رواية حبيبة وعمر احببت فقيرة الفصل الحادي عشر11
البارت الحادى عشر
فى فيلا عمر خيرى
كان يجلس عمر ف حديقه الفيلا منتظراا قهوته التى تقوم بتجهيزها حبيبه
عمر ف نفسه " انا مش عارف المشاعر اللى جوايا دى اى انا فعلا حبتها ولا اتعودت عليها وعلى وجودها ف حياتى انا لما بروح الشغل ببءا بستنى بفروغ الصبر ان الوقت يعدى علشان اشوفها ولما بشوفها بحس انى مش عايز اشيل عينى من عنيها بحب اشوف ابتسامتها بحبها مبسوطه دايما انا مش عارف حقيقة دا اى بس اللى اعرفه انى متخيلش فيوم انى مشوفهااش " وف ذالك الوقت حضرت حبيبه
حبيبه : عمر روحت فين اناا بقالى نص ساعه واقفه
عمر : هاااا....بتقولى حاجه ي حبيبه
حبيبه : لا دا انت مش معايا خاالص
عمر : اقعدى
حبيبه وقد جلست بجواره
عمر : الفستان عجبك
حبيبه : جداا بس..
عمر : بس اى
حبيبه : دا غالى ومش معايا تمنه دلوقت
عمر : حبيبه اعتبريه هديه منى
حبيبه بعصبيه : ليه إن شاء الله بمناسبة اى
عمر بإبتسامه من عصبيتها : بمناسبة فرح هند
حبيبه : ونبى مكنتش اعرف انا هديك الفلوس دى
عمر بعصبيه : حبيبه اسكتى
حبيبه : حححاضر
عمر : ااانا هخدك معايا بكرا هنروح مع بعض
حبيبه بفرحه : بجد
عمر : اى فرحانه انى هروح معاكى
حبيبه بتلعثم : هااا لالا قصدى يعنى انى .....أتاه ....قصدى لا لا
عمر وهو يضحك : كفايه خلاص مش عايز اعرف
حبيبه : اانا هقوم انام
عمر : لا استنى شويا الجو حلو
حبيبه : عمر هوا انت مش عايش مع أهلك ليه ؟
عمر وقد تحول وجه الى جمرة من الاحمرار والغضب : انا مليش أهل ولو سمحتى ي حبيبه متتكلميش معايا ف الموضوع دا تانى
حبيبه وهيا تبكى من لهجته معاها : ااااننننا اااسفه مممكنتش اقصد والله
عمر : خلاص ي حبيبه متعيطيش انا اللى اسف مكنش ينفع اكلمك بالطريقه دى
حبيبه : مكنش قصدى والله
عمر : ولا يهمك
ف منزل محسن
هند تتحدث مع اختها ساره
هند : الجميل سرحان ف اى
ساره : هااا
هند : هو اى اللى هااا مالك
ساره : هوا هوا عمر هيجى الفرح
هند : عمر ميين
ساره : خيرى عمر خيرى
هند : ونتى بتسألى ليه
ساره : عادى يعنى
هند : لا مش عادى
ساره : مالك ي هند ف اى
هند : انا بردوا اللى مالى قولى ف اى
ساره : اصلى بحبه
هند وهيا تعلم أن حبيبه تحبه : انتى اتجننتى
ساره : هوا اى اللى انا اتجننت
هند : ونتى شوفتيه فين اصلا علشان تقولى انك بتحبيه
ساره : هااااا ف احلامى
هند : قولى كدا بءاا انتى مبتحبهوش ذاته
ساره : قصدك اى
هند : انتى بتحبى فلوسه ي ساره
ساره : عليكى نووور بحبهم هما الاتنين
هند : انتى اتجننتى انا مستحيل اسمحلك بكدا
ساره : ف اى ي هند هوا انا اجرمت علشان بحب
هند : متقوليش بحب اللى ذيك ميعرفوش اى معنى الحب
ساره : انا هقوم علشان مش ناقصه وجع دماغ
فى غرفة هند
حيث كانت جالسه تحدث نفسها " انا مش متأكده حبيبه بتحبه ولا دا مجرد اعجاب بس اللى متأكده منه ان حبيبه لو كانت بتحبه ساره مش هتسبها ف حالها ساره مش سهله انا هقوم اتصل بحبيبه ".
هند : الو حبيبه ازيك
حبيبه : انتى مجنونه ي بت انتى حد يتصل بحد يوم فرحه وبعدين انتى ازاى مروحتش الكوافير لسه
هند : اولا اتصل بأختى وقت منا عايزاه ماشى ثانيا لسه بدرى ع الميكب ثالثا انتى عامله اى 
حبيبه : انا تمام
هند : بيقولك اى عايزه أسألك سؤال وتجوبينى بكل صراحه
حبيبه : بس كدا اتفضلى
هند : انتى بتحبى عمر
حبيبه بتلعثم : مممش عارفه والله بس انا فعلا يومى مش بيكمل غير لما بشوفه أما بشوفه ببءا متطمنه ع نفسى بحس ان محدش يقدر يكلمنى بكلمه واحده بحس ونا قاعده معاه ان انا فرحااانه اووووى حتى لما بنتخانق ولما بيتعصب عليا ببءا زهقانه عليه اووى انا بجد مش عارفه بس اللى اعرفه انى مقدرش اعدى يوم منغير م اشوفه
عمر بفرحه : هوا مين دا
حبيبه وقد ارتعبت " يلهووووى لو كان سمع هيرفدنى " هااااااا لا ددددددااانننا ببببب ...ت..ك..لا
عمر : بسسسسس اسكتى انا خارج
حبيبه : هوا ....ااانت جيت من امتا
عمر : لسه جاى
حبيبه. : مممتأكد
عمر بإبتسامه : عندك شك
حبيبه بتلعثم : ههوواا....اااانت جيت امتا مش انت لسه خارج
عمر : مانا نسيت ملف مهم جيت اجيب
وغمز عمر لحبيبه وجيت ف الوقت المناسب 
حبيبه وقد احمرت وجنتيها : اااانت قققصدك ع اى اننننت فاهم غلط
عمر : انا همشى منتى قاعده تحمرى اوووى كدا
عمر ف سيارته " معقوله معقوله تبءاا بتبدلنى نفس الشعور يااااارب يكون الكلام اللى كانت بتقوله دا ليه يااااااه دانا ابءااا محظوظ اوووى "
هند ولم تفصل المكالمه وكانت تضحك بشده
حبيبه : انتى لسه مفضلتيش منككككك لله منك لله ي شيخه اهو هيفهنى غلط
هند ومازالت على ضحكاتها : دا انتى طريقتك كانت فظيعه انتى خوقتى اووى كدا ليه ي بنتى عادى
حبيبه : هوا اى اللى عادى دا هيفهمنى غلط
هند : بطلى هبل على فكره سكاته وفرحته اللى كنت سامعاها ميدلش انو مبيحبكيش بالعكس لو مكنش بيحبك ي هبله كان زمانه اتخانق معاكى بس دا الظاهر كان مبسوط اووى
حبيبه : قصدك انو ممكن يكون بيحبنى
هند : اكيد طبعا ومن خوفه عليكى يوم المطعم دا كان هيموتلى الراجل
حبيبه : يااااريت ياااريت ي هند
هند : ان شاء الله يرووحى يلا بءااا سلام علشان انا الحق امشى هتأخر
هند : سلااام
حبيبه ف نفسها " هوا ممكن فعلا يكون بيحبنى بيحبنى اى جرا اى ي حبيبه انتى هتنسى نفسك ولا اى هوا عمر خيرى يبص لوحده زيك ع اى على مالها اللى زى دا مش هيتجوز واحده الا لما تكون من توبه انا عمره مهيبوصلى بس انا ساعات بحس أنه بيحبنى يوووووه "
ف شركة عمر خيرى
كان يجلس ف غرفة مكتبه
عمر وهو مبتسم ويحدث نفسه" يااااااه انا اكنى كنت بحلم انا اخيرااااا سمعت حاجه من نحيتى منكك انا ف اقرب وقت لازم اعترفلها لازم " وفى ذالك الوقت كانت قد دخل مكتبه شريف وكان يحدثه ولكن عمر كان فى عالم اخر
شريف : انت ي عم انت
عمر : هاااا اى ف اى
شريف : دا نتى ف عالم تانى انا بقالى ساعه واقف يعم انت
شريف بإبتسامه : ااه ف عالم تانى
شريف بغمزه : عالم اى بالظبط
عمر : احمم ولا حاجه ها اى اخبار الشغل
شريف : والله ماشى ي عم هسيبك المره دى بس
عمر : الصفقه الاخيره خلصت
شريف : عيب عليك تسأل سؤال زى دا
عمر : ماشى ي عم أنا هنزل بءااا انا علشان اجهز علشان الفرح اللى بليل دا
شريف بغمزه : ونت من امتا بتروح افراح ي عم عمر
عمر : احممم لا اااصل الراجل أصر عليا اروح مينفعش مروحش سلام
شريف : سلام
