها بتعب
جيهان وهي ماسكه راسها بايدها : ااااه يا راسي
اسد بعشق : سلامه راسك يا عمري
جيهان بعدم اهتمام : شكرا يا .....
رفعت انظارها بصت ليه بصدمه وكانت هتصوت واسد حاط أيده علي بوقها و بصلها بتهديد
اسد : اهدي اهدي أنا اسد
جيهان بتحرك رأسه بنعم و عيونها مفتوحه علي وسعها من الصدمه
اسد : هشيل ايدي مش عايز فضائح تمام
جيهان حركت رأسها بنعم وهو شال أيده
و هي بعدت في طرف السرير و ضمت جسمها بايدها بتبص ليه بخوف و اسد بيبص ليها بهدوء هو فاهم رعبها
جيهان بصدمه و خوف : بسسس ازاي انت موت من 6 سنين
اسد : يا شيخه فال الله ولا فالك موت ايه امال الموجود ده الشبح بتاعي
جيهان بصت ليه بدموع سامعه صوت اسد حبيبها و عشقها بتبص عليه و بتراقب كل ملامحه اللي وحشتها عيونه اللي فيها لمعه ترعب اي حد لما بيبص ليها لكن بالنسبه ليها بتخطفها نفس اللمعه اللي موجوده في عيون بنتها نوران كان دايما بتبص علي عيون بنتها و بتتخيل عيون اسد حبيبها بس دلوقتي هو قدامها مش تخيل أو احلام ده حقيقه حاسه بكدا و مدت أيدها برعشه و حطتها علي ذقنه و بتتأكد أنه حقيقي مش تخيل أو احلام و هو بيبص ليها بابتسامه هادئه
مسكت بدموع بصت ليه بعدم تصديق : يعني انت عايش ، انا مش بتخيل مش حلم
و دموعها نازله علي وشها : انت مش حلم بجد اسد انت موجود
اسد خدها في حضنه و حضنها جامد عايز يدخلها جوا قلبه و تفضل موجود فيه العنو كله عشان ماحدش يشوفها وحشته و كل حاجه فيها وحشته عيونها ضحكتها الطفوله خصلات شعرها الشقراء شفايفها كل حاجه فيها وحشته ليه جميله و ساحره ذي ما هي اللي قدرت و خطفت قلبه
وهي مسكت فيه جامد و دفنت وشها في صدره و ارتفع صوت عياطها حتي لو حلم عايز تشبع من حضنه و ماسكه فيه جامد كأنها خايفه يهرب
هو باس راسها : موجود يا عمر اسد و الله موجود
جيهان ببكاء : ازاي يعني أنا مش بحلم بس ازاي
( اسد رفع وشها و مسح دموعها و هي بتبص ليه بدموع و قرب منها و باسها برقه واخدها في حضنه و كان حضن متملك كانه بيأكد ليها أن اسدها رجع و هي اتاكدت قولا وفعلا 😉
و بعد فتره طوووويله شويه )
جيهان نايمه علي صدر اسد و مغمضه عيونها حاسه باجمل احساس في الدنيا و مش عايزه تضيع فرحتها و حاطه أيدها علي صدره و بتمشيها بهدوء و ساكته و هو باس راسها بحنان و تنهد : جيهان
جيهان هممت بخفوت : امممم
اسد ابتسم : حبيبتي بصي ليا
جيهان رفعت أنظارها ليه هو ابتسم و هي بصت ليه بدموع و حسست علي وشه بهدوء كأنها بتحفر ملامحه : تعرف أنا لحد دلوقتي مش مصدقه انك رجعت حاسه اني بحلم ذي كل يوم بكون في حضنك و اصحي لوحدي مش متخيل كميه العذاب اللي كنت فيها و خايفه اكون بحلم ذي كل يوم اصحي الصبح اكون لوحدي
اسد مسك أيدها اللي علي وشه و باسها : أنا حقيقيه المره ديه مش حلم يا جيهاني
جيهان بدموع : ااااااااه يا اسد
اسد خدها في حضنه و هي مسكت فيه جامد : غضب عني بعدت عنك مش بايدي
جيهان بدموع : اسد عايزه اعرف كل حاجه ارجوك
اسد تتنهد : هقولك كل حاجه بس البنات مش هيبقي ليهم اي دخل
جيهان بصت ليه بعدم فهم هو مسح دموعها و حكي ليها كل حاجه من البدايه ..........
تحت السته قاعدين و اليف ووجد ورافت وشمس واقفين وسيف وياسين وادهم وكشماء وهنا ومحمود وزين مصدومين و بيبصوا ليهم
نور مالت علي فهد و همس ليه : يا فهد ابوك هيقتلني
فهد بسخريه : هو انتي بس ده انا هتعلق علي باب زويل تشوفي كدا
جيسي : الله يرحمنا كنا طول عمرنا اخلاق
نوران بسخريه : يا دين النبي ده ابوكي بيطلع نار من عيونه
نورين بسخرية : ولا شمس
آوس : وانا اللي قولت هي الوحيده اللي هتبقي صاحبه قلب حنين و هتبقي معانا
+
أليف بصوت ذي الرعد : أنا عايز افهم مين اللي دخل ده وازاي بقي
نور ببراءه : ده اسد ابويا ودخل من بوابه القصر عادي يعني
رافت بعصبيه : بطلوا برود بقي و احكوا ازاي عايش
نوران ببرود : اقعدوا ونتكلم فضلتوا كدا مافيش كلام ونطلع نام عشان احنا لسه جاين من السفر و هقع منكم وانام اقعدوا بقي
وجد : ادينا قعدنا
و الاربعه قعدوا
نوران ببرود : الكل عايز يعرف اسد عايز ازاي تمام نبدا من يوم الحادثه قبل ست سنين فاتوا
+
Flash Back
+
الكل قاعد في جو من المرح و الضحك ويجي اتصال لنوران
نوران : الو
البرت : بسرعه يا نوران شوفنا واحد في الكاميرات بيلعب في فرامل عربيه اسد وهو طلع قبل ما حد يقوله
نوران بفزع : ايه
و قفلت بسرعه
نوران : نور نورين جيسي اوس فهد يلا معايا بسرعه
جيهان بخوف : في ايه يا نوران
نوران وهي بتخرج : مافيش يا جيجي شويه شغل يلا
+
