رواية حوريتي كامله بقلم مارينا عبود
ايييه انت عاوز تتجوز ديه
قالها ابويا وهو بيشاور عليه وانا واقفه خايفه وج،سمى بيترجف
_ بس لقيت الشاب رجع بضهره لورا وبصله وهو بيتكلم ببرود وغرور واضح وصوت قوى واثق
قاسم بخوف ؛مش قصدى يا رحيم بيه بس يعنى بنتى حور مش تليق بمقامك
انتصار بح قد؛ايوه يا رحيم بيه بنتى زينب احسن واجمل منها وهى إللى تليق بمقام حضرتك
رحيم ببرود؛وانا ماخدتش رايكم انا قولت ديه يبقه ديه ومش عاوز رغى كتير
_ كنت واقفه بدمع وانا شيفاهم وهما بيبيعوا وييشتروا فيه والاصعب انه الشخص ده ابويا ايوه متستغربوش ده ابويا من بعد مو،،ت امى وهو ومراته الجديده وبنته مشغلينى خدامه عندهم
وياريت كده وبس لا كل يوم ضر،،ب واها*نه من مرات ابويا ج سمى بقاا كله كدمات من الضر*ب وانا لانى شخصيه ضعيفه مكنتش قادره ادافع عن نفسى بس إللى صدمنى اكتر انه العريس إللى كان جاى ل زينب بنت مرات ابويا اختارنى انا مكانها ويا عالم حياتى الجديده هتبقه عامله ازاى كنت واقفه قدامهم وانا حاطه رأسى فى الارض ودموعى نازله
_اتفاجئت بالشخص ده واقف قدامى وبيقرب مسك دقنى ورفع وشى لفوق
بصتله وعينى جت فى عنيه جماله مخيف وساحر اول مره اشوف حد بالجمال ده عيونه غريبه كان بيبصلى بنظرات جامده لكن رغم كده كنت شايفه فيهم امان غريب
اسلوبه كان قوى ومخيف لدرجه خله الكل يخاف لكن عليه جمال ساحر هو بجد ف جمال كده
رحيم بجمود؛هكون هنا بعد يومين عاوز كل
حاجه تكون جاهز وكمان العلامات إللى على وشها ديه عاوزها تختفى فاهمين قال اخر كلام بصوت جهورى يهز المكان لدرجه قلبى كان
هيوقف وج*سمى بقاا بيترجف
قاسم بخوف؛تمام يا رحيم بيه
_ قرب منى وهمس فى ودانى وانا ج*سمى بيتنفض من الخوف
رحيم بهدوء مخيف ؛العيون الجميله ديه مش لايق عليها الدموع عاوز اجى القيكى جاهز يا عروسه ورجع بصلهم بتحذير
*رحيم بتحذير وصوت مخيف:مش عاوز حد يقرب منها والا اقسم بالله هند*مكم كلكم
قاسم بخوف ؛حاضر يا رحيم بيه
_ بصلى وابتسم وسابهم وطلع ابتسامته جميله اووى وطبعنا هو مشى وانا استعديت ل اها*نه كل يوم بس حاسه انه هيبقه زياده سيكا خصوصا بعد إللى حصل النهارده لقيت مرات ابويا مسكتنى من شعرى
انتصار بح*قد؛ بقااا انتى يا بنت إللى ما تتسمه تاخدى عريس بنتى
= ابعدى عنى حرام عليكى انا ذنبى ايه
انتصار بغضب؛ ذنبك ايه يا روح امك ذنبك انك اخدتى عريس بنتى وانا مستحيل اسيبك تتهنى يا بنت منار انا هخل*ص عليكى قبل ما يجى ياخدك
_ "عيطت انا مش قادره استحمل ضر*ب مش قادر تعبت اتفاجئت ب بابا بيمسك ايدها ويبعدها عنى
قاسم بغضب ؛انتى اتجننتى يا انتصار عاوزه تودينا فى داهيه انتى ناسيه مين رحيم نصار ولا ايه
_ كنت موجوعه اووى هو مش هامه بنته كل إللى يهمه انه ميروحش فى داهيه ويخسر كل حاجه هه عادى اتعودت هو اصلا مكانشى بيحبنى لا انا ولا امى فضلت اعيط بس فجاه لقيته زعق
قاسم بغضب؛غورى دلوقتى من وشى مش عاوز المح طيفك قدامى
زينب بغضب : انت بتقول ايه يا بابا انت عاوزها تدخل من غير ما تتعلم الادب
قاسم بهدوء؛اسمعينى يا زينب رحيم لو عرف اننا قربنالها مش هيرحمنا
_مرات ابويا قربت ومسكت شعرى بقوه وغضب وهى بتتكلم بنبره تخوف
*وانت فاكر انى هسمحلها تنطق بحرف واحد دنا اخلى اتمنه الموت ومطلهوش
=ليه وانتى فاكره انى عايشه معاكى فى جنه منا بقالى سنين فى جح*يمك اه نسيت انك شيطان مبيعرفش الرحمه
انتصار بغضب وح*قد ؛لااااا دنتى شكلك نسيتى نفسك وانا هربيكى من جديد
*وكالعاده شدتنى وحبستنى فى الاوضه وفضلت تضر*ب فيه بكل غضب وبدون رحمه وقفلت عليه الاوضه وطلعت
اتسندت ودخلت ألحمام ونزلت تحت الميه الساقعه وانا بتالم من كتر الد*م والجروح إللى فى ج*سمى طلعت وروحت نمت وانا بعيط
وتانى يوم صحيت وانا بصرخ
