رواية قاسم ورهف ( احببت زوج اختي ) الفصل الثامن 8
هف وهى بتبعد بخوف وخايفة من قاسم قاسم مسك ايديها وشدها فى حضنه رهف قعدت تعيط قاسم بيطبطب عليها
قاسم: خلاص بقا متعيطيش هو انا جيت جنبك
رهف بعياط: كنت مفكراك هتضربنى
قاسم بشدد على حضنها: انا اسف ان خوفتك منى بالشكل دا حقك عليا انا اسف بجد وبعدين مسك وشها بين ايده وقالها: انا بحبك ومش هاذيكى تانى وانا غلطت فى حقك كتير وغلطى مش هكرره تانى ال بيغلط بيتعلم من غلطه ومينفعش يكرر نفس الغلط لانه كده غبى
مسك ايديها وبس وبصلها: حقك عليا متزعليش
رهف: مش زعلانة بس بشرط
قاسم برفع حاجب: خير
رهف بترمش عيونها: تودينى الملاهى
قاسم بصدمه: ملاهى
رهف: ايوة
قاسم:حبيبتى ملاهى دى للصغننين
رهف: والله وفى للكبار كمان
قاسم: لا بجد
رهف: ااه والله
قاسم: طب يا ستى خشى اللبسى يالا عشان نروح
رهف بسعاده: ميرسى جدا يا قاسم وراحت بايساه من خده
قاسم حط ايده على وشه: انتى قد الحركه دى
رهف: غصب عنى اصلا دايما كنت بعمل كده لبابا اسفه
قاسم بيقرب منها وراح حاطط ايده على وسطها وايده التانية ماسك وشها: حد يتاسف لما يبوس زوجه
رهف حاطة وشها فى الارض
قاسم رفع وشها وبصلها: بحبك يا رهف بحبك اوى ووطى باسها بكل ذرة حب جواه رهف اول مرة تستسلم له لاقت ان قاسم اتمدى معاها رهف زقته
رهف: ااه يا قاسم انا مبقتش بكرهك لكن لسة مسامحتكش على ال انت عاملته فيا ومش هسامحك غير لما اعرف الحقيقة وبعدين شالت ايده من عليها ودخلت الحمام
قاسم رمى الطربيزة ال قدامه بكل عصبيه
**********
نزله المطعم عشان يتخده لاقوا جوليا مستنياهم
رهف: ياربى على النرفزة
قاسم سمعهت وطنش
قاسم: هاي جوليا
جوليا برقه: هاي قاسومى
رهف بينها وبين نفسها: شوف المسهوكه بتتكلم ازاى يكش يارب تيجى مقطورة تتطيرها وارتاح منها
قاسم: اقعدى يا رهف
رهف قعدت بنرفزة: اتهببت قعدت
جوليا بتاكل قاسم فى بوقه ولسة بتاكله
اسر جيه من ورة قاسم: قولت انت بتصيف قولت اجى اصيف معاك وراح حاضن قاسم وعمال يبص لجوليا بعصبية ونرفزة وجوليا بصتله بتوتر وضيرت وشها
قاسم: يا اخى اتيل بلا مصيف بلا قرف
اسر بضحك: ليه بس كده
قاسم: اقعد بس اتغدى معانا وهبقا احكيلك بعدين
اسر قعد جنب جوليا وقاسم جنب رهف
قاسم: اقدملك يا رهف أسر صاحب عمرى وشريكى فى الشركه
رهف ابتسمت: اهلا يا استاذ اسر
اسر بضحك: لا استاذ اي ارفعى الشكليات دى اصلها بتجبلى حموضه بعيد عنك
رهف ضحكت على كلامه
قاسم وطى عليها: مش كفاية ضحك ولا اي
رهف بتحدى: ما انت عمال تتدلع مع السلعوه دى وانا متكلمتش مالك بيا بقا
قاسم: رهف اتظبطى بدل ما اظبطك
رهف نفخت وربعت ايديها
اسر بيبص لجوليا: عاملة اي
جوليا من غير ما تبصوله: كويسة
قعدوا اتغدوا وخلصوا وقعدوا يهزروا مع بعض
قاسم: طب يا جماعه عن اذنكوا هروح مشوار انا ورهف
اسر بغمزة:ايوا يا صاحبى ولاعه معاك
قاسم وهو بيقوم: اهو بقر امك دا مبيحصلش حاجة
اسر ضحك بصوت عالى جوليا بصتله وسرحت
اسر بغمزة: مكنتش اعرف انى حلو كده
جوليا ضيرت وشها: لا حلو ولا حاجة
اسر: عينى فى عينك كده
جوليا: عن اذنك انا قايمة طالعه
اسر مسك ايديها وبيلصلها بندم
اسر: مش كفاية عقاب لحد كده بقا
جوليا وهى حابسة دموعها: ال بيتكسر مبيتصلحش ومش اي اي حاجة ال اتكسرت دا قلبى ال اتكسر
اسر: جوليا انا اسف سامحينى عشان خاطرى
جوليا: لا يا اسر مستحيل وطلعت تجرى على اوضتها
اسر بيخبط على التربيزة: غبى انا غبى
**********
قاسم ورهف مبسوطين جدا وفرحانين اوى
قاسم: مش كفاية كده بقا لعب
رهف: حبة كمان والنبى حبة كمان
قاسم: يا رهف كفاية انا تعبت من اللف والمراجيح
رهف: خليك كده فاسد اللحظات الحلوة
قاسم: دا انا هااا
رهف: امال مين
قاسم وطى بيوشوشها: اااه انا ال لما اجى ابوسك اقولك اصل مسامحتكش وبفسد اللحظات السعيدة
رهف بصت بصدمه: قليل الادب
قاسم: الواحد بيبقا خلاص هيجيب جون وانتى يا ساتر عليكى
رهف: قاسم الله
قاسم: اتكتمت
رهف بتضحك على طريقته
قاسم: اضحكى اضحكى والله لهطلعه على جتتك
رهف بضحك: اما نشوف
رهف: قاسم عاوزة جيلاتى
قاسم: عيونى
قاسم وهو رايح فجاة صوت ضرب نار
رهف بصويت: قاااااااااااااااااااااااااسم
قاسم لاقى دم نازل منه ووقع على الارض
