رواية انتقام ليل الفصل الثامن عشر18 بقلم فاطمة عادل
البارت 18
دخل ليل المستشفى و محسن ساند عليه علشان يوصله للغرفه اللى حجزها ليه ويعالج جرو*حه والكس*ور اللى تتسبب فيها صفوت
سنده ليل لحد السرير واطمن عليه والدكتور وصل لعنده علشان يفحصه
ليل: طمنى يادكتور ، هل هو بخير
الدكتور: بعض الكد*مات والجر*وح وكس*ر فى أنفه وبعض الشر*وخ فى قدمه ، سوف يتطلب شهر على الأقل حتى تشفى جميع جروحه بالكامل
الدكتور : لا تقلق سوف اذهب لإحضار المساعده حتى ابدا فى العلاج
خرج الدكتور وليل قعد جنب صاحبه وهو بيبص عليه بحزن
محسن بتعب: شكرا يا ليل
ليل: ايه يامحسن ، شكرا على ايه
محسن :انك أنقذت حياتى ، لولا مساعدتك ورجوعك فى اقرب وقت كان زمانى.....
ليل: شششش متقلش كده ، احنا مع بعض على الحلوة والمرة
محسن : لو حد غيرك كان سابهم يمو*تونى ويرفض أنه يخا*طر بحياته
ليل: مش عايز كلام كتير ، انا هروح اطمن على لين وارجعلك تانى
محسن : روح وسلملى عليها ، رغم انى مكنتش حابب انك تقع فى حبها وخصوصا انها بنت عدوك و......
ليل: لو سمحت يا محسن متكملش ، لين بقت الهوا اللى بتنفسه ، هى اللى رجعتلى نفسى اللى كنت نسيتها ، وبقت مراتى
محسن: ربنا يسعدك يا صاحبي ، بس خد بالك
ليل قام وقف : سيبها على الله
خرج ليل من الاوضه وراح ناحية اوضة لين ، دخل بهدوء
بيلا: احسنتى عزيزتى هيا اخر ملعقه
لين: يكفى بيلا لا استطيع
ليل بابتسامه شوق وحب اتركيها بيلا انا من سوف يطعمها
لين اول مسمعت صوته اتعدلت بسرعه بس الجرح تعبها فصر*خت باعلى صوت
ليل : لييين
جرى بسرعه ناحيتها وساعدها تتعدل وخدها فى حض*نه جامد اوى وهى انها*رت فى العياط وهو بيم*لس على شعرها وعلى ضهرها
لين بصر*اخ: ليييه يا ليل ، ليل خلفت وعدك معايا ، ليه انا كنت محتاجه ليك ومحتاجه انك تطمنى ، كنت عايزة افتح عيونى اشوفك اول واحد زى ما وعدتنى
ليل بدموع وحنيه : غص*ب عنى ياروح ليل ، والله غص*ب عني
لين: انا زعلانه منك ومش قادرة اسامحك ، انا عملت كل ده علشانك انت ، وانت خلفت وعدك معايا
ليل شدد اكتر على حض*نها: مقدرش يا حبيبى مقدرش ابدا على زعلك ، انا معاكى اهو ، عمرى ما هسيبك تانى ابدا ، عمرى ماهبعد
لين بتعيط وبس
ليل مسك وشها بايده وبا*سها فى كل مكان فى وشها: ها انا قولت ايه ، حبيبتى قويه وهتعدى كل ده صح
لين باصه على الأرض ومش بترد
ليل: اسف يا حياتى ، اسف على كل حاجه
بصت لين فى عيونه وهى دموعها فى عيونها وخدودها حمرا من العياط
ليل ابتسم ومسح دموعها بايده: حبيبى قمر فى كل حالاته
لين ابتسمت بكسوف
ليل: افهم من الابتسامه الحلوة دى انك سامحتينى
لين : مقدرش ازعل منك يا حبيبي
ليل بصدمه: قولتى يا ايه
لين : ها...لا ...لا مقولتش انا...انا عايزة انام ، وحاولت تعدل نفسها علشان تنام بس اتو*جعت
ليل: حاسبى يا حبيبتى ، وبدأ يساعدها علشان تنام
بص على بيلا لقاها نايمه على الكرسى
ليل: بيلا استيقظى
بيلا : اه انا مستيقظه لا تقلق
ليل: اشكرك بيلا على الاعتناء بصغيرتى
بيلا بابتسامه: لا تشكرنى ، انها حقا بريئه جدا وتستحق المساعده
ليل: لقد حجزت لكى غرفه بجانب هذه الغرفه ، اذهبى واستريحى
بيلا وقفت : اشكرك
ليل ابتسم لها وهى خرجت
بص على لين وهى نايمه زى الملاك وفضل يل*مس على وشها وشعرها ويقب*لها بخفه على خدها وشعرها ، واخدها فى حض*نه ونام بعمق
صحى بعد ساعتين على دخول الممرضه ، اتعدل ليل وابتسم للمرضه
ليل: هل هى بخير الان
الممرضه : نعم انها بخير فقط سوف اعطيها بعض الادويه ، ولكن من الصباح عليها بالتمرينات الرياضيه والعلاج الطبيعي
ليل : شكرا لك
ابتسمت الممرضه وخرجت
وليل رجع تانى ينام ، بص على لين وابتسم ولسه هينام سمعاها بتتكلم فى نومها
لين وهى نايمه : ليل متسبنيش ، انا بحبك اوى
ليل شدد اكتر على حض*نها : انا جنبك ياقلب ليل مش هسيبك ابدا
صحيت لين الصبح لقت نفسها فى حض*ن ليل ، ابتسمت بسعاده أنه فضل جنبها ومسبهاش ابدا
ليل: عارف انى وسيم وزى القمر ، بس انت احلى
اتكسفت لين وغمضت عيونها بسرعه
اتعدل ليل وقالها فتحى عيونك يا قلبى انا عارف انك صاحيه
فتحت براحه خالص وهى مكسوفه
لين: على فكرة مكنتش ببص عليك
ليل بضحكه: عارف عارف
لين ابتسمت عليه
ودخلت الممرضه ومعاها الفطار والعلاج
هيا حتى تتناولى طعامك والادويه
ليل: اتركيها لى سوف افعل هذا
الممرضه ابتسمت وخرجت
ليل: يلا يا حبيبى علشان تاكلى وتخدى الدوا
لين : مش قادرة اكل
ليل: لازم ياروحى علشان العلاج
بدأ ليل يأكلها بايده ويشربها العصير
خلصت وادالها العلاج وبعد شويه
ليل: انا خارج حبه صغيرين بس وراجع على طول
لين : رايح فين ، اوعى تكون هتسيبنى تانى
ليل قرب منها وبا*سها من خدها فهى اتكسفت اوى
ليل: اولا بطلى تتكسفى كل ما اقربلك لانك مراتى وثانيا انا قولتلك استحاله اسيبك ابدا
انا بس رايح اشوف واحد صاحبى جنبك هنا وراجعلك
لين : صاحبك مين
ليل : هحكيلك بس مش دلوقتي
خرج ليل من عندها واتجه لغرفة محسن
دخل ليل عليه وهو بيفطر بس وشه كله حرفيا مش*وه من كتر الكد*مات
ليل زعل عليه جدا ومحبش يبين ده علشان نفسية صاحبه
ليل: ايه يا ابو الصحاب يارب تكون بخير انهاردة
محسن ابتسم : الحمد لله ، بس تقريبا هضطر اعيش طول عمرى بمسكنات علشان الا*لم ده يروح
ليل خبطه على كتفه جامد وقاله متقولش كده يابو الصحاب بكرة تبقى كويس وفى احسن حال
محسن : اااااااه ايه ياعم انت مش واخد بالك ولا ايه
ليل برفعة حاجب: ماتنشف ياض فى ايه ، مكنوش كام خد*ش وكام خرب*وش يعنى
محسن بقرف: ياشيخ حسبى الله ونعم الوكيل في معرفتك، اللهى اشوفك نايم نومتى ياشيخ
ليل: واهون عليك يابو الصحاب
محسن: ايه ياعم اظبط كده ، هنتفهم غلط
ليل ضحك جامد وقاله : ربنا يديمك ليا يا محسن
محسن ابتسم وقاله: لين عامله ايه
ليل: بخير بس خايف عليها أوى
محسن : ليه بس
ليل : ضعيفه اوى يا محسن واى حاجه بتأثر فيها
محسن: علشان عمرها مااتعاملت مع حد
ليل: خايف من فترة العلاج الطبيعي ، خايف متقدرش
محسن: خليك جانبها وقويها وهى هتبقى كويسه
ليل: يارب يامحسن يارب
وفى أثناء الكلام جات ممرضه تجرى بسرعه
لو سمحت سيد ليل المريضه تصر*خ بشده وهى فى حاجتك الان
ليل وقف بسرعه : ايييه
ووووو
