رواية حلاوة الحب الفصل السادس 6 بقلم بسملة حسن
نزلت روان كان عمر واقف قدام البيت مستنيها
عمر:يلا
روان:هنروح فين دلوقت
روان:اممم بس انا كنت هنزل اجيب الفستان من فلوسى
عمر بضيق:يبنتى انا هجيبهولك هديه اسكتى بقا
سكتت روان لما لقته مصمم انه يجيبلها الفستان من معاه
عمر:اى رأيك فى ده
روان:اممم حلو
عمر بإبتسامه:خلاص ادخلى قيسيه
مسكت روان الفستان ودخلت لبسته وخرجت
روان:ها حلو!
عمر:ده جامدد
ابتسمت روان:خلاص ناخد ده
كان واقف بيتفرج عليها وهى بتختار قميص يليق مع البنطلون والشوز اللى جابوهم له
روان:ياااه اخيرا ادخل اللبس كده
خدهم عمر ولبسهم وكانوا حلوين عليه وقرروا يشتروهم
دخل عمر البيت لكن هى كانت واقفه متوترة انها تدخل
عمر:على فكره ماما ودانيا جوه مش هنقعد لوحدنا
سكتت وبصتله
عمر بقله حيله: ياماما يادانيا تعالو روان معايا
دانيا:هاى عامله اى
سلمت روان على دانيا بابتسامة وغيره"ازاى عايشه معاه فى نفس الشقه"
روان: الحمد لله
صممت روان انها متدخلش الا لما يكون خطيبها لان لسه مفيش حاجه بينهم وطلبت انه يروحها
روان:هطلع عاوز حاجه
عمر:شكرا بس انتى متضايقه لى؟
روان بضيق:ممكن اعرف دانيا دى عايشه معاكم لى اصلا
عمر:يبنتى والله العظيم اختى مفيش حاجه بينا وهى اختى الصغيره افهمى
روان سكتت وهى متضايقه
عمر:خلاص بقا يبنتى والله هى كويسه
خدت نفس عميق: ماشى يلا انا هطلع
عمر: باى
طلعت كان والدها قاعد على تليفونه
روان: انا جيت يابابا
والدها:عملتى اى
روان:جبت فستان الخطوبه
والدها:هو اللى جابهولك؟!
روان:ايوه صمم أنه يجيبه
والدها:اقولك على حاجه الولد شكله كويس وبيحبك
سكتت وهى مكسوفه:انا هدخل اغير هدومى وانام
والدها:تمام متنسيش تجهزى نفسك الدراسه بعد اسبوع
اومأت له ودخلت اوضتها غيرت هدومها واخدت شاور وصلت العشا لقت مسدج اتبعتت من رقم عمر على الواتس فتحتها"انزلى بسرعه"
روان:"لى"
عمر"انزلى بس واطلعى تانى"
نزلت وهى لابسه الايسدال لقته ماسك كيسه كبيره
روان:نعم
عمر:خدى الكيسه دى ليكى
روان:لى!
عمر:خديها هو اى اللى لى...افهمى انا دلوقت فى مقام خطيبك يعنى المفروض تاخدى منى اى حاجه عادى
روان ابتسمت وهى شايفه فى الكيسه الشيبسى المفضل ليها
روان:اى ده؟!
عمر:اى ماله مش بتحبيه ولا اى
روان:بالعكس ده انا بعشقه
ابتسم عمر:خلاص كل مره اجيبلك منه
روان ابتسمت: شكرا بجد ياعمر مش عارفه اقولك اى
غمزلها وهو مبتسم:يلا اطلعى تصبحى على خير
روان:وانت من اهل الخير
طلعت وفتحت الفيس وكتبت"لم يكن لديه جانب اسود سوا عيناه"
بعد ربع ساعه كان عمر قاعد على فونه فى حين انه شاف البوست اللى هى منزلاه..عمل لاف وكتب
"انتى الجميله التى تسكن ذلك الليل الذى يكمن فى عيناى"
بصت على الكومنت وابتسمت وهى بتعمل ادعمنى عليه
________-_______-________-________-______
روان بعصبيه:لا والله وهى تكلمك لى اصلا
عمر:يابنتى اتهدى بقا احنا من زمان وهى بتاخد رأى فى حياتها
روان بعصبيه:وده لى ان شاء الله
عمر:عشان هى اختى لى مش فاهمه ده
روان بغيره:لا مش اختك دى بنت خالتك مليش دعوه انا ذنبى اى أن مامتك رضع"تها الله
عمر: بطلى زعيق وعب*ط قولتلك دى اختى
دخلت روان الاوضه وقفلت الباب بغضب:ابقى خليها تنفعك
قالت بسخريه:قال اختى قال واى دانيا دى كمان اسم دوا ده ولا اى
ابتسم عمر بتعب من غيرتها من الموضوع ده وان كل المشاكل من اول ما اتجوزوا بسبب دانيا
"فى الليل"
كان عمر بيكلم مامته:ياماما دى بتغير اوى انا اه بحبها لكن غيرتها زياده انا مش قادر استحمل ولا عارف اعملها اى قاعد اقولها دانيا اختى اختى اختى وهى مفيش فايده
والدته: اهدى بس ياعمر كده هى بتحبك ومش بتحب تشوفك مع حد غيرها انت فهمها براحه
عمر:يارب والله العظيم زهقت بفهمها وهى بق*ره مش بتفهم
والدته:متشتمهاش ده ذنبها انها بتحبك يلا قوم روح بيتك صالحها وانا هقول ل دانيا تخف كلام معاك عشانها
عمر: ماشى ياماما
روح عمر بيته كان البيت هادى والانوار مطفيه..فتح باب الاوضه سمع عياطها شغل النور بخوف عليها...
يتبع...
السابع من هنا
