رواية عشق لا ينتهي الفصل الثاني عشر12 بقلم منال عباس
الجزء الثانى عشر
بعد أن وصلت عشق للفيلا وقراءة وصيه عمها فؤاد
وجدته ..كانت متوترة وخائفه أن تفتحه ..
قاسم : أهدى يا عشق
وأخذ الظرف منها ليفتحه ..ليجد
فتح قاسم الظرف وجد اسم ذلك الشاب هو
عمر سامح السعدنى ..وقف مذهولا مستحيل
عشق بتساؤل : انت تعرفه ؟؟
قاسم : عمر دا يبقي ابن خالتووو حنان ...
عشق بذهول : تقصد دكتور عمر
قاسم : ايوا وهوا ...هنتصرف ازاى ...
عشق : مش عارفه يا قاسم
قاسم : احنا لازم نتأكد الاول قبل ما حد يعرف الموضوع دا ويحصل مشكله ...
عشق : واحنا هنتأكد ازاى
قاسم : مفيش غير تحليل DNA.
عشق : انا خايفه يا قاسم اوووى
اقترب قاسم منها واحتضنها بحب
قاسم : طول ما انا جنبك عايزك ما تخافيش ابدا ...
ويلا بينا نرجع زمان ماما ودولى ولمى منتظرنا
عشق : والست كاميليا كمان ..
قاسم بضحك : بتغيرى يا عشقى
عشق : ودى اغير منها ..دى زى عروسه المولود
قاسم : ايوا بقي حقك ..ما انتى الجمال كدا ...
عشق : المهم انت وبس اللى تشوفنى جميله
قاسم : جميله وبس دا انتى جننتينى بحبك دا ...
ويلا نمشي قبل ما افترسك هنا
عشق : وعلى ايه يلا بينا
غادرا الاثنين وعادوا إلى الفيلا
سلوى : ولاد حلال ..كنت هتصل عليكم حالا
عشق : القلوب عند بعضها يا ماما ...
سلوى : طب يلا اطلعوا غيروا هدومك وانزلوا نقعد سوا ...
قاسم : ماما بعد اذنك اتصلى على عمر يجى يتغدا معانا ...
على دخول عمر
عمر : مين بيجيب فى سيرتى
قاسم بضحك : هههههه ..ياريتنى كنت افتكرت مليون جنيه ...
عمر : انا اغلى من المليون يا ابن خالتووو
قاسم : طبعا يا حبيبي
كانت عشق تقف وهى تنظر إلى عمر بإمعان
وتتسائل معقول يكون دا اخوها وبدأت تركز فى ملامحه ...
عشق : يالله ...شعره وعينيه نفس شعر بابا وعنيه ..
قاسم : عشق ..يا عشقى
عشق : هه ..بتقول حاجه
قاسم بصوت منخفض : شيلى عينك عن عمر هتفضحينا ..ثم احنا ما اتاكدناش أنه اخوكى وانا بغير ...
عشق : لا خلاص ...هطلع اغير هدومى
وتركه وصعدت إلى أعلى
قاسم : تعالى يا عمر نقعد فى المكتب على ما عشق ولمى ينزلوا
حضرت كاميليا معهم
كاميليا : ازيك يا عمر
عمر : ازيك يا كاميليا حمدالله على السلامه
كاميليا : الله يسلمك ..ينفع اجى اقعد معاكم بدل الملل اللى انا فيه دا ..
قاسم بتنهيده : اتفضلى ..ودخلوا ثلاثتهم إلى المكتب ...
عند دولى
ذهبت دولى إلى حجرة عشق وطرقت الباب
عشق : ادخل
دولى : عشق ...الحقينى
عشق : مالك حبيبتى فى ايه قلقتينى
دولى : عمر
عشق : ماله عمر ..انطقى
دولى : كلمنى وقال إنه هيجى النهارده ..يطلب ايدى من آبيه قاسم ...
عشق : ودا يزعلك فى ايه ..المفروض انك بتحبيه
دولى : بحبه جدا ..بس خايفه من موضوع سامر
يعرف انى اتخطبت. يعملى مشاكل..
عشق : هو كلمك تانى ؟؟
دولى : اه ..بعتلى رساله وقالى عدى يوم
عشق : ربنا يسهل وانا مش هنام النهارده غير لما الاقى حل ...بس الاهم من كل دا .هاتيلى بيانات الشاب دا النهارده ...
دولى : حاضر
عشق : يلا بينا بقي .نسيت اقولك أن عمر تحت
دولى بفرحه : يلا بسرعه
نزلت الفتيات
دخلت عشق و دولى وجدوا كاميليا مع عمر وقاسم ...
قاسم : اهلا يا نور عيني وحشتينى الشويه دووول
عشق بحب : وانت اكتر
عمر : طب فرصه ..بقي اتكلم
قاسم : تتكلم فى ايه
عمر : ثوانى خالتو تحضر
سلوى : فى ايه يا عمر
عمر : اقعدى الاول يا خالتو ..
جلست سلوى والجميع ينظر له
عمر : انا قررت اكمل نص دينى
سلوى : مبروك يا حبيبي
عمر : بعد اذنك وموافقتك يا خالتو ..وطبعا إذن اخويا الكبير قاسم
احب اطلب ايد دولى
كاميليا بغيره ف كلا من عشق و دولى فتيات صغيرة تصغرها بعده سنين
كاميليا : ايه الجهل دا ...انت مش شايف انها صغيرة ..بلاش شغل الفلاحين دا
مش كفايه قاسم ..راح اتجوز فلاحه صغيره
قاسم : كااااااميلياااااااا ..لولا أنك بنت عمى .ما كنتش سكت ليكى ...
عشق : تبقي مراتى وحبيبتى ..وكرامتها من كرامتى
لو ما احترمتهاش فى بيتها ..يبقي اتفضلى ..اخرجى من هنا
كاميليا : بقي انا كاميليا تطردنى علشان دى ..
ماشي يا قاسم ..انا رايحه الفيلا بتاع بابي .بس صدقنى هتندم ..على كلامك دا
قاسم : مع السلامه ..
صعدت كاميليا والغل والحقد يملأ قلبها
عشق باحراج : اسفه أن المشاكل حصلت بسببى
سلوى : كلام. قاسم صح وهى وجودها غير مرغوب فيه ..
عمر : يا عالم انا طلبت طلب ..قبل ما الحربايه دى تتكلم ...
ضحك الجميع على حديثه
قاسم : طب سيبنى افكر ..
عمر : تفكر ..ايه ..انت لسه هتفكر
قاسم : بس يا ابنى ..مش فى عروسه لازم ناخد رأيها ..
نظر قاسم لأخته وجدها سعيده بطلب عمر
سلوى : هو احنا هنلاقي احسن من عمر يا قاسم
قاسم : طيب اذا كان كدا نقول مبروووك
واقترب قاسم من عمر ليهنئه وشد شعرة من رأسه
عمر : ايه يا عم دا
قاسم : دى كانت نمله على شعرك يا عريس
ضحك عمر
عمر : خلاص يا قاسم بكرة هاجى انا وماما علشان نقرا الفاتحه ونلبس دبل الخطوبه ..
كانت كاميليا تقف خلف الباب وسمعت اتفاقهم
اخذت حقيبتها وغادرت وهى تتوعدهم ..
قاسم : يلا نتغدى كلنا ...قبل ما عمر يمشي
جلسوا جميعا فى جو ملئ بالبهجه
لمى : بابي
قاسم : ايوا يا روح بابي
لمى : انا هتجوز امتى ...
ضحك الجميع
قاسم : انتى لسه صغيره
لمى : اصل انا بحب ياسين اللى معايا فى الكلاس
قاسم : يا فرحتى بيكى يا لمى
عشق : والله انتى عسل يا لمى واخذتها على رجلها كى تطعمها
اما عمر نظر إلى دولى وبصوت منخفض
عمر : مبروك يا احلى دولى ...
دولى : مبروك يا عمر
عند كاميليا
تصل كاميليا الى الفيلا والحقد يأكل قلبها ..
بحثت عن رقم صديقها واتصلت
كاميليا : الو
الطرف الآخر : مش معقول كاميليا ..انتى رجعتى مصر
كاميليا : ايوا ..انت فين
الطرف الآخر : هكون فين يعنى فى النايت كلاب بتاعنا كالعاده
كاميليا : طب جايه ليك حالا
وأغلقت الهاتف
بعد مده وصلت كاميليا الى النايت كلاب وهى ترتدى جيب قصير جدا وبادى يبرز جسدها
سامر : اوووف وحشتينى يا كوكو ايه الجمال دا
كاميليا : ازيك يا سامر من وقت ما سيبتك وانت زى ما انت يا ابنى
سامر : ما انتى عارفه ...مفيش جديد وانتى سايبانى من شهرين مش كتير يعنى
كاميليا : المهم عملت ايه فى اللى طلبته منك
سامر : البت دماغها ناشفه اوووى وبتتهرب منى
عموما اديتها مهله اسبوع ....
كاميليا : لازم نخلص بأقصى سرعه لأنها .. ....يتبع