رواية الروح المنكسرة الفصل الخامس عشر15 بقلم لولو وائل
البارت الخامس عشر
كارما بصدمه:اى
اسر:فى اى
اسر بصدمه:اى انتى بتقولى اى
كارما :سليم بيعذب روح يا اسر علشان ميعرفش الحقيقه
اسر بغضب: انا مش هسكتله انا هروحلو واجيب روح
كارما:استنى يا اسر كده كل حاجه هتبوظ
اسر بغضب:اهدى ازاى وانتى عارفه انها بتتعذب وانهاااا مشافتش ولا يوم حلووو فى حياتها اهدى ازاى
كارما:يعنى الخناق هو الحل يا اسر اكيد لا ولو انت عنيد سليم اعند منك ميت مره ومش هتعرف ترجعها
اسر:روح لوعرفت انك ساكته ومش عايزه تساعديها هتزعل منك اوى
كارما:وانت عارف اننا لو ادخلنا نفوذنا هتقع فى الارض وهنبقى فى الارض زينا زى فؤاد
اسربغضب:والله ده كل الى همك النفوذ والشركه والفلوس و روح الغلبانه دى اى دى كانت بتقولك ماما ده الرد عليها يعنى
كارما:اسر لازم تفهمني دى مصلحتى ومصلحتك بلاش ندخل انا مش عايزه اخسرك زى اختك
اسر:انا بجد مش عارف اقولك اى
•••••••••••••
نور:عمر روح مش بترد وماما كارما قفلت تليفونها
عمر:اهدى يا نور كدا غلط عليكى انا هدور وهقلب الدنيا عليها اهدى انتى بس
نور:انا خايفه عليها اوى
عمر:خير ان شاء الله
نور:ان شاء الله
وفى مخزن سليم
روح:انا لازم اهرب من هنا بس ازاى والكائنات الى قاعدين بره دول هعمل اى هعمل اى بس لقيتها
سامح:بتعملى اى يابت انتى برضو مش هتكلى
روح:لا خد الاكل ده واتكل على الله عايزه انام
سامح:هى اللوكندا بتاعت ابوكى
روح بغضب:احترم نفسك ومتجبش سيرة ابويا على لسانك
انت فااااهم
سامح:انتى بتكلمينى انا كده دانتى يومك اسود
وكان سوف يضربها ولكن أمسكت روح بالعصا وضربته على رأسه حتى فقد الوعى
روح:الحمدلله خلصت من اول واحد هعدى ازاى بقى من التران الى بره دى على ما اعتقد ان فى باب جمبى من هنا بيخرج بس هعملها ازاى دى
ومسكت روح السلسلة الى اعطها ولدها لها ودعت ربنا ان ينجيها من هذا المكان
•••••••••••••
سلوى:ماما انا خايفه سليم يقتلها
سميره:انا مش مستوعبه ازاى هى تقتل
سلوى:وانا برضو مش مصدقه بس سليم دايما بيبقى صح وممكن يطلع صح المرادى
سميره:ربنا يستر وتعدى اومال هو فين
سلوى:راح ليوسف
سميره:طيب
••••••••••••••
يوسف:منور يا صحبى بس مالك زعلان ليه
سليم:انا قولت كل حاجه لجدتى وامى
يوسف:ليه قولتلهم لييه
سليم:كانت لحظة غضب منى وقولتلهم انى حابس حور وانى عايز اموتها وانها السبب فى موت عمى
يوسف:انت اتجننت احنا علشان سمعنا حاجه من نهى هنبقى واثقين ميه فى الميه اكيد ممكن كل ده يبقى غلط
سليم:انا واثق من كلام نهى ومتأكد انها مش بتكدب
يوسف بإنفعال:كفاااياااا بقى انا حاسس ان كل الى قاتله نهى غلط وانك هتندم فى الاخر يا سليم صدقنى هتندم ولو طلبت منها السماح هى هيبقى ليها حق انها حتى متبصش فى وشك لأنك غبى
وتركه يوسف ورحل وظل سليم غاضب من كلام يوسف له
••••••••••••
اسر: لا لا انا مش قادر انا لازم اروح لروح كدا مش هينفع
كارما:مش هتروح فى حتى يا اسر سليم مش سهل افهم بقى
اسر بزعيق:افهم اى افهم انك بعتيهااااا علشاااان خاطر شعبيتك والفلوس افهمم اى انك سيباها تتعذب عادى وانتى عارفه انها مرت بأيام وحشه وانها بتعتبرنا عيلتها وان انا اخوها هيبقى حرام فيا كلمة ابيه لو مروحتش علشان اساعدها سبينى اروحها كفايا انانيه بقى كفاياااا
كارما:لا مش هتخرج ولا حتى هفتحلك يا اسر مش هتروح ليها والموضوع خلص
اسر بحزن:ياااااااارررررببب
•••••••••••••
خرجت روح من الغرفه وتسللت الى الباب الاخر بكل هدوء دون رؤية الرجال لها ورحلت من الغرفه سريعا
شخص:سامح سااامح حصلك اى انتو اغبيا يلى بره البت هربت وسليم بيه لو عرف هيقتلنا
شخص اخر:لازم نبلغه بسرعه
سليم بغضب:ااى وانتو كنتو فين هو انا معين معايا شواية حمير البت راحت فين
الشخص:مش عارف هنخرج نشوفها يمكن تكون لسه بره
سليم بغضب:اقلبو عليها الدنيا البت دى متهربش انتو فاااهمين
وأغلق المكالمه فى الوجهه وهو غاضب للغايه
سليم:ده الى كان ناقص
••••••••••••
نور:لا انا مش هسكت انا هروح لبيت سليم
عمر:هتروحى ليه بس متفهمينى فى اى
نور:انا هقولك كل حاجه
وحكت نور كل شئ قالته روح
عمر بغضب:نعممم انتو بتهزرو صح انتو عارفين انكو كده بتئذوها
نور ببكاء:والله كنت هقولك بس روح منعتني وماما كارما قالت هنقول بس فى الوقت المناسب
عمر :اكيد سليم هو الى ورا اختفئها حسابى معاكى بعدين انا لازم اروح لسليم
نور ببكاء:ارجوك خدنى معاك ارجوك
عمر:طيب يلا بس بسرعه
واستعدو وذهبو الى منزل سليم
••••••••••••
سلوى:الو ازيك يا يوسف اخبارك اى يابنى
يوسف:الحمدلله ياخالتى مال صوتك فى اى حصل حاجه
سلوى:تعالى يابنى وقف سليم عن الى بيعمله ده انا سمعته كان بيزعق فى حد بس معرفش مين تعالى خليك جمبه يابنى وعقله
يوسف:سليم دماغه ناشفه ومش عايز يصدق حد غير نهى انا متأكد ان حور بريئه
سلوى:وانا برضو عندى نفس الاحساس بس تعالى يمكن يوقف الى بيعمله ارجوك يابنى مش عايزه ابنى يروح فى داهيه ولا يئذى البنت
يوسف:حاضر يا خالتى جاى
•••••••••••••
اسر:افتحى الباب بقى طب هقولك تعالى نروح لسليم مع بعض وانا اوعدك انى مش هعمل حاجه
كارما:وعايزنى اصدقك
اسر:والله مابكدب هنروح مع بعض
كارما:طيب يا اسر بس مش هتعمل حاجه مع سليم ولا اى حاجه ولا حتى علشان خاطر روح
اسر:حاضر
وتجهز وذهبو الى منزل سليم
•••••••••••
يوسف:سليم فين
سلوى:فى اوضة المكتب
يوسف:تمام
وذهبت يوسف اليه
يوسف:مش هتعقل بقى
سليم:عايز اى يا يوسف سبنى فى حالى دلوقتى انا مش فايقلك
يوسف بغضب:يابنى اعقللل بقى اعقلللل كفاااايااا
سليم بغضب شديد:بااااس مش عايز اسمع ولا كلمة ولاااا كلمة حور هربت وانا مش هسكت الا لما اوصلها وهقتلها اول ما اوصلها
يوسف بغضب:كفاااياا بقى امك خايفه عليك وانت عايز تقتل البت كلنا محدش مصدق الا انت ليه كل الكره ده ليه عملتلك اى
وامسك يوسف يد سليم وخرج امام العائله
يوسف بغضب وصت عالى:انا عمرى مفكرت اقول اى حاجه بتعملها ولا انى اقول سر ليك بس لما توصل للقتل لازم الكل يبقى عارف علشان يعقلوك لانك خلاااااص عقلك طاااار منك
وفى هذا الوقت دخلت نور وعمر وكارما واسر وصدمت سميره من وجود كارما
نور بخوف:قتل مين
سلوى:انتى مين يا بنتى
نور:انا نور اخت حور هى فين كنت جايه اسأل سليم بيه عنها لانها مختفيه من يومين
يوسف بغضب:رد قولها اختها فين ولا هتقولها نفس الكدبه الى قولتها لأسر ررررد
سليم بغضب:لا مش هكدب انا الى خطفت اختك وبعذبها لانها قتلت عمى ياسين خلااص كده
نور بصدمه ولم تتحمل الوقوف على قدميها
عمر:نور خلى بالك
سميره:تعالى يا بنتى اقعدى وارتاحي انتى حامل ومش حمل الضغوط دى
نور ببكاء:ررررروح فين يا سليم
سليم:روح مين
روح بتعب:انا
ونظر لها الكل بصدمه
