رواية عشق الاسد الفصل الثاني 2 بقلم ندي سامي
اسد : خطيبه مين يلا انت اهبل
الوالد اتوتر و حس أن اسد يعرفها بس مبينش وراح ناحيه عشق و لسه هيشدها اسد ضر*به بالبوكس و مسك فيه لحد ما الواد جه واحد صحبو و طلع مط*وه و ضر*بها فى جنب اسد و اول ما اسد ساب الواد خد صحبو و جرى و عشق اول ما شافته جريت عليه بخضه
عشق بخوف : انت كويس !!
مردش عليها فقالت : ايه الهبل إلى بقوله ده ده بينزف
سندته و ودته للعربيه و ساقت لحد المستشفى
فى المستشفى
عشق : دكتور هنا بسرعه بينزف
جم الدكاتره بسرعه و جابو ترولى و خدو اسد و دخلو اوضه العمليات و عشق كلمت باباها و جه
احمد : ايه إلى حصل يا عشق
عشق بعياط : كان هيموت بسببى يا بابا
احمد : اهدى طيب و قولى حصل ايه
حكتله عشق إلى حصل و هو حضنها عشان يهديها و بعد دقايق خرج الدكتور فاحمد راحلو بسرعه
احمد : حصله حاجه يا دكتور طمنى ونبى
الدكتور : لا الحمدلله هو كويس وقفنا النزيف و خيطنا الجرح و هيخرج خلاص
احمد : طيب ينفع نروحلو
الدكتور : نص ساعه و ادخلوا بس هيكون لسه تحت تأثير البنج
احمد : تمام يا دكتور شكرا
عدى نص ساعه و دخلو و كان هو لسه مفاقش
~~~~~~~~ فى الاوضه
كان احمد قاعد بيدعى أن اسد يبقى كويس و عشق خايفه و مضايقه أن إلى حصل بسببها لحد ما هو بدأ يفوق و احمد راحلو
احمد : اسد انت كويس يا ابنى
اسد بتعب : اه الحمدلله
عشق : حمدالله ع السلامه
اسد : الله يسلمك
احمد : احنا اسفين على إلى حصل يبنى مكنتش اعرف ان وجودك معاها هيعمل فيك كده
اسد : ايه إلى حضرتك بتقوله ده لا طبعا ده شغلى و حتى لو مش بشتغل كده لو كنت شوفت اى واحده واحد بيعمل معاها كده اكيد كنت هتدخل
احمد : كتر خيرك يا ابنى والله
اسد : هو انا ممكن أخرج امتى
احمد : مش عارف بس انت عايز تخرج ليه
اسد : مش بحب قاعده المستشفيات
احمد : بس يبنى انت لسه خارج من العمليات مكملتش ساعه
اسد : انا كويس والله بس انا مش بحب اقعد فى المستشفى كتير
احمد : حاضر هشوفلك الدكتور
خرج احمد يشوف الدكتور و عشق كانت قاعده مع اسد وبصاله بندم
اسد : فى ايه
عشق بدموع : اسفه
اسد باستغراب : اسفه على ايه
عشق : عشان انا السبب فى الى حصلك و كان ممكن انت تروح تجيب الحاجه من الصيدليه بس انا كنت عايزه اروح لو كنت قعدت فى العربيه مكنش ده حصل
اسد : انتى تقدرى تغيرى فحاجه ربنا كاتبها
عشق : لا
اسد : اهو دى بقى حاجه ربنا كاتبها و كاتب أنها تحصل و محصلش حاجه يعنى أن اخد بالمطوه ما انا داخل الشغلانه و عارف ان فى خطر عليا
عشق : هو انت اشتغلت الشغلانه دى ليه اصلا
اسد : مكنتش لاقى شغل و واحد اعرفه قالى على الشغل ده و أن انا انفع للشغلانه دى و لقيت أن سعرها مش وحش فاشتغلت
عشق : هو انت منين
اسد : من اسكندريه
عشق بفرحه : الله طب بقولك ينفع لما تخف تودينى اسكندريه بقالى كتير بقول لبابا و مش فاضى و مش راضى اروح لوحدى
اسد بضحك : حاضر
عدا دقايق و كان أحمد دخل و معاه دكتور
الدكتور : سمعت انك عايز تخرج
اسد : اه ياريت
الدكتور : طيب بص انت لو مصمم اوى فانت هتخرج على بليل
اسد : تمام مفيش مشكله ... هدفع المصاريف فين و كام
الدكتور : لا هو سألنى عنها من شويه و دفع
اسد و هو بيبص لاحمد بعتاب : ليه كده انا كنت هدفع
احمد : يعم سيبك من الكلام ده و بعدين مش احنا اتفقنا لو حصل اى حاجه وقت الشغل هنتكلف بيها احنا
اسد : بس يا فندم ...
احمد بمقاطعه : ولا بس ولا حاجه .. الا صحيح يا دكتور ينفع ياكل امتى
الدكتور : هيغير على الجرح و ياكل إلى عايزه
احمد : تمام يا دكتور شكرا
الدكتور : العفو على ايه عن أذنكو انا
احمد : هروح اجيب الاكل
اسد : ثوانى طيب ا..
مكملش كلامو و كان أحمد مشى و عشق ضحكت جامد و اول ما بصلها سكتت و بصت بعيد و بعد دقايق دخلت الممرضه
_ لو سمحتى ينفع تخرجى عشان اغير على الجرح
عشق : حاضر
عشق خرجت و بعد شويه الممرضه خرجت و كان أحمد جه فدخل هو و عشق
احمد : انا جبتلك الاكل اهو يلا عشان تاكل و بليل تخرج
عشق كتمت ضحكها بالعافيه عشان طريقه باباها و اسد بص باستغراب
اسد فى باله : هو انا قلبت طفل وانا مش واخد بالى ولا ايه !؟
اسد : تسلم والله تعبت نفسك
احمد : تعب ايه بس ده انت ابنى .. عارف انا كان نفسى يبقى عندى ابن بس للاسف ربنا مأرادش
اسد بابتسامه : اعتبرنى ابنك ولا يهمك
احمد : حبيبى كل بقى عشان تبقى ابنى بجد
عشق كل ده كانت واقفه ماسكه ضحكتها على طريقه باباها و بالعكس مستغربتوش نهائى عشان هى عارفه انو كان نفسو يخلف ولد من زمان بس محصلش نصيب و مع ذلك عمرو ما اتعامل مع عشق وحش
خلص اسد الاكل و بليل غير هدومو و مشيو كلهم و اسد راح بيتو و عشق و احمد راحو القصر
_______________________
بعد اسبوع
عشق و هى رايحه لاحمد بحماس : بابااا حبيببى
احمد بهزار : خييير ربنا يستر
عشق : انا عايزه اروح المول اشترى كام حاجه
احمد : ماشى كلمى اسد يجيلك على بال ما تلبسى
عشق : لا انا عايزه اروح لوحدى
احمد : تانى يا عشق
عشق لما حست انو هيبدأ يضايق قالت : طب خلاص يا بابا هاتو بس متخليهوش يتدخل في إلى ملهوش فيه
احمد : ماشى يا عشق روحى البسى
عشق : حبيب قلبى والله
حضنته و طلعت و احمد كلم اسد قالو يجى و بعد نص ساعه كانت عشق خلصت لبس و اسد جه فراحت ركبت و مشيو
_______________________
فى المول
دخلت عشق محل لبس رجالى و ده خلى اسد يستغرب
اسد : انتى داخله هنا ليه !؟
عشق : هجيب لبس
اسد : لبس رجالى !!
عشق : اه و اسكت بقى عايزه اشوف هجيب ايه
اسد بصلها بعصبيه و سكت لحد ما يشوف آخرها و عشق دخلت و سابته برا و راحت نقت لبس كتير و راحت تحاسب و خرجت
اسد بعصبيه : ممكن اعرف جايبه اللبس ده لمين
عشق : اهدى بس انتى متعصب و خلاص .. خد
قالت كده و هى بتديله شنطه من الشنط فخدها على أساس يشيلها هو
اسد : هاتى الباقى اشيلهم
عشق : بس انا مش مدياك الشنطه عشان تشيلها اصلا دى ليك و بعدين انا بحب أشيل الشنط بحس بإحساس حلو
اسد باستغراب : ليا ازاى
عشق : كنت بجيب اللبس ده لبابا عشان عيد ميلاده و لقيت الجيميز و البنطلون دول و حسيتهم هيبقو حلوين عليك
اسد : هو شكرا و كل سنه و هو طيب و كل حاجه بس انا مينفعش اخده و بعدين انا مش زى ما انتى فاكره و بشتغل عشان عايز فلوس
عشق : بس انا مقولتش كده انا بس عجبنى اللبس و حسيته هيبقى حلو عليك فجبته مش اكتر
اسد : بس مي..
عشق : يلا بقى هنتأخر عايزه الحق اجيب الحاجه عشان بابا بينام بدرى
خدته و راحت محل ساعات و قعدت تدور على ساعه حلوه بس كانت محتاره ما بين كذا واحده
عشق : اجيبلو انهى من التلاته
اسد و هو بيشاور على واحده : دى حلوه و هتليق عليه
عشق : ايوه حقيقى حلوه اوى ( وجهت كلامها للراجل ) تمام هاخد دى
كانت لسه هتدفع اسد نزل أيدها و أدى للراجل الفلوس
عشق : هو ايه ده لا استنى حضرتك انا الى هدفع
اسد : عن اذنك شكرا
شدها و خرجو برا و كان لسه هيمشى لقاها واقفه مكانها مش بتتحرك و بصاله
اسد : يلا
عشق : ممكن افهم دفعت ليه
اسد : مينفعش ابقى معاكى و انتى إلى تدفعى ده اولا ثانيا اعتبريها هديتى لاستاذ احمد
عشق : خلاص خد اديهاله انت
اسد بصلها شويه و بعدين قال : اعتبريها يعنى مجرد اعتبار انتى إلى هتديهاله مش انا
قال كده و مشى و هى ابتسمت و مشيت وراه و بعدين راحو اشترو كام حاجه و جابو تورته و رجعو القصر
_______________________
رجعو القصر بس قبل ما يرجعو عشق كلمت الداده قالتلها تخلى باباها يقعد فى الجنينه و تقفل انوار القصر و فعلا عملت كده
كانت عشق و اسد واقفين على البوابه و معاهم الهدايه
اسد : خدى الحاجه اهى
عشق : انت ماشى !
اسد : اه هروح انا
عشق : لا ما هو انت هتحضر معانا الحفله
اسد : عشان بس مش عايز اتاخر على اختى و امى
عشق : انت عندك اخت
اسد : اه بس لسه صغيره
عشق : اسمها ايه
اسد : اسمها اسيل
عشق : ماشاء الله اسمها حلو .. بس يلا بقى ندخل عشان بابا ميستناش لوحدو كل ده و مش هنأخرك
دخلو مع بعض و عشق جهزت كل حاجه و ظبطت الدنيا و الداده ندهت على باباها و جه و الدنيا كانت ضلمه و ...
