رواية مجنونة احتلت كياني الفصل الرابع 4 بقلم رانيا يوسف
ام مروان: بس مقولتليش كنتوا بتعملوا اييه برضوا
مروان باحراج: امشى ي ماما امشى
ام مروان بتضحك: طب ماتزوقش وتدخل جوةة
******************************
عند ملك بتنزل تحت جرى ع اوضتها ووقفت تاخد نفسها اللى تقريبا انقطع من كتر الاحراج والتوتر وقعدت تفتكر اللى حصل م شوية ف شكل مروان وكلامه وقربة منها وابتسمت تلقائي
ملك لنفسها: هو يمكن...... لالا فوقى يملك متوهميش نفسك دا دا شايفك طفلة وبتتكلم بغضب بقا انا طفلة والله لاوريك ي مروان الكلب وبتروح ع السرير وتنام
**بعد شوية وقت**
ام ملك: بت ي ملك اصحى يبت ايييه قتيلة نايمه
ملك: خامسه بس وقايمه
ام ملك: يبت اصحى منك لله
ملك: ايييه ي مروان ي حبيبي صوتك نوعم كده ليييه بقيت شبهه امى
ام ملك بتنزل بالشبشب عليها: قومى يبنت الجزمه هو لحس مخك كمان ف الحلم
ملك بتقوم بخضه: ايه ي ماما حد يصحى حد كده
ام ملك بنرفزة:: ٥ دقايق والقيكى برة
ملك: يووووووة بقاا وبتطلع بعد شويه وراها
ملك: ايه يستى عاوزة اييه
ام ملك: انزلى جبيلى الطلبات دى
ملك: هو مفيش الا انا ف ام البيت داا
ام ملك بتمسك الشبشب: بتقولى حاجه يقلب امك
ملك بخوف مصطنع: لا يست الكل وانا اقدر هروح فوريرة
ام ملك: متغبيش ومتجبليش مصايب
ملك: حاضر
**************************
وبتنزل ملك تجيب الطلبات م السوق وهى راجعه بتلاقي شوية اطفال بيلعبوا كوره
ملك: لعبونى معاكم
واحد م الاطفال: يووووة هو انتى كل يوم انا زهقت
ملك بتقرب عليه بشر: بتقول حاجه يحماصه
حماصه بغضب طفْولى: لا مبقولش 
ملك: ماشى يلا نلعب وبتسيب الحاجه ف جمب وتلعب م الاطفال
**بعد مدة **
ملك ماسكه ف خناق الولد بتاع الفريق التانى: اقسم بالله لانفخك انت بتخم يلاااة
هو: اوعى يستى انتى اللى مبتعرفيش تلعبى
ملك: وكمان بجح دى انت نهارك اسود م قرن الخروب
مروان بيكون معدى م الشارع وبيسمع صوت خناقها بيجرى عليها ويسلك الواد م ايدها
ملك: اوعى يمروان سيبنى والله لاربيهم
مروان بغضب: اخرسي بقااا ايه اللي بتعمليه دا مش عيب ع سنك
ملك بغضب: وانت مالك ملكش دعوه بيا
مروان: ماانتى مش لاقيه اللى يحكمك
ملك بتتجمع الدموع ف عنيها وهو بيلاحظ دا:: مش معنى انى ابويا متوفى تقولى كده انا متربية كويس اووى وملكش اى حق انت او غيرك تكلمنى كده وبتسيبة وتاخد حاجتها وتمشى
مروان بعصبية وندم:: غبي غبي مكنش ينفع اعمل كده
*************************************
بتروح البيت امها بتفتح الباب بغضب م تاخيرها ولسه هتزعق لها لقت ملك مرمية ف حضنها ومنهارة
ام ملك بخضه: ايه ي حبيبتى مالك
ملك مبتردش عليها بتعيط بس وصوت عياطها عالى
ام ملك: متقلقنيش عليكى فيكى ايه وليه متبهدلة كده
ملك:: مفيش ي ماما حاجه خودينى ف حضنك بس
ام ملك مبتضغطش عليها وخدتها ف حضنها وسابتها لحد مهديت
ملك بتمسح دموعها ولسه هتقوم: امها بتقعدها قوليلى فيكى ايه يملك متسبنيش محتارة كده دى انتى كل اللى ليا ف الدنياا ووصية ابوكى لياا
ملك بهدوء: و......... تحكيلها اللى حصل
ام ملك بتكتم ضحكتها وملك بتشوفها طلعيها طلعيها
ام ملك قعدت تضحك اووى: حرام عليكي يبت انتى علمتى ع عيال الشارع كلهم
ملك: يماما ماهما اللى بيعصبونى وكمان يطلعلى سى مروان ف الاخر
ام ملك: طب انتى زعلانه م مروان ليييه ماهو لو حد تاانى كنتى ولا ف دماغك ونزلتى الشبشب فوقة
ملك: مش عارفه ي ماما ممكن علشان بحبه وبعتبرة حته منى مينفعش يجى عليا حتى لو بالكلام مش هستحمل منه كده
ام ملك: انتى بتحبية بقالك سنين يبنتى وهو ولا هنا الحب م طرف واحد بيوجع اوووى متعلقيش نفسك بحاجه مش ليكى متحوليش تتقربي منه او تنكشيه او... او.. خليه هو اللى يحاول هو اللى يتعب علشان يوصلك
الحاجه اللى بنتعب فيها بتبقى غالية عندنا اووى وصعب نفرت فيها وبطبطب عليها فهمانى يملك
ملك:: فهماكى يماما متحرمش منك ابدا
ام ملك:: قومى خودى شاور ع مااحضر العشا
ملك: حاضر
**********************"*****
تانى يوم
مروان نزل ورجع م الشغل ملقهاش ف البلكونة زى مامتعود ولا سمع صوتها ولا اى حاجه بص ع باب شقتها شوية وكمل طلع علفوق وخبط ع البااب
ام مروان: حاضر ثانية وجاية
مروان: ازيك يماما اخبارك
ام مروان:: الحمد لله بخير يبنى
مروان: دايما ي حبيبتى وبيبصلها شوية كده
ام مروان:: قول
مروان: اقول ايييه
ام مروان: اللى انت عاوز تعرفه
مروان: .......
يتبع
