رواية غسان ونور حين تقع في الحب الفصل العاشر10 بقلم ندي علي
حين تقع فى الحب البارت العاشر للكاتبه /ندى على حبيب غسان بصدمه:ممكن تتكلم انا ونور لوحدنا شويه يا امىغسان على القوضه التى تقع فى هذا المنزل المتواضع الملئ بالحب الأسرى وخبط على الباب نور بعياط:ماما انا عاوزه اعد لوحدى شويه غسان دخل:بس انا هقعد وهتكلم معاكى نور بعياط:شوف يا حضرة الرائد انا لما افكر اتجوز هتجوز واحد بيحبنى مش واحد بيحمينى اه وان كانت على كلمه امى انا اسفه وحقك عليا انا غسان بغضب قرب منه ومسكها من راسها بخفه:انا بموت فيكى يا عنيده بحبك لأقصى حد من الحب نور بتوهان:هاغسان :موافقه ولا اخدك اكسر راسك وننهى الموضوع دا نور بحب:موافقه يا خضرت الرائدغسان بفرحه قرب من شفايها وقبله قبله عنف وحب تبين مدي عشقه ليها وابتعد عنها لاحتياجها للهواءغسان بحب:انا هاجي بكرا نكتب الكتاب نور بخوف:بكرا علطول كداغسان بخبث قرب منها تانى ولسه هيبوسهانور حطت ايدها على بؤه:والله بقى يا حضرت الرائدانت هتستنى لحد ما نكتب الكتاب ويلا نطلع احسن يفكرو حاجه غلط غسان :ماشى يا اكبر عنيده بس بحبها وطلعوا ...............................فى الصاله نسمه:تشرب حاجه يا حضرت الظابطقاسم:ياه اللي يشوفك هنا ميشفكيش امبارحنسمه:على فكره انت اللي كنت قليل الذوققاسم :اه انا اللي عطست فى وشك مليته بسكويت صح نسمه:انت اللي مدتنيش فرصه ابلع علشان اتكلم واقولك غسان:نسوا*ن اخر زمن صحيحنسمه بغضب:ايوا ما انتو عوزينا نغسل ونطبخ ونضف وبس غسان:بصي انا مش عوزك تكلمينى خالص تمام علشان كلامك بعصبنى الصراحهنسمه:لاء اصل انا هموت واكلمك وراحت على المطلخ ...........................فى الصالون غسان :يبقى هنيجى بكرا نكتب الكتاب يا امى انا واهلى سكينه:تشرفونا ياحبيبى غسان:تمام نستأذن احنا بقى سكينه:خليكوا اتعشوا معانا النهارده غسان :لاء لازم نروح اصل اتأخرنا النهارده يلا السلام عليكوا نور :وعليكوا السلام غسان وهو طالع غمز لنور ودا خلى وشها عباره عن فرواله قاسم :يلا يا عم رميوا ونزلونور وقفه سرحانه نسمه بصويت:عندنا فرح نور بصويت :ايواا بنرقص نورهان من الغرفه:يا كلاب انا هنا نور :ايه اللي مقعدك يا القوضه نسمه:عمله عملية الزيده نور دخلت بسرعه وحضنتها:الف سلامه يا قلبىنورهان:الف مبروك نور بخجل:الله يبارك عقبالكوا يا بنات نورهان:الأكل يا سوسو الله يسترك ......................وصلو الشباب امام المنزل بعد وقت غسان :وحشتنى الجمليه يلاقاسم :ومين سمعك كان منزل واسع وكبير فى الجمليه يتكون من ثلاث طوابق حيث يعمل والد غسان فى الغله والارز تاجر حبوب يوجد عنده مخزن كبير فى نهاية المنزل غسان ركن عربيته ونزل ومعاه قاسم الجح احمد وهو جارهم وصاحب القهوه :حمد الاه على سلامتكوا يا رجاله غسان :الله يسلمك يا حج احمد الحج متولى صاحب السوبر ماركت:حمدالله على سلامت ارجل اتنين فى الحاره قاسم:لاء كدا يبقى اتفضلوا معانا على الغدا ......................فى الطابق الأول من المنزل اسر:جدو جدو عمو غثان وعمو قاثم ايجوا هيهيانا فلاحان اووىمنير :ايوا يا حبيبى حم اهو يلا ننزل نستقبلهم نفين بفرحه:غسان وقاسم ايجوا منير:ايوا يا ست الكل وصلوا اهم الحمد الله انا نازل اجبهمنفين:ماشى يا خويا انزل تفين بفرحه:بت يا احلام احلام:نعم يا حجه نفين نفين:اطبخي لحمه كتير النهارده عيد ولاد رجعولياحلام بفرحه:سي غسان وسى قاسم رجعوا والف حمدالله على سلامتهم .....................امام المخزن اسر :عمو عثان عموغسان فتح ايده لستقبال الطفل :حبيب عموا ونور عينه وحشتينى اسر:مش تبعد تانى انا زحلان كدا منك غسان وهو يحمل الصغير:ينهار انت زعلان دا انا اموت نفسى اسر بضحك:خلاث مس سحلان منير:حمد الله على سلامت الرجاله غسان باس ايد ابوه:الله يسلمك يا حجقاسم نفس شئ:تسلم يابا منير حضن ولاده :يلا علشان تناموا شويه اكيد مهددينغسان:لاء اصل انا عاوز اتكلم معاك فى موضوع كدا يابا منير:خير يابنى تعالى لما نعد نتكلم فى المخزن دخلوا منير:خير يابنى غسان:شوف يا حج انا بحب وحده وعاوز اتجوزها وانا طلبت ايدها وامها وفقت وابوها متوفي وقلت انتا هنروح نتكب الكتاب بكرا منير غمز لقاسم:ايه الكلام دا رحت واتقدمت ولا كأن ليك اهل يا غسان مكنش عشمي فيك كدا غسان:يا حج انا بحبها اكتر من نفسى وبصراحه معنديش امل ان انا اخسرها منير قام وقف فى وش ابنه وحضنه:الف مبروك يا بنى انا عاوز ايه من الدنيا دى غير ان اشوفك سعيدضحك قاسم على شكل غسان:لاء بس ايه رايك يا حج شوف وشه قلب 9 تلوان فى بعض ازاى منير:مش هتطلع تعرف الغاليا غسان :ودا ينفع برضوا واتجه اللي الشقه تبع والده اسر :جدو منير:نعم يا اسر اسر:انا عاوز قهوه من عند الحج احمد قاسم وهو يحمله بين يده:تعالى يا قرد انت وانا اجبلك اسر:بلاحه عليا يا قاسم انا لسه صغير برضو......................فى شقه ام غسان غسان:اهلاً اهلاً باعز الحبايب اهلاًنفين :يا نور عين امك تعالى ادخل غسان وهو بيرمى نفسه على الكنبه :اه يا امى ضهري مكسر وانا اصلاً مدشدش نفين:انا هفتان يا حبة عينى ازاى حبة عضم ايه مكنتش بتاكل حلوغسان:الهم سيبك من الموضيع دى كلها انا بكرا رايح اكتب كتابى نفين بفرحه:مين انت ومين العروسه غسان:نور بنت بحبها ولو شفتيها هتحبيها كمان نفين بدأت تزغرط:دا يوم الهنا ويوم السعد بس بكرا دا مش قريب اووى ومش هنلحق نجهز حاجهغسان:زى ايه الشقه وجهزه من زمان وانا وجاهز وايه اللي لسه بقى نفين:الفرح والشبكه والحجات دىغسان:اسمعى يا امى نور ليها عم شرانى وشكله مش عاوز يجبها لبر وانا مش هعمل فرح بس للإحطياط ودا كان طلب امها نفين :مش مشكله المهم البت حلوه غسان عض على شفته اللي تحت :حلوه بس دى ملبن يا امىنفين :تنفع يعنىغسان:من الصبح يلا بقى خلينى انام دا انا عريس حتى نفين :نام يا حبة عينى ولما تصحى ابقى تاكل فين قاسم غسان:تحت مع اسر نفين :ماشى ...............................فى منزل نور كانوا جالسين فى غرفه نور يجهزو الشنط بتاعتهاسكينه:نور هتخدى البجامه دى نور:لاء صغرة اديها لنورهان نسمه :وانا ماليش دعوه عوزه وحده سكينه:البت دخله على جواز انا هجيب ليكم متخفوشنسمه:ان كان كدا ماشى نور:نسمه انا عوزه اطلب فستان فرح نورهان:انا معايا رقم وحده بتبع فساتين تحفه نور:خلاص ماشى اطلبى واحد على زوقكنسمه:وانا اللي هعملك الميكب نور:اشطا اتحلت سكينه:كدا الشنط خلصت وكل حاجه نور :انا دخله انام علشان مش قدره اتحرك من مكانىسكينه:نامى يا حببتى واحنا هنطلع ننام احنا كمان نور:ماشى يا ماما وطلعوا كل واحد راح على قوضه ينام منتظرين اليوم التي ستذهب فيه نور عروساً متزيناً بفستانها نور كانت نيمه خايفه وبتفكر ولاكن كانت مبسوطه نور بفرحه:يعنى هو بيحبنى وكان بيعمل فيا كل العمايل دى امال لو كان بكرهنى كان خلانى انام تخت التراب واطلع حيه مثلاً بس بحبه انا يمشى عليا المثل دا (احببت قائدي ) ونامت بفرحه وسعاده لأول مره فى حياتها
حين تقع فى الحب
البارت العاشر
للكاتبه /ندى على حبيب
غسان بصدمه:ممكن تتكلم انا ونور لوحدنا شويه يا امى
غسان على القوضه التى تقع فى هذا المنزل المتواضع الملئ بالحب الأسرى وخبط على الباب
نور بعياط:ماما انا عاوزه اعد لوحدى شويه
غسان دخل:بس انا هقعد وهتكلم معاكى
نور بعياط:شوف يا حضرة الرائد انا لما افكر اتجوز هتجوز واحد بيحبنى مش واحد بيحمينى اه وان كانت على كلمه امى انا اسفه وحقك عليا انا
غسان بغضب قرب منه ومسكها من راسها بخفه:انا بموت فيكى يا عنيده بحبك لأقصى حد من الحب
نور بتوهان:ها
غسان :موافقه ولا اخدك اكسر راسك وننهى الموضوع دا
نور بحب:موافقه يا خضرت الرائد
غسان بفرحه قرب من شفايها وقبله قبله عنف
وحب تبين مدي عشقه ليها وابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بحب:انا هاجي بكرا نكتب الكتاب
نور بخوف:بكرا علطول كدا
غسان بخبث قرب منها تانى ولسه هيبوسها
نور حطت ايدها على بؤه:والله بقى يا حضرت الرائد
انت هتستنى لحد ما نكتب الكتاب ويلا نطلع
احسن يفكرو حاجه غلط
غسان :ماشى يا اكبر عنيده بس بحبها وطلعوا
...............................
فى الصاله
نسمه:تشرب حاجه يا حضرت الظابط
قاسم:ياه اللي يشوفك هنا ميشفكيش امبارح
نسمه:على فكره انت اللي كنت قليل الذوق
قاسم :اه انا اللي عطست فى وشك مليته بسكويت صح
نسمه:انت اللي مدتنيش فرصه ابلع علشان اتكلم واقولك
غسان:نسوا*ن اخر زمن صحيح
نسمه بغضب:ايوا ما انتو عوزينا نغسل ونطبخ ونضف وبس
غسان:بصي انا مش عوزك تكلمينى خالص تمام علشان كلامك بعصبنى الصراحه
نسمه:لاء اصل انا هموت واكلمك وراحت على المطلخ
...........................
فى الصالون
غسان :يبقى هنيجى بكرا نكتب الكتاب يا امى انا واهلى
سكينه:تشرفونا ياحبيبى
غسان:تمام نستأذن احنا بقى
سكينه:خليكوا اتعشوا معانا النهارده
غسان :لاء لازم نروح اصل اتأخرنا النهارده يلا السلام عليكوا
نور :وعليكوا السلام
غسان وهو طالع غمز لنور ودا خلى وشها عباره عن فرواله
قاسم :يلا يا عم رميوا ونزلو
نور وقفه سرحانه
نسمه بصويت:عندنا فرح
نور بصويت :ايواا بنرقص
نورهان من الغرفه:يا كلاب انا هنا
نور :ايه اللي مقعدك يا القوضه
نسمه:عمله عملية الزيده
نور دخلت بسرعه وحضنتها:الف سلامه يا قلبى
نورهان:الف مبروك
نور بخجل:الله يبارك عقبالكوا يا بنات
نورهان:الأكل يا سوسو الله يسترك
......................
وصلو الشباب امام المنزل بعد وقت
غسان :وحشتنى الجمليه يلا
قاسم :ومين سمعك
كان منزل واسع وكبير فى الجمليه يتكون من ثلاث طوابق حيث يعمل والد غسان فى الغله والارز تاجر حبوب يوجد عنده مخزن كبير فى نهاية المنزل
غسان ركن عربيته ونزل ومعاه قاسم
الجح احمد وهو جارهم وصاحب القهوه :حمد الاه على سلامتكوا يا رجاله
غسان :الله يسلمك يا حج احمد
الحج متولى صاحب السوبر ماركت:حمدالله على سلامت ارجل اتنين فى الحاره
قاسم:لاء كدا يبقى اتفضلوا معانا على الغدا
......................
فى الطابق الأول من المنزل
اسر:جدو جدو عمو غثان وعمو قاثم ايجوا هيهي
انا فلاحان اووى
منير :ايوا يا حبيبى حم اهو يلا ننزل نستقبلهم
نفين بفرحه:غسان وقاسم ايجوا
منير:ايوا يا ست الكل وصلوا اهم الحمد الله انا نازل
اجبهم
نفين:ماشى يا خويا انزل
تفين بفرحه:بت يا احلام
احلام:نعم يا حجه نفين
نفين:اطبخي لحمه كتير النهارده عيد ولاد رجعولي
احلام بفرحه:سي غسان وسى قاسم رجعوا والف حمدالله على سلامتهم
.....................
امام المخزن
اسر :عمو عثان عمو
غسان فتح ايده لستقبال الطفل :حبيب عموا ونور عينه وحشتينى
اسر:مش تبعد تانى انا زحلان كدا منك
غسان وهو يحمل الصغير:ينهار انت زعلان دا انا اموت نفسى
اسر بضحك:خلاث مس سحلان
منير:حمد الله على سلامت الرجاله
غسان باس ايد ابوه:الله يسلمك يا حج
قاسم نفس شئ:تسلم يابا
منير حضن ولاده :يلا علشان تناموا شويه اكيد مهددين
غسان:لاء اصل انا عاوز اتكلم معاك فى موضوع كدا يابا
منير:خير يابنى تعالى لما نعد نتكلم فى المخزن
دخلوا
منير:خير يابنى
غسان:شوف يا حج انا بحب وحده وعاوز اتجوزها وانا طلبت ايدها وامها وفقت وابوها متوفي وقلت انتا هنروح نتكب الكتاب بكرا
منير غمز لقاسم:ايه الكلام دا رحت واتقدمت ولا كأن ليك اهل يا غسان مكنش عشمي فيك كدا
غسان:يا حج انا بحبها اكتر من نفسى وبصراحه معنديش امل ان انا اخسرها
منير قام وقف فى وش ابنه وحضنه:الف مبروك يا بنى انا عاوز ايه من الدنيا دى غير ان اشوفك سعيد
ضحك قاسم على شكل غسان:لاء بس ايه رايك يا حج شوف وشه قلب 9 تلوان فى بعض ازاى
منير:مش هتطلع تعرف الغاليا
غسان :ودا ينفع برضوا واتجه اللي الشقه تبع والده
اسر :جدو
منير:نعم يا اسر
اسر:انا عاوز قهوه من عند الحج احمد
قاسم وهو يحمله بين يده:تعالى يا قرد انت وانا اجبلك
اسر:بلاحه عليا يا قاسم انا لسه صغير برضو
......................
فى شقه ام غسان
غسان:اهلاً اهلاً باعز الحبايب اهلاً
نفين :يا نور عين امك تعالى ادخل
غسان وهو بيرمى نفسه على الكنبه :اه يا امى ضهري مكسر وانا اصلاً مدشدش
نفين:انا هفتان يا حبة عينى ازاى حبة عضم ايه مكنتش بتاكل حلو
غسان:الهم سيبك من الموضيع دى كلها انا بكرا رايح اكتب كتابى
نفين بفرحه:مين انت ومين العروسه
غسان:نور بنت بحبها ولو شفتيها هتحبيها كمان
نفين بدأت تزغرط:دا يوم الهنا ويوم السعد بس بكرا دا مش قريب اووى ومش هنلحق نجهز حاجه
غسان:زى ايه الشقه وجهزه من زمان وانا وجاهز وايه اللي لسه بقى
نفين:الفرح والشبكه والحجات دى
غسان:اسمعى يا امى نور ليها عم شرانى وشكله مش عاوز يجبها لبر وانا مش هعمل فرح بس للإحطياط ودا كان طلب امها
نفين :مش مشكله المهم البت حلوه
غسان عض على شفته اللي تحت :حلوه بس دى ملبن يا امى
نفين :تنفع يعنى
غسان:من الصبح يلا بقى خلينى انام دا انا عريس حتى
نفين :نام يا حبة عينى ولما تصحى ابقى تاكل فين قاسم
غسان:تحت مع اسر
نفين :ماشى
...............................
فى منزل نور
كانوا جالسين فى غرفه نور يجهزو الشنط بتاعتها
سكينه:نور هتخدى البجامه دى
نور:لاء صغرة اديها لنورهان
نسمه :وانا ماليش دعوه عوزه وحده
سكينه:البت دخله على جواز انا هجيب ليكم متخفوش
نسمه:ان كان كدا ماشى
نور:نسمه انا عوزه اطلب فستان فرح
نورهان:انا معايا رقم وحده بتبع فساتين تحفه
نور:خلاص ماشى اطلبى واحد على زوقك
نسمه:وانا اللي هعملك الميكب
نور:اشطا اتحلت
سكينه:كدا الشنط خلصت وكل حاجه
نور :انا دخله انام علشان مش قدره اتحرك من مكانى
سكينه:نامى يا حببتى واحنا هنطلع ننام احنا كمان
نور:ماشى يا ماما وطلعوا كل واحد راح على قوضه ينام منتظرين اليوم التي ستذهب فيه نور عروساً متزيناً بفستانها
نور كانت نيمه خايفه وبتفكر ولاكن كانت مبسوطه
نور بفرحه:يعنى هو بيحبنى وكان بيعمل فيا كل العمايل دى امال لو كان بكرهنى كان خلانى انام تخت التراب واطلع حيه مثلاً بس بحبه انا يمشى عليا المثل دا (احببت قائدي ) ونامت بفرحه وسعاده لأول مره فى حياتها