رواية عذراء بعد الاغتصاب الفصل الثاني عشر12 بقلم نور الجوهري
وعرض اسامه ع هادى انو يوصل مها وهادى معترضش لان متاكد
ان اسامه يعتمد عليه راجل بمعنى الكلمه
وخلص الفرح والزفه ووصل هادى وعزه ع الشقه
هادى:الف مبروك ع احلى عروسه ف الدنيا
عزه بكسوف:شكرا
هادى:نعم ياختى شكرا دا انا خلاص بقيت جوزوا ولا ايه
عزه :هههههه اه جوزوا
هادى :طب تعالى اوريكى مها عملت لنا اكل ايه وفرشت لك الشقه ازاى
عزه :ماشي
********
وروحت رنا ع البيت لقت حازم شايط وع اخره
رنا:هاى
حازم:نعم ياختى كل ترتيبى باظ
رنا:انا معرفش انتا مستعجل ع ايه والله هما هيروحوا مننا فين
حازم:اووووف
رنا:روق بقا محبش اشوفك متضايق
حازم:فين امك
رنا:لا لسه تحت عند جارتنا وطالعه ورايا
حازم قرب منها ب مكر:امممم طب تعالى اقولك ع حاجه مهمه قبل ما تطلع
رنا بدلع او قلت ادب :هههههه لا لا عندك انا رنا ياحبيبى
حازم:لا لا لا انتى فهمتى غلط خالص
رنا:عيب عليك ياحازم مش عليا
حازم:انا بس كنت عاوز اعبر لك عن حبى ليكى
رنا:مستعجل ع ايه بكرا نخلص من المولد دا ونتجوز
حازم:فكرى ومش هتندمى انتى بتخافي وانتى مع زوما حبيبك برضوا
رنا:بقولك ايه تعالى احكيلك ع الى حصل ف الكوافير دلوقت
*******
وف الطريق للمستشفي اللى فيها ابو شيماء فى التاكسي لان
عربيه اسامه معاه هادى علشان الزفه وكدا
شيماء بتعيط بدون صوت
محسن:ان شاء اله هيبقى كويس
شيماء:انتا مش فاهم فصيله دمه نادره جدا ومش لقينها
وكل يوم حالته بتسوق واختى كلمتنى قالتلى تعالى تلحقى تشوفيه
علشان مفيش امل من غير الدم
محسن بحنان:ان شاء الله خير متقلقيش
شيماء انهارت من البكاء
ومحسن قلبه بيتقطع عليها ومستغرب من نفسه جدا
(شيماء كل دا مخدتش بالها انو محسن الى هى هزقته ها)
*******
وف الطريق اسامه ومها فى الطريق ل بيت ابوها
مها:شكرا انت انسان جدع وانا احترمتك علشان واقف جنب هادى
مع انك متعرفهوش
اسامه:لا متشكرنيش دا اقل واجد اى حد مكانى ممكن يعمل كدا واكتر
مها:لا ياشيخ متقولش كدا
اسامه:قولت بقا
مها:ههههههههه ايوا نعم
اسامه:انا محتار فيكى بجد انتى ازاى كدا مش عارف
مها:كدا الى هو ازاى يعنى ببخ نار
اسامه:ههههههه لا بجد
مها:بجد ايه
اسامه:انتى انسانه مفيش زيك انا حابب اتعرف عليكى اكتر
مها:الى هو ازى يعنى انتا ناسي انى متجوزه
اسامه:والله فهمتى اكتر انا عاوز نكون اصحاب
مها:امممممم
اسامه:حابب اتعرف عليكى وعلى هادى كمان
مها:ماشي ياعم هو احنا عندنا كام اسامه يعنى
اسامه:عرفينى بنفسك بقا
مها:عاوز تعرف ايه
اسامه:كل حاجه
(طبعا اسامه عاوز يعرف الكلام الى قالته ف فرح عزه كانت تقصد بيه ايه)
مها:اقولك خليها لوقتها هتعرفنى مع والوقت احسن
اسامه:هو هادى قريبه
مها:لا جارى بس من لما كنت ف اولى ابتدائى
اسامه:اها قصه حب جامده بقا
مها وبان عليها انها اتضايقت:انا وصلت خلاص ع جنب هنا
اسامه:انا قولت حاجه تزعل افهم بس
مها:لا بس خلاص انا وصلت البيت اخر الشارع
اسامه:لا تنزلى قدام الباب
مها سكتت ومتكلمتش خالص
ووصلوا ونزلت وهى دخلت البيت وهو فضل واقف شويه بيفكر انا عملت ايه يزعل وافتكر كلهما ف القاعه
مها:عزه انا وهادى عمرنا ما كنا غير اخوات
ضر بكف ايده ع راسه بعصبيه غبي انا غبي
طب انا زعلان ليه لا لا اعقل حب ايه دى واحده متجوزه انت متعرفش ظروفها
ايه وبعدين انتا متعرفش عنها حاجه اااااه يارب رحمتك
ومشي ب العربيه وهو سرحان وخايف من الحب
*******
ابو مها:فى ايه ايه جابك دلوقت
مها:مفيش حاجه يابابا
ابو مها :هو مكفهوش اتجوز كمان بيطردك
مها:هههههه صلى ع النبي يا بابا
ابو مها:انتى بتضحكى
مها:يابابا مفيش الكلام دا انا قولت اجى اقعد معاك اسبوع بس
ابو مها:دا ليه بقا
مها:ايه يابابا تقيله عليك
ابو مها:عيب يابنتى انا اذا مكنتش بسال انتى عارفه الشغل وانا كنت برا مصر
مها:امممم خلاص مسمحاك يابابا
ابو مها:اجرى اطلعى امك نفسها تشوفك
مها:طب اعمل حسابك تنام فى اى حته انا هنام جنب ماما
ابو مها:بقا كدا ماشي
مها:هههههه معلشي بقا يا بابا
وطلعت ونامت فى حضن امها الى كانت مشتاقه له ومحتجاه اكتر
******
ونرجع ل محسن وشيماء الى واصلوا المستشفي
دخلوا عن ابوها
وانهارت شيماء ب البكاء جنب ابوها
ابوها:في ايه يا هبله انا كويس
محسن للممرضه الى كانت واقفه :اندهى لى الدكتور الى هنا حالا
ابوها:اهلا مين حضرتك
شيماء :انا روحت ابارك ل عزه زى ما حضرتك قولتلى وهادى موافقش انى
ارجع لوحدى وبعت معايا الاستاذ علشان يوصلنى
اختها وفاء :شكرا لحضرتك
محسن:لا متشكرنيش دلوقت استنى شويه
استغربته منه جدا وهنا كان وصل الدكتور
الدكتور:فى حاجه جديد
محسن:شريف عامل ايه
شريف:محسن اخبارك ايه مبتسالش
محسن:مش وقته العتاب ايه فى ايه مش عارف تتصرف ليه
شريف:ابدا الحاج فصيله دمه مش موجوده وانا مش عارف اتصرف
وبدور والله وعامل اللى عليا وزياده
محسن:فصيله دمه ايه
شريف: AB ومش لقيها خالص
محسن ببتسامه:لا ياشيخ متقولش كدا
شيماء بصت له وكانت عاوزه تضربه قلم لما لقته بيضحك
محسن:طب يلا علشان تاخد الدم الى انتا عاوزه
شريف:احلف بس برضوا مش هتستحمل محتاجين كتير
محسن:خد الى انتا محتاجه وملكش دعوه
عن الفرحه الى كانت ف عيون البنات متتوصفش
وبدا نقل الدم والحاله استقرت بس محسن اتنقل ل غرفه
لانه اتنقل منه دم كتير وهو الى كان مصمم انهم ياخدوا كل الدم الى محتاجينه
وجوز اختها جه من شغله عليهم وفرح لان حماه اتحسن وستاذنت شيماء
تطمن ع محسن ودخلت لقت معلقين له محاليل
شيماء بمتننا:شكرا انا مش عارفه اقولك ايه
محسن:افندم
شيما:نعم
محسن:قوليلى بقا ان انا الى جاى لعندك وبقولك اهلا ها
شيماء ابتدت تدقق وتفتكره احمر وشها اوى من الاحرج
محسن ضحك على شكلها لكن مقدرش وفقد الوعى
******
وفى الصباح في بيت رنا
حازم:انتى متاكده انها روحت بيت اهلها
رنا:اه بس انتا بتفكر ف ايه
حازم:ولا حاجه هروح ابارك لها بس مش اكتر
رنا:انتا مجنون هادى يقتلك
حازم:هادى غرقان ف العسل سلام
رنا:طب استنى ....
عزه قامت تحضر فطار وهادى لسه نايم مرديتش تقلقه
وهى واقفه ف المطبخ بتحضر الفطاار جه هادى.........
يتبع
