رواية زهرة الفصل الثاني 2 بقلم سيمو
البارت الثاني بعنوان مفاجأه
رجعت زهره وبباها فى بيت اخوها ومراته قعدت تأفأف
هدى: اوووف هنرجع تاني للقرف بقا مش قولتلك ي احمد مايجوش بيتنا
احمد: معلش ي حبيبتي خليهم النهارده بس لاني مش قادر اروحهم
زهره: حرام عليكي ي هدى ده انا زي اختك الصغير وبابا زي ابوكي
هدى: لا يمكن تبقي زي اختي يبت ي معفنه انتي امشي غوري بره بيتي ..
ومسكتها من شعرها زقتها بره البيت
زهره بوجع: ااااه حرام عليكي الساعه ١٢ هروح ازاي لوحدي
هدى: مش مشكلتي ي ماما انا ليه اخدم اتنين مالهمش لازمه خودي ابوكي ده معاكي يلا
احمد: بس ي هدى مينفعش كده
هدى: لا ينفع انت مش شايف بتكلمني ازاي اللي ماتربتش دي
احمد: انا قولت اسكتي وهيفضلو هنا الليله دي والصبح هروحهم اهدي بقا
هدى: كده ي احمد والله م انت نايم فى اوضتك الليله دي وخليك بقا معاهم
وراحت اوضتها وجرى وراها بس قفلت بسرعه
احمد: عاجبكو كده هنام فين انا !!
زهره: حسبي الله ونعم الوكيل فيك انت وهى
احمد: انتي بتحسبني عليا ي قليله الأدب والله صدقت هدى لما قالت انك ماتربتيش ونا هربيكي من اول وجديد
وقلع حزامه وفضل يضرب فيها وابوها باصصلها ومش قادر من تعبه وهى بتصرخ وبتحاول تهرب منه مش عارفه ف بيغمى عليها من كتر الضرب والعياط وبيسيبها ويروح اوضه تانيه ينام فيها ، بعد فتره زهره فاقت وكان وشها وعنيها منفوخين من العياط وابوها لسه موجود وبيعيط
زهره: بابا متعيطش علشان خاطري انا هلاقي حل إن شاء الله متخافش
وحضنته ونامت والصبح احمد صحى وراحلهم علشان ياخودهم ويمشي
احمد: قومي يبت يلا
زهره بفزع: ايه ايه قومت اهو
احمد: اتنيلي قومي علشان اروحكو
زهره: حاضر قوم ي بابا يلا
وصحى ابوها ومهانش عليه يسيبهم يدخلو الحمام او يفطرو خدهم علطول وركبو العربيه وروحهم البيت
احمد: خشي انتي وهو وخلي بالك انا هجوزك علشان جوزك يبقا يربيكي هو بقا
زهره: انت بتقول ايه اتجوز ازاي دلوقتي !
احمد: اللي سمعتيه يلا خشو .. ومشى وسابهم وهى بتعيط
زهره: شايف ي بابا عايز يجوزني ونا صغيره حسبي الله ونعم الوكيل فيه انا بكرهه اوي .. وقامت غسلت وشها وعملت الفطار واكلو وقعدت لوحدها فى البلكونه بعد ما ابوها نام ف افتكرت انها مجابتش بقيه الادويه بتاعه ابوها ف اخدت فلوس وراحت تقول ل ابوها.
زهره: بابا حبيبي انا نازله اجيبلك بقيه الادويه ماشي خليك نايم ونا مش هتأخر
همهم بمعنى ماشي ف باسته ونزلت راحت الصيدليه وبالصدفه دخلت لقت نفس الشب اللي لحقها قبل ما توقع
عاصم: ايه ده انتي ايه اللي جابك هنا
زهره: انا جايه اجيب ادويه
عاصم: ليه انتي اخر مره لما روحتي كنتي كويسه ولا لا
زهره: اه كويسه بس دي ل ابويا علشان تعبان
عاصم: ليه الف سلامه عليه ماله
زهره: عنده جلطه .. واخدت الادويه وطلعت ف طلع وراها
عاصم: ممكن تحكيلي بس ايه اللي حصل
عاصم: هو حضرتك عايز مني حاجه
عاصم: ابدا والله انا من ساعه اللي حصل ونا مش مرتاح خالص وحاسس ان فى حاجه احكيلي ولو اقدر اساعدك هساعدك
زهره كانت خايفه اوي ومنه وحاسه ان احمد باعت الشخص ده علشان يعمل حاجه فيها ويضربها تاني
عاصم: صدقيني انا مش عايز منك اي حاجه والله انا عايز اساعدك بس
زهره: طيب انا سايبه بابا فى البيت لوحده
عاصم: خلاص تعالي نروح عنده
زهره: ماشي
عاصم: اتفضلي .. ومشت زهره قدامه ووصلو البيت وفتحت زهره الباب وصحت بباها وطلعت بره وقعدو
زهره: بابا ده .. هو انت اسمك ايه معلش
عاصم: اسمي عاصم
زهره: ده كان واقف فى الصيدليه ي بابا ولحقني قبل م أقع ويغمى عليا
بصله ابوها وهو خايف ع بنته منه ف قال عاصم: متقلقش ي استاذ انا جاي بس اعرف اذا كان فى حاجه اقدر اساعد بيها ولا لا
زهره: بص هحكيلك ... وحكيتله كل اللي بيحصل معاهم
عاصم بعصبيه: ازاي يعمل كده فى لحمه ودمه هو مجنون ده ولا ايه
زهره: مراته هى اللي ممشياه دايما ع دماغها وهو بيسمع كلامها
عاصم: لا مش هينفع الكلام ده انا لازم اقابله
زهره: وبعد ما تقابله
عاصم: هتخانق معاه طبعا ازاي يضرب بنت وكمان اخته
زهره: مش هينفع خالص اللي بتقوله ده هيقولك وانت مالك
عاصم: اه صح
زهره: لازم نلاقي حل تاني
عاصم: مش هو بيقول عايز يجوزك
زهره: ايوه
عاصم: خلاص .. انا هتجوزك
زهره: انت بتقول ايه انا اصلا مش عايزه اتجوز
عاصم: عارف بس علشان احميكي منه وبعدين ماتقلقيش ده جواز على الورق بس
زهره: هو هيوافق اصلا؟
عاصم: لو موافقش هخليه يوافق بطريقتي
زهره: ارجوك ي استاذ عاصم ماتعملهوش حاجه علشان خاطري
عاصم: قولي عاصم بس مش لازم استاذ ولا مش هسيبه
زهره: ده اخويا علفكره
عاصم: بس بيضربك ونا موتي وسمي ان واحد يضرب بنت صغيره او ست حتى
زهره: انا بقولك شوف حل ينفع مافيهوش ضرب
عاصم: انا هروح اطلب ايدك منه وافق كويس موافقش هاجي اخدك نكتب الكتاب ونسافر من هنا
زهره: نسافر فين؟؟
عاصم: بيتي
زهره: هو انت مش ساكن هنا وبعدين مش قولت هيبقا جواز ع الورق
عاصم: اولا انا جاي انا وأهلي بنصيف بس لكن احنا من سوهاج ثانيا ايوه بس اكيد مش هسيبك انتي وبباكي تبقو فى بيت وانا فى بيت يبقا لازمه جوازي منك ايه بقا
زهره: انا مش فاهمه حاجه
عاصم: انتي هتبقي مراتي قدام الناس لكن فى البيت انتي زي اختي بالظبط وليكي اوضتك لوحدك وبباكي بردو وفى ناس هتعتني بيه
زهره: طب وهفضل مراتك؟
عاصم: لما تكبري وعوزتي تتجوزي حد ليكي الحريه فى ده إن شاء الله
زهره: طيب موافق ي بابا؟
هز راسه بمعنى ايوه ف قالت: طيب انا موافقه
عاصم: تمام قوليلي فين اخوكي ده
زهره: هو فى شغله دلوقتي
عاصم: فين طيب
زهره: فى ********
عاصم: تمام هروح دلوقتي خلو بالكو من نفسكو .. صح انتي اسمك ايه
زهره: اسمي زهره
عاصم: عاشت الاسامي .. وراح عاصم للمكان اللي قالتله عليه وخبط ع باب مكتبه وقاله ادخل ف دخل
عاصم: سلام عليكم
احمد: وعليكم السلام مين
عاصم: انا عاصم اسماعيل القناوي صاحب شركه القناوي للحديد والتسليح
احمد: اهلا وسهلا ي استاذ عاصم اتفضل تشرب حاجه
عاصم: لا شكرا انا بس جايلك فى موضوع شخصي
احمد: خير اتفضل
عاصم: ماشي من غير لف ودوران كتير انا طالب ايد اختك زهره
احمد بعصبيه: وانت عرفت اختي زهره منين
عاصم: اهدى بس براحه بتزعق ليه
احمد: عرفت اختي منين قولت
عاصم: منا مش هقول حاجه طول ما انت بتزعق
احمد: احكي طيب
عاصم: عادي شوفتها كانت قاعده فى جنينه وبصراحه عجبتني وسألت عليها لقيت ان انت اخوها ف قولت لازم اجي اطلب ايدها منك
احمد: اممم طيب انت عندك كام سنه
عاصم: ٢٧
احمد: كبير اوي بس عادي مش مهم
قال عاصم فى سره "ي واطي يالي بايع اختك" ورد عليه: المهم انا مستعد اتجوزها النهارده واخدها ونسافر لاني مش من هنا
احمد: منين
عاصم: سوهاج
احمد: امم واضح انك مستعجل
عاصم: ايوه
احمد: خلاص تمام مهرها بقا كام والشقه والكلام ده
عاصم: لا الكلام ده كله مفروغ منه الحمدلله انا عندي فيلا ابويا بعد ما مات عايشين فيها ونا اللي ماسك شركته دلوقتي
احمد: اممم الفيلا دي كبيره
عاصم: اه الحمدلله اوي
احمد: تمام المهم يبقا مليون بقا
قال فى سره "مليون عفريت يلبسوك ي حيوان انت والله ل اوريك" ورد عليه: مافيش مشكله امضيلك دلوقتي؟
احمد: اه اتفضل
وكتبله فعلا ع شيك واخده شاله
عاصم: كده تمام
احمد: تمام اوي عايز تكتب عليها امتى
عاصم: بليل
احمد: تمام وماله الف مبروك ي ابو نسب
عاصم: الله يبارك فيك ي ابو نسب
وقام حضنه وعاصم كان مخنوق منه بس ناويله ع شر
عاصم: هروح بقا انا اظبط مع اهلي واديني رقمك صح علشان اقولك عملت ايه
احمد: ماشي اكتب عندك *********
عاصم: تمام سلام عليكم
احمد: عليكم السلام .. ومشي ركب عربيته وراح ل زهره علشان يقولها
زهره: ايه عملت ايه
عاصم: وافق يلا حضري حاجتك انتي وبباكي علشان هروح اقول ل اهلي ولما اخلص هاجي اجيبكو
زهره: تمام ماشي
عاصم: ماشي سلام عليكم
زهره: وعليكم السلام .. وروح بيته
عاصم: سلام عليكم
بسمه: عليكم السلام ايه راجع بدري يعني
عاصم: حرام ارجع بدري يعني
بسمه: خلاص يعم انا غلطانه
عاصم: فين ماما
بسمه: بتقرأ قرآن فى اوضتها
عاصم: ماشي تعالي معايه
بسمه: ليه
عاصم: قومي وبطلي رخامه علشان نلحق
بسمه: نلحق ايه
عاصم: يبت قومي بقا .. ودخل اوضه مامته وهى وراه
عاصم: ست الحبايب ي حبيبه
صابرين: صدق الله العظيم ايه ي حبيبي رجعت بدري خير
عاصم: حتى انتي ي امي مش عايزاني ارجع بدري بردو
صبرين: ليه ي حبيبي
عاصم: علشان الكلبه دي قالتلي بردو نفس الكلام المهم عايزكو فى موضوع مهم
بسمه: ايه هو بقاااا
عاصم: هقول اتكتمي ووطي صوتك
صبرين: بس ي واد قول يلا
عاصم: انا هتجوز النهارده .......
طبعا مش محتاجه اقول ايه اللي حصل ل امه واخته
