رواية المتمردة الفصل الرابع 4 بقلم هاجر العفيفي
البارت الرابع
ندي بتفكير : انتي مجنونه ياملك عايزاني اسمع كلامك واخلى حازم يشك فيا
ملك بخبث : أيوه ياختي علشان يطلقك بسهوله
ندي : لاء بس متوصلش أن اتخلى عن مبادئ ودينى وبعدين برضوا حازم طلع عنده أعذار ليه أجرحه بالطريقه دي
ندي بهدوء : علشان انا لما حبيت حازم حبيته بصدق والله ياملك صعب ان انا اتخلى عن ده كله بسهوله انا فعلا عايزه انفصل عنه بس انفصل بدون اي مشاكل وكمان يكون ليا كرامتي ال انتي بتقوليه ده كله غلط فى غلط وبعدين انا بخاف ربنا
ملك وقفت بعصبيه وقالت : خلاص خليكي مغفله كده علطول هتعمليلي بقا فيها شيخه
ندي : ياملك افهمي
ملك سابتها ومشيت ورزعت الباب وراها
ندي باستغراب : هي اتعصبت كده ليه هو أنا علشان مش عايز اعمل حاجه تغضب ربنا تزعل كده غريبه اوى
أستغفرووواحازم : احم ازيك ياعمي عامل ايه
جمال : الحمد لله ياحازم يابني اتفضل
حازم : معلش هو ممكن اقابل طنط ناديه عايز اتكلم معاها ضرورى
جمال : فى حاجه ولا ايه ؟
حازم : لاء مفيش بس عايزها فى موضوع مهم
جمال : ماشى يابني هدخل أبلغها بس موعدكش أنها توافق
حازم : تمام
جمال دخل عند ناديه الأوضه وقال : حازم جوز بنتك عايزك بره
ناديه بعصبيه : ومين قالك أن هخرج ليه
جمال : ناديه ده مهما كان ضيف عندنا وانا مش متعود منك على كده انتي صاحبة واجب
ناديه بضيق : بس انت عارف ان مش عايزه اتكلم معاه
جمال : معلش اسمعيه ولو معجبكيش الكلام خلاص
ناديه باستسلام : ماشي وأمرى لله
قامت خرجت وشافت حازم
جمال : انا هدخل اعملك حاجه تشربها
قال كلامه ودخل المطبخ
ناديه : اتفضل
حازم بتوتر : انا مش عارف اقول لحضرتك ايه انا عارف انك مش طيقاني بس والله عندي أمل انك تفهميني وتساعديني
ناديه : أنا مش من طبعي أن أكر"هه حد بس لما الموضوع يخص بنتي وقتها رد فعلى بيكون صعب
حازم : وانا والله عايز اقولك أن ندي دي أول حب وأخر حب فى حياتى كلها والله العظيم
ناديه : وليه سبتها وجرحتها هو ال بيحب بيعمل ال انت عملته ده
حازم : انا حطيت لندى كل ال حصل انا عارف ان كان ممكن اشوف حل تاني بس وقتها انا مفكرتش فى النتيجه
ناديه : ايه ال حصل !!!
حازم حكى ليها كل ال حصل ومرضه وال عمله كله
ناديه بصدمه : كل ده حصل ومحدش فينا يعرف
حازم : والله العظيم انا محبتش اتعب حد معايا ومن الناس ال كنت خايف عليها ندي هو ده كل ال حصل
ناديه بعتاب : ليه يابني هو احنا يعني معندناش رحمه احنا كنا هنكون جمبك ومستحيل نتخلى عنك انت عارف كويس ياحازم أن بعتبرك زي ابني واكيد يعني كنا هنقف جمبك
حازم : ال حصل بقا المهم حضرتك هتساعديني
ناديه : في ايه ؟؟
حازم : أن ندي تسامحني انا عارف ان ده صعب بس مستحيل ايأس بدا انا بس عايز حد يقنعها
ناديه بتنهيده : مش عارفه والله ياحازم يابني ندي بتفكر فى ايه بس انا هعمل ال عليا واحاول معاه
حازم بفرحه : انا متشكر جدا ليكي
ناديه بتحذير : بس والله لو فكرت بس تزعلها تاني انا ال هقفلك
حازم : لاء والله هي بس تسامحني وانا هشيلها فى عيوني
ناديه : تمام
أستغفرووواكريم بعصبيه : يعني فشلتي
ملك : بقولك هي ال مصدره دماغها ومش راضيه تسمع الكلام وعاشت فيها دور الشيخه
كريم : طب والحل
ملك : خلاص انا مش فى ايدي حاجه الحل فى ايدك انت بقا
كريم : حل ايه ؟؟
ملك بخبث : لما أقابل ملك هحاول اسجل رقمك عندها من غير متاخد بالها وانت عليك لما حازم يكون فى البيت ابعتلها رساله فيها حب بقا وكده ووقتها هو هيشك فيها وهيطلقها بدون كلام
كريم : تفتكرى ده الحل ؟؟
ملك : أيووه اسمع الكلام بقا
كريم : طيب لما اشوف اخرتها معاكي ايه
ملك : كل خير صدقني
صلوا على شفيعكمملك : عامله ايه
ندي : زي مانا
ملك : قولتلك ياختي اسمعي كلامي وانتي ال مش راضيه علشان تخلصى من الجوازه الغبره دي
ندي : قولتلك ياملك مش عايزه كلام فى الموضوع ده تاني
ملك : طيب بقولك ايه ماتجيبي مايه اشرب
ندي : حاضر
قامت ندي وملك مسكت تلفونها وفتحته لأنها عارفه باسورد ندي وسجلت رقم كريم وبعدين قفلت التلفون بسرعه
ندي : اتفضلي ياستي
ملك : شكرا ياندوش
أذكروا اللهحازم : على فكره انا جبت عشا
ندي : والأكل ال أنا عملته ده ؟
حازم : معلش خليه لبكره وتعالي ناكل مع بعض
ندي : شكرا مش عايزه
حازم بعصبيه : قووومي ياندي جهزى لعشا
ندي خافت من صوته وقامت دخلت المطبخ
حازم اتنهد وقال بقلة حيله : ربنا يهديكى يالى مغلباني
تلفونها رن وحازم قال : تلفونك بيرن
هي مسمعتش بس التلفون فضل يرن
حازم مسك التلفون وكان هيدخل يعطهولها فى المطبخ لمح رساله كان مكتوب فيها (وحشتيني رنيت عليكي كتير وانتي مبترديش هو غراب البيت عندك ولا ايه )
حازم شاف الرساله واتصدم
