رواية كيان وليل مريض نفسي الفصل الثاني 2 بقلم بسملة حسن
كيان:هو...هو اى اللى هيحصل
ليل:هغ..تص..بك
شدنى نحيته وقال بشهوه:زى ماسمعتى انتى مش مراتى ولا اى
زقته كيان وقامت زعقت بغضب:انت مجنون انت بتقول اى!!!انا ايوه مراتك لكن لكن مينفعش تعمل فيا كده لى تعمل كده اصلا!!!!انا منعتك من حقك!!!عشان تعمل كده
مسح بإيده على وشه بملل وقام:اسمعى ياكيان اللى قولته هيحصل وبمزاجك أو غصب عنك
كيان بخوف:ليل انت لى عاوز تعمل كده افهم انا مراتك يعنى حلالك انا ممنعتكش من حاجه ارجوك بلاش اللى بتقوله ده
ليل:شكلك ناويه تتعبينى معاكى
فضلت ارجع ل ورا لحد ماوصلت لباب الاوضه فتحته وجريت على الاوضه التانيه اوضه الاطفال وهو كان بيجرى ورايا بس انا سبقته وقفلت الباب بالمفتاح
ليل وهو بيخبط على الباب جامد:افتحى ياكيان
كيان:مش هفتح ياليل
ليل بزعيق:بقولك افتحيي
كيان بعياط:مش هفتح مش هفتح انت اكيد مجنون
ليل:طيب افتحى
كيان بعياط:ممكن نتكلم الاول
ليل من بين أسنانه: اتكلمى
كيان بعياط:انت لى عايز تعمل كده انا مراتك حرام تعمل فيا كده انا راضيه اننا نكون زى اى اتنين متجوزين لكن مش بالطريقة دى
ليل:كيان الموضوع مفيهوش نقاش افتحى الباب وتعالى
كيان بصراخ:مش هفتح والله ماهفتح
ليل بحده:انتى اللى جيبتيه لنفسك
وفجأه لقيت نور الاوضه اطفى لوحده صوتت ونديت عليه
كيان:ليييل ياليييل انت اللى طفيت النور
:....
مكنش فى رد ولا صوت بره وطيت تحت الباب حاولت اشوف بره فى نور ولا لا لكن ملقتش نور اعتقد انه قفل الانوار من المفتاح الرئيسي
كيان بصراخ:يالييييل افتح النور انا بخاف من الضلمهه
مكنش فى صوت سكت خالص سكت لانى خايفه انا فعلا عندى فوبيا من الضلمه وممكن يغمى عليا من الخوف زى ماحصل قبل كده...كتمت نفسى وصوت عياطى بدأت احاول اهدى لكن خوفى كان بيزيد من الضلمه قعدت فى ركن الاوضه على الارض بخوف مسحت دموعى وفضلت اقرأ قرأن لحد مانمت مكانى
*الساعه 3 الفجر*
بدأت افتح عينى على ضوء القمر اللى داخل من البلكونه كان منور الاوضه معرفش امتى البلكونه اتفتحت لكن
كيان بخضه:انت؟!!!! انت دخلت هنا ازااااى
