رواية طفلة النمر كاملة بقلم بشري شريف
البنت بخوف: بابا انت بتقرب ليه
الاب و هو سك، ران و بيقرب اكتر: انتى جميله اوى يا وصال
وصال طلعت تجرى بعيط بس هو شدها و قال: ها تروحي منى فين
وصال بخوف: انت عايز ايه انا خايفه
الاب: متخافيش دا انا بابا
وصال بعدت يده و زقته بخوف من شكله و بسبب ان هو سكر، ان وقع بسهوله اما وصال فتحت بابا الشقه و نزلت جرى و فضلت تمشى فى الشارع و هى بتعيط
لحد ما كانت ها تخبطها عربيه
وصال بطفوله: حاسب
العربيه وقفت قبل ما تخبطها بس وصال وقعت مغم عليها من الخضه
نزل نمر من العربيه و بص علي الغبيه دى لقها طفل ما تعديش 15 سنه شلها و حطها فى العربيه و اتجه الى المستشفى و دخل بيها وراح غرفة الدكتور و دخل
الدكتور: انت ازاى تيجي دلوقتي مش هقدر اعمل حاجه
نمر ببرود: و انا مش عايزك تعمل حاجه انا عايزك تكشف عليها بس
الدكتور: تمام حطه علي السرير
فعلا حطه و بعد وقت
الدكتور: هى مفهاش حاجه بس بقولك ايه البنت دى فيها المواصفات اللي عايزينها
نمر ببرود: لا البنت دى لا
الدكتور: طب ما تسبها ليا و بص عليها
نهر بغضب: لا دى مش كدا و شالها و مشى
الدكتور بشر: حلو كدا انا ها وقعك يا نمر
اما عند نمر خرج من المستشفى و حط وصال فى العربيه و اتجه على القصر و شالها و دخل
الداده: مين دي يا نمر يا ابنى
نمر: مش دلوقتي يا داده و طلع الاوضه بتاعته و حطها على السرير بهدوا و قعد جنها و قال: ياتر انتى مين و ايه اللى كان ممشيك فى الشارع في الوقت ده و ليه انا خايف عليكي كدا و كان ها يقول بس سمع صوتها و هى بتقول: لااااااا ابعد عنى ابعد
