رواية مريم وحسن عندما يعشق الفدائي الفصل الرابع عشر 14 بقلم لولو طارق
داليا : الا انتى بتعمليه دا عيب فى حقنا وحق نفسك لازم أسلوبك يبقى كويس
كارما : من أمتى يا ماما خلاص بقيتى بتديقى منى ومن أسلوبى عشان خاطر الاستاذ هو عايز ايه أصلا
داليا : كوكو انتى عارفه انى أحب يبقى صورتك قدام الناس كويسه وما ينفعش كل حاجه وأى حاجه تتقال كدا من غير ما تراجعى نفسك ....... اما مصطفى كان جايلى عادى والده طول عمره صديق لوالدك بس انتى كنتى صغيره مش ها تفتكريه وخصوصا انه سافر برا ورجع بعد فتره كبيره وهو والدك الدنيا لهتهم شويه فى مشاغلهم وحياتهم وكان بيبقى فى مقابلات بسيطه وبعيد عن البيت فهمتى العلاقه موجوده من زمن ومصطفى اتعرفنا عليه فى مقابله مع والده كان لسا ملازم اول فى بداية طريقه وأتكرارت المقابله أكتر من مره بالصدفه .... زى ما قولتك قبل كدا .....
كارما : اوك يا ماما ايه المطلوب منى وياريت ما تفرضيش عليا الشخص دا هو وصاحبه لانى كنت فعلا بدأت ارتاح لهم بس للاسف أثبتولى انهم بيفكرو بأنانيه وبيعتبرو الست سلعه مفروض عليها تسلم وتأمن بكل الا هما عايزينه حتى لو غصب
داليا : هو طلب يقابلك انهارده
كارما : الله دا بجح كمان والمفروض انه بيحطنى قدام الأمر الواقع
داليا : لا ابد هو عرفنى عشان ما يعملش حاجه من ورانا هو كان عايزك عشان تكلمى مريم بنفسك وتطمنى عليها وبيقولى تسمعها بنفسها لو هى مغصوبه والا لاء
كارما ؛ امممممم ماعنديش مانع بس لو قالت انها مغصوبه صدقينى انا مش ها أسكت ومش ها أعمل أعتبار لحد وبعد أذنك بقى أشوف الستات الا ها تكتب على جنانى جوا دى
داليا : انتى مجنونه لوحدك هما ملهمش ذنب
كارما : بقيتى بتقلشى يا دودو يا جامد انت انتى ناويه تولدى أمتى انا زهقتلك وربنا
داليا : حطت ايديها على بطنها سامع أختك بتقول ايه قول لها ملكيش دعوه انا انزل براحتى مامى وبابى عمرهم ما يزهقو منى
كارما :
بتعب من سهوكتك انتى و يزيد يا دودو ارحمينى انتى والناس الا جوا دى عليا صبرنى يارب وسابتها ومشيت
داليا : ههههههههههه والله الواد مصطفى صعبان عليا ها يعانى
******************
حمزه : انا قولت انزل اشوفك بنفسى
مصطفى : منور يا كوماندا عامل ايه وبنت خالتك عامله ايه معاك
حمزه : انا تمام الحمد لله هى بقى مش ها أسبها غير لما تسلم وتقولى بموت فى هواك
مصطفى : ههههههههه انا الا بموت فى هواك وريحنا من القصه دى
حمزه : عنيده بشكل يا أخى وكل ما تكلمنى انت زى أخويا انت أخويا ..... جاتها خوت البعيده
مصطفى : هههههههه يابنى يمكن مرتبطه بحد تانى ومش عايزا تقولها صريحه
حمزه : كتير حسيت كدا بس مش متاكد الصراحه عايز أشلها من تفكيرى ومش عارف
مصطفى : كبر يابنى البنات ماليه البلد ومسير قلبك يدق تانى
حمزه : مش بأيدى يا صاحبى بس ها احاول المهم القاعده ناشفه من غير حسن وربنا
مصطفى : اه والله بيعمل جو ابن اللذينه
حمزه : ها يرجع أمتى
مصطفى : هو نفسه مش عارف مفيش قدامه غير 10ايام وها نرجع الشغل فى اى وقت بقى
حمزه : ربنا يهديها قوام قوام انا مش عارف البنات متسلطه علينا والا ايه
مصطفى : وهو بيفرك فى راسه من ورا إظاهر كدا يابنى
حمزه : شكلها غمزت والا إيه
مصطفى : اه غمزت وواقعه على االاخر بس بعيد عنك هربانه منها وما تتوقعش ابدا رد فعلها
حمزه : هههههههه حلو قوى كدا اثبت يا معلم شكلك ها تشوف المرار
مصطفى : وهى بيلوى شافيفه انا بقول كدا بردو
***************
حسن : الله يا مريم تسلم ايدك بقالى كتير قوى ما كلتش كدا
مريم : بألف هنا قوم بقى نغسل الاطباق
حسن : بيغمز لها ها نبتديها أستغلال ماشى أمرى إلى الله انا مطيع بردو
مريم : ايوا كدا الطاعه حلوه مفيش كلام
حسن : ايه رأيك نخلص ونطلع ناخد غطس كدا نفرفش
مريم : انا ممكن أغرق فى الترعه مش البحر
حسن : ضحك بصوته كله لا ما تخافيش ها أعلمك ايه رأيك
مريم : بتسرع بجد يا حسن بس انا بخاف قوى
حسن : اوعى تخافى وانتى معايا ها أعلمك كل حاجه وكل الا نفسك فيها ها أعملهولك
مريم : بتبص له وساكته تماما
حسن : قرب منها ومسك ايديها والله ما تخافى مش ها أجبرك على حاجه والقرار فى ايدك سيبيلى نفسك ومش ها تندمى
مريم : يارب ما اندم
حسن : شدها فى حضنه وبيحضنها جامد كانها ها تهرب منه والله ما هاتندمى وهى غايبه فى دفى حضنه ودقات قلبه الا هى سامعها اد ايه حضنك دافى وجميل .....حسن ياله غيرى هدومك وانا كمان وننطلق
مريم : اححمم بصوت طالع بالعافيه ووشها الا كله بقى أحمر من الخجل حاضر
حسن : واقف مبتسم ومبسوط من كسوفها ووشها الا إحلو أكتر وكانه ملك الدنيا كلها مش مصدق أخيرا بقت فى حضنه وبين ايديه واتحرك يبلس هو كمان
مريم ؛ خرجت لابسه بنطلوم جينز وتيشرت وبتقوله انا جاهزه
حسن : ههههههههه انتى لابسه ايه هو انا بقولك ها نتفسح وقرب منها البسى المايوه الا جايبهولك مفيش حد ها يشوفك غيرى وانا جوزك والله مش حرام
مريم : انت عايزنى البس المايوه قليل الادب دا وربنا ابدا
حسن : خلاص البسى شورت وبدى عشان تبقى براحتك مفيش حاجه مقيده حراكتك
مريم : امممممممم
حسن مفيش أممممم ياله ما تضيعش الوقت احنا وقت الغروب
مريم : اوك
***********************
يزيد : جاهزه
داليا : ايوا يا حبيبى
كارما : احنا ها نخلع بدرى قوى كدا وانا ادبس لوحدى
يزيد : دا الا عندى مش ها تقعد أكتر من كدا عندك مانع
كارما : ما تقولى حاجه يا حجه انتى أمين فى كل حاجه كدا
داليا : بنت عيب و بابا كلامه اوامر فاهمه أسيبك أنا بقى
يزيد : ربنا يخليكى ليا يا حبيبتى
كارما : أطلع انا منها دا بقت اوفر وربنا
يزيد : هى مالها دى يا دودو
داليا : مش عارفه يا زيزو ياله احنا عشان ميته من الجوع
يزيد : حبيبى الجعان أحلى وأشيك مطعم ها تكونى فيه بعد ربع ساعه
كارما بترفع راسها لفوق : كدا كتير يارب اه دماغى هئ هئ هئ
يزيد وداليا : ههههههههههه باى يا كوكو
كارما : من أمتى يا ماما خلاص بقيتى بتديقى منى ومن أسلوبى عشان خاطر الاستاذ هو عايز ايه أصلا
داليا : كوكو انتى عارفه انى أحب يبقى صورتك قدام الناس كويسه وما ينفعش كل حاجه وأى حاجه تتقال كدا من غير ما تراجعى نفسك ....... اما مصطفى كان جايلى عادى والده طول عمره صديق لوالدك بس انتى كنتى صغيره مش ها تفتكريه وخصوصا انه سافر برا ورجع بعد فتره كبيره وهو والدك الدنيا لهتهم شويه فى مشاغلهم وحياتهم وكان بيبقى فى مقابلات بسيطه وبعيد عن البيت فهمتى العلاقه موجوده من زمن ومصطفى اتعرفنا عليه فى مقابله مع والده كان لسا ملازم اول فى بداية طريقه وأتكرارت المقابله أكتر من مره بالصدفه .... زى ما قولتك قبل كدا .....
كارما : اوك يا ماما ايه المطلوب منى وياريت ما تفرضيش عليا الشخص دا هو وصاحبه لانى كنت فعلا بدأت ارتاح لهم بس للاسف أثبتولى انهم بيفكرو بأنانيه وبيعتبرو الست سلعه مفروض عليها تسلم وتأمن بكل الا هما عايزينه حتى لو غصب
داليا : هو طلب يقابلك انهارده
كارما : الله دا بجح كمان والمفروض انه بيحطنى قدام الأمر الواقع
داليا : لا ابد هو عرفنى عشان ما يعملش حاجه من ورانا هو كان عايزك عشان تكلمى مريم بنفسك وتطمنى عليها وبيقولى تسمعها بنفسها لو هى مغصوبه والا لاء
كارما ؛ امممممم ماعنديش مانع بس لو قالت انها مغصوبه صدقينى انا مش ها أسكت ومش ها أعمل أعتبار لحد وبعد أذنك بقى أشوف الستات الا ها تكتب على جنانى جوا دى
داليا : انتى مجنونه لوحدك هما ملهمش ذنب
كارما :
بقيتى بتقلشى يا دودو يا جامد انت انتى ناويه تولدى أمتى انا زهقتلك وربناداليا : حطت ايديها على بطنها سامع أختك بتقول ايه قول لها ملكيش دعوه انا انزل براحتى مامى وبابى عمرهم ما يزهقو منى
كارما :
بتعب من سهوكتك انتى و يزيد يا دودو ارحمينى انتى والناس الا جوا دى عليا صبرنى يارب وسابتها ومشيتداليا : ههههههههههه والله الواد مصطفى صعبان عليا ها يعانى
******************
حمزه : انا قولت انزل اشوفك بنفسى
مصطفى : منور يا كوماندا عامل ايه وبنت خالتك عامله ايه معاك
حمزه : انا تمام الحمد لله هى بقى مش ها أسبها غير لما تسلم وتقولى بموت فى هواك
مصطفى : ههههههههه انا الا بموت فى هواك وريحنا من القصه دى
حمزه : عنيده بشكل يا أخى وكل ما تكلمنى انت زى أخويا انت أخويا ..... جاتها خوت البعيده
مصطفى : هههههههه يابنى يمكن مرتبطه بحد تانى ومش عايزا تقولها صريحه
حمزه : كتير حسيت كدا بس مش متاكد الصراحه عايز أشلها من تفكيرى ومش عارف
مصطفى : كبر يابنى البنات ماليه البلد ومسير قلبك يدق تانى
حمزه : مش بأيدى يا صاحبى بس ها احاول المهم القاعده ناشفه من غير حسن وربنا
مصطفى : اه والله بيعمل جو ابن اللذينه
حمزه : ها يرجع أمتى
مصطفى : هو نفسه مش عارف مفيش قدامه غير 10ايام وها نرجع الشغل فى اى وقت بقى
حمزه : ربنا يهديها قوام قوام انا مش عارف البنات متسلطه علينا والا ايه
مصطفى : وهو بيفرك فى راسه من ورا إظاهر كدا يابنى
حمزه : شكلها غمزت والا إيه
مصطفى : اه غمزت وواقعه على االاخر بس بعيد عنك هربانه منها وما تتوقعش ابدا رد فعلها
حمزه : هههههههه حلو قوى كدا اثبت يا معلم شكلك ها تشوف المرار
مصطفى : وهى بيلوى شافيفه انا بقول كدا بردو
***************
حسن : الله يا مريم تسلم ايدك بقالى كتير قوى ما كلتش كدا
مريم : بألف هنا قوم بقى نغسل الاطباق
حسن : بيغمز لها ها نبتديها أستغلال ماشى أمرى إلى الله انا مطيع بردو
مريم : ايوا كدا الطاعه حلوه مفيش كلام
حسن : ايه رأيك نخلص ونطلع ناخد غطس كدا نفرفش
مريم : انا ممكن أغرق فى الترعه مش البحر
حسن : ضحك بصوته كله
لا ما تخافيش ها أعلمك ايه رأيكمريم : بتسرع بجد يا حسن بس انا بخاف قوى
حسن : اوعى تخافى وانتى معايا ها أعلمك كل حاجه وكل الا نفسك فيها ها أعملهولك
مريم : بتبص له وساكته تماما
حسن : قرب منها ومسك ايديها والله ما تخافى مش ها أجبرك على حاجه والقرار فى ايدك سيبيلى نفسك ومش ها تندمى
مريم : يارب ما اندم
حسن : شدها فى حضنه وبيحضنها جامد كانها ها تهرب منه والله ما هاتندمى وهى غايبه فى دفى حضنه ودقات قلبه الا هى سامعها اد ايه حضنك دافى وجميل .....حسن ياله غيرى هدومك وانا كمان وننطلق
مريم : اححمم بصوت طالع بالعافيه ووشها الا كله بقى أحمر من الخجل حاضر
حسن : واقف مبتسم ومبسوط من كسوفها ووشها الا إحلو أكتر وكانه ملك الدنيا كلها مش مصدق أخيرا بقت فى حضنه وبين ايديه واتحرك يبلس هو كمان
مريم ؛ خرجت لابسه بنطلوم جينز وتيشرت وبتقوله انا جاهزه
حسن : ههههههههه انتى لابسه ايه هو انا بقولك ها نتفسح وقرب منها البسى المايوه الا جايبهولك مفيش حد ها يشوفك غيرى وانا جوزك والله مش حرام
مريم : انت عايزنى البس المايوه قليل الادب دا وربنا ابدا
حسن : خلاص البسى شورت وبدى عشان تبقى براحتك مفيش حاجه مقيده حراكتك
مريم : امممممممم
حسن مفيش أممممم ياله ما تضيعش الوقت احنا وقت الغروب
مريم : اوك
***********************
يزيد : جاهزه
داليا : ايوا يا حبيبى
كارما : احنا ها نخلع بدرى قوى كدا وانا ادبس لوحدى
يزيد : دا الا عندى مش ها تقعد أكتر من كدا عندك مانع
كارما : ما تقولى حاجه يا حجه انتى أمين فى كل حاجه كدا
داليا : بنت عيب و بابا كلامه اوامر فاهمه أسيبك أنا بقى
يزيد : ربنا يخليكى ليا يا حبيبتى
كارما : أطلع انا منها دا بقت اوفر وربنا
يزيد : هى مالها دى يا دودو
داليا : مش عارفه يا زيزو ياله احنا عشان ميته من الجوع
يزيد : حبيبى الجعان أحلى وأشيك مطعم ها تكونى فيه بعد ربع ساعه
كارما بترفع راسها لفوق : كدا كتير يارب اه دماغى هئ هئ هئ
يزيد وداليا : ههههههههههه باى يا كوكو
