رواية آسر واسيل الفصل الثاني عشر 12 بقلم اسراء حسن
اسيل : انا موافقه
كلهم مصدومين من اسيل ال دخلت فجأه و اسر افتكر انها بتحبه زي ما هو بيحبها
اسيل : انا سمعت كل حاجه و انا هتجوزه عشان بابا
اسر كان هيموت من الفرحه عشان هيه وافقت تتجوزه بس رجع زعل عشان هيه هتتجوزه عشان باباها
اسر : عمي ممكن اتكلم مع اسيل شويه
___________
اسيل : عاوزني ف ايه بقى يا استاذ اسر
اسر : اولا مش اسمي استاذ اسمي اسر بس
اسيل : و ثانيا
اسر قرب عليها
اسيل : لو سمحت يا استاذ اسر عيب كده ابعد
اسر : استاذ برضو وقرب منها اكتر
اسيل : اسر اسر اسفه ممكن تبعد
اسر : مش متعود عليكي محترمه فين لسانك الطويل
اسر : قوليلي بقى يا شاطره وافقتي تتجوزيني ليه
اسيل كانت ف عالم تاني و بتبص ل عنيه وسرحانه
اسر ضحك على منظرها : عارف اني حلو
اسيل : احم انا وافقت عشان بابا اكيد مش عشان خاطر عيونك الحلوه دي
اسر ضحك و غمازته بانت : يعني مش عشان عيوني حلوه
اسيل ابتسمت ابتاسمه هبله : تؤتؤ عشان بابا
اسيل استوعبت كلامها و قعدت تقول ل نفسها بس بصوت عالي وهيه مش واخده بالها : غبيه ناقص تقوليله ان غمازته و ضحكته حلوه
اسر ضحك : على فكره انا سامعك
اسيل اتكسفت : هاا
اسر : هاا ايه بس لا مش وقت انك تتنحي خاالص
اسيل : احم ممكن تبعد لو سمحت عاوزه اعدي
اسر : ولو مبعدتش
اسيل : هعمل كده و قامت ماسكه ايده و عضاها جامد
اسر : اه يا بنت ال
اسيل : راحت مطلعاله لسانها و جريت
اسر راح ضحك و ضرب ب ايده على وشه وقال بصوت مش عالي : شكلي وقعت ف حب هبله بس قمر
_____________
احمد تليفونه رن
احمد : الو مين معايا
سيف : انا سيف يا عمي كنت عاوز اطمنك انهم سابوني عشان انتا نفذت طلبهم
احمد استغرب عشان كان فاكر انهم هيهددوه بيه بس فرح ان سيف بخير
احمد : سيف انتا فين دلوقتي يا بني
سيف : انا ف المستشفى و خارج النهارده
احمد : طيب انا جايلك
سيف : لا لا قولي على عنوانك وانا هجيلك يا عمي
احمد : هخاف عليك
سيف : متخافش عليا
احمد : خلاص هستناك
سيف : تمام و قفل الموبايل و عنيه دمعت
سيف ل نفسه : انا اسف مكنتش ناوي أأذيكم بس انا مجبور يا اخسركوا يا هخسر امي ال ماليش غيرها
ومسح دموعه وبص ل محمد
محمد : كده تعجبني هتروح هناك و هتفهمهم انك متعرفش ال خطفك و انك ناوي تساعدهم و تخليهم يثقوا فيك و تخلي بدر قبل ما تقت*له يمضي على تنازله عن الورث كله ليا و ده طبعا من غير ما يعرف يعني تقدر تخليه يمضي على ورق فاضي و لازم عشان تقرب منهم وتنفذ الخطه تتجوز وعد اخت اسر
سيف : وعد !!!!
وافتكر انه صاحبه رعد كان قايله انه عاوز يتقدم لاخت اسر بس محرج من اسر وانه لو اتجوزها هيخسر اعز صحابه
محمد : ايوه يا تنفذ يا اما تنسى انك كان عندك اهل
سيف : بس احنا متفقناش اني هتجوز وعد
محمد : انا قولت ال عندي
سيف : تمام
____________
العيله كلها متجمعه والمأذون قاعد و اسر وكلهم مستنيين اسيل
احمد : انا هطلع اجيب اسيل
اسر : استنى يا عمي انا هطلع
احمد هز راسه بالموافقه
اسيل كانت لابسه فستان ابيض ل غايه بعد الركبه و بكم شفاف و الفستان كان هادي خالص و شعرها الطويل ال واصل ل غايه وسطها و كانت قمر
وعد : اسيل انتي حلوه اوي
اسيل : مفيش احل منك يا قمر انتا
اسر خبط الباب و وعد فتحتله و اول ما شاف اسيل فضل مبرق
اسيل ضحكت عليه و وعد غمزتلها واسر صفر
اسر : هو القمر نزل الارض ولا ايه
اسيل ضحكت و نزلت راسها ب خجل
وعد : احم طيب احترموا ان في هنا ناس سنجل معاكوا
اسر و اسيل ضحكوا عليها و بعدها نزلوا
و العيله اتجمعت و المأذون بدأ و اسيل كانت ف عالم تاني منها حاسه انها فرحانه و هيه مش عارفه هيه ليه مبسوطه وهيه مش بتحبه بس جواها مرتاح ان قرارها صح وانها بتعمل كده عشان والدها
وفجأه فاقت على جمله
"بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير"
و كل العيله باركتلهم و في ال فرحان عشانهم وفي ال غيران و مغلول منهم
وكلهم مشيوا و سابوا اسيل واسر لوحدهم
اسر : احم احم انا سمعت ان لازم يكون في حضن ل كتب الكتاب
اسيل : لا انا مسمعتش ب كده
اسر : ولو انا بحب انفذ ال بسمعه وراح حضنها
اسيل اتكسفت بس معترضتش و كانت من جواها مبسوطه
فجأه دخل اسد عليهم و هو ماسك مسدس وعامله على اسر
اسد : انتا ازاي تسمح ل نفسك تاخد حاجه ملكي اسيل بتاعتي انتا فاهم و عشان اخدت حاجه مش ليك مينفعش تعي*ش
اسر : متقدرش تعمل حاجه و اسيل تبقى مراااتي واسمها ميجيش على لسانك
اسد : تحب نحققلك ايه قبل ما تموووت
اسيل بعياط : لأ هقولك شيل المسدس و هنتفاهم انا بوعدك بس متقت*لهوش عشان خاطري
اسد : هنتفاهم بس بعد ما يموت و راح ضر*ب بالمسدس ناحيه اسر
اسر بصوت عالي : لاااا اسيييل ...
الثالث عشر من هنا
