رواية حوريتي الفصل الخامس 5 بقلم مارينا عبود
البارت الخامس
اترعبت وفضلت اعيط وصوت شهقاتى بقااا عالى وفجاه وبدون مقدمات شدنى لحضنه
=هششش خلاص يا حوريتى اهدى
رحيم بهدوء :طيب اهدى خلاص
_يعنى انت مش زعلان منى قولتها وانا بحرك ايدى زى الأطفال
رحيم بابتسامه:لا مش زعلان
*قرب ومسح دموعى وباس جبينى هو حنين عكس بابا كل حاجه معاه جميله حنيته عليا من وقت ما اتجوزنى خلتنى احس انه خلاص ربنا عوضنى
_هو انت ايه رجعك
رحيم:نسيت ملف ورجعت علشان اخده وكويس انى رجعت وشوفتهم وبعدين انا مش عاوزك تخافى من حد مفهوم
_ابتسمت وهزيت رأسى :حاضر بس ممكن تاخدنى معاك
رحيم :مينفعش يا حوريه خليها فى وقت تانى
_بس انا بخاف وانا لوحدى انا معرفش حد هناا
*ابتسم ومسك ايدى وباسها:اوعدك مش هتاخر قوليلى انتى بتحبى القراءه
رديت عليه بحماس وانا بتنطنط زى الأطفال:اااه اووى
=طيب تعالى معايا
_مسك ايدى وطلع لفوق شخص حنين لطيف واول حد احس معاه بالامان صدقونى احساس الإمان وعدم الخوف وانت مع شخص ده اجمل حاجه واجمل من الحب نفسه دخلنى اوضه غريبه كانت جنب أوضته فتح النور واتفاجئت كانت مكتبه مليانه كتب وشكلها جميل اووى وديكورها هادئ سبت ايده وفضلت اتفرج والف حولين نفسى وانا مش مصدقه
رحيم بابتسامه جذابه :عجبتك
بصتله ووقفت قدامه وعيونى كانت لامعه من الفرحه اتكلمت بحماس كالأطفال:جميل اووى اووى شكرا
=رحيم
_هاا
ابتسم:اسمى رحيم نادينى باسمى
_بس
=مبسش حوريه انا مش عاوزك تخافى منى اتكلمى واحكى معايا مش عاوزك تعتبرينى غريب
_اكاد من فرط الجمال اذوب يخرب بيت جمالك هو فيه كده
_موافقه يا رحيم
_ابتسم وشوفت لامعه عيونه حسيته فرح
=ماشى يا قلب رحيم انا همشى دلوقتى
_متتاخرش وخلى بالك من نفسك
رحيم بحب:حاضر
_مشى وسابنى وانا فضلت الف فى الاوضه واخترت روايه جميله فتحتها وفضلت اقراء انا بحب الروايات اووى
فى شقه القاسم
انتصار بشر:بقااا انا انتصار، رحيم نصار يطردنى علشان حته خدامه
زينب بغضب:انتى السبب لو كنتى اقنعتيه من الأول انه يتجوزنى انا بدل الحربايه بنت جوزك مكنشى حصل ده كله
انتصار بغضب:اخرسى انتى فكرانى مبسوطه باللى حصل وفاكره انى محاولتش اقنعه بس اوعدك مش هسيبهم يلاه اطلعى وسبينى افكر انا لازم اخرب حياتها مش هسيب بنت فاتن تتهنه فى حياتها ابدا
زينب بخبث:هتعملى ايه، ماما رحيم لازم يكون ليا انا وبس انا إللى المفروض اكون هانم القصر مش البنت ديه
انتصار بخبث:متخفيش اوعدك هخلى رحيم نصار هو بنفسه إللى يكسرها ويرجعها خدامه وهجوزهولك بس اصبرى وهتشوفى امك هتعمل ايه
زينب بخبث :ماشى
*****************
مر وقت كبير وهو مجاش وانا كنت قاعده بقراءه فى الروايه ومندمجه اووى فى الأحداث واتفاجئت بحد بيحط ايده على كتفى جسمى اتنفض وبصيت ورايا لقيته واقف ومربع ايديه والابتسامة على وشه حد يقوله انى بمو*ت ف امه اكيد امه ديه كانت قمر علشان جايبه الولد ده
=مطلعتيش من هنا من وقت ما سبتك
ضحكت وهزيت رأسى ب لا
_ضحك وبانت غمازاته :طيب تعالى علشان نتعشاء سوا
_هو انت ممكن اسالك سؤال
*قعد على الكرسى قصادى وهو بيهز كتافه:اسألى
_ميلت وبصيت فى عنيه بتركيز :هى عنيك ديه حقيقه ولا لينسز
*ضحك بصوت عالى يخرب بيتك متضحكش كده ولله هقوله انى بحبه هااا
قام ووقف قدامى وانا رجعت لورا بخوف قطع لسانى انا مين قلى اتكلم بس ايه ده هو بيقرب كده ليه ولله هصوت
ميل بج سمه وبص فى عنيا:انتى شايفه ايه
بلعت ريقى بصعوبه وتوتر:انا انا مش شايفه حاجه خااالص قولتله كده وجريت من قدامه وسمعته بيضحك بصوت عالى ده طبيعى مهو طلع متجوز هبله ياتره بيقول عليه ايه دلوقتى ، بس ولله يا جماعه انا قمر واتحب سيبكم من الكلام الفاضى
*نزلت لقيت الخدم بيحطوا الاكل قعدت على اول كرسى قابلنى وانا بحاول اخد نفسى بصيت لقيته نازل من على السلم وبيبصلى ويضحك
_بيضحك على ايه ده يخرب بيتك وانت قمر
قعد قصادى وعنيه منزلتش من عليه وانا بحاول اتجنب نظراته
_احم هو هو انت عايش هنااا لوحدك
=اااه
_اومال اهلك فيين
ملامحه اتبدلت للحزن :متوفيين
سكت انا عارفه هو حاسس ب ايه انا كمان من بعد مو*ت ماما مبقاش ليا حد حته ابويا عمره ما حبنى كنت لسه هتكلم بس سمعت صوت