رواية ظلمتها ثم احببتها الفصل الرابع 4 بقلم مريم صادق
.jpg)
كنوز بعياط /جالى مكالمه من شغل ابوكى بيقولو أنه تعب و اغم عليه و وده المستشفى
رؤى بخضة/ ايههه بابا ...أنا هجى اخدك و نروح حالا أهدى يا ماما والنبي سلام
كنوز/ماشى بسرعه سلام
مى بأستغراب وخوف/مالو عمو جمال يا رؤى في اى
مى بخوف/طيب يلا بسرعه
وصلو عند كنوز لاقوها منها*رة من العياط و خايف*ة
كنوز اول ما شفتهم يلا يا رؤى بسرعه
رؤى /يلا يا ماما
************************************استغفرو الله
عند شهاب كان وصل الشارع اللى في بيتهم لقاه ريم رجعه من المدرسة و طلعه العمارة وطلع وراها
شهاب عشان يلفت انتباها/احم احم كح كح
ريم بصت ورها و ابتسمت بفرح/شهاب و قالت بكسوف احم عامل اى
شهاب بأبتسامه جميلة و فرحه و تلقائيه/زى الفل لما شوفتك احم اسف اقصد الحمد لله انتى عاملة اى
ريم بكسوف وخجل /تمم الحمد لله
شهاب عشان يطول الحديث /انتى كنتى طالعه
ريم /اه وانت
شهاب /طالع برضه يلا نطلع احسن من الوقفه دى عشان الناس
ريم /فعلاً يلا
شهاب بأدب /اتفضلى
ريم بكسوف/مرسي
و طالعو و وصلو الدور التالت
شهاب /يلا ادخلى و ذكرى كمان شويا كدا و لو وقف معاكى حاجه ابعتيلى أو اتصلى
ريم بخجل /حاضر باى
شهاب /باى يا ريم
دخلت ريم و قفلت الباب
شهاب فضل بخبط و محدش فتحلو اتصل على رؤى
شهاب /الو يا ريري انتو فين بقالى ساعه بحبك
رؤى بعياط/احنا في الطريق لمستشفى *****رايحين لبابا عشان تعبان
شهاب بخضه/ ايه بتقولى ايه يا رؤى بابا ماله
رؤى حكتله كل اللى حصل
شهاب /أنا جى حالا متخفوش
*******************************لا اله الا الله
عند مهاب راح البيت و دخل بعصبية
ابو(سليم)/مالك يا مهاب في ايه معصبك كدا
مهاب يحاول يكتم غضبه عشان مينفعش يغضب على ابو / مفيش يا بابا حاجه
سليم بهدوء وحنيه /تعلا يا مهاب تعلا اقعد احكيلى انت متعرفش تخبي عنى حاجه
قعد مهاب قصاد أبوه و تتنهد
هنا دخلت دادة نبيلة
نبيلة شافت شكل مهاب إلى متعصب /مالك يا بنى في ايه
سليم / تعالى يا نبيلة اقعدى عشان تسمعى مالو
مهاب بهدوء مصانع/مفيش حاجه يا جماعه بجد
سليم /انت مش بتحكى لحد حاجه غيرى انا و جدك و نبيلة يلا قولنا مالك بقا
قعدت نبيلة جمبو و طبطبت على كتفه بحب/طمنا بقا مالك
مهاب حكلهم اللى حصل مع رؤى
مهاب بعصبية /بس والله مش هسيبها في حالها لازم تدفعها التمن غالى اوى
نبيلة بهدوء/اقولك الصراحه البت جدعه و بمليون راجل انت اللى غلطان يا مهاب البت محترمه
سليم بهدوء/اسمع كلام نبيلة هى صح على فكره شكل البت محترمه و رد فعلها يثبت دا
مهاب بغضب مكتوم/الصنف دا ملوش امان قولتها مليون مرة و بكره هدفعها التمن و اثبتلكو انى صح بعد اذنك أنا طالع فوق
و سبهم و طلع
سليم سكت بحزنعلى حال ابنه و نبيلة لاحظت دا
نبيلة بهدوء و حزن على حالو/اهدا يا سليم ..احم اقصد سليم بيه
سليم بحزن/بلاش يا نبيلة قولتلك تقولى بيه
نبيلة /حاضر بس ممكن متشلش هم مهاب حنين بس الماضي مأثر فيه
سليم بندم/لو مكنتش سمعت كلام امى مكنش كل دا حصلى و بقيت عا*جز و ابنى معقد وحتى الست اللى حبيتها و لو كنت اتجوزتها مكنش دا كله هيحصل لأنها احسن ست
نبيلة بحزن /خلاص يا سليم دا نصيب و مكتوب ما انا كمان اتجوزت راجل كان جش*ع و في الاخر ما*ت و رجعت لحياتى الاصليه و لو على امك فأنت سمعت كلامها غص*ب عنك عشان كنت خايف تموت و هى مش رضيا عنك
سليم بندم /هو ممكن انتى ادينى فرصه تانيه ولا مستحيل ترضي بواحد عا*جز
نبيلة بتوتر و خجل رغم كبر سنها اللى وصل لل47سنه/سليم أنا مش من النوع اللى بدور على المظهر وانت عارف انا مؤمنه على طول أن ربنا عمرو ما بيعملوا حاجة وح*شه بس انا كبرت على الحب و الكلام دا
سليم بحب و هيام/مهما اكبر هتفضل البت ام ضفاير اللى ربتها على ايدى و حبتها و عشق صفايرها
نبيلة بكسوف و جت تقوم سليم مسك أيدها استنى عشان خاطرى
نبيلة بخجل شديد باين عليها /سليم فكر في موضوع العمليه
سليم و تغيرت ملامح وشه لغضب /لا يا نبيلة مش عايز امشي على رجلى تانى أنا مش مستعد يحصلى حاجه تانى و أع*جز و اتصدم تانى يا نبيلة خلينى كدا و لو مش موافقة على جوازى منك بسبب عج*زى دا من حقك
نبيلة بصتلو بحزن /انت تعرف عنى كدا يا سليم بعد اذنك أنا هروح انام احسن وانت اعقل و ابقا فكر برضه
و مشيت نبيلة و سليم مشي بالكرسي لغرفته
كل دا و في عين مراقبهم بفرحه و هو فاروق ابو سليم
فكر في حاجة و بعدين دخل ينام بفرحه
***********************************الله اكبر
عند رؤى و كنوز وصلو المستشفى و بعدها وصل شهاب
لابو صاحب جمال واقف حزين على حال صديق عمره
كنوز بخوف و عياط/عم حسنى في اى اى طمنى والنبي
حسنى بحزن/أهدى يا ام شهاب هو دخلو الاشاعات عشان عايزين اشاعه رنين و اشاعه مقطعيه لان بصراحه كدا .....
رؤى بقلق /قول يا عمو في اى والنبي
حسنى بتوتر /جمال عنده...................
كنوز و رؤى و شهاب بخضه /ايه انت بتقول ايه 
يتبع............
