رواية حب عنيف الفصل الثاني 2 بقلم منار مجدي
بقلمى منار مجدى
الجد:رد عليا ايه بيحصل هنا
ملك:عيد يقول ايه يا جدو ذئب بشرى
حمزه:والله يا جدو انا مش شايف انى بعمل حاجه غلط هى مش مراتى.
الجد: ايوه بس
حمزه:مابسش يا جدو انا عايز حقوقى وباخدهم واظن انى حر انا ومراتى.
ملك بشهقه:الحق يا جدو بيقولك اضرب دماغك فى اتخن حيط.
حمزه:انا مقولتش كده جدو فاهم قصدى ايه.
الجد:تمام يا حمزه
لف لملك وقال وهو بيشد على ايديها جامد
الجد:ملك ده جوزك اديله حقوقه ماشى يا ملك.
ملك فهمت جدها وبصيت لحمزه:تمام يا جدو الله هو احنا عندنا كام حمزه(ضحكت).
الجد ابتسم:طيب اسيبك بقا عن أذنكم.
حمزه قفل الباب وراه بالمفتاح وحط المفتاح فى جيبه.
ملك ضحكت بسخرية:على اساس انى هخاف وكده.
حمزه:انا لو مكانك اخاف عشان انا مش بهزر يا ملك يا سيناوى
ملك:تمام انت عايز حقوقك مش كده انا هديك إلى تستحقه يا حمزه أفندى .
ملك قربت ليه بابتسامه وحطيت إيديها على خده
زقها حمزه:ابعدى عنى انا قرفان منك.
ملك:مش انت إلى عايز حقوقك.
حمزه:مش عايز منك حاجه ابعدى عنى انسانه مقرفه.
ملك لفت وشها:براحتك بس تبقى افتح الباب عشان خارجه.
حمزه:مفيش خروج من غير ما تقوليلى بعد كده وكمان إلى اسمه طارق ده مش هتقابليه تانى.
ملك:طبعا وهسمع الكلام واعمل الواجب قبل ما انام فوق يا بابا انا مش عيله صغيره بلاش اتعصب عليك.
حمزه لف ليها تانى:ورينى هتتعصبى ازاى يا ملك وده الى عندى.
ملك:ده اخر كلام.
حمزه:انا لما بقول اى حاجه بتبقا هى الاخيره وكلمتى هتمشى.
ملك ابتسمت بسخرية وهى رافعه حاجبها:ده لما ابقى انا امينه وانت السى سيد الكلام الفاضى بتاعك ده هو إلى هيمشى لكن انسى الى انا عايزاه بعمله برضاك غصب عنك.
سابته ودخلت الحمام وهو بيهرى وينكت فى نفسه من برودها.
ملك اول ما دخلت الحمام بقيت تغسل وشها بغل:انسان زباله بصحيح قال ايه قرفان منى ده انا كنت هعلم عليك علامه متنسهاش لآخر لحظه فى حياتك ماشى يا حمزه بيه انا هعرفك مين ملك إلى كنت هتعتدى عليها من شويه استنى بس عليا هوريك النجوم فى عز الضهر.
اخدت دش عشان تريح أعصابها وشغلت أغانى وعلت الصوت وخرجت وهى لابسه ومسكت التليفون إلى الاغانى فيه عاليه وبتوصله بالبلوتوث بتاع السماعه.
حمزه بنرفزه:اقفلى الزفت ده بقا.
ملك مشغلتش السماعه وعلت الصوت اكتر
حمزه شدها من دراعها:انا مش قولتلك تقفلى الزفت.
ملك:وانت مين بقا عشان اسمع كلامك تكونش مستر العربى بتاعى عشان اسمع كلامك لآخر مره بقولك ملكش كلام يمشى عليا اولا انا مش بحترمك وده يعنى وجودك زى عدمه وثانيا انا مبحبش اتكلم كتير فياريت تتجنبنى هشام نبقا لذاذ مع بعضينا.
حمزه:وانتى مستحمله تتجوزى واحد مش بتحترميه ليه ما تروحى تقولى لجدو انك عايزه تطلقى.
ملك ضحكت بسخرية:انا مش بيتلوى دراعى يعنى لو فاكر أن بتصرفاتك ديه هتخلينى اطلب الطلاق يبقا تنسى.
حمزه:عجبك وله ايه.
ملك بصيت ليه من فوق لتحت وضحكت بسخريه:انت انسان خسيس واشكالك متعجبنيش بس انا كده لما بشوف ناس مش معدوله بحب اعدلها.
حمزه مسكها من شعرها بعصبيه
ملك مسكت دراعه ولويته:مش هسكتلك تانى ياله سامع مش هسكت انا كنت بسكت بس عشان جدو بس خلاص بقا طالما انت مش محترم حد انا اعرف اخليك تحترم نفسك كويس.
حمزه لفها وبقا لتزق فى ضهرها ولاوى دراعها:بت انتى عايزه ربايه من اول وجديد.
ملك ضحكت بسخرية وبحركه واحده لفت رجلها ونطيت وراه وقعدته على ركبته ولوت دراعه جامد
ملك:لآخر مره بقولك انا مش هينفع تتعامل معايا بالطريقه ديه عشان مش هسكتلك وانت باين عليك عيل فافى
حمزه بغضب:انتى طالق.
ملك سابته
حمزه:انتى
ملك:جدووووووووو.
الجد خبط
ملك بابتسامه:افتحله
حمزه:هخاف انا يعنى هفتحله.
فتح حمزه
الجد:فى ايه تانى
ملك بابتسامه فرحه:طلقنى يا جدو دلوقتى مشيه وجوزنى طارق انا عملت الى انت عايزه وهو مستحملنيش مش مشكلتي أنه ضعيف.
حمزه فتح بقه بصدمه:انا إلى كنت فاكر انك هتعيطى عشان مطلقكيش.
ملك ضحكت بسخرية:ليه توم كروز تمشى انت يجى عشره وطارق بيحبنى وعايز يتجوزنى اصلا
حمزه:وانا مش هطلقك
ملك:انت طلقتنى خلاص يا جدو قالى انتى طالق.
الجد:قالك كام مره.
ملك:مره
حمزه ضحك بسخرية
الجد:عشان يطلقك يقولها تلت مرات هو قال مره باقى اتنين يقولك انتى طالق مرتين كمان وامشيه واجوزك طارق
ملك لحمزه:اتفضل طلقنى مش كنت عايز تطلقنى من شويه
حمزه بضيق عين:امممم غيرت رأيى .
ملك:بس بس
حمزه:عن أذنك يا جدو
سابهم وخرج وهو شايف أنه منتصر
ملك ضحكت بصوت واطى وضربت كف جدها
الجد:كده يبقا فاهم انك اصلا مش طايقاه.
ملك:ولسه يا جدو هدفعه التمن غالى أمن الى عمله فى عمتى أضعاف أضعاف ولسه مشافش حاجه.
الجد:انا واثق فيكى يا حفيدتى يا حلوه.
مشى وسابها.
ملك لنفسها:فاكر انى هبله ومش عارفه انه طالما قاله مره واحده يبقا يقدر يردنى ماشى أما نشوف اخرتها
ملك خرجت ونزلت وراحت الجنينه الخلفيه فى الاسطبل بالتحديد وراحت لريحانه الفرسه بتاعتها .
ملك وهى بتأكلها تفاح:كلى يالا عايزاكى تبقى اسرع فرس فيكى يا مصر عشان احنا بنعمل كل حاجه سوا من زمان مش فاكره انا بدأت أتدرب لما اتولدتى وكنا بنجرى سوا نتسابق فاكره كانت ماما بتمسكلنا منديل(مسحت دمعتها قبل حتى ما تنزل ريحانه نزلت راسها) لا متزعليش هى فى مكان احسن من هنا هى عند ربنا فوق واكيد كويسه عارفه انا بحب شعرك اوى اسود وطويل انا كمان شعرى زيك اسود وطويل بس انا مش بحب اطيره زيك بقولك ايه ما تيجى نتسابق ايه رأيك هل تيجى تيجى هتيجى تعالى.
فكتها وراحو وقفو عند الخط الابيض
ملك وهى بتساعد:جاهزه يا ريحانه ريدى استدى جوووو.
جريو الأتنين وكانت ملك وريحانه نفس السرعه تقريبا وفجأة وقف قدامها حمزه
حمزه:بتعملى ايه.
ملك:حااااااسب.
وقعت عليه
حمزه:اه يا ضهرى
ريحانه جت ولفت حواليهم وهى بترقص.
ملك:لا ده غش هو خسرنى.
حمزه:هو مين.
ملك:انت.
حمزه:انتى بتكلمى مين.
ملك قامت بزهق:انت ايه جابك ورايا.
حمزه:زهقت قولت اشوف اى حاجه اعملها لقيتك بتجرى.
ملك:وفى حد عاقل يقف قدام حد بيجرى بالسرعه بتاعتى ديه
حمزه:محسسانى انك سريعه اوى
ريحانه زقته براسها لما حسيت أنه بيزعق لملك.
ملك حضنت راسها:متخافيش يا ريحانه متخافيش.
ملك لحمزه:ممكن متعليش صوتك ريحانه بتخاف من الصوت العالى.
حمزه:انتى بتتكلمى مع الحصان.
ملك:اهو على الأقل بتفهم عنك.
ركبت ريحانه:يالا .
مشيت بريحانه وسابته.
حمزه:الواحد مينفعش يتكلم معاها اصلا.
رجعت ملك على المغرب كده مع ريحانه دخلتها الاسطبل ودخلت.
ملك:ولاء الفستان وصل.
ولاء:ايوه خطبته فى اوضتك عايزه اى مساعده.
ملك: شكرا يا عسل.
طلعت ملك وهى بندندن لقيت العلبه الكبيره على السرير ولسه حمزه هيفتحها.
ملك اخدتها:متلمسهوش ده ليا.
اخدت العلبه ودخلت بيها الحمام وخرجت بعد حوالى ساعتين.
ملك خرجت وهى بتعدل الهيلز وشعرها مفرود وحاطه ميكاب ولابسه فستان بنفسجى رقيق
وقفت بفرحه وبصيت لحمزه:شكلى ايه
حمزه:ها.
ملك:حلوه.
حمزه:اوى.
ملك حركت شعرها بغرور:عارفه
سالته وخرجت.
حمزه:استنى.
وقفت ملك وبصيتله
حمزه:انتى انتى رايحه فين كده.
ملك:مش عارف انهارده رأس السنه
حمزه:حضرتك هتحتفلى برأس السنة يعنى طب لابسه بنفسجى ليه كنتى ألبسة احمر.
ملك؛مستنيه ايه من واحد ميعرفش عيد ميلاد أمه امتى.
سالته وم
نزلت
الجد:انتى ماشيه يا ملك
ملك بصيت فى الساعه:يا دوب ألحق عشان متأخرش اشوفك بكره الصبح يا جدو.
الجد:خلى بالك من نفسك.
ملك:حاضر متخافش.
طارق:سلام عليكم.
الجد: وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
ملك:طارق ايه رأيك (لفت)حلوه صح.
طارق:قمر.
ملك ضحكت: عارفه عارفه يالا عشان منتأخرش
طارق:سلام يا جدو.
الجد:سلام يا بنى
ملك:باى (شاورت لحمزه إلى بيبصاها بضيق)
راحت وركبت العربيه مع طارق ومشيت
حمزه خرج وركب عربيته وراح وراها
طارق وصلها للمقابر ووقف.
ملك:رحلتك كده انتهت معايا.
طارق:ايه.
ملك:قصدى يعنى انك نتمشى دلوقتى عشان عايزه انفرد بيها لوحدى.
طارق:طب انا كنت عايز اقابلها.
ملك ابتسمت:مره تانيه لما انا اكون مستعده
طارق:تمام يا ملك إلى انتى شايفاه.
ملك مسكت أيديه:انت زعلت انت عارف انى مش بحب اى حد يدخل معايا ورغم ده انا قولتلك خليك تقابلها بس مش انهارده انا اسفه لسه مش مستعده
طارق ابتسم ورفع ايديها وباسها:هستنا هستنا ولو العمر كله.
ملك ابتسمت بكسوف:طيب انا هنزل بقا عشان متأخرش اشوفك بكره سلام.
طارق:سلام
نزلت ملك وعملتله باى ودخلت وهو مشى.
كان حمزه بيراقبهم من بعيد وحاسس بخوف رهيب لانه بيخاف من المقابر اصلا بس فضوله خلاه ينزل ويروح وراها
ملك اول ما دخلت حطيت الورد على مقبره مامتها
ملك:ماميتو عامله ايه اسفه السؤال الغبى بتاع كل مره اكيد كويسه يعنى مش عند ربنا بصى لبست ايه فستان مش انتى بتحبى الفساتين عليا عدى اكتر من سبع سنين وكل سنه بفستان شكل لبست انهارده لونك المفضل والهيلز بتاعك عارفه مقاس رجلى بقا زيك مبقتش بحتاج احط مناديل فيها بقيت بلبسها عادى قعدت قدام القبر ومسكت شنطتها ضشوفى ريحانه كبيرت جبتلك صورنا كلنا اكيد وحشناكى قولت نتفرج عليها سوا بصى الصوره ديه جدو مكنش راضى يتصور قومت انا عملت ايه زغزغته فى بطنه لحد ما ضحك ولقطتهالك وديه ولاء طيبه وعبيطه زى زمان متغيرتش ده انا حتى لسه ضاربه بنت كانت بتتنمر عليها عارفه هتتضايقى وتقوليلى انتى بنت وغلط لكن اعمل ايه ديه طبيعتى مبحبش اشوف غلط واسكت عليه وبصى ديه ولاء أهداها وانا بخترع كيكه بصى شكلى كنت كلى دقيق وحاجه مزريه قولتلك انا مليش فى المطبخ وولعت فيه مره بصى ديه وشى اسود ازاى كنت بخترع صنيه بطاطس برضو جدو ساعتها مناعنى اقف فى المطبخ نهائى يدخله اخد منه التفاح وأخرج ولسه زى مانا مخلصه مخزون التفاح انا وريحانه صحيح ريحانه بتسلم عليكى وبتقولك وحشتينى جدا هتقوليلى فهمتها ازاى هقولك اننا بينا تفاهم زهنى بنفهم بعض من غير ما نتكلم
(نامت جمب الترب)بس عارفه وحشنى زمان اوى كنا كلنا سوا بحاول اعمل زيك وأجمع العيله كتير ومخلهمش ينسو بعض بس مهما اعمل مش هعرف اعمل زيك (حطيت إيديها على الورد إلى على المقبره بابتسامه)انتى وحشتينى اوى لا مش هعيط انا وعدتك مش هعيط صحيح يا ماما بصى لقيت ايه فى الصور القديمه صورتك وانتى بترقصى بليه انا مش بعرف بس هحاول الف زيك لحظه(قامت وقفت بابتسامه وقلعت الهيلز وبقيت تدوخ على رجل وحده بس كانت بتقع كتير وتضحك بس بتفضل تحاول لحد ما تعبت ونامت على الأرض تانى) تعبت خلاص ماما انتى بطله بجد عمرى ما هعرف اعمل زيك عشان كده مش هتعلم لان انتى مفيش زيك يا حبيبتى وكمان يعنى انا بلبس الفساتين الى مش مريحه ديه والهيل إلى بيوجع الضهر ده عشان بس انتى كنتى بتحبينى البسهم لكن ده اصلا مش طبيعتى عارفه هتقوليلى محدش هيبص فى خلقتك والكلام ده بس يا ماما الى بيحب حد بيحب شخصيته وعيوبه قبل مميزاته شوفتى بقيت بتكلم عن الحب ده كمان مش طبيعتى تفتكرى ممكن اتغير (اتنهدت) الموضوع هنسيبه للقدر والوقت محدش عارف بكره هيحصل ايه بس عايزه اقولك ان طارق حبنى بطبيعتى زى مانا مش محتاجه أمثل وانا معاه واكون على غير طبيعتى زى ما بيقولو كل حله وليها غطاها شوفتى بقيت بقول أمثال كمان.
حمزه:يا بختها.
ملك قامت بغضب:انت ايه جابك هنا جاى ورايا
حمزه:شوفتى شوفتى فهمتى غلط ازاى
ملك:امال ايه جيت بالصدفه.
حمزه:بصدفه فعلا انا كنت جاى اسلم على حماتى.
ملك:امشى من هنا مش عايزاها تشوفك
حمزه:مش بمزاجك وله ايه يا حماتى بتقولى ايه اه سمعتى.
ملك:سمعت ايه انت مجنون
حمزه:الله يسامحك حماتى بتقول عايزه تتعرف عليا.
ملك:حماتك!!
حمزه ساقها وراح قعد قدام الترب:أما يا حماتى جاى اشتكيكى وانتى لازم تجيبيلى حقى ينفع بنتك كسرتلى دراعى مرتين لدرجه مش حاسس بيه
ملك:ماما خشرحلك هو إلى ابتدأ كان عايز يضربنى وشدنى من شعرى وانتى عارفه مش بسكت لحد .
حمزه:بتقولك ولو لازم تحترم جوزك.
ملك:بس انتى يا ماما قولتيلى المحترم بيجبر اى حد يبقا محترم معاه لكن ده مش محترم اصلا كان عايز يعتدى عليا انا بنتك الوحيدة
حمزه:بتقولك انتى إلى عصبتيه وتستاهلى اصلا يا حماتى ينفع واحده متجوزه تبوس واحد مش جوزها قدام جوزها ده احترام.
ملك:انا بحب طارق وهو بيحبنى ده اصلا مش بيحبنى ده انسان مقرف اصلا.
حمزه:شايفه يا حماتى لسانها طويل ازاى
ملك:هو ده إلى عندى مش عجبك فى اتخن حيطه واخبط راسك فيها عشان مش هممنى اصلا.
حمزه:مش عايز اتخانق معاكى عشان احنا فى ترب
ملك:ده بيت ماما مش ترب.
حمزه بصيلها لقتها بتبصله بغضب اتنهد:خلاص بيت حماتى.
ملك:قولتلك ماما مش حماتك.
حمزه:خلاص بقا انتى عايزه تتخانقى وخلاص
ملك نفخت بضيق:انت ايه جابك اصلا.
حمزه لسه هيتكلم المنبه رن.
ملك:الساعه ١١:٥٩ امشى يالا امشى خلينى اعرف اجهز المفاجأة.
حمزه:اعتبرينى مش موجود.
ملك نفخت بضيق وقامت وخرجت ودخلت تانى بورده زرقاء نادره.
ملك اول ما دخلت كانت الساعه١٢ قالت: happy new year مامتى
حمزه يصيبها بإستغراب.
ملك نزلت جمب الورد إلى مزروع جمب المقبره وبقيت تزرع جمبه الورده الزرقاء يعتبر كل الورد المزروع نادر .
كان شعرها بيضايقها وبيطير على عينيها وهى بتزرع كانت بتفخ فيه عشان يبعد حمزه قام ومسك شعرها ورجعه لورا .
ملك بصيت ليه بإستغراب وكملت زرع.
بعد ما خلصت حمزه بقا ماسك ازازه المايه ليها وبيصب على ايديها وهى بتغسلها.
ملك خلصت وراحت عند القبر بسرعه:ايه رأيك يا ماما حلوه انتى كنتى بتحبى الزهور النادره مش كده والورده ديه كانت من ضمن الورود إلى بتحبيها حبيت افرحك بيها عارفه كل سنه بعمل نفس العمله وساعات مرتين تلاته فى السنه بس مش بعرف اعمل المفاجأت ديه يا رب تكون عجبتك انا حضرت كمان المسرحيه إلى بتحبها نزلتها على اليوتيوب عشان متقطعش كتير بسبب النت.
قعدت وفتحتها وبصيت لحمزه.
ملك:هتفضل واقف كده وله هتقعد تتفرج معانا
حمزه ابتسم وراح قعد جمبها.
ملك شغلتها
حمزه بفرحه:ديه مسرحيه كده اوكيه ديه مسرحيتى المفضله (وانا كمان
)
)ملك:ديه مسرحيتنا انا وماما المفضله اسكت بقا عشان لتبدأ.
حمزه قرب منها وهو متابع المسرحيه بحماس وكأنها اول مره.وبعدالمسرحيه الطويله كان حمزه نام على الارض ملك ضحكت عليه ونامت هى كمان وهى حاطه ايديها على مقبره مامتها تانى يوم صحيت على صوت طارق
طارق بغضب:ملك انتى بتعملى ايه وده ايه جابه هنا ده انتى مرضتيش تتدخلينى معاكى هنا تدخليه هو .
ملك بضيق:ايه ده على الصبح
حمزه بنفس الضيق:صوته عالى اوى
ملك:مش كده ......بصيت ليه بصدمه وبصيت لنفسها
كانت نايمه وساندخ راسها على صدره وفى حضنه
ملك قامت بسرعه:طارق هشرحلك .
طارق سابها وخرج
ملك:يا طارق استنى لحظه فين الهيلز يا ربى
لبسته وخرجت وراه كان هو ركب العربيه بتاعته ومشى
حمزه وهو بيتاوب:فى ايه.
ملك بصيت ليه بغضب شديد وعيون حمرا
استووووووب يتبع علق ب١٠كومنتات ومتابعه صفحتي معتصم
يا ترى ايه هيحصل تانى لسه فى شخصيات كتير هتدخل معانا الروايه ولسه هتحلو اكتر ايه رأيكم فى الغلاف ده احلى وله التانى كان معكم الكاتبه منار مجدى
