رواية شروق وسيف كاملة بقلم هاجر عفيفي
انا حامل
قالتها شروق بفرحه وسعاده وهى ماسكه ايده ومش مصدقه
عمر ببرود : بس انا مش عايز عيال منك ياشروق
شروق ابتسامتها اختفت وقالت بصدمه : ع عمر انت بتهزر صح
عمر على نفس بروده : لاء مش بهزر دى حقيقه
شروق الصدمه زادت عليها وقالت : انت مبقتش تحبنى ياعمر
عمر لف وشه الناحيه التانيه وقال : انا متجوز ومعايا طفل ياشروق ومش هقدر أشيل مسؤوليه اكتر من كده
شروق بدموع وصراخ : متجوز !!!! اخرتها ياعمر تتجوز عليا بعد لما وقفت جمبك اول لما تقف على رجلك تبيعنى
عمر بعصبيه : انتى هتذلينى وبعدين انا كنت معتقد انك مش هتخلفى لانك اتأخرتى فى الخلفه عشان كده اتجوزت مانا مش هضيع حياتى عشانك
شروق مسحت دموعها بجمود وابتسمت بسخريه وقالت : فعلا مش هتضيع حياتك عشاني تمام ياعمر تمام ربنا يسعدك
كانت داخله الأوضه مسك إيدها وقال : راحه فين
شروق زقت ايده وقالت : هفضيلك الشقه علشان تجيب فيها مراتك وابنك ميصحش يبقا جواز فى السر كده
عمر : بس انا مش متجوز فى السر كله عارف
شروق ضحكت بوجع وقالت : كله عارف !!! ومين هما بقا
عمر : أهلك وأهلى ومراتى تكون بنت عمك
شروق مستحملتش وجع اكتر من كده زقته بكل قوتها وصرخت فى وشه وقالت : مش هسامحك ياعمر وهخليك تندم انا بكر"هك بكر"هك
قالت كلامها ودخلت الاوضه وهى بتعيط ولمت هدومها كلها وبدلت ملابسها بعد لما كان اسعد يوم فى حياتها بقا أتعس يوم لما عرفت إن اول حب فى حياتها بكل سهوله رماها
خرجت من الأوضه وشافته قاعد على الكنبه بجمود بصتله بسخريه وكانت هتمشى وقفها صوته
عمر : متبقيش زي الاطفال وتغضبى ياشروق
شروق بوجع : متخافش ياعمر ده هيكون طلاق علطول مش مجرد زعل عشان امحيك من مسؤوليتي
قالت كلامها وبصتله بعتاب وحزن وخرجت من البيت
عمر بضيق : مكانش ينفع اتكلم معاها كده
شروق وصلت بيت أهلها ورنت الجرس ووالدتها فتحت الباب
والدتها بصدمه : مالك ياشروق وايه الشنطه دي وفين عمر
شروق بدموع : فين بابا
والدتها : جوه ادخلى
شروق دخلت ووالدها خرج وقال : مالك ياشروق ايه ال حصل
شروق مسحت دموعها وقالت : كنتوا عارفين ان عمر اتجوز بسنت ومحدش قالى وكمان كنته مشجعينه
أهلها اتوتروا ومش عارفين يتكلموا
شروق بسخريع : متقلقوش عرفت كل حاجه عارفين وجعي من عمر حاجه ومنكم انتوا حاجه تانيه خالص بقا تساعدوه إن يعمل كده فيا فى بنتكم
والدها : كنا خايفين على مصلحتك و
قاطعته شروق وقالت بصراخ : خايفين عليا تدمروا حياتى
والدتها بتوتر : يابنتى احنا قولنا لما يتجوز مش هيكلمك فى الخلفه تاني وكمان تفضلى على ذمته وميحصلش طلاق ويبقى اسمك مطلقه
شروق : امممم بجد اقتنعت فعلا هى المطلقه كده مينفعش تعيش فى المجتمع بس دلوقتي عرفت بقا وهكون اسمى مطلقه فعلا
والدها بغضب : انتى اتجننتى عيشى حياتك واسكتي بقا كل البيوت بيحصل فيها مشاكل انتي ال هتخربى بيتك
شروق ضحكت بوجع : وانا مش هعيش معاكم اصلا وهسيب المحافظه خالص وهريحكم مني
والدتها : لاء متقوليش كده يابنتي احنا كنا خايفين على مصلحتك
شروق ضحكت وقالت : فعلا خايفين على مصلحتي انا مش هسامحكم ابدا ابدا
قالت كلامها وكانت خارجه وقفها صوت والدها ال قال : لو خرجتي من هنا وروحتي على مكان غير بيت جوزك اعتبرى إن ملكيش أهل
شروق خرجت من البيت ونزلت مشيت فى الشارع
والدتها : هتسيبها تمشى
والدها : لما مش هتلاقي مكان هترجع بيت جوزها وتعقل
شروق وهى ماشيه بشنطة هدومها وصلت رساله فتحتها وكانت من رقم غريب
(شوفتى نفذت وعدى ودمرت ليكي حياتك كلها وفى الاخر عمر بقا ليا انا وبس )
شروق اتوجعت ورمت التلفون بغضب وعصبيه فى الارض والتلفون اتكسر
كملت مشى بس اتصدمت لما شافت ال مكانتش متوقعاه
شروق بصدمه : سيف !!!!
سيف كان شايل طفل صغير وراح عندها وقال باستغراب وذهول : شروق مالك وأزاى تمشى فى وقت زى ده لوحدك
شروق دموعها نزلت بوجع وقالت : انا تعبانه اووى ياسيف ومش لاقيه مكان اروحه دلوقتي
سيف بصدمه : ط طيب فين عمر وعمى ومرات عمى
قالتها شروق بفرحه وسعاده وهى ماسكه ايده ومش مصدقه
عمر ببرود : بس انا مش عايز عيال منك ياشروق
شروق ابتسامتها اختفت وقالت بصدمه : ع عمر انت بتهزر صح
عمر على نفس بروده : لاء مش بهزر دى حقيقه
شروق الصدمه زادت عليها وقالت : انت مبقتش تحبنى ياعمر
عمر لف وشه الناحيه التانيه وقال : انا متجوز ومعايا طفل ياشروق ومش هقدر أشيل مسؤوليه اكتر من كده
شروق بدموع وصراخ : متجوز !!!! اخرتها ياعمر تتجوز عليا بعد لما وقفت جمبك اول لما تقف على رجلك تبيعنى
عمر بعصبيه : انتى هتذلينى وبعدين انا كنت معتقد انك مش هتخلفى لانك اتأخرتى فى الخلفه عشان كده اتجوزت مانا مش هضيع حياتى عشانك
شروق مسحت دموعها بجمود وابتسمت بسخريه وقالت : فعلا مش هتضيع حياتك عشاني تمام ياعمر تمام ربنا يسعدك
كانت داخله الأوضه مسك إيدها وقال : راحه فين
شروق زقت ايده وقالت : هفضيلك الشقه علشان تجيب فيها مراتك وابنك ميصحش يبقا جواز فى السر كده
عمر : بس انا مش متجوز فى السر كله عارف
شروق ضحكت بوجع وقالت : كله عارف !!! ومين هما بقا
عمر : أهلك وأهلى ومراتى تكون بنت عمك
شروق مستحملتش وجع اكتر من كده زقته بكل قوتها وصرخت فى وشه وقالت : مش هسامحك ياعمر وهخليك تندم انا بكر"هك بكر"هك
قالت كلامها ودخلت الاوضه وهى بتعيط ولمت هدومها كلها وبدلت ملابسها بعد لما كان اسعد يوم فى حياتها بقا أتعس يوم لما عرفت إن اول حب فى حياتها بكل سهوله رماها
خرجت من الأوضه وشافته قاعد على الكنبه بجمود بصتله بسخريه وكانت هتمشى وقفها صوته
عمر : متبقيش زي الاطفال وتغضبى ياشروق
شروق بوجع : متخافش ياعمر ده هيكون طلاق علطول مش مجرد زعل عشان امحيك من مسؤوليتي
قالت كلامها وبصتله بعتاب وحزن وخرجت من البيت
عمر بضيق : مكانش ينفع اتكلم معاها كده
شروق وصلت بيت أهلها ورنت الجرس ووالدتها فتحت الباب
والدتها بصدمه : مالك ياشروق وايه الشنطه دي وفين عمر
شروق بدموع : فين بابا
والدتها : جوه ادخلى
شروق دخلت ووالدها خرج وقال : مالك ياشروق ايه ال حصل
شروق مسحت دموعها وقالت : كنتوا عارفين ان عمر اتجوز بسنت ومحدش قالى وكمان كنته مشجعينه
أهلها اتوتروا ومش عارفين يتكلموا
شروق بسخريع : متقلقوش عرفت كل حاجه عارفين وجعي من عمر حاجه ومنكم انتوا حاجه تانيه خالص بقا تساعدوه إن يعمل كده فيا فى بنتكم
والدها : كنا خايفين على مصلحتك و
قاطعته شروق وقالت بصراخ : خايفين عليا تدمروا حياتى
والدتها بتوتر : يابنتى احنا قولنا لما يتجوز مش هيكلمك فى الخلفه تاني وكمان تفضلى على ذمته وميحصلش طلاق ويبقى اسمك مطلقه
شروق : امممم بجد اقتنعت فعلا هى المطلقه كده مينفعش تعيش فى المجتمع بس دلوقتي عرفت بقا وهكون اسمى مطلقه فعلا
والدها بغضب : انتى اتجننتى عيشى حياتك واسكتي بقا كل البيوت بيحصل فيها مشاكل انتي ال هتخربى بيتك
شروق ضحكت بوجع : وانا مش هعيش معاكم اصلا وهسيب المحافظه خالص وهريحكم مني
والدتها : لاء متقوليش كده يابنتي احنا كنا خايفين على مصلحتك
شروق ضحكت وقالت : فعلا خايفين على مصلحتي انا مش هسامحكم ابدا ابدا
قالت كلامها وكانت خارجه وقفها صوت والدها ال قال : لو خرجتي من هنا وروحتي على مكان غير بيت جوزك اعتبرى إن ملكيش أهل
شروق خرجت من البيت ونزلت مشيت فى الشارع
والدتها : هتسيبها تمشى
والدها : لما مش هتلاقي مكان هترجع بيت جوزها وتعقل
شروق وهى ماشيه بشنطة هدومها وصلت رساله فتحتها وكانت من رقم غريب
(شوفتى نفذت وعدى ودمرت ليكي حياتك كلها وفى الاخر عمر بقا ليا انا وبس )
شروق اتوجعت ورمت التلفون بغضب وعصبيه فى الارض والتلفون اتكسر
كملت مشى بس اتصدمت لما شافت ال مكانتش متوقعاه
شروق بصدمه : سيف !!!!
سيف كان شايل طفل صغير وراح عندها وقال باستغراب وذهول : شروق مالك وأزاى تمشى فى وقت زى ده لوحدك
شروق دموعها نزلت بوجع وقالت : انا تعبانه اووى ياسيف ومش لاقيه مكان اروحه دلوقتي
سيف بصدمه : ط طيب فين عمر وعمى ومرات عمى
الثاني من هنا
