رواية مين حب مين الفصل السابع عشر17 بقلم ساره محمد
Part 17.
الجزء التانى
حور فاقت بقيت على صوت احمد
احمد : حبيبتى مش هتصحى؟ المنبه بيرن بقاله كتير
حور قامت قعدت بسرعه وحطيت ايديها على قلبها وبدءت تنهج
وطلع يجرى جابلها كبايه ميا بسرعه
حور بعد مشربت : متقلقش انا كويسه
احمد : طيب قومى البسى وانا هاجى معاكى اوصلك
حور : لا يا احمد كمل نوم انت متتعبش نفسك معايا
احمد: لا لا انا كدا ولا كدا صحيت خلاص هوصلك وارجع تانى
حور جهزت واحمد كمان وركبت فالعربيه جنب احمد
احمد : حور لو حسيتى انك تعبانه اتصلى عليا بالله عليكى
حور : متقلقش يا حبيبى انا كويسه والله .
حور اول موصلت المستشفى جهزت ودخلت على اوضه العمليات ومل الدكاتره كانوا لابسين ماسكات وبدءو فالعمليه بسرعه كبيره ودقه عاليه وبعد اربع ساعات خلصوا العمليه وحور أول مخرجت من اوضه العمليات سمعت حد بيقولها
برافو عليكى يا حور
حور اتديرت بسرعه لقيته سيف فضلت واقفه مصدومه وكأن حلمها بيتحقق قدامها
سيف : شوفى الدنيا دى اوضه وصاله ازاى يا حور؟
حور بلعت ريقها بخوف ورجعت خطوتين لورا
سيف : لا بس انتى عايشه حياتك على الأخر هنا، بس عاوز اعرفك بس ان لعبتك اتكشفت وان انا ليا عندك حق يا حور وهاخده
حور رجعت كمان خطوتين لورا وهى حاطه ايديها على قلبها ويتنهج والدموع فعينيها وبتهتهه : انت قصدك اى!
وبعدين وقعت على الأرض
اول حور مفتحت عينيها لقيت احمد جنبها فالمستشفى وماسك ايديها
احمد بخوف : انتى كويسه يا حبيبتى؟ قوليلى حاسه بأيه دالوقتى؟
حور بعياط وهى بترتعش : س يف، سيييف عرف كل حاجه
احمد : انتى بتقولى اى يا حور؟
حور : سيف قالى انه اكتشف كل حاجه يا احمد
احمد وهو ماسك ايد حور : استحاله يا حور، استحاله
مين الى قالك كدا؟
حور : هو يا احمد الى قالى كدا
احمد : انتى شوفتيه فين؟
حور : كان فأوضه العمليات معايا
احمد ساب ايد حور وطلع جرى على السكرتاريه وسألها عن مكانه والسكرتاريه قالتله انه لسا خارج من باب المستشفى
احمد طلع يجرى وقبل سيف ميتحرك بعربيته احمد وقفله قدام العربيه وبزعيق وصوت عالى
انزل... انزل هنا وكلمنى
سيف ابتسم ببرود ونزل
احمد مسكه من لياقه الجاكيت بعصبيه شديده وقاله
مراتى مشوفكش بتكلمها تانى ولا بتقرب منها
انت فاهم؟
سيف بص لأحمد وضحك بصوت عالى
احمد راح ضاربه بالقلم موقعه على الارض
سيف قام بردا وهو بيضحك
وبيقوله : اوعا تكون فاكرها بقيت مراتك بصحيح؟
احمد بعصبيه شديده : مشوفكش بتقرب تانى من مراتى يا سيف
سيف قام وقف قصاد احمد وبعصبيه
مراااتك بصحيح ؟ ولا انت لسا عايشين مع بعض فالحرام
احمد فضل يضرب فسيف لولا ان الشرطه جات وفضت المشاجره الى مبينهم
وبعدين احمد رجع لحور وهو وشه بيجيب دم
حور بخضه : مال وشك؟ ايه الدم ده!
احمد : مفيش حاجه
حور : احمد بالله عليك علشان خاطرى متعمل اى حاجه تخلينا نندم عليها، خلينا نمشى من البلد دى كمان ونسيبهاله
احمد : احنا مش هنمشى من هنا يا حور غير لما تعملى العمليه
حور بحزن : لاء انا مش هعمل حاجه يا احمد وانت عارف ان الموضوع ده منهى بالنسبالى
احمد : حور انتى مريضه وارجوكى اعترفى بقا بده، احنا مصدقنا اكتشفنا الى عندك هنا
حور بصيت فالارض وبعدين التفتت لأحمد وقالتله والدموع فى عينيها : انا هقدر اعيش فى الى عندى ده وانت قولتلى هتفضل جنبى وبعدين الاغماء بقاله فتره طويله مش بيتكرر
احمد : انا مش هستنى يا حور لحد مقلبك يقف او يجيلك جلطه فالمخ، انتى عارفه ان فى نقطه معينه فقلبك فيها خلل وهو الى بيخلى ده يحصلك
حور : كمل يا احمد، قول كمان انى ممنوع احمل واخلف بسبب الخلل ده، انا عارفه انى حرماك من طفل بسبب الموضوع ده
لكن حس بيا يا احمد انا ام انا خايفه اموت وانا بعملها واسيب يحيى لوحده
احمد : لاء يا حور متقوليش كدا وبعدين يحيى ابنى وانا مجرد وجودك عندى بالدنيا، لكنى مبقيتش قادر استحمل كميه القلق الى بقلقها عليكى لما يتصلوا بيا يقوليلى انك فاقده الوعى بقالك تلت او اربع ساعات، انا مبقتش قادر استحمل ده
حور بعياط : العمليه صعبه يا احمد، لازم حد مُحترف جدا الى يعملها ومع ذالك نسبه نجاحها بس ١٠٪
احمد : الى انتى عاوزاه يا حور، براحتك
سيف روح ليقين ووشه كله متعور
واول مدخل عليها
يقين : اي دا انت عملت حادثه يا سيف!
سيف قعد على السرير
انا مش عاوز اتكلم يا يقين دالوقتى
يقين : هو ايه الى مش عاوز اتكلم ده، رد عليا وقولى ايه الى بهدلك كدا؟
سيف : اووف بقا دى بقيت عيشه تخنق وتقرف، كل كلامك اوامر ونواهى وطريقه معامله زفت
يقين: انا بقيت زفت يا سيف! فاكر لما كنت بتجرى ورايا زمان وحفيت بس علشان تتجوزنى؟
على العموم عن اذنك انا نازله اسهر مع اصحابى
سيف : والله هتخرجى بالهوت شورت ده والتوب ده
يقين : حبيبى، احنا لأمريكا وانا خارجه مع اصحابى
عن اذنك، وبعدين سواء انت وافقت او لاء انا هنزل بردوا لانهم مستنينى
سيف مردش عليها وهى نزلت
نبض من وقت متجوزت سيف وهى قعدت من الشغل، هى كدا ولا كدا عمرها مكانن ناجحه فالجراحه وطول عمرها بتنجح بالواسطه والفلوس، وحياتها بقيت كلها مصاريف وخروجات وبس
حور روحت البيت مع احمد
واتعشوا سوا وتانى يوم نزلت الشغل الصبح واحمد نايم وبعد يوم طويل فالشغل وهى مروحه لقيت عربيه وقفت قدام عربيتها وهى سايقه، ونزل سيف من العربيه ووقف قدام حور وقالها
اخرجى يا دكتوره حور علشان انا ليا حق عندك وعاوز اخده
