اخر الروايات

رواية البريئة والمطارد الفصل السادس 6 بقلم بنت الجنوب

رواية البريئة والمطارد الفصل السادس 6 بقلم بنت الجنوب



نجيه بخضه :  كيف ياولدى عايز تمشى دلوك 
صالح  :  زى الناس .. الله يرضى عنك .. سندينى عشان اجوم .. دلوك احسن وجت .. اطلع فيه 
نجيه :  ياولدى . . انت مش جادر ترفع راسك يبجى ازاى هتمشى بس 
صالح . كل مايحاول يقوم نفسه يرجع تانى . وبرضوا بيحاول 
نجيه :  لاااااه انا راحه اندهلك حد يشوفك . دا انت 
راسك ناشفه صح 
قالتها وخرجت على طول بره الاؤضه 

******************
فى اؤضة البنات " ندا " و" سمر " كانت قاعده معاهم " يمنى " بتتفرج عالتليفزيون معاهم 
ندا :  على كده انتى مابتخافيش من الراجل اللى جوا ده يا" يمنى " 
يمنى :  واخاف منه ليه ؟ 
ندا :  وااه انتى ناسيه انه كان هايخطفك .. حد عارف كان هيعمل ايه معاكى 

سمر شهقت و" يمنى " شخطت فى " ندا" 
- احترمى نفسك ونجى كلامك يا" ندا" 
سمر :  دى كانها اتجنت دى ولا ايه !!
ندا :  انا اتجنيت .. ولا انتوا اللى بتستهبلوا .
يمنى : احنا برضوا بنستهبل يا" ندا " 
سمر :  انتى فاكره كل الناس زيك ياك 
ندا :  وانا مالى ان شاء الله ياست " سمر" 
سمر :  وشك مكشوف وجريئه 

ندا : وشى مكشوف وجريئه ..  الزمن بيتطور دلوك 
يمنى :  بلاش كلامك ده يا" ندا " احنا فاهمين كل حاجه . بس ميمنعش اننا نستحى من الكلمه اللى بتطلع مننا .. وان كان على الراجل اللى بتتكلمى عليه فهو كان غرضه العلاج والرصاصه اللى فى كتفه تطلع 
ندا  :  ماشى 
فجأه دخلت عليهم " نجيه " تتكلم بلهفه 
جمالهن لا يقاوم: 10 من أجمل النجمات العربيات




- ابوكم راح فين يابنات ؟
ردت سمر :  ابويا فوج عالسطح بيتساهروا .. هو وعمى "يونس "
نجيه : طب روحى اندهيلوا وجوليلوا امى عايزاك على طول .
قامت فورا " سمر" تنده لوالدها تنفيذا لطلب والدتها 
يمنى : انتى عايزاه فى ايه ياما ؟
نجيه :  يابتى الجدع اللى اسمه" صالح " مصر يمشى وهو مش جادر يصلب طوله .. 

يمنى :  يمشى كيف ؟ .. دا مابيجدرش يحرك راسه .. تعالى ياما نشوفه انا وانتى على ماينزل ابويا 
ندا  :  ماتسيبوه يمشى يمكن يجدر ... خليه يحل عنينا .. مش ناجصين نصايب 
باصلوها الاتنين بعتاب ولوم وبعدها خرجوا وسابوها 

**************************

كل لسه بيحول عشان يقوم .. لما  . دخلت" يمنى " و شافته كده .. قربت عليه تسنده 
- حاسب حضرتك .. انت كده بتأذى نفسك 
بصوت ضعيف اتكلم :  سيبنى اجوم امشى .. 
يمنى وهى بتحاول تمنعه باايديها بخفه وهى محرجه   -  تمشى فين بس وانت مش جادر تصلب طولك 
صالح : لا انا عايز امشى انا هجدر بس لوساعدتينى ارفع نفسى بس

- ترفع فين بس وانت مش جادر تصلب طولك 
قالها " سالم " اللى كان داخل الاؤضه .. هو و"نجيه" مراته 
صالح : ارجوك ساعدنى عشان اجف على رجلى بس وبعدين انا هاجدر امشى 
- اساعدك انا 
صالح :  و انت مين ؟ 
ودا كان رد "صالح " ل" يونس" اللى قالها وهو داخل الاؤضه 
يونس :  انا اخوا " سالم " وبجولك تعالى اساعدك تجف عشان تجدر تمشى

دخل بعدها يسنده ويوقفه بالعافيه .. بس هما خطوتين . واترمى منه فى الارض 
صرخت " يمنى " ووالدتها 
وسالم جرى يشيلوا   : شيل معايا .. يا" يونس " 
يونس وهو بينفخ : بس لوكان صبر لما نطلع من البيت 
سالم وهو بيشيل فيه هو وزوجته وبنته وبيزعق فى " يونس" : ماتخلص يا "يونس ".. الراجل تجيل والحريم مش جادره تشيل معايا 

نفخ مره تانيه قبل مايساعد " سالم " ويشيلوه معاه ويرجعوه السرير تانى 
خرجوا بعدها وسابوا" يمنى " وهى مش عارفه ليه صعبان عليها ليه مع انه مجرم 
*****************************

يونس وهو بيضرب كف على كف :  دا انا كنت خلاص هاطلع بيه وبعدها ارميه فى اى حته ونخلص من جرفه .. مكانش جادر يتحمل 
يمنى :  يتحمل فين ياعمى .. دا المخ هو اللى اتصاب 
يعنى هو لو فى مستشفى دلوك كان اتعملوا اشعه عشان تبين ان كان عنده ارتجاج ولا حاجه تانيه .

يونس :  افندم ياست " يمنى " انتى هاتجبيها فيا بعد دا كله .. طب افتكرى . انك لولايا .. كان زمانه خاطفك دلوك
سالم  :  ما خلاص يا" يونس" .. هى لا بتجيب ولا بتنيل .. هى بتجول اللى حاصل . وانت شوفت بعينك انه حاول وماجدرش لحد اما وقع سطيحه فى الارض .
نجيه وهى صعبان عليها :  ايوه والنبى ياابو محمد .. دا جطع جلبى 
هذا ما سيؤدي إليه التخلي عن السكر تماماً. ربما ليس لديك فكرة!



يونس :  جطع جلبك .. دا مش بعيد لو بصحته كان جطعنا حتت  ولا صعبنه عليه 
يمنى :  مش لدرجادى ياعمى 
يونس :  لا لدرجادى ياروح عمك 
سالم بضيقه :  ماخلاص فضوها انتوا الاتنين . الواحد مافهوش دماغ للهرى بتاعكم 
يونس :  طب انت قررت ايه فى النصيبه اللى احنا فيها دى 
سالم : وهى فيها قرار .. احنا هنستنى بس يجوم على حيله وبعدها . هانخليه يمشى من عندينا على طول 
يونس :  ماشى ياخوى .. خليك انت بجلبك الحنين ده لحد اما يجوم بصحته ويخلص علينا 

*****************************

بعد يومين 
دخلت يمنى بصنية الاكل .. لاقته صاحى وبيتعدل بخفه على الفرشه 
يمنى :  صباح الخير 
صالح :  صباح النور 
حطت صنية الاكل عالطربيزه وقربتها منه قبل ماتسأله 
- عامل ايه النهارده .. كويس 
صالح  :  الحمد لله احسن من الاول بكتير . والبركه فيكى 
يمنى بخجل :  على ايه بس .. انا اديتك من العلاج اللى بياخدوه المرضى اللى زى حالتك . وحمد لله جاب نتيجه .. انا خوفت للعلاج ميجيبش نتيجه
صالح :  خوفتى عليا !!! 

يمنى بخجل زياده : اااحضرتك جرب افطر .. ولا تحب افطرك بنفسى 
صالح : لا كفايه عليكى كده .. بجالك كام يوم وانتى متعذبه معايا .. بس انت خلى الصنيه على الفرشه جنبى عشان تبجى اجرب ليا
- حاضر 
قالتها وهى بتعمل اللى قالها عليه 
- طيب بعد ماتخلص الاكل .. انده عليا عشان اديك علاجك 
قالت كده وكانت خارجه لكنه وقفها لما ندهلها باسمها 
- يمنى 
متعرفش ايه اللى جرالها لما سمعت اسمها بصوته الدافى اللى مافيهوش قسوه 
ردت هى كمان بنفس النبره :  نعم 
صالح  :  مش هاتجوليلى .. كيف رسمتى عيونى من جبل ماتشوفينى !!!!!.



تعليقات



حجم الخط
+
16
-
تباعد السطور
+
2
-
close