رواية غدر حبيب هنا وسليم الفصل الثالث 3 بقلم روان محمد صقر
البارت الثالث
أول ما سليم شاف دم على السرير نام جنبى بخفة وحضنى قوى وكأنى ههرب منه ونمنا وقلوبنا بتنبض بالقرب
النهار بدأ يطلع فوقنا من نومنا على جرس الباب بيرن سليم طلع من حضنى بنعاس وهو بيفرك عيونه بوجع من كتر العياط وأنا بعدت عن حضنه بخفة وعيون رافضة وخايفة تلمح طيفه مش قادرة ابص فى عيون سليم بعد اللى حصل وعرفه !!؟؟؟؟
ماما دخلت بتزغرد بلهفة وشوق والإبتسامة مش مفرقة وشها وبابا داخل بعيون مليانه ثقة وأمان
أول ما سليم شافهم أخدهم بالحضن ورحب بيهم ودخلهم الصالون
ماما سألت سليم عليا
ماما : هنا لسه نايمه
سليم بكسوف : اه عروسة بقى ولازم تتدلع
استئذن منهم وجاه الأوضة عشان يصحينى زى ما فهمهم بس أنا كنت صاحبة وقاعده حضنه رجلى على السرير وبعيط
سليم أول ما شافنى كده قرب عليا واخدنى فى حضنه
سليم بصوت مبحوح من كتر العشق : هش يا طفلتى متعيطيش أهلك بره هنطلع نسلم ونقعد شوية ماشى
بصيت لي بأستغراب وقولت فى بالى هو ازاى بيقول كده وبالثقة دى
اتخبيت فى حضنه بكسرة ودموع مكتومة عشان محدش يسمعها وقولتله : طب أهلى هيسالوا أكيد
هنقولهم إيه ساعتها
عايزنى أقول لبابا أنى مش بنت وأن فى حد لمسنى
ولا أقول لماما أنى خونت ثقتها و مقدرتهاش هقولها ازاى أنى مش بنت وأن فى حد اخد شرفى منى من غير ما أعرف أو أحس كل ده بقوله وأنا ببكى وكتمه بوقى فى حضنه عشان صوتى ما يطلعش بره وأنا بشد فى قميصه من كتر الخوف والضعف
سليم طلعنى من حضنه بوجع ودموع احتلت عيونه هو كمان
سليم : كل حاجه هتتحل اطلعى ليهم دلوقتى ولو حد سألك على الموضوع ده بصيلى بس وأنا قدام عيونك وكل حاجه هتتحل أهم حاجه أنتى عندى أوعك أياكِ أشوف دموعك تانى مرة دموعك غالية يا روح سليم
قرب اكتر وهو بيقبل عيونى وكل إنش فى وشى لغاية ما وقف عند شفايفى اللى احمرت من كتر العياط وقبلنى بخفة من شفايفى لدرجة أنى ما حستش بيه خرج من قبلته وحضنى وهو بيقولى
سليم : قومى يلا ألبسى عباية تليق بعروسة قمر كده زيك وعيونك اللوزية اللى بتموتنى دى
أبتسمت لسليم بخفة بس كنت مرعوبة و مستغربة هو ازاى سليم بقى هادئ كده و إيه اللى حصل عشان يهدي ويعاملنى بحنية كعادته قبل ما يعرف أنى مش بنت !!؟؟
قومت لبست عباية إستقبال وطلعت وسليم مشبك أيده فى أيدى كأى عرسان جداد
سلمت على بابا وماما وحضنتهم بدموع غزيره وجريت على سليم تانى ومكست أيده هو الوحيد اللى هيقوينى هو اللى عارف أنا فيا إيه وببكى عشان خاطر إيه
بابا غار من فعلتى وأنى جريت على سليم وحضنه بعد ما كنت مش يبكى غير فى حضن بابا
مكنش عارف أنى مش هقدر
حضنك بقى خسارة فيا يا بابا خوفك عليا بقى كتير على واحدة رخيصة زيى بدأت أكلم نفسى بكلام غريب وجديد عليا وبدأت أستغرب نفسى هو أنا بقول الكلام ده على نفسى ازاى و أنا أساساً معملتش حاجه ولا فكرة مين اللى عمل فيا كده
طردت كل ده من فكرى لغاية ما جات كلمة هزت كيانى من ماما بعد ما اخدتنى ودخلنا الأوضة
ماما بنبرة قلق : إيه اللى حصل عملتى إيه امبارح
معرفتش أعمل إيه بكيت بمرارة وحرقة وبس هو ده كان ردى عليها معنديش رد أعمق من كده وصوت عياطى بقى مسموع قوى لدرجة أن بابا جرى من الصالون على الأوضة هو وسليم
ماما قامت على رجلها بسرعة البرق وهو بتبرق لي بعيونها بشدة وبصوت قوى منها هز قلبى وكيانى
ماما : أنتى بتعيطى ليه يا بت قولى
مردتش عليها
قربت ماما منى اكتر ومسكت عبايتى بغيظ : انطقى قولى ليه بتعيطى من ساعة ما جينا وليه لما سألتك ما ردتيش عليا يا نور عينى
ماما دموعها خنتها وقلبها حس بيا وبضعفى
جريت ماما على أبويا اللى واقف مصدوم مش عارف يعمل ايه
ماما : ألحق يا حج هنا بنتك مش راضية تقولى حاجه وبتعيط بنتك مش ........
وقبل ما تنطق ماما باقى الجملة تدخل سليم بسرعة و اخدنى لحضنه وردف بصوت جهورى وصارم
سليم : أوعى تجرحى مرآتى بكلمة
أنا مرآتى اشرف من الشرف آنتى فاهمه ولولا أنك فى بيتى وأنك أم مرآتى كان هيبقى ليا تصرف تانى
