رواية حكاية حنين الفصل التاسع 9 بقلم هاجرالعفيفي
عمر بصدمه : كنتي عايزه تق"تلى ابني يا أمي
كريمه بغل : ولو أطول أعمل اكتر من كده هعمل انت عارف ان مبطيقش حنين من الأول وبرضوا انت صممت تتجوزها وانا مش عايزه ابنها ال يورث ابوك
عمر كان حاسس ان الدنيا كلها لفت حواليه وقال : ليه ؟؟ انا عملتلك ايه علشان تدمرى حياتي ده أنا دايما بنفذ أوامرك لدرجة خر"بت بيتي علشانك اتجوزت العقر"به ال اسمها رحاب علشانك وجايه دلوقتي تقوليلي كده
عمر بصوت عالي : مصلحتي في ايه انا حياتي كلها اتد"مرت كل حاجه انا بقيت اسوء انسان فى الدنيا بسببك حنين كر"هتني بسببك ابني راح مني بسببك قت"لت حسام أخوها بسببك عايزه مني ايه تاني أنا اتدمرت فين مصلحتي بقا من ده كله
كريمه بصدمه : قت"لت !!!
عمر بسخريه : ايوه شوفتي وصلتيني لأيه حنين لو عرفت هتروح فيها انا كنت مغيب خليتي الانتقام عمى عيني ويوم مانتقم اول واحده تكون حنين ال وقفت جنبي ال محدش حبني قدها حرام عليكي حرام عليكي
قال كلامه وهو منهار ورحاب كانت واقفه وساكته هي وامها وكريمه بتبصله بجمود وقالت بسخريه : بتعيط علشان ست
عمر بدموع : علشان نفسي انا مين وفين انا مش مسامحك ابدا ابدا
رحاب قربت منه وقالت : عمر
عمر زقها بغضب وقال : غورى من وشي ابعدي عني انتي طالق طالق طالق انا هبلغ عنك على ال عملتيه فى حنين وفى ابني
أحلام : نعم ياخويا هتحبس بنتي ده انا اوديك فى داهيه انت نسيت عملت ايه ولا قت"لت مين فكر بس تعملها
عمر بصلهم وضحك وقال بسخريه : عايش وسط تعا"بين ومخدتش بالي انا فين عقلى كان فيييين
خرج يجرى من البيت وركب عربيته ومشى بأقصى سرعه
أستغفرووواحنين واقفه قدام أوضة حسام منهاره هي وامها وهاله وصباح بتحاول تهديهم وهي بتعيط
حنين بانهيار : حسام ياماما هيروح مننا سندنا فى الدنيا هيروح ياما اه ياحبيبي
سليم : ميصحش كده ياحنين ربنا هيقومه بالسلامه إن شاء الله ادعيله بدل العياط ده
حنين بدموع : سندي فى الدنيا بعد ربنا ياسليم حسام كل حاجه فى حياتي ياحبيبي ملحقش يحدد فرحه ال حصله كله بسببي انا عايزاه يقوم ليا انا عارفه أن سامعني وسامع صوتي ومش بيحبني أعيط ابدا
هاله كانت بتعيط بحر"قه وضامه هدي فى حضنها وكلهم بيعيطوا
فى الوقت ده دخل عمر وشاف حنين منهاره وقرب عندها
حنين اول ماشافته هج"مت عليه ومسكت فى هدومه وهي بتقول : انت ال عملت كده في حسام انا هحب"سك وهقت"لك ياعمر كله الا حسام حسام لاااء امشى من هناااااا
عمر بدموع : حنين اسمعيني
فجأه حنين وقعت على الارض وامها جريت عليها
هدي بدموع : بنتي
سليم بغضب : امشى من هنا علشان مبلغش الأمن ابعد عنها احسن ليك
عمر بدموع : مش هأذيها والله
سليم : اطلع برررره
الدكتوره والممرضين جريوا عليها وخدوها دخلوها الأوضه
عمر بصلهم بحزن وخرج من المستشفى بندم
سليم اتنهد بحزن وقال : كان مستخبيلك فين ده كله ياحنين
أذكروا اللهرحاب بدموع : انا معرفش ازاى سمعت كلامكم اهو خسرت كل حاجه
كريمه : هيرجع ياختي متخافيش هيروح فين عمر مبيعرفش يعمل حاجه من غيرى أمه وعرفاه
رحاب وقفت وقالت بصدمه : هو انتي متأكده أن انتي أمه بجد ؟؟ طب اي كان ال بعمله انا وامي ده علشان عمر مش فارق معانا انما انتي ايه ؟ مش حاسه انك دمر"تيه طب معندكيش ذرة ندم من ناحيته ده ابنك عارفه يعني ايه ال ما"ت ده حفيدك طب أنا واحده معنديش قلب بس اهو ربنا عاقبني فى ابني انتي ايه بقا هتفوقى امتي ؟
كريمه بسخريه : هتعملى فيها ست المواعظ
رحاب بانهيار : حسبي الله ونعم الوكيل فيكي وفيا وفى اي حد يأذى غيره علشان حنين طلعت انضف مننا كلنا احنا اسوء ناس موجوده ولا عندنا دم ولا رحمه ولا انسانيه انا هروح اترجاها تسامحني ولو هتحب"سني انا موافقه علشان ده عقابي الحمد لله أن اطمنت على ابني انا بقا مش مهم تستاهل كل ال هيحصل ليا
أحلام : يابنتي
رحاب : ماما من فضلك كفايه كده راجعي نفسك تاني احنا اغضبنا ربنا ولحد هنا وخلاص انا مش هسمع منكم حاجه تاني انا عارفه انا هعمل ايه
رحاب قالت كلامها وخرجت من المكان بأكمله
كريمه بسخريه : بنتك اتجننت يا أحلام
أحلام : بنتي عندها حق احنا اتجردنا من الانسانيه والرحمه احنا الفلوس عمتنا وخلتنا ندوس على الناس فوقى لنفسك ياكريمه وانا برضوا هفوق لنفسى علشان احنا خلاص ايامنا معدوده فى الدنيا صحيح هنقابل ربنا ازاى انا معرفش كان عقلى فين فوقى ياكريمه فووقى
أحلام مشيت وسابتها
كريمه قعدت مكانها على الكرسي وقالت : هما اتجننوا خلاص كلهم ضميرهم صحي خلاص كلهم فاقوا وهيطلعوني انا الغلطانه فيهم كلهم دول مجانين انا ال صح وال عملته وهعملوا هو الصح
صلوا على شفيعكمعمر كان سايق عربيته ودموعه نازله بإستمرار وكان بيكلم نفسه : ضيعتك من ايدي ياحنين وضيعت ابننا كانت حياتي هاديه وانا دمرتها بإيدي نسيت كل حاجه وفكرت فى نفسى وانانيتي بس سامحيني ياحبيبتى سامحيني
فجاه فى شاحنه كبيرره دخلت في عربيته من غير ما ياخد باله
أذكروا اللهحنين فاقت وقالت : فين حسام انا كنت بحلم صح حسام كويس انا واثقه هو قالي مش هسيبك
هاله بدموع : اهدي ياحنين وادعيله يخرج لينا بالسلامه
حنين بدموع : طيب طمنوني عليه الدكتور فين علشان يقولى حسام عايزك على فكره حسام مستحيل يسيبني هو قالى كده
صباح : حنين يابنتي كفايه كده ال فى بطنك هيروح منك ربنا هيقومه بالسلامه ياحبيبتى
حنين حضنت خالتها وقالت : حسام كل حاجه فى حياتي ياخالتوا مقدرش اعيش من غيره والله
صباح : معلش يابنتي اختبار من عند ربنا ولازم نكون قده
حنين : يارب صبر قلبى يارب أنا عايزه اروح عند اوضته ودوني عنده علشان اطمن عليه
صباح : بس
حنين : علشان خاطرى مش هكون كويسه غير لما اشوفه من بعيد
سندوها بالراحه وخرجوا من الأوضه
سليم شافهم وقال : خرجتي وانتي تعبانه برضوا
حنين : ده حسام ياسليم نور عيني
راحت عند اوضته وشافته من بعيد وهو متعلق اجهزه كتير حواليه ونايم خالص دموعها نزلت بحر"قه على شكله والدكتور كان عنده جوه وخرج بس كان على وشه ملامح الحزن
حنين بخوف : مالك يادكتور حسام كويس صح
هاله بقلق : طمنا يادكتور بالله عليك
الدكتور بحزن : للأسف ..........
