رواية كيان وليل مريض نفسي الفصل الثاني عشر12 بقلم بسملة حسن
حماتى:تعالى ياكيان
كيان:فى اى ياطنط هو لسه كتير على اما تمشى
حماتى:اقعدى ياكيان عاوزه اتكلم معاكم
قعدت على الكرسى اللى جنب السرير
حماتى:ودلوقت خدوا قرار متفقين فيه يا تفضلوا مع بعض أو تطلقوا
سكوت تام ساد على المكان...انا مش عارفه اخد القرار ده بصراحه ومكنتش عارفه ارد اقول اى
ليل:اللى هى عايزاه انا مش هغصبها على حاجه
كيان بتوتر:الاحسن لينا احنا الاتنين اننا ننفصل
ليل:انتى ط
حماتى بمقاطعة:استنى
ليل:اى
حماتى:ده اخر قرار لأن مش هنرجع فيه
كيان:اه ده اخر قرار
ليل: انتى طالق
قومت من مكانى فتحت الباب وطلعت بره دموعى نزلت وجريت بره المستشفى فضلت امشى كتير لحد ماوصلت البيت كانت ماما روحت
*عند ليل*
حماتى:ارتحت كده
ليل:ماما ارجوكى الموضوع ده خلص وانا هتعالج واطلع من هنا اشوف حياتى واشوف هعمل اى
حماتى:يبنى..
ليل:انا كنت بحبها وللاسف لسه بحبها بردو...سكت شويه بعدين اتكلم:فيها اى لو كانت استنتنى اطلع من هنا وعيشنا حياتنا عادى انا عارف انى اذيتها كتير لكن لكن انا فعلا مريض نفسى وهى بتساعدنى بس انا عارف لو حاولت اخليها على ذمتى مش هتوافق
حماتى:ان شاء الله خير وكل واحد ربنا يوفقه فى حياته يبنى وانا هجيلك كل شويه ربنا يشفيك ياحبيبى
قام ليل وحضنها:ربنا يخليكى ياماما
مشت حماتى من عنده وهو اتنهد بتعب فى قلبه
___________________________________
مرت الايام وانا كنت منتظمه على الدوا بتاعى بس كنت بخس تقريبا بسبب انى مش باكل كويس وان اى حاجه باكلها برجعها كانت ايامى شبه بعضها بدأت انزل شغل اشتغلت فى شركه ب شهادتى وده اللى قوانى شويه ان محدش كان بيصرف عليا...اتقدملى زميل ليا فى الشغل بس انا كنت قافله الباب ده خالص ورفضته...ماما كانت بتيجى تزورنى واحيانا حماتى كانت بتتصل تطمن عليا
بالنسبة ل ليل ف انا مكنتش بسأل عليه عشان محدش يقول انى لسه بفكر فيه لكن حماتى كانت بتحاول تقولى انه بيتحسن بطريقة كويسه وانه بخير وهى دايما بتزوره
كانت بتلمحلى انه لسه بيحبنى لكن انا مكنتش برد عليها وبتوه عن الموضوع ده لحد مااتقفل خالص
كنت مره فى الشركه وجات واحده زميلتى بتقولى انها عاوزانى عشان نتكلم
كيان:فى اى يافرح
فرح:بصى يا ستى عارفه حازم اللى اتقدملك قبل كده
كيان:يوووه يافرح بطلى كلام فى الموضوع ده بقااا انا مش عايزه ارتبط حياتى كده حلوة
فرح:يبنتى وفيها اى انتى لسه صغيره...وحلوة كمان ومش محتاجه اقولك أو احكيلك أن حازم مراته ماتت من سنين وهو شخص كويس وشكله بيحبك بجد
كيان:فرح ارجوكى دى حاجه ترجعله كويس أو وحش ده لنفسه
سمعت صوته وهو بيقول:طب ماتفكرى انتى عارفه انى مش بتاع بنات وبجد انا بحبك ياكيان مش مجرد اعجاب
كيان:انا بس ك
حازم بمقاطعه:فكرى انا مش هغصبك وعاوز اقولك لو اللى شاغلك انك مطلقه ده مش شاغلنى يمكن اول تجربه ليكى فشلت بس يمكن التانيه تنجح وانا عمرى ما هزعلك صدقينى
كيان:....
حازم:انا معرفش اى اللى حصل بينك وبين طليقك لكن مهما كان اللى حصل ده ميهمنيش ابدا
كيان بتوتر:هفكر وارد عليك
ابتسم حازم وهو بيدخل مكتبه تانى
روحت البيت فكرت فى الموضوع وبصراحه قولت لى موافقش مادام هو شخص كويس لى اوقف حياتى على شخص؟؟
اتصلت على ماما وقولتلها وهى وافقت انى اكمل فى الموضوع مادام حازم ده كويس وقالت ل بابا وهو كمان وافق نمت اليوم ده وانا قلبى مرتاح نوعا ما يمكن ربنا هيجبر بخاطرى بقا ...
صحيت تانى يوم وانا داخله قابلت حازم...شافنى لكن مكلمنيش عشان ميحرجنيش
ناديت عليه انا...:حازم
حازم:نعم
كيان: صباح الخير
حازم: صباح النور
كيان:انا... بالنسبة للموضوع اللى كلمتنى فيه كنت عاوزه اقول انى موافقه
حازم بفرحه:بجدد؟
كيان بكسوف:ايوه بجد بس لسه شهور العده مش هينفع نتخطب دلوقت أو يكون فى بينا حاجه
حازم:استناكى العمر كله ياكيان
ابتسمت واستأذنت منه وطلعنا سوا كل واحد دخل
مكتبه
*بعد مرور شهور العده*
كنا انا وحازم اتخطبنا وكان بصراحه شخص كويس جدا كنت خايفه يطلع مريض زى ليل لكن مكنش ظاهر اى حاجه تدل على كده...
كنت فى يوم فى بيتى بروق الشقه وبكنسها بصيت ورايا لكن اتفاجأت لما شوفته...
