رواية حوريتي الفصل التاسع 9 بقلم مارينا عبود
فضل يضحك وثوانى ولقيت البنت جايه نحيتنا وكبت العصير علي رحيم
رحيم :عاجبك إللى عملتيه فى البنت
_بصتله بغضب وعصبيه وعليت صوتى :وحضرتك كنت عاوزنى اعمل ايه وانا شايفاها بتقرب منك بالشكل ده
بصلى بطرف عين وانا ربعت ايدى قدام صدرى بغيظ وغضب وبصيت من شباك العربيه
*انا اول مره اعمل كده معرفتش جتلى القوه ديه كلها منين رغم انى شخص ضعيف لكن من وقت ما بقيت معاه وانا حاسه انى رجعت حره ورجعت قوتى وثقتى بنفسى إللى اتهزت بس مكنشى ينفع أعلى صوتى عليه بالشكل ده بس انا بغير عليه وبغير اووى مستحملتش اشوف البنت قريبه منه كده لفيت وشى وبصتله كان بيسوق وباصص قدامه
بقلمى "مارينا عبود "
_انا اسفه
*قولتها وانا منزله رأسى
_اتفاجئت بنبره صوته اللى اتغيرت لغضب
=حوريه ارفعى راسك
خوفت من نبرته ،رفعت رأسى وبصتله
=انا مش قولتلك متعتذريش
رديت بتوتر : بس انا يعنى مكنشى ينفع إللى عملته
=ولو متعتذريش فاهمه وخلى ديما راسك لفوق متنزليش راسك وتنحنى علشان اى حد مفهوم
ابتسمت :حاضر
*رجع بصلى وابتسم بخبث :بس مكنتش اعرف انك بتغيرى اووى كده يعنى
_اتوترت ووشى احمر ورجعت بصيت من شباك العربيه :انا مش بغير على فكره بس البنت عصبتنى وعيب إللى عملته
_طبعنا انتوا عارفين انى بكدب صح
_فضل يضحك هو كاشفنى وكل تصرفاتى بتوضح انى بغير عليه يعنى، مهو جوزى قره عينى يا جماعه ولازم اغير عليه
_مر وقت ورجعنا البيت وطلعت الاوضه غيرت هدومى خرجت من الحمام لقيته واقف عارى الصدر وبيكمل قلع هدومه
_هو انت مبتعرفش حاجه اسمها ادب خاالص ممرش عليك
ضحك بصوت عالى وقرب منى :انتى مكسوفه منى يا بطه
رديت بتوتر وخجل واضح :ط طيب ابعد كده
رحيم وهو يحاوط خصرها وينظر لعيناها الجميله :تو تو مش هبعد
_دقات قلبى كانت سريعه اووى قربه منى بالشكل ده بيوترنى بس فى نفس الوقت ببقه مبسوطه ومش عاوزه يبعد عنى ضربته فى بطنه وجريت وقفت على السرير مهو انا لازم ابوظ اللحظه
رحيم بضحك :انزلى
_انت قليل ادب على فكره
رحيم بضحك:بجد طيب تعالى هنا هقولك حاجه
_لا مش عاوزه اسمعك خليك بعيد عنى
رحيم بضحك:ماشى مش هتهربى كتيرر على فكره
*سابنى ودخل ياخد شاور وانا فضلت أضحك
_مر دقايق وطلع كنت قاعده على السرير وسرحانه وانا بفكر فى حياتنا قعد قصادى وحط رأسه على رجلى
=بتفكرى ف ايه يا حوريتى
_ابتسمت وحطيت ايدى على رأسه وفضلت العب فى شعره
_بفكر فى علاقتنا يا رحيم
قام وقعد قدامى :مالها علاقتنا
_خايفه،خايفه تتغير وتتحول لشخص قاسى خايفه منكملش ،كملت بصوت مخنوق ودموع محبوسه رافضه تنزل
_هو انت ممكن تسبنى يا رحيم ممكن تتغير وتبقه قاسى عليا
ابتسم وحضن وشى بين كفوفه :انا مستحيل اسيبك يا حوريه ولا اقسى عليكى انا صحيح قاسى مع الكل بره بس انتى الوحيده إللى بعاملها معامله خاصه الوحيده إللى بنسه نفسى وانا معاها انتى حوريتى وانا مستحيل افكر اسيبك
_طيب ولو حد حاول يوقع ما بينا
_قولتها بنبره مليانه خوف وقلق انا مش مطمنه لسكوت مرات ابويا حاسه انها مش هتسكت على إللى حصل نظرت
_اخدنى فى حضنه وفضل يمشى ايده على شعرى
=انا عندى ثقه فيكى يا حوريتى وعلاقتنا لازم تكون مبنيه على الثقه وانا مش هسمح انه حد يوقع ما بينا ويخلينى اخسرك وقتها مش هسامح اى حد يفكر انه ياذيكى او يبعدك عنى
_"الثقه "
الثقه مهمه اووى علشان نبنى اى علاقه قويه قلت ثقتنا قادره تدمر علاقتنا وتخسرنا إللى بنحبهم اهم حاجه فى اى علاقه زوجيه انه يكون فيه ثقه بين الطرفين لو دخل الشك ما بينا قادر يهد كل حاجه وانا بالنسبالى اهم حاجه هى ثقه رحيم فيا طول ما رحيم واثق فيا عندى استعداد اواجه العالم كله المهم يفضل معايا
=حوريه انا عاوزك تثقى فيا وتعرفى انى طول منا معاكى محدش هيقدر ياذيكى فاهمه
_هزيت رأسى وحضنته بقوه انا برتاح وانا فى حضنه كان نايم على السرير وواخدنى فى حضنه وايده على شعرى والتانيه محاوطه خصرى
=حوريه عاوز اسألك كام سؤال
_اسال
=انتى حبيتى قبل كده
ضحكت:لا انا كنت فى ثانويه عامه لما ماما ما*تت وبابا اتجوز جديد ومراته مكانتش بطلعنى من البيت غير علشان اجبلها حاجات البيت ولما كنت بتأخر كانت تضر*بنى انا كنت شايفه انه الحب ده وهم ،وهم وبس
=ليه
_قومت وبصتله بحزن :ماما كانت بتحب بابا اووى بس ماخدتش منه حاجه غير الضر*ب والاهانه هو عمره ما حبها رغم انها كانت بتحبه اووى قدمتله كتيرر وضحت علشانه بس هو عمل ايه راح واتجوز عليها صديقه عمرها
عيطت وصوت شهقاتى بقااا عالى: اتجوزها وخان ماما قدام عنيها ولما حاولت تطلق منه ضر*بها وضر*بنى ذلها كتيرر لحد ما ماتت بحسرتها سابتنى لوحدى ومشيت ، الحب وجع يا رحيم وجع وانا مش عاوزه اتوجع مش عاوزه اعيش زى ماما
بقلمى "مارينا عبود"
ابتسم :علشان كده بتخافى منى
_هزيت رأسى بخوف
ابتسم وقام اخدنى فى حضنه وهو بيهدينى
=بس انا مش هبقه زيه انا مش زيه يا حوريه عمرى ما هعمل فيكى كده
طلعت من حضنه ومسحت دموعى:انا عندى ثقه فيك
=طيب قوليلى انتصار ليه بتكر*هك
اتنهدت بضيق وحزن ورديت: هى
*******************
فى مكان آخر
يعنى ايه اتجوز
عمار ببرود:اتجوز زى الناس ايه كنتى فاكره انه هيوقف حياته عليكى ولا ايه يا زينه
زينه بغضب:لا مستحيل رحيم ليا انا وبس يا عمار ومش هيكون لحد غيرى
عمار ببرود :ولله وياتره المرادى راجعه ليه علشان الفلوس ولا يمكن حبيب القلب إللى خونتى رحيم معاه رماكى وضحك عليكى
زينه بتوتر :عمار انت عارف انى محبتش حد غير رحيم
عمار بضحكه سخريه :ااه طبعنا مصدقك يا بنت عمى روحى يا زينه مكان ما جيتى وانسى رحيم من دماغك لانه عمره ما هيفكر يسامحك رحيم بيحب مراته يا زينه ياريت تنسيه ومتفكريش تخربى حياته لأنه وقتها انا إللى هقفلك
زينه بتوعد :لا يا عمار رحيم ليا وهيفضل لياا هو مستحيل يحب حد غيرى فاهم وانا هثبتلك كلامى وهرجع لرحيم وسابته ومشيت